Na een vrij zwaar hartinfarct ben ik begonnen met lopen: van een start to run naar 10 km, naar een halve marathon en zo naar een marathon. Ik neem deel aan veel joggings en doe ook in de week de nodige kilometertjes. Natuurlijk loop ik deze niet alleen maar met verschillende andere joggers.
Het loopverhaal van Danny
15-09-2009
De wederhelften aan het woord ...
Over Chris en mezelf heb ik het al herhaaldelijk gehad in onze voorbereiding . Een even belangrijk rol in het gebeuren is weggelegd voor onze partners. Hierbij geven zij (Roger en mijn vrouw) hun wedervaren
Roger
Op een goede dag raakte mijn echtgenote besmet, besmet met het loopvirus!
Er waren tekenen die erop wezen dat er verandering in haar bewegingspatroon in de lucht hing.
De witte loopschoenen die plots hun plaats in het rekje opeisten naast mijn platte zwarte en haar gele crocs, waren er eentje van!
Een koffietas die ik normaal altijd achter het eerste deurtje van de keukenkast vond, diende ik nu eigenhandig uit de nog niet geledigde vaatwasmachine te nemen
Kleine tekenen die, net zoals eerste vriesganzen eind september, voorboden zijn van een strenge winter.
Kleine looprondjes, beetje te vergelijken met het luchten van een huishondje, waren de aanzet tot haar grootser plannen
Het klonk allemaal nog ver, en bovendien lang, maar ooit zou ze de marathon lopen, zei ze!
Net zoals ik ooit de Mount Everest wel eens zou beklimmen, dacht ik!
Ach, in gezelschap en met een goed glas wijn erbij laten we ons allemaal wel eens grensoverschrijdend gaan; een menselijk gegeven!
Tot plots bleek dat Chris haar schutkring zich begon uit te breiden tot buiten de grenzen van het recreatieve parcours dat we tijdens het weekend al eens per fiets aflegden wanneer het niet regende!
Haar intenties dienden ernstig te worden genomen, zoveel was duidelijk!
Een in huis rondslingerende Runnerss World magazine met Extra: 5 paginas marathon kalender was er onder andere verantwoordelijk voor dat er tussen soep en aardappel door nieuwe woorden hun intrede aan tafel deden.
Een eerste wedstrijdje - soort aflossingmarathon - met enkele collegas liet haar van de afstandstaart proeven.
En of dat het haar beviel, kon ik als haar chauffeur/tasdrager/supporter/wateraangever aan den lijve ondervinden.
Zag haar stomend en zuchtend de eindmeet naderen waarbij een vergelijk met het baren en de verloskamer me voor de ogen stond!
Een vergelijk dat inderdaad dicht in de buurt kwam eens ze de eindmeet overschreed, waarbij haar euforie de gelopen kilometer als het ware deed verschrompelen tot een detail!
Even probeerde ik er nog tussen te werpen dat postzegels verzamelen ook een mooie hobby is, minder vermoeiend én met grensoverschrijdende mogelijkheden!
Maar neen, Chris had the point of no return reeds overschreden!
De kick die ontstaat tijdens het lopen, laat zich als het ware ervaren als een revisie voor geest en lichaam, noem het een soort legale drug die het mogelijk maakt de dingen des leven iets gemakkelijker te relativeren, te plaatsen .
Toegegeven, tegen zulke argumentatie sta ik volkomen machteloos!
En intussen is Chris haar geloop hier ten onzen huize zo goed als volledig ingeburgerd.
Net als het gras afrijden of de vuilbakken op woensdagen op straat zetten, is haar training een wezenlijk onderdeel van ons bestaan geworden!
Onder het mom van soort zoekt soort deden er intussen een aantal mensen met dezelfde afstandshonger hun intrede in onze kennissenkring.
En nu, aan de vooravond van haar eerste marathon, moet ik vaststellen dat ze heel wat steun heeft aan deze lotgenoten.
Vooral doordat sommigen van hen zich gerust ervaringsdeskundigen mogen noemen, waardoor hun Je kan het net iets geloofwaardiger klinkt dan mijn Het zal wel lukken meiske, gewoon blijven lopen.
Al moet ik toegeven dat het virus ook mij niet spaarde.
Weliswaar zie ik voor mezelf geen straatlopertoekomst, maar misschien wel eentje als straatgaper!
Een enthousiast supporter en logistiek ondersteuner
En wie weet moet ik maar eens in het achterhoofd houden binnenkort champagne te leren ontkurken!
Weer een handigheidje dat ik mij eigen kan maken dankzij mijn vrouw haar geloop!
Lut
Danny had gevraagd mijn bevindingen van de voorbereiding aan de marathon met jullie te delen. Ik heb zojuist de tekst van Roger gelezen, bij mij zal het iets minder poëtisch zijn.
Ik ben wel niet aan mijn proefstuk toe aangezien het Danny zijn 4de marathon is. Maar ik ondervind of het nu de 1ste of de 4de is op het einde van de rit blijft het een zenuwachtige bedoening. In het begin valt het allemaal vrij goed mee, maar hoe dichter de datum nadert hoe meer en meer werk er bijkomt. Door meer te trainen is er ook meer was. En natuurlijk heeft hij juist die broek nodig die nog niet gewassen is, ook al liggen er nog 4 andere in de kast. Het eten maakt ook zo een evolutie mee. Van dieetvoeding naar visweek zo naar pastaweek, dan weer duiven klaarmaken en dan het koolhydratenrijke voedsel. Danny zijn leven draait nu zo ongeveer alleen rond werken en marathon. En zonder het te beseffen draaien we allemaal mee. Onze gesprekken variëren van welke kleren om te lopen, wat te eten en wanneer moet je vertrekken om te gaan trainen. En als hij eens thuis is vind ik hem terug achter zijn pc. Werken aan zijn blog, zijn schemas bijhouden, zijn persoonlijke gegevens bijwerken, kijken welk weer ze voorspellen in Berlijn, het parcours nog eens bekijken, voedingstips opzoeken,
Ik hoop dat we de marathon goed doorspartelen en dan moet hij van mij het een beetje kalmer aandoen. Zodat we allebei terug kunnen afkicken van al die marathonstress. Bij deze wens ik Chris ook veel succes met haar marathon. Ik weet zeker als haar kwetsuurhet toelaat ze het er ook goed zal van afbrengen. Denk er aan deelnemen en toekomen is belangrijker dan een bepaalde tijd neerzetten . Verban die klok uit je hoofd!
Niettegenstaande ik mij had voorgenomen om bijna niet meer te lopen kon ik het toch niet laten om nog enkele dagen na elkaar te trainen. Voor mij zijn het dan ook hoogdagen want het aantal dagen dat ik de kilometertijden vlot onder de 6 zie duiken op mijn garmin zijn niet zo talrijk. Dus profiteren nu het kan.
Ik train wel een aantal dagen na elkaar maar beperk mij toch qua kilometers. Vrijdag was ik met de joggers van Overmere een 7-tal kilometer gaan lopen en dit aan een vrij hoog tempo. Zaterdag ben ik naar de damvallei getrokken om aldaar een 6-tal kilometer te lopen. Dit was meer uit bijgeloof (ik heb de gewoonte van de week voorafgaand aan de marathon enkele tourkes aldaar te doen) maar toch werd het een zeer vlotte en naar mijn normen snelle training. De gem. kilometertijd kwam uit op 550. Tenslotte vandaag 3 tourkes eendekooi gedaan (net iets minder dan 11 km). Tjdens het lopen de voorbereiding van deze marathon eens de revue laten passeren. Direct tot de vaststelling gekomen dat het trainen voor een herfstmarathon heel wat aangenamer is.
De verschillen waren dan ook extreem: deze winter werd er soms getraind bij negatieve temperaturen (schaatsen was soms belangrijker dan lopen) en deze zomer hebben we een fantastische loopzomer gehad. De temperaturen waren zeer goed zonder daarmee extreem hoog te zijn (op enkele dagen na). Van wind was er geen sprake (dit terwijl er gedurende de wintermaanden steeds een vennijnige wind stond) en ook de keren dat het regende tijdens de voorbereiding is heel makkelijk te tellen.
Ook was de startconditie aanzienlijk hoger (Goteborg, Brussel, Mc Bride, Oudenaarde) terwijl je in de winter meer op jezelf aangewezen bent (enkel de wedstrijden in Lier kan je als kapstok gebruiken). Het gelopen aantal kilometers lagen nu ook aanzienlijk hoger daar ik mij steeds zeer goed in mijn vel voelde .
