Ik ben Patrick
Ik ben een man en woon in Schriek (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerde militair..
Ik ben geboren op 21/01/1960 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: joggen en internet.
In mei 2012 nog 142kg, nu 85kg, en de joggingmicrobe heeft mij te pakken.
Verhaal van een 'nieuwe' jogger Ervaring van een beginnende loper geboren in 1960.
21-12-2014
Santa Run in Antwerpen
Een keer zot doen mag af en toe wel eens. Dus hadden we ons maar ingeschreven voor de Santa Run in Antwerpen. Het kerstmanpak kreeg je bij je borstnummer en moest je 'verplicht' dragen bij de 'wedstrijd'. Afspraak van het gebeuren: de loodsen van Waagnatie in Antwerpen (achter het MAS). De start zelf vond plaats aan het MAS waarna door het centrum van Antwerpen een omloop van 5 km was uitgetekend met een passage over de Meir en de Groenplaats. Veel sfeer onderweg (zeker op beide eerder voornoemde plaatsen). Er werd geen uitslag opgemaakt (wat gezien de aard van deze jogging begrijpelijk is). In feite heeft dit bitter weinig te maken met een jogging- of loopwedstrijd. Het enige wat hier telt is de fun-factor. Al na 1 km zie je velen stappen en bij de jeneverstand halfweg blijven er heel heel veel plakken om daarna bijna al strompelend zich naar de loodsen van Waagnatie te begeven waar nog een after-party plaatsvind. Besluit: niet echt mijn ding. Ik drink al helemaal geen alcohol dus hiermee kan men mij al niet verleiden en het genre music dat men hier speelt, kan mij ook al niet echt bekoren. Het lopen in het donker blijkt ook niet echt motiverend te zijn voor mij, vrees ik. Volgende vrijdag het toch nog maar eens wagen op de Manneken Pis Corrida in Brussel. Als dit hier ook tegenvalt dan staat het helemaal vast: voor mij geen 'nacht'lopen meer.
Zojuist mijn nieuwste paar loopschoenen in de rij in ontvangst mogen nemen. Het zijn dit keer Brook Beast geworden. Heel veel positieve reacties hierover gevonden op het internet en wou deze dus zelf ook eens uit proberen. Heb nu ter mijn beschikking: - Saucony CS2 : 1027 km - Brooks GTS13 : 615 km - Asics Kayano : 443 km - Asics Gel F : 359 km - Kiprun LD : 150 km - Salomon Trailschoenen : 25 km (enkel voor het lopen van trails) - Kalenji Sportschoenen: 15 km (enkel voor de loopband) - Brooks Beast : 0 km
Waarom al deze verschillende merken loopschoenen? Wel, naar het schijnt is afwisseling goed voor de voeten en zo heb ik altijd
meerdere ingelopen schoenen ter beschikking. Bovendien loop ik gemiddeld vier maal per week en in deze periode van het jaar durft het al eens regenen. Zo kunnen mijn schoenen goed drogen vooraleer ik ze terug aan hoef te doen. Zijn deze allemaal even goed ? Dit is natuurlijk een puur persoonlijke evaluatie. En nee, sommige zijn inderdaad beter dan andere (voor mij dus). In de toekomst zal ik mij dus waarschijnlijk beperken tot maximaal drie verschillen merken (of types). Hiervan kan ik dan wel meerdere paren aanschaffen natuurlijk.
