Over Chris en mezelf heb ik het al herhaaldelijk gehad in onze voorbereiding . Een even belangrijk rol in het gebeuren is weggelegd voor onze partners.
Hierbij geven zij (Roger en mijn vrouw) hun wedervaren
Roger
Op een goede dag raakte mijn echtgenote besmet, besmet met het loopvirus!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er waren tekenen die erop wezen dat er verandering in haar bewegingspatroon in de lucht hing.
De witte loopschoenen die plots hun plaats in het rekje opeisten naast mijn platte zwarte en haar gele crocs, waren er eentje van!
Een koffietas die ik normaal altijd achter het eerste deurtje van de keukenkast vond, diende ik nu eigenhandig uit de nog niet geledigde vaatwasmachine te nemen
Kleine tekenen die, net zoals eerste vriesganzen eind september, voorboden zijn van een strenge winter.
Kleine looprondjes, beetje te vergelijken met het luchten van een huishondje, waren de aanzet tot haar grootser plannen
Het klonk allemaal nog ver, en bovendien lang, maar ooit zou ze de marathon lopen, zei ze!
Net zoals ik ooit de Mount Everest wel eens zou beklimmen, dacht ik!
Ach, in gezelschap en met een goed glas wijn erbij laten we ons allemaal wel eens grensoverschrijdend gaan; een menselijk gegeven!
Tot plots bleek dat Chris haar schutkring zich begon uit te breiden tot buiten de grenzen van het recreatieve parcours dat we tijdens het weekend al eens per fiets aflegden wanneer het niet regende!
Haar intenties dienden ernstig te worden genomen, zoveel was duidelijk!
Een in huis rondslingerende Runnerss World magazine met Extra: 5 paginas marathon kalender was er onder andere verantwoordelijk voor dat er tussen soep en aardappel door nieuwe woorden hun intrede aan tafel deden.
Een eerste wedstrijdje - soort aflossingmarathon - met enkele collegas liet haar van de afstandstaart proeven.
En of dat het haar beviel, kon ik als haar chauffeur/tasdrager/supporter/wateraangever aan den lijve ondervinden.
Zag haar stomend en zuchtend de eindmeet naderen waarbij een vergelijk met het baren en de verloskamer me voor de ogen stond!
Een vergelijk dat inderdaad dicht in de buurt kwam eens ze de eindmeet overschreed, waarbij haar euforie de gelopen kilometer als het ware deed verschrompelen tot een detail!
Even probeerde ik er nog tussen te werpen dat postzegels verzamelen ook een mooie hobby is, minder vermoeiend én met grensoverschrijdende mogelijkheden!
Maar neen, Chris had the point of no return reeds overschreden!
De kick die ontstaat tijdens het lopen, laat zich als het ware ervaren als een revisie voor geest en lichaam, noem het een soort legale drug die het mogelijk maakt de dingen des leven iets gemakkelijker te relativeren, te plaatsen
.
Toegegeven, tegen zulke argumentatie sta ik volkomen machteloos!
En intussen is Chris haar geloop hier ten onzen huize zo goed als volledig ingeburgerd.
Net als het gras afrijden of de vuilbakken op woensdagen op straat zetten, is haar training een wezenlijk onderdeel van ons bestaan geworden!
Onder het mom van soort zoekt soort deden er intussen een aantal mensen met dezelfde afstandshonger hun intrede in onze kennissenkring.
En nu, aan de vooravond van haar eerste marathon, moet ik vaststellen dat ze heel wat steun heeft aan deze lotgenoten.
Vooral doordat sommigen van hen zich gerust ervaringsdeskundigen mogen noemen, waardoor hun Je kan het net iets geloofwaardiger klinkt dan mijn Het zal wel lukken meiske, gewoon blijven lopen.
Al moet ik toegeven dat het virus ook mij niet spaarde.
Weliswaar zie ik voor mezelf geen straatlopertoekomst, maar misschien wel eentje als straatgaper!
Een enthousiast supporter en logistiek ondersteuner
En wie weet moet ik maar eens in het achterhoofd houden binnenkort champagne te leren ontkurken!
Weer een handigheidje dat ik mij eigen kan maken dankzij mijn vrouw haar geloop!
Lut
Danny had gevraagd mijn bevindingen van de voorbereiding aan de marathon met jullie te delen. Ik heb zojuist de tekst van Roger gelezen, bij mij zal het iets minder poëtisch zijn.
Ik ben wel niet aan mijn proefstuk toe aangezien het Danny zijn 4de marathon is. Maar ik ondervind of het nu de 1ste of de 4de is op het einde van de rit blijft het een zenuwachtige bedoening. In het begin valt het allemaal vrij goed mee, maar hoe dichter de datum nadert hoe meer en meer werk er bijkomt. Door meer te trainen is er ook meer was. En natuurlijk heeft hij juist die broek nodig die nog niet gewassen is, ook al liggen er nog 4 andere in de kast. Het eten maakt ook zo een evolutie mee. Van dieetvoeding naar visweek zo naar pastaweek, dan weer duiven klaarmaken en dan het koolhydratenrijke voedsel. Danny zijn leven draait nu zo ongeveer alleen rond werken en marathon. En zonder het te beseffen draaien we allemaal mee. Onze gesprekken variëren van welke kleren om te lopen, wat te eten en wanneer moet je vertrekken om te gaan trainen. En als hij eens thuis is vind ik hem terug achter zijn pc. Werken aan zijn blog, zijn schemas bijhouden, zijn persoonlijke gegevens bijwerken, kijken welk weer ze voorspellen in Berlijn, het parcours nog eens bekijken, voedingstips opzoeken,
Ik hoop dat we de marathon goed doorspartelen en dan moet hij van mij het een beetje kalmer aandoen. Zodat we allebei terug kunnen afkicken van al die marathonstress. Bij deze wens ik Chris ook veel succes met haar marathon. Ik weet zeker als haar kwetsuur het toelaat ze het er ook goed zal van afbrengen. Denk er aan deelnemen en toekomen is belangrijker dan een bepaalde tijd neerzetten . Verban die klok uit je hoofd!
|
... Neenee, ze verdienen beiden veel steun die ze ook voldoende krijgen... Succes alletwee!