Ook was er deze keer een enorme variatie in parcoursen. En het allerbelangrijkste is natuurlijk dat ik met vele andere joggers opgetrokken ben en dat ik gedurende deze periode ook veel nieuwe mensen heb leren kennen. De start to runners van Berlare en Brussel zijn uitgegroeid tot volwaardige joggers waar ik regelmatig op pad kon mee gaan. Met de mensen van overmere werden de gewone training afgewerkt, met Katleen werden in Mechelen de nodige kilometers gelopen (een positieve wedijver deed ons het beste van ons zelf geven), met Maurits en Chistine werden een pak joggings in de streek aangedaan.
De meest opvallende nieuwkomer was echter Chris, waarmee ik de lange duurlopen afhaspelde en bij haar een soulmate gevonden had in deze voorbereidingsperiode.
Zoals je ziet komen er bij zo een voorbereiding een pak mensen kijken die het lopen van de vele kilometers aanzienlijk aangenamer maker. Dank aan iedereen . Want dank zij deze vele medelopers kom ik met een zeer goed gevoel uit deze voorbereiding. Welke tijd er ook op de klok komt in Berlijn de vriendschappen gom je niet uit en dat is nog altijd iets belangrijker dan de tijd denk ik .
Ook mijn gewicht blijft nu al enkele dagen constant op een scherpe 61 kg. Dit zal in de loop van de week met enkele kilootjes omhoog gaan (koolhydraten en naar het einde van de peiode veel vochtopname). Naast despaghetti met 2 duifkes elke dag is nu ook de ontbijtmand verschenen (honing, tarwe brood, chocolade, peperkoek, kaas, confituur, gummies, ).
Zoals ook in voorbereidingsschemas staat aangegeven moet je de week ervoor een terras doen om eens over het lopen te klappen. Deze avond ga ik met Chris een Mexicaan in de buurt aandoen om elkaar wat moed in te spreken (of om elkaar nog wat zenuwachtiger te maken )
Foto 1: de ontbijtmand
Foto 2: juist voor de laatste serieuze training met mijn hevigste supporter
Zondag stond er een 'special event' op het programma voor de joggers van overmere/berlare. De opkomst kon eigenlijk beter (de les die we kunnen trekken dat als we iets organiseren binnen de geplande trainingsuren (zoals de vorige twee 'verbroederingsruns' ) er merkelijk meer volk komt opdagen). Niet getreurd met de aanwezigen hebben we ons in groepjes verdeeld zodat iedereen aan zijn eigen tempo/afstand kon lopen. Ik heb het op een rustige 5 kilometer gehouden. Want er zat toch serieus wat spanning op de benen van de dag voordien. De 'snellere' mannen (en Anne-Marie) hielden het op een 10 km. En een groepje (met Els als motor) liepen 7 km door de Kalkense meersen. Na het lopen had Patrick (van den Ami) voor een 'pielleken hesp' gezorgd en ook Franky had ook nog wat lekkers gevonden in zijnen frigo ...Dus iedereen kontent en zoals altijd hadden de afwezigen weer eens ongelijk .
Ook op maandag nog gaan lopen met de joggers van Berlare (die ondertussen al zes maanden bezig zijn ). Net zoals de dag voordien verschillende groepjes gevormd zodat iedereen al tetterend door de Berlaarse bossen kon lopen. Wat wel opviel was dat de herfst met rasse schreden nadert (niet tegenstaande de prachtige temperaturen). In het bos begint het verraderlijk lopen te worden (afgevallen bladeren verbergen wortels) en ja het begint vroeg donker te worden; Daar zou ik voorstellen om vanaf 21 september voor de mensen die naar berlare komen lopen de startplaats te verleggen van de sporthal naar het 'nelepad' de kant van het 'snoeksken'. Van daaruit kunnen we dan wegen opzoeken die ons de nodige verlichting (en veiligheid) geven. Ook hierbij nogmaals de vraag om vanaf nu weer de fluovestjes mee te brengen
Ja en vanaf dinsdag was het voor mij rusten. De mensen in Brussel trainen echter naastig verder voor de 10 km van Mechelen (en ze doen dat verbazend goed en met de juiste 'spirit'). Doch dinsdag speelde de warmte hen parten en trainde ze een 6-tal kilometer (wat zeker niet sclecht was gezien de weersomstandigheden).
Ik ga mijn 'rusten' indelen door een dag niet te lopen en een dag tss de 5 en 7 km te lopen. Dus vandaag staat er nog een 7-tal kilometer op het programma. Uitgezonderd zondag ga ik nog eens 10 km lopen. Het is wel raar dat nu de training bestaat uit niks doen. Ik weet nog steeds niet goed hoe ik daar moet mee omgaan - je hebt de drang om nog extra kilometers te doen (nu zeker want na zaterdag loop ik op wolkskes) maar je mag niet. De reden is dat je de laatste twee weken je spieren moet laten herstellen; Spieren zijn vezels die als het ware 'gekarteld' zijn door het vele trainingswerk. Je moet ze de laatste twee weken laten 'glad' worden. Door het niet (of minder) trainen ga je als het ware je spieren 'polijsten'.
Naast het rusten is er natuurlijk ook de voeding. En daar hecht ik enorm veel belang aan. Ik ben er van overtuigd dat de goed opvolgen van de voedingsvoorschriften (de taperingmethode) mij door het moeilijke 30 km-punt gaat loodsen. Nu zijn we dus aan koolhydraatrijke voeding bezig. nu echter die langzaam opbouwen nog niet in overdrijven. De nadruk van die koolhydratenopname moet in de laatste week liggen (met een piek de laatste drie dagen).
Ook het weer zal een belangrijke faktor spelen daarom heb ik al eens gepiept op de 'lange termijn'-vooruitzichten. En natuurlijk loop ik te dagdromen en uit te reken wat voor een tijd ik zal lopen... Die dromen en rekensommetjes zulen echter meer dan waarschijnlijk als een zeepbel uit elkaar spatten een je dat bord ziet staan "30 km" ...
Weersverwachting Berlijn volgende week
woensdag 16-09
donderdag 17-09
vrijdag 18-09
zaterdag 19-09
zondag 20-09
maandag 21-09
dinsdag 22-09
Min
11 °C
12 °C
13 °C
13 °C
15 °C
12 °C
11 °C
Max
22 °C
23 °C
24 °C
23 °C
22 °C
21 °C
18 °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt.
Zon
85%
90%
85%
70%
65%
75%
60%
De neerslagkans is over 24 uur.
Neerslag
5%
15%
25%
25%
30%
25%
20%
Windrichting
ZO
Z
ZO
Z
W
ZW
W
Kracht
2
2
2
2
3
3
2
foto 1: de drie damens waren het goed aan het uitleggen ... foto 2: op een gezappig tempo door de kalkense meersen foto 3: ja, de macho's moesten 10 km lopen ...
Zie hierbij de foto's van Evergem. Het verslag staat in het vorige artikel. Meer foto's kanU ook vinden op de site van joggers overmere (link zie rechterkolom)
foto 1: groepsfoto foto 2: Franky in aktie foto 3: ondanks het wat zwakkere moment op km 14 bleef ik toch vlot remonteren foto 4: close up van Chris in aktie foto 5: Natalie die de korte afstand won foto 6: Chis herleefde in het zicht van de finisch en diende mij een spurtnederlaag toe
Halve marathon Evergem: Dat is hem!!! Dat is hem!!!
Al een ganse tijd naar vandaag toegeleefd. Evergem: dat moest de laatste test worden voor Berlijn. Hier een goed gevoel aan over houden staat gelijk met een rustige voorbereding de laatste twee weken.
Niks werd aan het toeval overgelaten en wat nog moest getest worden zou worden getest (kledij,energiedrannk, ...). Ik wilde absoluut niks aan het toeval overlaten en deze morgen werd de mp3 volledige gecleaned om er volledige nieuwe muziek op te zetten die dan weer voor een extra boost moest zorgen tijdens het lopen (de meest uiteenlopende genres van 'scatmans world' tot Andre Van Duins 'Er staat een paard in de gang' werden door mijn dochter gedownload). De kledij was wel met vraagtekens: deze morgen goed weer - vanaf de middag regen en wind - kort voor de start echter weer zonneschijn. Dus er werd geopteerd op met het clubtruiken te lopen zonder mouwen.
Van overmere waren verschillende lopers aanwezig (Franky, Dirk, Hendrik, Kurt, Geert) en ook Chris (die naar aar buitenlandse trip en zware trainingen nog eens wilde testen).