Na op zaterdag de aflossingsmarathon in Kampenhout gedaan te hebben met mijn teammates van KC-Team zat ik zondag al terug in Kampenhout voor de eindejaarsjogging. Zelfde plaats, andere dag en ook een totaal ander parcours. Na de modderige stroken van zaterdag was de omloop voor de eindejaarsjogging 100% verhard. Een parcours van 5 km dat ofwel één of twee keer kon worden afgelegd. Voor mij stond de 10 km op het programma maar ik zou er een tempotraining van maken. Dus absoluut niet voluit gaan en de wedstrijd afwerken aan 11 km/u. Tijdens de komende winterperiode ga ik mij toeleggen op het uitbreiden van de basis (dus veel langzame duurlopen van ongeveer 20 km) en de wedstrijden gebruiken om aan tempotraining te doen (11 à 12 km/u). Slechts heel af en toe eens voluit gaan om dan vanaf midden februari intervaltrainingen op te nemen in mijn programma. Maar nu dus terug naar Kampenhout. Het was frisjes maar droog en zelfs het zonnetje kwam af en toe te voorschijn. Ideaal loopweer dus. De omloop (100% verhard dus) was licht lopend en heel licht glooiend. In principe een ideaal parcours om een snelle tijd te lopen, maar vandaag niet voor mij. Natuurlijk terug veel bekenden, naast mijn team leader, Karen en team mates Johan, Wendy en Chris waren ook een aantal Demarsin lopers en Woestijnroutelopers aanwezig. Ondertussen is mijn loop kennissenkring al zodanig uitgebreid dat het niet meer mogelijk is om iedereen op te noemen zonder iemand te vergeten. Van bij de start paste ik mijn tempo dus aan. Het ging heel vlot zelfs zodanig vlot dat ik continue mij moest inhouden omdat ik anders te snel zou gaan. De twee rondjes verliepen dan ook vlot (zelfs al had ik toch af en toe last van de koude lucht en mijn verkoudheid die nog niet uit het lichaam is). Aan de aankomst een mooi gemiddelde van 11 km/u en dus heel tevreden dat ik mij aan mijn trainingsplan had kunnen houden. Nadien nog een uurtje blijven hangen want er waren ook nog twee fietsen te winnen ... helaas, ik moest de bus terug nemen naar huis want de fietsen gingen met anderen mee. Een mooi loopweekend in Kampenhout achter de rug. Deze week het lichaam eens extra verwennen in de hoop dat alle ziektekiemen tegen het eind van de week gedood zijn.
KC-Team had zich op zaterdag 13
december ingeschreven voor de aflossingsmarathon in Kampenhout. Met
zijn zessen een marathon afwerken betekent dus elk één rondje van 7
km lopen.
De afgelopen dagen had het goed
geregend en de vrees onder alle deelnemers was dat het parcours een
modderige boel zou worden. Er zaten namelijk een paar onverharde
stroken in de omloop (30% onverhard, schat ik zo). Wel een mooi
toertje met veel afwisseling.
Gelukkig viel het al bij al goed mee.
Twee kortere stroken van een honderdtal meter lagen er slecht bij:
grote plassen, modder en enkel op de zijkant een heel smalle min of
meer beloopbare strook die echter er heel glibberig bij lag. De rest
van het parcours was vlot beloopbaar.
De afwisselingszone bevond zich in de
sporthal van Berg (Kampenhout). Een heel mooie oplossing want zo was
er beschutting tegen de weerselementen.
Op zaterdag was het echter mooi weer.
Droog en niet teveel wind. Ideaal dus.
Als eerste van het team liep Rudy,
gevolgd door Chris, mezelf, Wendy, Roland en Johan. Karen kon
vandaag niet aanwezig zijn want ziek thuis. Hopelijk doet een
nachtje goed slapen wonderen en is ze er 's anderendaags wel voor de
eindejaarsjogging in hetzelfde Berg (Kampenhout).
Mijn 7 km werkte ik af in 34'23.
Gezien ik een tijd voorop had gesteld van rond de 35 minuten was ik
dus meer dan tevreden. Zeker als ik ermee rekening hou dat tussen km
4 en 5 die licht bergop ging en waar de slechte glibberige stroken
lagen mijn tempo niet zo hoog lag (5'23 voor deze km).
De marathon zelf legden we met ons
zessen af in 3u18'24'', een mooie 23e plaats op een totaal van 80 teams.
