|
Sam en Witse kunnen er niet bij dat de paashaas weet dat zij in Praag zijn en ook bij Bompi en Anne speelgoed en chocolade voor hen gebracht heeft. Vooral Sam stelt zich veel vragen, maar we vinden op alles een antwoord, oef!
Woensdag heeft Bompi een dagje verlof en we gaan naar de zoo. Ik heb me laten wijsmaken dat deze dierentuin tot de top 10 van de wereld behoort. Niets gelogen, gewoon prachtig. Ik dacht dat alle dierentuinen er een beetje uitzagen als de zoo in Antwerpen. Niets is minder waar. Als je ooit een paar dagen hebt om Praag te bezoeken (en het is mooi weer), dan moet deze zoo zeker op je lijstje staan.
Donderdag gaan Vanessa en Niels de Obecni Dům (het gemeenschapshuis) bekijken en ik ga ondertussen een ijsje eten met Sam en Witse. Sam Ik ben al groot wil zich niet vasthouden aan de leuning van de roltrap. Op het moment dat ze bijna moet afstappen struikelt ze en valt op de roltrap. Ik heb Witse aan de hand en een zware tas met speelgoed in de andere hand. Het koud zweet breekt me uit. Ik zie in mijn gedachten Sam al met haar haar tussen de treden van de roltrap geraken. Hoe ik het gedaan heb weet ik niet meer, het ging allemaal zo snel, maar ik trek Sam recht en sleur haar van de roltrap. Witse geraakt ook nog veilig op de begane grond. Mijn hart slaat waarschijnlijk 200 keer per minuut. En die 2 maar lachen met mij. Zij houden er vast geen trauma aan over, maar bij mij blijft het voor altijd in mijn geheugen gegrift vrees ik.
Vrijdag regent het, dus passen we onze plannen aan en gaan naar een overdekte speeltuin en daarna bootje varen op de Moldau. Al bij al toch nog een leuke dag voor de kinderen.
Zaterdag moeten ze naar hun goesting veel te vroeg uit de veren, want we moeten al om 8H30 op de luchthaven zijn.
We hebben genoten van die paar dagen met onze kinderen en kleinkinderen. Het was zalig nog eens de handjes van Sam en/of Witse te kunnen vasthouden, om hen te knuffelen, om naar hun verhalen te luisteren, gewoon naar hen te kijken
.
Vanavond voelt ons appartementje leeg.
|