De start was zeer snel: een eerste kilometer aan 5'28" deed me schrik krijgen dat ik mij al heel vroeg zou opblazen. Ik bleef echter vlot in de groep lopen en de volgende 10 kilometer gingen snel (naar mijn normen) en konstant tss 5'40" en 5'43". Door dat ik ook niet gans achteraan bengelde kon ik mij ook in soms in een groepje verbergen voor de wind; Dit alles leidde naar een doorkomst op 10 km van 56'41" (PR 1). De kilometers daaropvolgende hadden we wat wind tegen en moest ik iets van kilometertijd inboeten tss de 5'51" en de 6'01". Maar alles bleef uitzonderlijk goed gaan op de 10 mijl (16,1 km) kwam ik door aan 1u31'18" (PR 2). Ook de 'nieuwe muziek' mistte zijn doel niet en liet mij er goed de pas inhouden. Net toen ik er aan dacht om wat te minderen zag ik plots Chris (die enorm veel last had van een kuitblessure) voor mij opduiken en dat gaf een enorme mentale boost en mijn kilometertijden gingen opnieuw naar 5'40" (en dit al dik voorbij km-punt 15 - op dit punt gaan mijn kilometertijden meestal naar de 6'45"). Natuurlijk wilden we voor elkaar niet onder doen en dreven elkaars snelheid nog wat op. Al deze positieve issues zorgenden voor een onwaarschijnlijke eindtijd van 2u00'12" (PR 3) of 19' sneller dan vorig jaar. En wat ij het meest tevreden stemde was dat ik mij totaal niet moe of uitgeput vond na de wedstrijd.
Waren de omstandigheden dan zoveel beter dan vorig jaar? Als je afgaat op de tijden van anderen lopers zou je kunnen zeggen niet ect want de meesten liepen net een ietsje trager dan vorig jaar. Door een samenloop van omstandigheden heb ik mijn persoonlijke normen/grenzen vandaag een pak verlegd. Het werd een regen van PR's en voor mijn normen 'waanzinnige tijden' . Ook de hartsalg bleef op een schitterend niveau van 126. Moest dit alles nu ook leiden tot een verbetering van mijn hartpompfunctie dan zou het feest pas compleet zijn.
Natuurlijk geeft dit alles mij een enorm vertrouwen voor Berlijn (het optimisme kan niet meer stukken) en het dromen van tijden kan beginnen
Tijden van de mensen van overmere: Kurt 1u19 Geert 1u22 Dirk 1u30 Hendrik 1u33 Franky 1u43 Chris 2u00 Danny 2u00
Na het lopen ook Natalie Tijdgat tegen het lijf gelopen, die had op een 'rapken' de korte afstand gewonnen.
Bij analyse van mijn tijden op den garmin (toch een faztastisch 'speeltje') blijkt dat er ook nog een PR4 is nml. op de 5 km kwam ik door op 28'12".
Een lijste maken van mijn PR's is nu vrij simpel en zijn eigenlijk de tussentijden van vandaag. Nogmaals voor een getraind loper zijn dit mss 'belachelijke tijden', maar als ik voor mezelf weet van waar ik kom zijn dat 'ongeloofelijke tijden'
5 km 28'12" 10km 56'41" 10 miles 1u31'18" halve 2u00'12" volledige 5u07' (Amsterdam) --> en hier komt hopelijks binnen 2 weken verandering in
Foto's van dit event zal ik morgen op den blog plaatsen.
Nog enkele goede trainigsdagen gehad. Zondag vrij vlot 10 km gelopen (zonder stijve poten na de jogging van zaterdag) en zowel maandag als dinsdag nog een aantal kilometers gelopen. En vandaag nog een bosloop in het 'broek' (dat gedeeltelijk is afgesloten wegens 'populierenkap'.)
Ondertussen is de maand augustus afgelopen.Traditioneelis dit een maand met relatief weinig joggings maar ook een maand waar veel getraind wordt (in het lopen wordt blijkbaar in augustus gezaaid om in september/oktober te kunnen oogsten). Voor mij was augustus een loopmaand om in te kaderen: ik kwam aan een totaal van 261 km (nog nooit tevoor zoveel gelopen). Dit was gespreid over 27 loopdagen en 4 rustdagen. In totaal ben ik gedurende augustus 12 maal boven het uur gegaan met een maximum van 23 km (hoger ga ik niet omdat ik dan teveel in mijn krachten moet tasten dus ik hou het meer op het maximaliseren van mijn basisconditie). Als ik zie hoe anderen er echter tegen aangaan dan ben ik termen van zaaien/oogsten echter maar een keuterboerken. Jawadde, als ik zie hoeveel kilometers er door sommigen getraind wordt en aan welke snelheid Maar ja zelfs het kleinste boerken haalt op het eind van de zomer den oogst binnen. Ik zal wel zien in Berlijn wat er te rapen valt.
Voor we in Berlijnzijn hebben we nog de halve marathon van Evergem de meest verraderlijke die er is. Twee jaar geleden was dit mijn eerste halve marathon. De halve marathon die ik vlug eens ging lopen in minder dan twee uur was dat een ontnuchtering. Binnen gestrompeld (meer dood dan levend na 2u12) en Franky die toen bij mij bleef en achterwaarts liep Vorig jaar gingen we daar eens het een en ander rechtzetten Een enorm sterke wind die het tweede gedeelte volledig in het nadeel blies en 2u19 We waren toen met verschillende mensen (net als dit jaar) naar Evergem afgezakt en iedereen heeft daar zowat zijn eigen verhaal in Evergem (zowel enorm sterke prestaties:Franky als nen offday:Maurits). Het ergste van al is voor zaterdag voorspelt het weerbericht: felle wind (miljaar!!! ). Niet getreurd het is de laatste ernstige voorbereidingsloop voor Berlijn en nadien is het rusten geblazen met runs van max. 40 minuten. Het wordt tijd ook wan t 'het begint wat op te raken ; Je voelt dat goed aan de gretigheid van trainen: twee weken geleden zou ik een uur nadat ik gelopen had alweer mijn loopschoenen aangetrokken hebben en nu is het aigenlijk van training naar training aftellen
Qua voeding is er vanaf vandaag de overschakeling van koolhydraatarme voeding naar koolhydraatrijke voeding (spaghetti, bruin brood, ). Moet zeggen de voeding van de laatste twee weken (vis,groenten, fruit..) heeft mijn gewicht met 4 kg doen dalen (niet tegenstaande ik ervoor toch ook al een vrij nauwgelet dieet opvolgde). De vele trainingskilometers zullen er natuurlijk ook wel voor iets tussen zitten. Dus vanaf nu komt de ontbijtmand weer op tafel (peperkoek, confituur, ja zelfs chocolade, bruin brood, graankoeken, ) en elke avond zal er een spaghettimaaltijd volgen.
Het belang van deze voeding is om een koolhydraat reserve aan te leggen. Deze stof zorgt niet alleen voor een transport van zuurstof naar de spieren (vooral kuitspieren) maar zocht ook voor een binding van vocht de laatste dagen voor de marathon (dan moet er nog naar een iets specifieker dieet overgeschakeld worden). Het zijn mss allemaal details maar ik probeer de procenten die ik verlies met mijn hartprobleem toch ergens te recuperen (ook al zit die winst mss alleen maar tussen de oren). Het systeem dat ik probeer te volgen is ook gekend als de tapering-methode.
In Brussel gaat men er ook goed tegenaan en is men zich volop aan het voorbereiden voor de 10 km van Mechelen (en met succes want de afstand drijven we elke week een beetje op en er wordt zeer positief op gereageerd).
Voor de joggers van Overmere en Berlare vergeetniet dat er zondagvoormiddag een training (met gezellig samenzijn) gepland is aan de sporthal in Overmere om 10u30
We waren met redelijk wat mensen van overmere afgezakt naar deze jogging (op dat woord kom ik verder nog terug). De eersten die aan de bak kwamen waren Denny en Christine op de 5 km en jahoor twee keer bingo want beiden nestelden zich in de 'geldprijzen'. Ze werden resp. 8 ste en zesde in 19' en 23'.
Toen kwamen wij aan de start. Awel het woord jogging mogen ze van mij schrappen; Km 1 in 5'27" en nog twee lopers en de groen vlag achtermij. Ook in de einduitslag was te merken hoe snel het heden ten dage in de joggings gaat. Na die voor mij snelle start bleef het echter zeer vlot gaan (alhowel ik voor de start nog met wat darmperikelen zat (volgens mij nog steeds veroorzaakt door die antibioticakuur)). De kilometer tijden varieerden tss de 5'45" en de 5'50" (op een parcours dat zeker niet 'vlak' was) en het eindresultaat was een persoonlijk record op de 10 km (de afstand klopte perfekt) van 57'37" en dat met een maximale hartslag van 126. Anders uitgedrukt 10,41 km/u of 5'41"//km. Dus de cijferkes geven mij vertrouwen. Let wel met die tijd kon ik slecht een viertal joggers achter mij houden.