De eerste Urban Trail in het 'donker' vond plaats in Mechelen. Daar moesten we dus bij zijn. Het weer viel alleszins goed mee. Een mooie dag met temperaturen tot 7° en ook 's avond was het nog goed doenbaar en vooral ... het was droog. Toch een serieuze opsteker als je 10 km door de straten en gebouwen van Mechelen (met toch een serieus aantal kasseistroken) moet afwerken. Uiteindelijk toch een startbewijs voor wave 1 bekomen maar mijn KC-Teamleden zaten verspreid over wave 2 en 3. Juist voor de start liep ik dan ook nog Elisabeth en Dorinda tegen het lijf en zij zouden starten in wave 2 ... dus besloot ik dan maar om samen met de vrouwen () , Karen, Elisabeth en Dorinda in wave 2 te starten. Met Elisabeth had ik afgesproken om samen te blijven, kwestie van haar en mezelf een beetje op te jagen naar een respektabele tijd. Een PR kan je natuurlijk nooit lopen op een Urban Trail gezien de onvermijdelijke paar opstoppingen, de trappen, de vele haakse bochten, ... die je onderweg tegenkomt. Bovendien was er in Mechelen nog een specialleke: in de brouwerij het Anker was er een fast lane (die sloeg het gedeelte in de brouwerij) en een slow lane (die wel de brouwerij aandeed met een heel smalle gang met trappen naar twee (of was het nu drie) verdiepingen waar zeker de onvermijdelijke file zou ontstaan. Hier kon je dus een paar minuten 'winnen' of 'verliezen' naargelang je de fast of slow lane koos. Wij hadden al op voorhand beslist om de slow lane te kiezen. Tenslotte waarom zou je een mooi gebouw als de brouwerij overslaan tijdens een Urban Trail ... die paar minuten (het zouden er ongeveer drie worden) verlies namen we er graag bij. Om 20:15 stipt werd wave 2 dus op gang geschoten. Karen stoof al van in de start van ons weg en zouden we pas na de aankomst terugzien. Dolinda vond ons tempo iets te hoog en zouden we ook pas bij de aankomst terug zien. Elisabeth en mezelf bleven gans de tijd samen. De gebouwen gebruikende als recuperatie momenten en de passages door de straten om er een stevig tempo op na te houden ... een soort van lange interval dus. Uiteindelijk zouden we na 54'36 de aankomst bereiken (bijna 11 km/u gemiddeld) wat meer dan respektabel is gezien we al in de eerste kilometer bij het betreden van het Berthoutinstituut (Klein Seminarie) in een opstopping terecht kwamen en we ook dus de Brouwerij Het Anker van binnen zagen. Na het Klein Seminarie 'bezochten' we ook nog de Oude Vleeshalle, het Thomas More-instituut, de Kruidtuin en Karmelietentuin, Cultuurcentrum, de reeds vernoemde Brouwerij, het Groot en Klein Begijnhof, de Aartsbisschoppelijke tuin, een museum, de Dossin Kazerne en natuurlijk het Stadhuis. Alhoewel we er dus een stevig tempo op nahielden, had Elisabeth nog genoeg adem over om 'jeugd'herinneringen op te halen: hier ben ik naar de muziekschool geweest, hier ben ik getrouwd, ... Helemaal op het einde liep het dan nog bijna mis voor mij: nadeel van een bril is dat bij de afwisseling tussen warme en koude plaatsen de brilglazen en al eens willen tegenwerken. Bij het oplopen van de trappen aan de ingang van het Stadhuis miste ik een trapje en kwam hierdoor tegen de grond terecht (zonder al te veel erg) maar binnen in de zaal liep het pas helemaal mis. Eerst liep ik tegen een kegel aan die de loopstrook afbakende, hierdoor verloor ik mijn evenwicht en kwam met mijn schouder tegen een stevige eiken kast terecht. Echt toch wel heel pijnlijk maar gelukkig kon ik toch snel mijn weg verder zetten. Uiteindelijk zou het gelukkig slechts bij een stevige blauwe plek blijven. Na de aankomst konden we nog genieten van een lekkere warme soep met een boterham. Al bij al een geslaagde editie (toch een paar vraagtekens bij de avondeditie en wat als het had geregend of gevroren). Welke van de vier Urban Trails die ik nu meegelopen heb (Antwerpen, Brugge, Namen, Mechelen) de mooiste is, is moeilijk te bepalen want ook de (weers)omstandigheden spelen natuurlijk een rol. Maar één ding is zeker: volgend jaar loop ik ze allemaal opnieuw en moesten er nog een paar bijkomen dan ben ik er ook bij.
