Divoká Šárka is een natuurreservaat op zo een 15 km van onze deur.  

Volgens een legende was Šárka een mooie vrouwelijke krijger.  Een stam van amazones woonde aan de ene kant van de Moldau en een stam van enkel mannen woonde aan de andere kant, in Vyšehrad (onze thuis).  De vrouwen, zoals overal in de meerderheid, besluiten Ctirad - het stamhoofd van de mannen - te overmeesteren.  Šárka verleidt Ctirad en ondertussen doden haar medestrijdsters de mannen van zijn stam.  Daarna neemt de legende twee richtingen.  

De eerste versie vertelt dat zij, geplaagd door schuldgevoelens over wat ze deed, van de rotsen springt.

De tweede versie vertelt dat zij verliefd werd op Ctirad en na zijn dood uit verdriet van de rotsen springt.

Hoe dan ook, het is een mooie en romantische legende, waar de Tsjechische geschiedenis vol van is.

We wandelen over de paden waar vele eeuwen geleden de amazones van Šárka ronddwaalden en genieten van dit prachtig stukje natuur.

We kennen onze overburen niet, maar sommige kregen wel een bijnaam van ons.  Zo hebben we :

Den blote kop : geen uitleg bij nodig

Bunny : zij zwaait ’s morgens haar man uit van op hun terras in haar Bunny slaapkleed

Het konijn : de man slaapt samen met zijn (echt) konijn

De Werner : doet ons denken aan ene Werner in België

De maffia : maken heel veel lawaai en zijn altijd aan het onderhandelen

De kerstman : haar kerstversiering hing met Pasen nog aan het venster

De keffer : de vrouw heeft zo een hele kleine keffer die de hele boel hier bij elkaar keffert

De magnum : uitleg is iets te vulgair, enkelen onder jullie weten wel waarom

De sleffer : deze gele man heft zijn voeten niet op bij het stappen en klinkt als slef, slef, slef

Den homo : ook geen uitleg bij nodig

Den dagboekschrijver : de man zit elke avond op zijn terras in een mooi schriftje te schrijven

De rochelaar : de man rookt iets te veel sigaretten

Wie weet wat zijn onze bijnamen.  Iemand een idee?

Een collega van Camille gaf een tijd geleden aan dat hij zich niet goed in zijn vel voelde en volgens Camille zag hij er ook helemaal niet goed uit.  Sedert vorige week is hij thuis en vandaag laat hij weten dat men de boosdoener heeft gevonden : hij heeft tuberculose. Het nieuws slaat in als een bom.

In allerijl wordt gezocht naar een ziekenhuis waar iedereen kan getest worden.  Het rare is dat deze test niet kan verplicht worden.  Misschien is dit in België ook zo, we werden er nooit mee geconfronteerd en hebben daar dus nooit bij stilgestaan. 

Slechts 60% van de collega’s zal zich laten testen, ik vind dit heel raar.  Volgende maandag is Camille aan de beurt.  Ik zal pas gerust zijn wanneer hij de uitslag van de test heeft, vooral omdat hij sedert iets meer dan een week een heel raar hoestje heeft.  Ik probeer de angst van me af te zetten, maar dat lukt niet altijd even goed. 

Hoe de vulkaan Eyjafjallajökull niet alleen de wereld verlamt, maar ook liefdesrelaties aan het licht brengt…..

Op het werk komen 5 mensen niet opdagen.  De ene zit in Portugal, de andere in Frankrijk, één in Amerika en twee zitten vast in Tenerife….. Iedereen wist dat K... en L... een weekje vakantie hadden, maar niemand wist dat zij ‘samen’ op vakantie zouden gaan.  Je hoeft je collega’s ook niet alles te vertellen natuurlijk.  Zo zie je maar dat je geheime liefdesleven op een dag toch uitkomt.  Vroeger brachten de kraaien het uit, nu een vulkaan.