Op de 10 km viel Kurt De Jonghe in de prijzen met een zesde plaats in 35'25".
Andere tijden van de gekenden:
Hendrik Maes: 40'45" Dirk Vleminckx: 42'30" Maurits: 43'03 ( officieel want hij had 42'30 afgedrukt ) Dirk VD Walle 45'47"
foto 1: nakaarten met Dirk foto 2: voorbeschouwingen met een 'relaxe' Denny foto 3: Christine in haar race naar een mooi resultaat foto 4: enkele deelnemers van overmere aan de 10 km foto 5: alles ging vlot in deze PR-race
Donderdag gaan lopen in het warandapark met de collega's van Brussel. net als in Berlare/Overmere kan hier geseld worden dat er zich spontaan groepjes gevormd hebben; Ik had in den beginne ook het gevoel van vrij vlot te lopen en de kilometertijden draaiden rond de 6'10"; De sfeer in het warandapark was ook optimaal want 'boterhammen in het park' was aan de gang; De artiesten waren Chris De Bruyn en "Stampen en dagen". Dat speelde zich meer af in het centrale gedeelte van het park - terwijl de joggers langs de buitenkant rustig hun tourkes afmaalden. De collega's stopten na vijf tourkes(6,5 km) en ging er nog enkele ronden bij doen. Maar nog geen halve ronde verder kreeg ik nen enorme klop (maagpijn, beetje onwel) ik dacht eerst aan een hongerklop (moeilijk te geloven na 6 km) - door een beetje logisch te redeneren kwam ik aan een meer logische uitleg nml. net voor het lopen had ik de antibiotica ingenomen en dit zonder er iets bij te eten. Eens weer naar het werk aan het lopen beterde het en besloot toen nog wat in Brussel rond te toeren tot ik aan 9 km kwam (nogmaals ondervonden dat er in Brussel verdorie weinig meters zijn die 'plat zijn' )
Vrijdag stond er een training in Overmere op het programma (een korte loop want morgen jogging in Wetteren). En wat er al enkele dagen zat aan te komen, was vandaag een feit en de wind was merkelijk voelbaar . Is dit het einde van een paar windloze maanden? Het einde van het gezellig trainen zonder de term 'wind'? Zijn we nu weer voor enkele maanden vertrokken waarin we goed ons parcours moeten uitstippelen en rekening houden met de wind? Want dat is nu juist het mooie aan het voorbereiden van een herfstmarathon dat is dat die voorbereiding bijna 'windloos' is (de jogging van Blankenbere niet te na gesproken). Dus weer het wind-recept boven gehaald: vertrekken met tegenwind dan gaan de laatste kilometers erg vlot. En zo geschiedde ook; We bleven in groep samen en liepen het eerste gedeelte aan 6'25"/km terwijl het tweede gedeelte aan 6'10"/km werd gelopen. De last in de maag en onbehaagelijk gevoel was er vandaag niet.
Morgen is er dus een jogging inWetteren van 10 km en zondag nog een duurloop van een 15 à 20 km. Nadien nog een weekje specifieke voorbereiding voor de halve marathon van Evergem en ja het 'leed' is weer geleden want dan is het rusten voor de marathon. De marathon die op zichzelf eigenlijk het eindpunt is van een trainingsperiode en waar maar één ding belangrijk is: genieten van elke meter die ik loop in Berlijn (al zal dat genieten de eerste meters beter mee vallen dan de laatste meters )
foto 1: de damentjes zijn zich nog aan het overpeinzen welke afstand ze gaan lopen. foto 2: daar men in en rond het park inovermere met werkzaamheden bezig is, is he stretchen op de oude manier.
Ja, het is serieus aan het korten ... (en de zenuwen aan het stijgen ).
Wat ik zondag vreesde werd jammer genoeg maandagmorgen bewaarheid. Een zeer dikke en pijnlijke kaak. De dokter laten komen en die schreef een antibioticakuur van 10 dagen voor en drie dagen rust (na twee dagen kon ik zelf beslissen wat ik ging doen). Naar de toekomst toe moet ik op bezoek bij een tandspecialist daar ik bloedverdunners neem moet ik tlekens een aantal dagen stoppen met medicatie vooraleer bij de tandarts te gaan dus moeten maar de grove middelen worden ingezet. Maar dat zal zijn voor na Berlijn .
Dus maandag in het geheel niet gelopen en alsof het nog niet erg genoeg was kreeg ik er dinsdag nog last van buikloop bij (waarschijnlijk ten gevolge van de medikatie); het kan natuurlijk ook een samenloop zijn en een reactie van mijn lichaam op vermoeidheid. Ook bij een andere marathonvoorbereiding heb ik al eens met identieke problemen gekampt.
Dinsdag de loopdate met Katleen uit Mechelen afgezegd, maar toch niet kunnen laten om het s avonds eens te proberen, maar dat bekwam mij bijlange niet goed en het was na enkele honderden meters al afgelopen .
Woensdag dus nog een dag thuis, ondertussen wel alle informatie van en over de Berlin marathon nog eens doorgenomen. Wat er mij opviel was dat er in Berlijn bij de bevoorrading gebruik gemaakt zal worden van basica-sportdrank? Indien er mensen zijn die dit kennen of mij kunnen zeggen waar ik deze kan aanschaffen laat het mij dan weten want ik probeer graag de sportdranken op voorhand uit. Natuurlijk door veel thuis te zijn en op de computer rond te hangen werd er weer volop gerekend naar wat mijn eindtijd zou kunnen zijn terwijl dat in toaal geen zin heeft want het is km-punt 30 dat alles bepaalt.
Dus woensdag twee grote vraagtekens als ik op training vertrok. Zou het lukken om te lopen en hoe zou de opkomst zijn op de tweede verbroederingstraining.
Een uurtje vroeger vertrokken om alzo de nodige kilometers te kunnen lopen en via de kalkense velden naar overmere en het ging vlot, zeer vlot zelf: kilometertijden vlot onder de zes minuten, de tand liet zich wel voelen maar niet in die mate dat het overdreven pijnlijk was. Na iets meer dan 8 kilometer stond ik aan het hekken van de nieuwdonk. En dat op 47. Dus de antibiotica had geen nefaste gevolgen gehad (men heeft mij er wel op gewezen dat ik de kuur gedurende 10 dagen moet blijven volgen). Vraagteken één was dus weg.
Het tweede vraagteken? Een pracht opkomst (het gezaag begint te resulteren). We vertrokken dus aan het hekken en dan rond de nieuwdonk, opnieuw prachtigom te lopen .Afhankelijk van de groep waarin men liep werd er tussen de 6 en 8,2 km afgelegd en spontaan werden er groepjes gevormd zodat iedereen kon aansluiten bij een groepje waar hij zich qua snelheid goed bij voelde en waar men dan ook een klapken kon doen .
Al bij al kwam ik vandaag aan 14,4 km en had een tevreden gevoel en de paniekstemming van het begin van de week was volledig verdwenen. De rest van de week: morgen gaan lopen met de collega's in het warandepark in Brussel - vrijdag een korte loop in overmere en zaterdagavond een joggin in Wetteren. De mate hoe ik dit alles verteer met de antibiotica zal bepalen heo mijn duurloop er zondag zal uitzien. Qua voeding zit ik nog steeds in de faze van vis en groenten (alhoewel begin deze week was het chocomouse en bananen ... ). Mijn gewicht staat indertussen op 61 kg en dat is ideaal. Vanaf halfweg volgende week schakelen we over op de koolhydraatrijke voeding.
Zie hierbij ook een aantal collages van de joggers verspreid over het recratiedomein 'Nieuwdonk'. De collages zijn echter niet zo scherp, een mooie diareeks van deze training kan U vinden op 'joggers'-overmere (zie link hiernaast) bij de rubriek foto's. Franky heeft er zijn werk van gemaakt en het resultaat is prachtig.
Dit weekend is nogamaals gebleken hoe dicht zich goed voelen en kunnen doortrainen en zich ellendig voelen bij elkaar liggen.