Zaterdagmorgen afgesproken met drie ander KC-Team collega's (Johan, Rudy en Karen) om in Kluisbergen deel te nemen aan de trail run. Wij hadden geopteerd voor de langste afstand (18 km). Andere mogelijkheden waren 6 en 12 km. De omloop was uitgetekend in het Kluisbos over één, twee of drie rondjes. Dit was mijn eerste echte trail want in niets vergelijkbaar met de Eco Trail in Brussel die ik gelopen had. Het parcours hier was 100% onverhard in het bos. Een paar serieuze hellingen, afdalingen, single tracks, beekje over, en op het eind van elke ronde een serieuze klim met trappen. Er moesten dus elke ronde een hoop hoogtemeters overwonnen worden. De eerste ronde verliep vrij vlot en op de hellingen kon ik mooi blijven lopen maar na de trappen op het einde voelde ik toch dat dit een zware dobber ging worden. Karen die toen nog in mijn buurt liep (waarschijnlijk uit medelijden) wachtte mij nog op maar ik zei haar om door te lopen omdat ik het waarschijnlijk bij twee rondjes ging houden. In de kortste keren stortte ze zich in de afdaling en was ze uit mijn gezichtsveld verdwenen. Ik besloot om het iets rustiger aan te doen in de afdalingen om zo een beetje te recupereren. De zware beklimming voor de trappen nam ik ondertussen ook al wandelend maar ik was duidelijk niet de enigste. Eens de trappen genomen en terug aan de aankomst besloot ik dan om toch maar door te gaan voor de derde ronde. Het was zwaar maar ik voelde dat ik deze ronde er nog gerust bij kon nemen. De afdalingen verliepen nu ook weer een stuk vlotter en ik kon nog een aantal lopers inhalen. De beklimmingen werden nu wel moeilijker en moeilijker te verteren maar het was geen schande om deze gedeeltelijk of volledig al wandelend te nemen. De laatste keer de trappen op (wat een martelgang) en dan uiteindelijk aan de finish. Heel tevreden het gehaald te hebben in iets meer dan 2 uur en op een 101e plaats op 127 ingeschreven deelnemers (waarvan er uiteindelijk 109 in de uitslag waren opgenomen). Ik kan mij inbeelden dat dit parcours dat er vlot beloopbaar bij lag in geval van regen of sneeuw nog een heel stuk moeilijker zou uitvallen maar gelukkig hadden de weergoden een beetje medelijden met mij voor mijn eerste trail. Aan de aankomst stonden mijn drie teamgenoten mij op te wachten om gezamelijk de afdaling naar de auto en de douches te nemen. Jammer genoeg waren de douches zo goed als onvindbaar en besloten we dus maar om onmiddellijk de warmte van een tearoom op te zoeken om de innerlijke mens een beetje te versterken om nadien terug huiswaarts te keren. Een heel mooie (zware) dag maar één die voor mijn part zeker zal herhaald worden.
Zaterdag, eerste wedstrijd van de PowerPlus Natuurlopen in Lier. Voor mij de ideale gelegenheid om voor het eerst na mijn marathon terug de loopschoenen aan te binden. Ik had mij ingeschreven voor de 5 km, kwestie van zeker niets te overhaasten. Het weer was gewoonweg prachtig. Lenteweer in november ! Wegens werken op de oude omloop waren de parcours (5 km, 10 km, 10 mijl) volledig hertekend. Het parcours van de 5 km liep over verharde wegen, vlak maar toch afwisselend. Absoluut een mooi parcours. Hoewel ik van plan was om het langzaam aan te doen, kon ik mij na een paar honderd meter (eens de smalle stroken voorbij) toch niet meer bedwingen en draaide de hendel dan toch maar open (met een kleine reserve, weliswaar). Na 25 min bereikte ik dan ook de aankomst (5.17 km). 100% gerecupereerd van mijn marathon was ik nog niet, daarvoor voelde het soms ietwat te stroef aan. Bovendien hadden de weken duurlooptrainingen ook wel een beetje de snelheid afgebot maar de winter is in aankomst dus we hebben tijd om er terug te staan tegen de lente. Eerst volgende zaterdag nog even mijn eerste trail run meepikken, maar deze week toch even de tijd nemen om mijn (nieuwe) (eerste paar) trailschoenen een beetje in te lopen.
 "Twisted Evil"){kind=icon}
) 
