De laatste drie dagen heb ik nog wat korte trainingskes gedaan. De parcoursen waren opnieuw schitterend en ja het nazomertje zorgde er ook voor dat de loopmuizenissen verdwenen want die laatste kilometers van Gent vorige zondag bleven nazinderen. Ik denk dat het mentaal de moeilijkste kilometers waren die ik al had gelopen: nen ezel die niet meer vooruit wilde
De voeding zat er waarschijnlijk voor iets tussen: de vetten waren volledig weg en zo kon er ook geen water in het lichaam gehouden worden. Het resultaat was enorm transpireren en moedeloosheid. Het dieet en het harde trainingslabeur zijn nu achter de rug (het project '1000 km in 100 dagen werd ook ruimschoots ingevuld, het werden er 1150). En nu zijn we in de plezierigste periode van de marathonvoorbereiding: rusten - lekker eten - snoepen. Het is die koolhydraat rijke voeding dat eigenlijk de supercompensatie is (en niet de rust (dat speelt slechts voor een klein gedeelte mee nml. door minder te lopen worden de vezels van je spieren opnieuw gepolijst)). Na zes weken vis zit mijn lichaam zonder vetten die gevormd worden door koolhydraten. Mijn lichaam heeft nu 'honger' naar koolhydaten en neemt die ook massaal op. De voeding is ook heel anders nu (zoals je op foto van ontbijtmand ook kan zien): peperkoek, speculoos, franchipanne, gummies. Als hoofdgerecht: pasta's - duiven. En qua fruit zijn het nu bananen en druiven. Volgende week worden nog meer suikers en vetten uit de voeding gehaald dan komt er ook nog flan, wafels met slagroom en vlaaien erbij. En neen er zit geen vijs los want sinds ik dit recept volg ontloop ik toch steeds de man met de hamer. De twee laatste dagen is ook de vochtiname belangrijk zodat die op de juiste manier wordt opgenomen (opnieuw spelen de 'verse koolhydraten' hier een belangrijke rol bij.
28-09-2011 om 20:55
geschreven door danny 
|
)?