Donderdag werd er door de warmte niet gelopen en die rustdag was ook welkom. Vrijdag was ik naar Overmere gegaan en de groep waar we zouden mee lopen lag vrij vlug uit elkaar. Ik liep samen met Franky en dit aan een voor mij zeer goed tempo van 6'17" de kilometer. Na een 7-tal kilometer lipe Fanky richting Overmere en zette ik mijn weg verder naar Kalken. Voor de eerste keer sinds lang was er ook wat wind voelbaar, maar niettegenstaande dat (en in tegenstelling met andere keren) kon ik mijn tempo houden en zelfs opdrijven naar een 5'55"/km. Ik kwam tenslotte aan 1u26' op 14 km. Dus een meer dan goede duurloop.
Zaterdagmorgen nog een run gedaan van een 8-tal kilometer aan een 6'20"/km. Wat er el enorm opvalt is dat ik de dag nadat ik de 'kousen' gedragen heb in totaal geen last heb van 'pijnlike kuiten' wat er toc op duidt dat die 'lachwekkende dingen' toch voor een goede bloeddoostroming zorgen.
Zondag ging in een langere duurloop doen of rond het 'donkmeer' of afzakken naar de kust om een dubbelsag te slaan nml. supporteren voor Valerie die aldaar haar triatlon deed en kilometerkes lopen maar ... wat zaterdagnamiddag begon met een 'beejte tandpijn' eindigde in een pijnlike nacht -zonder slaap en met veel pijnstillers. Zondagmorgen stond er dan ook een vrij dikke kaak en lopen was totaal uit den boze. Eerst nog gedacht om tijdens de namiddag naar den "oudenbos" een jogging van 5 km gaan lopen maar de pijn verhinderde ook dat. Nu maar hopen dat die onsteking tegen morgen van zelfs weg gaat want anders zal het dokter/tandarts worden en antibiotica slikken denk ik. En niettegenstaande ik niet op mijn mondje gevallen ben is een bezoek brengen aan een tandarts niet zo iets wat mij nu zo erg aanspreekt (om het zacht uit te drukken)
Maar ja om toch de voorbereiding nog wat in te vullen heb ik zowel zaterdag als zondag naar de marathon in Brerlijn gekeken (werdt uitgezonden op nederland met als commentator Nijboer) en ik moet zeggen heb er heel wat van opgestoken. Het parcours was maar gedeeltelijk dat van de stadsmarathon maa volgende zaken vielen op:
- niet zo vlak als aanvankelijk gezegd. Nijboer sprak dat het stadsparcours meet te vergeliken was met Amsterdan dan met Rotterdam (als je de brug 'uitgomt') en dat was voor mij toch een tegenvaller want In Amsterdam hebben wij daar vorig jaar op het einde toch nog wat voorgeschoteld gekregen
- zeer brede lanen: geen beschrerming tegen de zon en als er veel wind is zal het een lastige bedoening worden
Ook nog enkele praktische tips opgestoken van commentator Nijboer:
- tot mijn verbazing werd aangegeven dat men mij het marathonlopen niet de handen 'hoog' en 'voor de borst' moest houden maar eder zijdelings en half hoog. Ik had steeds het eerste gehoord --> deze houding zou te belastend zijn voor de heup
- het drinken is niet alleen belangrijk voor je dorstgevoel kwijt te raken of vlugge suikers (bij sportdranken) in te nemen maar heeft zijn belang om je eigen lichaamstemperatuur onder controle te houden (je eigen afkoelsysteem bij manier van spreken) want gedurende een marathon zou je lichaamstemperatuur met 2 graden stijgen - veel drinken kan dat eningzins beperken
- het is niet nodig je ganse lichaam met water te overkappen bij 'refresmetns' (want zorgt door verdamping en nog meer vochtverlies) maar enkel het achterste gedeelte van het hoofd nat maken (in dat gedeelte van de hersenen zit de warmeteregelator).
Voor de joggers van berlare en overmere vergeet niet dat we woensdag samenkomen aan de 'nieuwdonk' en dit om 19 uur. Zowel maandag als vrijdag wordt er op de resp. plaatsen op het 'gewone uur' gelopen.
Deze week zou en zal een week worden met minder kilometers dan de vorige weken. De weersomstandigheden zullen hier zeker ook een rol in spelen. Maandag met de mensen in Berlare op stap geweest voor 7,5 km en er werd vrij goed doorgelopen. Het begint duidelijk te worden dat de meesten nu bijna zes maanden aan het lopen zijn en dat ze vlot hun be-oogde afstanden lopen zonder daar nog echt bij stil te staan.
Dinsdag heb ik een duurloop gedaan van 11 km in het Vrijbroekpark (spijtig gnoeg kon het mechelse loopmaatje niet mee lopen en moest ik alleen op stap). Het lopen dinsdag in het vrijbroekpark was in één woord samen te vatten: Fantastastisch Er was zeer weinig volk, de zon scheen prachtig en je kon op sommige stukken goed in de schaduw lopen tussen de bomen en struiken. Door de stilte kon je ook heel goed de volgeltjes horen fluiten (als ik zo in bossen en parken blijf lopen zal ik nog een echte natuurliefhebber worden). Door het genieten van de rust en de omgeving 'vlogen' de kilometerkes voorbij en zat ik tot mijn eigen verwondering aan een gem. van net boven de 10 km/u.
Vandaag was het eigenlijk geen weer om telopen (zeker voor mij niet). Maar ja Franky en ik hadden de eerste echte gezammelijke training gepland tussen de joggroepen van overmere en berlare; Door het warme weer hadden we eigenlijk op geen deelnemers gerekend maar de opkomst was zeer goed. We hebben wel een vrij korte omloop (4,4 of 6,6) aan een gezappig tempo zodat iedereen zonder zich te forceren kon uitlopen.
Qau voeding zit ik nog steeds in de periode van de koolhydraatarme voeding fruit, vis, fruit, groeten).
Morgen wordt er zeker niet gelopen daar de temperaturen vlot boven de 30 graden zullen gaan. Oorspronkelijk was ik van plan om zondag in Oetingen een halve marathon te lopen maar het parcours blijkt daar zeer zwaar te zijn, dus dat wordt afgevoerd. Inde plaats daarvan zal ik zeker één lane duurloop op het programma zetten.
Ik heb ook nog enkele foto's van de jogiign doorgestuurd gekregen.
foto1: de mensen van berlare en overmere samen op de foto foto5: aktiefoto van de smouteriejogging foto4: Geert Ebraer in aktie ... foto 2+3 ook jeugd liep mee: Bram De Jongh en ook de 'jongste spruit' van de familie -Ellen- was aanwezig
Deze morgen was ik van plan van minimum een tiental kilometer te gaan lopen. Maar de 'goesting' was totaal afwezig deze morgen (liep ook al 14 dagen na elkaar en de warmte en drukte van de smouterie-jogging had toch wat sporen achter gelaten). Dus besloten om niet te gaan lopen. Rond 11 uur begon het natuurlijk te 'steken' dat ik niet gaan lopen was en in de wetenschap dat Chris opnieuw 32 km ging rondtoeren in de damvallei was ik tegen half vijf ook naar daar afgezakt. Ze had er toen al enkele toeren opzitten en heb dan aangesloten en een 13-tal kilometer met haar meegelopen aan een 'gezapig' trainingstempo van 9,5 km/u. En Chris ... die toerde verder .
Door de training van vandaag kwam ik aan een voor mij ongezien weektotaal van 73 km Volgende week zou een kalme week moeten worden (daar zullen ook de weersomstandigheden wel voor zorgen (er wordt zeer warm weer voorspeld)). Dan nog een weekje doortrainen en de week daarop zitten we al in de voorbereiding van de halve marathon van Evergem en ja dat is zo wat de ultieme test want dan komen er twee 'rustweken'. Dus we mogen stellen dat het 'zwaarste' gedeelte van de voorbereiding achter de rug is. Blessurevrij blijven en de konditie nog wat aanscherpen zijn de voornaamste doelstellingen van de eerstkomende weken.
Ook nog prachtige foto's doorgekregen van de jogging van gisteren. De eerste foto is een prachtige collage (aangemaakt door Maurits) - wel moet ik mij op den blog beperken tot de verkleinde versie - indien er mensen zijn die de 'grotere versie' willen kunnen ze mij hun mailadres doorgeven zodat ik het hen doorstuur (dit is ook van toepassing op alle andere collages natuurlijk). Ook een mooie impressie doorgekregen van Carla (str Berlare) die haar eerste jogging liep:
"Voor onze eerste keer was dat toch niet zo slecht, héé maar amaai zo warm jong, dat was niet normaal. Tussen de mais dacht ik dat ik ging ontploffen van de warmte. Ik had gewoon op momenten geen lucht meer maar we zijn toch toegekomen en da was de bedoeling niewaar.We waren zelfs niet onze laatsten"
Voor de joggers van overmere en berlare: woensdag komen we samen om 19 uur aan het 'nelepad' op overmeredonk; Op maandag wordt op normaal uur (19u30) afgesproken in Berlare.
foto 1: collage happening foto 2: dat er nu nog eens iemand durf zeggen dat ik geen prijzen loop foto 3: Kurt met een verbeten trek tijdens het lopen --> dat noemen ze lopen met grinta foto 4: De start to runners voor hun eerste wedstrijd
Het werd vandaag een lange dag. Om half tien al met mijn vrouw ter plaatse om enkele helpende handen toe te steken bij de laatste voorbereidingen van de jogging van de altetiekkern overmere. E r moesten toch talrijke klusjes geklaard worden (het moet gezegd Marleen verliest geen enkel detail uit het oog). Maar langs alle kanten werd gesleurd, geplakt, schoon gemaakt, aansluitingen gedaan en tegen de middag was alles klaar voor de jogging. Door concurrentie in een naburige gemeente en het zeer warme weer werd een beetje gevreesd voor de opkomst. Maar tegen het moment dat de start moest gegeven worden mogen we toch spreken van een vrij goede opkomst. Eerst was er de jeugdlopen en nadien de 3 km waarbij ook enkele start to runners uit Berlare die zich niet onbetuigd lieten en hun 'eerste jogging' in knappe resultaten afwerkten. Wat in de 3 km al opviel dat was dat er ondanks de warmte en het geleuter over 'het stuk tussen de mais' vrij snel gelopen werd.
En dat er snel gelopen werd mocht ik ook ervaren. In de eerste kilometer liep ik op een tweetal na gans achteraan, ik dacht dat mijn goede lopen van de laatste lopen volledig weg was. Maar toen de garmin na 1 km piepte en ik als kilometertijd 5'37" zag staan besefte ik dat het niet de warmte was maar het de snelheid was die mij de das aan het om doen waren. Aan dat tempo loop je hedentendage gans achteraan op een jogging Miljaar Miljaar Miljaar Ik liet dan ook mijn tempo zakken tss de 6' en 6'05" de kilometer wat ik dan ook gedurende gans de jogging kon aanhouden. Door mijn constante tempo kan ik dan nog verschillende deelnemrs remonteren, wat mij dan weer een beter gevoel gaf Naast de lopers waren er ook twee fietsers aanwezig: Franky snoerde voor de eerste uit en Valerie bleef bij de hekkensluiters.
Na het lopen moest er ook opgeruimd worden, terwijl het terras nog steeds goed vol liep.
Morgen hoop ik nog een lange duurloop te doen (als de run van vandaag niet te erg in de benen hangt)
Hieronder enkele collages:
1. De voorbereidingen 2. Sfeerfoto's 3km 3. Aktiefoto's 9 en 12 km 4. Opruimen moest ook gebeuren
Er zullen mij ook nog andere foto's worden doorgestuurd die zal ik een van de volgende dagen dan publiceren
Het lopen blijft vlot gaan. Terwijl ik in andere voorbereidingen na een tijdje de trainingen als een 'last' begon te aanzien, ga ik nu telkens met plezier gaan lopen. Het zit dus heel goed 'tussen de oren'. Ik zorg nu wel voor de nodige afwisseling in parcoursen, dat is toch ook wel heel belangrijk. Elk parcours heeft zo zijn eigen specifieke elementen. Het Vrijbroeckpark in Mechelen is qua parkloop toch wel de meest geliefkoosde. Het is een vrij lang parcours (3,3 km) voor een park - er is afwisseling:vijver,bospaden en geplaveide paden. Ik was met Katleen op pad voor een training van 11 km. En zoals ik gedacht had, had Katleen de laatste twee weken niet stil gezeten en 'trok' vrij goed door en ik moest haar laten lopen, toch een beetje doorgebeten en na een 7-tal kilometer kwam ik terug om nadien zelfs een zeer kleine voorsprong te nemen; Door elkaar zowat op te jutten (in positieve zin) werd er vrij snel gelopen en was dit voor mij eigenlijk een goed surrogaat voor een intervaltraining.
Vandaag gaan loslopen op het parcours van de jogging van morgen en wat al opviel was dat het al vrij warm begon te worden. Ook met de garmin exact de afstanden voor morgen opgemeten. Een ronde is exact 3020 meter. De eerste ronde is echter 200 meter minder. Dus 9 km is eigenlijk 8,82 km en de 11,5 km is 11,88 km dus er zal geen discussie zijn over het exact aantal gelopen meters .
Zoals reeds aangegeven is er wel wat werk aan de voorbereiding en zijn er veel helpende handen nodig.
Foto 1 Samen met Katleen na een deugdoende training Foto 2 De kleedkamers worden opgetrokken door de 'stoere mannen' Foto 3 De vrouwen zorgen ondertussen dat er iets zal kunnen gedronken worden
Zoals reeds aangehaald is de training naar de marathon va Berlijn nu het zwaarst. Maar heel belangrijk de weergoden zijn ons deze week zeer milt gestemd - de temperaturen zijn aangenaam om in te lopen, terwijl de zon zich soms achter de wolken verschuilt. Ook het gevoel van 'doef' weer is er nu niet en ook iets dat momenteel in het voordeel speelt is dat er weinig of geen wind is. Dus de omstandigheden zijn heel wat gunstiger om te trainen dan afgelopen winter (koude en vrij veel wind).
Maandag hadden in Berlare de joggers de raad ter harte genomen en de loopschoenen weer uit de vakantievalies gehaald en de opkomst was dan ook meer dan behoorlijk. We liepen opnieuw naar he 'sluis' op in Berlare en iedereen volgens zijn eigen tempo zijn eigen afstand. Op die manier bereikt iedereen zo wat gelijktijdig het eindpunt en kan er nog wat nagekaart worden. Ikzelf liep er 7,5 km aan een rustig tempo.
Dinsdag was et warandapark in Brussel de plaats van afspraak. De eerste vijf kilometer liep ik aan een gematigd tempo (alhoewel: alle start to runners lopen ondertussen de 5 km onder de 31'30") met enkele collega's; Nadien ben ik nog wat blijven rondtoeren in het park zodat ik aan 13 km kwam. Moet wel zeggen het ene stuk in het Warandapark is toch een kuitenbijter en na een negental keer kruipt dat gedeelte toch serieus in de kleren.
Woensdag liep in van de sporthal in Overmere naar de sporthal in Berlare (langs donk-gratiebossen-broek) dat is 8,8 km. Eens in Berlare liep ik aldaar met de joggers nog eens 5 km. Dus opnieuw vlot boven de 13 km (eerst 8 km behoorlijk doorgelopen en nadien op een heel rustig tempo). Dus het gaat goed vooruit deze week. Morgen staat er in Mechelen een 11 km op het programma samen met Katleen, vrijdag zeer korte loop van een 5-tal kilometer en zaterdag jogging in Overmere. Als er nog wat in den 'tank' zit zou ik zondag graag nog een duurloop doen (enkel en alleen als ik mij nog goed voel).
Wat ook heel belangtrijk wordt is de voeding. We zijn op vijf weken van de marathon en die kunnen qua voeding als volgt ingedeeld worden: 1. tot begin september: koolhydraat arme voeding (vlees-vis -groenten-aardappelen-wit brood) 2. eerste twee weken september: koolhydraatrijke voeding: pasta's - bruin brood - vlees 3. laatste week: idem als begin september maar aangevuld met zoetigheden (vb. honing, chocolada)
Natuurlijk moet ik deze zaken ook combineren met mijn dieet tegen het cholesterol. Dus deze week stond er reeds kabeljauw met spinazie en 'mechelse koekoek' met witloof op het menu. Waarom deze periode koolhydraatarme voeding? Om je lichaam alzode laatste drie weken makkelijker de koolhydraten te laten opnemen. Als er mensen zijn die opmerkingen hebben over deze 'voedingstechnieken' (want er zijn uiteenlopende theorieën hieromtrent) geef de opmerkingen/aanbevelingen maar door.
Ondertussen zijn we met verschillende mensen van 'atletiekkern overmere' ook volop bezig met de voorbereiding van de jogging van volgende week zaterdag. Amaai, had niet verwacht dat er met zoveel zaken moest rekening gehouden worden bij de organisatie van een jogging. Dus zaterdag 'The place to be': de smouteriejogging in overmere (meer uitlieg zie voorgaande artikels)
Daar het voorbereidingsprogramma nu op zijn zwaarst is wordt er dan ook bijna elke dag gelopen. Ook worden alle hulpmiddelen gebruikt om de mentale strijd aan te gaan (die soms evenzwaar is dan de fysische strijd). Zaterdag een korte duurloop van 7 km en de mp3 werd opnieuw bovengehaald. Een zeer goede duurloop alhoewel die iets te snel ging (opnieuw naar mijn normen) nml. in 5'50" de kilometer. Ik moet daar heel goed mee opletten van niet te snel te willen lopen want ik zou mezelf wel eens kunnen tegenkomen en 'geparkeerd' staan.
Op zondag had ik Chris uitgenodigd om de lange duurloop te doen en om het psychologisch ook nog aangenamer te maken had ik voor de namiddag een barbecue gepland (met Chris en echtgenoot en Franky en Carine). Voor het lopen hadden we opnieuw hetzelfde stramin gekozen van een tweetal weken geleden nml. eerst een omloop van 14 km (gratiebossen, broek, uitbergen), nadien een toerken langs 'scheve villa' en eendkooi om af te sluiten met een tourken langs de eendekooi. Het ging zeer vlot. Nu aan een tempo van 9,4 km/u dat beter bij mij past voor een lange duurloop. En ja aan Chris zie je niet dat ze loopt, dat is nu eens wat ze bij ons in het dialect noemen 'een pees' Wat wel opviel was dat het zowel zaterdagnamiddag als zondagvoormiddag vrij warm was.
De nieuwe schoenen werden vrijdag en zaterdag ingelopen. Dat geeft natuurlijk altijd een goed gevoel alhoewel ik er een 'blein' op de hiel aan over gehouden had, het was dus 'compeed'-tijd. Wel geen last van de achillespees (en dat is het belangrijkste). Zondag voor de langere duurloop toch opnieuw terug gevallen op het oude paar. En de kousen ... een goed 'gerief' .
Na het lopen vlug een douche en begonnen aan de barbecue. Het was een beetje de bedoeling dat we Chris wat zouden geruststellen ivm haar marathon maar ... of de verhalen van Franky en mezelf haar nu echt op haar gemak gesteld hebben Alle aspecten van de marathon passeerden de revue: voorbereiding, voeding, het (terecht) 'gevreesde 30 km-punt), eten en drinken tijdens de wedstrijd ... En op het einde van de namiddag was Chris nog zenuwachtiger dan ervoor Die zal de komende weken haar eerste marathon in gedachten al wel al enkele keren gelopen hebben alvorens ze half september aan de start staat.
Ook werd er met Franky besproken hoe we de 'cohesie' bij de joggers van Overmere en Berlare kunnen aanpakken. Naast de gebruikelijke trainingen die er nu al zijn worden er drie specialekes gepland. - woensdag 19/08 en 26/08 gezammelijke training om 19uur --> samenkomst aan het donkmeer - parking wandelbaan op 19/08 en aan de parking van de nieuwdonk op 26/08 - zondag 06/09: 10u30 samenkomst sporthal overmere --> eerst een training en nadien wordt er een 'pieleken hesp voorzien met een sneetje brood' ---> alvast dank aan de persoon die deze hesp ter beschikking stelt nml. 'Patrick van den AMI'. Op deze evenenmenten zullen er afstanden uitgestippeld worden zodat iedereen de afstand kan lopen die het best bij hem past. Natuurlijk is er ook nu zaterdag 15 augustus de "smouteriejogging" in Overmere.
foto 1: Gezellig kneuvelen over marathons foto 2: Er moet zich enen met het vlees bezig houden
Zoals aangegeven op donderdag geen training wegens te warm . Maar er was telefoon gekomen dat mijn loopschoenen binnen waren gekomen. Om de loopschoenen gegaan naar Destelbergen en tergelijkertijd ook een paar 'lange kousen' of anders genoemd 'sportcompressie-kousen' aangeschaft. Doordat mijn hartpompfuncite aanzienlijk minder functioneert worden mijn kuiten minder voorzien van bloeddoorstroming en bijkomend iemand met hartproblemen heeft meestal last van enige vernauwing van de aderen (sommigen zullen misschien de term 'etalagebenen' al opgevangen hebben). Dus alles dat kan bijdragen tot het 'open zetten' van de aderen of anders gezegd tot verbetering van de doorbloeding van de kuitspier is een surplus voor mij. Op die manier hoop ik een beetje van de 'stramme kuiten' bij de eerste kilometers kwijt te raken. Onder het motto 'baadt het niet, het schaadt niet' zal ik het dan ook eens proberen met die kousen. Moet wel zeggen het zijn geen volledige kousen maar enkel de beenstukken (dus het is eigenlijk een aansluiting op de 'gewone loopkousen'. Vandaag afgezakt naar Erpe-Erondegem voor de kraainestjogging (met nieuwe schoenen en kousen). Eerst begon het gevecht voor het aantrekken van die kousen (men had mij daar voor verwittigd dat dit in het begin nogal lastig kon zijn - en dat vind ik dan nog zacht uitgedrukt ). We waren met drie lopers uit overmere (Hendrik, Dirk Van De Walle en ikzelf - Dirk zijn vrouw moest wegens een aanslepende kwetsuur spijtig genoeg toekijken). Het parcours van de 'kraainestjogging' is niet van de poes en de laatste 500 meter (op een tour van exact 2 km) lopen zelfs serieus omhoog. Dirk had besloten om bij mij te blijven en we liepen een zeer constante 8 km in een voor mij zeer snelle 46'27" (of 2' sneller dan vorig jaar ). Waren het de nieuwe schoenen/kousen of zat het 'tussen de oren'? Hendrik liep de 12 km in 51'. Morgen staat er een 7-tal km op het programma en zondag een lange duurloop (2,5 uur) samen met Chris. En zo zullen we opnieuw vlot aan ons kilometerkes komen deze week
foto 1: de nieuwe schoenen moeten mij een mentale kick geven foto 2: een 'klonesk' gezicht of een 'effektieve' verbetering van de bloeddoorstroming? foto 3: de mensen van overmere aan de start van de kraainestjogging.
Elke dag is een dag dichter bij Berlijn en om aan mijn kilometers te raken trommel ik natuurlijk zoveel mogelijk mensen op om te gaan mee lopen, op die manier 'vliegen' de kilometers voorbij.
Zondagmorgen voelde ik mij vrij goed doch het regenweer was nu niet echt motiverend om te gaan lopen en alhoewel het goede gevoel was ik wat bang van de terugval te krijgen van de voor mijn normen vrij snelle loop de dag voordien in Lokeren. Een ganse voormiddag lopen twijfelen tussen lopen en niet lopen . Toen dacht ik eraan dat Chris in de namiddag een lange duurloop ging doen, dus mss kon ik met haar een uurtje meelopen. Chris gekontakteerd en voor haar was het ideaal dat ze wat gezelschap had. De plaats van de duurloop was de damvallei in Destelbergen. Daar werden rondjes gelopen rond het damvallei-meer van 1,8 km. Daar het vrij goed vlotte had ik anderhalf uur meegelopen (iets meer dan 14 km), dus een zeer goed weekend gehad: zaterdag een snelle loop in Lokeren en zondag toch een duurloop van anderhalf uur (aan 9,8km/uur). En Chris? Die weet niet dat ze loopt, die bleef maar rondtoeren en liep 32 km
Maandag had ik wat last van de bovendijen (dat komt wel vaker voor als ik wat te rap heb willen lopen). Ik heb toen een loopje gedaan van een zestal kilometer aan een gezappig tempo en dit terwijl de groep van Franky er serieus in vloog. Moet wel zeggen voor de eerste keer sinds maart waren de mannen in overtal in Berlare. Dus aan de joggende vrouwen van Berlare: het verlof is gedaan en haal dus maar opnieuw de loopschoenen uit de kast
Dinsdag was het te lopen in Brussel (en daar halen de vrouwen nog steeds de bovenhand), het krioelde van het volk in het warandapark er moest geslalomd worden tussen de vele wandelaars. Het was dan ook schitterend weer. Nadat de traditionele 4 ronden waren afgelegd (iedereen loopt die ondertussen heel vlot (zelfs bij warm weder)), heb ik er nog 4 bijgedaan en dan terug gelopen zo kwam ik alweer aan 12 km.
Vandaag werd zeer warm weer voorspeld maar langzamerhand kwam er meer bewolking. En met de wolken veranderde ook mijn gedachtengang van zeker niet lopen mss toch een beetje in het park lopen een 40-tal minuten lopen. Het is tenslotte uitgedraaid op een duurloop van 50' langs de kalkense meersen en het 'warme weer' viel eigenlijk nog mee. Naast het trainingswerk is er ook altijd en gedeelte administratief werk bij het lopen van een grote stadsmarathon, deze week viel de officiele inschrijving voor Berlijn binnen en het is toch steeds een opluchting als de administratieve romslomp achter de rug is.
StNr: 7683 Chip: 04:15:00 1962 *Lauf
Anmeldebestätigung
Registration/Confi rmation
Liebe Teilnehmerin, lieber Teilnehmer.
Sie sind zum 36. real,
BERLIN-MARATHON 2009 un ter der im Adressenfeld ge nann ten
Startnummer re gi striert.
Dear participant,
you are registered for the 36th real, BERLINMARATHON
2009 under the race number shown on your address label.
Chère participante, cher participant,
pour le 36e real, BERLINMARATHON
2009 vous avez été inscrit(e) sous le numéro de dossard
indiqué sur le label com par tant votre adres se.
De rest van de week zal een beetje afhangen van de weersomstandigheden, normaal gezien doe ik vrijdagavond de jogging in Erondegem en staat er zondag een duurloop van 2,5 uur op het programma.
Foto 1: Chris voor de start van haar exploot over 32 km rond de damvallei Foto 2: De moedigen van vandaag in Overmere
Donderdag, zoals aangegeven een duurloop van een 11-tal kilometer en Mechelen en het ging wonderwel zeer goed en alhoewel Katleen sneller liep dan vorig jaar moest ze zelf op haar tanden bijten om het tempo te volgen (en daar er in iedere man een beetje 'macho' aanwezig is gaf dat ergens wel een 'kick'). Vorig jaar had ik ook enkele keren hetzelfde parcours gelopen in Mechelen (in het Vrijbroeckpark voor diegen die aldaar hun weg weten) en toen kwam ik op een tijd uit die liefst vier minuten hoger lag.En nu liep ik zonder ook zonder maar één stap te forceren. Hopelijks kan ik nog enkele trainingssessie inlassen met Katleen want het is daar in Mechelen echt prachtig lopen. Van het dipje van enkele dagen geleden was geen sprake meer. Wel was er nog steeds de pijn rond de hiel.
Zoals gezegd diezelfde avond om nieuwe schoenen, daar bleek dat mijn huidig paar eigenlijk hun volledig profiel/demping kwijt waren (op 6 maand tijd waren er dan ook meer dan 1200 km mee gelopen). De voor mij 'ideale' schoenen waren echter niet 'binnen' en ik moet nog wachten tot volgende week. Voor mijn hielprobleem werd mij de raad gegeven om 'gellekes' in de schoenen onder de hiel te plaatsen.
Zaterdagmorgen afgezakt naar het donkmeer alwaar een aflossingstriathlon werd gehouden Verschillende atleten van atletiekkern Overmere waren van de partij (Marleen, Pieter, ...) in verschillende ploegen. Er was ook een ploeg bij met enkele amsterdamgangers (Taaike, Geert en Kurt DJ). Na het zwemmen (Taaike) en fietsen (Geet) kwam de ploeg door rond de 20-ste plaats. Dus iedereen tevreden met die positie want die was nog in 'den eerste helft', maar Kurt DJ schudde er nog een famueze loop uit (3,5 km) en de ploeg rukte op naar de 6 de plaats
In de namiddag afgezakt naar Lokeren om aldaar deel te nemen aan de 'streetrace' over 12,5 km. Mijn loopkompanen van de laatste weken (Maurits en Christine) gingen het iets kalmer aan doen en kozen voor de 5 km. Alhoewel kalmer aan: Maurits 19'03' en Christine 23' over de 4,8 km dus dat is ferm doorgelopen in het toch wel warme weer.
Op de 12,5 km waren er maar twee lopers van Overmere (ikzelf en Kurt DG). Kurt eindigde in 1u02' (heeft wel de laatste tijd wat last van een voetblessure). Voor mezelf werd het een schitterende loop. Van bij den beginnen hield ik een tempo aan van rond de 5'55/km. Met die snelheid vertrek je natuurlijk bij de laatste, maar deze keer begon de inhaalrace reeds na enkele kilometers en bleef duren tot op het eide. Mijn kilometertijden waren opnieuw zeer konstant (tss de 5'53" en de 5'56"). Dit resulteerde in een eindtijd van 1u13'54" (op een bijna gelijkaardig parcours dan vorig jaar maar 400 meter langer) werd er meer dan 4' sneller gelopen. Pijn rond achillespees blijkt inderdaad fel verminderd te zijn (ook na het lopen) door het gebruik van de 'gellekes'.
Afhankelijk hoe ik mij voel morgenvroeg zou ik nog wel eens een lange duurloop durven inlassen (ook al omdat het weerbericht weinig goeds (voor mij toch) voorspelt - temperaturen tot 30 gr. en dan is lopen voor mij uit den boze)
Voila dat is al heel wat positiever nieuws dan in mijn vorig bericht en ja ondertussen zijn we aanbeland op minder dan 50 dagen van Berlijn.
Foto's over de triathlon volgen nog.
Andere foto's
foto 1: Kurt en ikzelf voor de start foto 2: Vol zelfvertrouwen halfweg en het duimpje was een teken naar de fotograaf in de zin van 'kijk eens wat er nog achterkomt' foto 3: Maurits en Christine al volledig gerekupereerd - terwijl ikzelf nog volop aan het 'bekomen' was
De eerste loopdagen van de week zitten erop en ze waren eigenlijk niet zo positief . Een serieuze dip. Het is gaan lopen (meer het gevoel dat ik mij verder sleep) met de moed der wanhoop . De achillespees (of alles wat er rond hangt) toont ook geen beterschap (een wisselend beeld met pijn na het lopen bijna nooit tijdens het lopen). Maandag op het gemak een vijftal kilometer gelopen met de joggers in Berlare. Niettegenstaande de zomervakantie was er toch een aardige opkomst en het meest vervloekte ding na een vakantieperiode is blijkbaar de weegschaal (ben blij dat ik niet de enige was die daarover kloeg ).
Dinsdag in Brussel gaan lopen en blijkbaar is door sommigen de schrik overwonnen want net diegenen die in het begin van de str-sessies vrij terughoudend liepen, gaat er nu vrij goed van door. Heb nog enkele tourkes bijgedaan en kwam aan een 9-tal kilometer. Vandaag een ganse dag veel last gehad als ik mijn gewone schoenen aan had , eens de loopschoenen aan en 50 meter gelopen en alle pijn was weg en zonder problemen een 6,5 km gelopen.Wat wel opvalt is dat niettegenstaande het feit dat ik mij niet optimaal voel de gem. trainingssnelheid naar mijn normen vrij hoog ligt rond de 9,8 km/uur. Dus dat is heel tegenstrijdig met het gevoel dat ik er aan overhoud.
Het is maar best dat dit niet mijn eerste voorbereiding is naar een marathon want ik zou al dik in paniek schieten. Uit ondervinding weet ik, dat je niet gans de voorbereiding je optimaal kan voelen en dt de trainingen gepaard gaan met ups en downs. Het is ook niet nu dat de conditie optimaal moet zijn maar binnen enkele weken .
Om mezelf (en vooral mijn voeten) eens te trakteren (en mij ook mentaal weer volledig op te laden) ga ik mij morgen achter een paar nieuwe loopschoenen, zodat het heerlijke gevoel van de nieuwe schoentjes alle pijn en smart doet vergeten.
De rest van de week staat er morgen een duurloop op het programma in Mechelen (met Katleen (hopelijks is ze niet te goed in form zodat ik ze kan volgen ). En dan vrijdag rustdag en op zaterdag is er de jogging in Lokeren (12km). Aan deze jogging heb ik nog geen al te goede herinneringen: twee jaar geleden daar zelfs moeten opgeven wegens veel te warm, vorig jaar wel uitgelopen(lees uitgeslenterd) maar ook weer vrij warm (blijkbaar valt die jogging telkens samen met de warmste dag van het jaar). Ik hoop ook zondag nog een lange duurloop te doen maar alles zal afhangen van hoe ik mij opdat moment voel.
Ook belangrijk de volgende weken is de jogging die wordt georganiseerd door onze atletiekclub in overmere. Zie hieronder de gegevens en hopelijks kunnen we er vele lopers begroeten. Natuurlijk kunnen we na het lopen ook nog een klappeken doen.