We maken een flinke wandeling door de stad en staan er niet bij stil dat de zon zo fel brandt.  Resultaat : Camille zijn hoofd lijkt wel een vuurtoren en ik heb ’s avonds wanneer ik mij uitkleed de indruk dat ik nog een T-shirt aan heb.  We zien er lief uit.

Bij de onderburen is het nu al 2 dagen stil.  Zouden ze mekaar dan toch kapot gemaakt hebben?

Zoals de meeste onder jullie hebben we zin om een weekje met vakantie te gaan.  Dus hebben we de afgelopen weken in enkele vakantiebrochures zitten kijken.  Niet evident als je de taal niet machtig bent.  Gelukkig bestaat er zoiets als Google translate en kunnen we het grootste deel toch begrijpen.  We vinden een klein hotelletje in het dorpje Burgas (Bulgarije), hopelijk krijgen we dit uitgelegd in het reisbureau.

De dame die ons helpt verstaat gelukkig een paar woordjes Engels en wij halen ons beste Tsjechisch boven en na een half uurtje hebben we onze reservering op zak.  We gaan naar Burgas van 1 t.e.m. 8 augustus.  Een luie vakantie, weer iets om naar uit te kijken.

Gisterenavond hebben onze onderburen een hels kabaal gemaakt.  Gelukkig zijn ze rond een uur of 10 vertrokken en was het vannacht stil.

Rond 6 uur deze morgen komen ze thuis en het liedje herbegint.  Ze roepen, tieren, gooien spullen kapot.  Het is niet om aan te horen.  Er is één bij die volgens mij compleet zot (stoned?) is.  Ik vrees dat ze mekaar kapot maken.  Rond een uur of 9 is mijn geduld op en ik verwittig de “recepce”.

Om 10 uur staan 2 mannen van de Security aan de deur.  Zij komen me vertellen dat ze zijn langs geweest bij de onderburen en dat ze daar een puinhoop gevonden hebben   Deze namiddag gaan ze terug kijken en indien de boel niet is opgekuist worden ze buiten gezet.  Ik voel me natuurlijk heel schuldig, maar ben blij dat ze mij zeggen dat ik niet de enige ben die over het lawaai geklaagd heeft, oef!  Ze drukken mij op het hart dat als dit nog eens gebeurt ik hen zeker moet bellen al was het midden in de nacht.  Het zouden blijkbaar niet de eersten zijn die moeten vertrekken.
Het wordt nu heel stil onder ons en er heerst een grote bedrijvigheid.  Wordt vervolgd.

Ik ben zo graag alleen, maar gisteren had ik het er toch eventjes moeilijk mee.  Maar kijk, vandaag een andere dag en de hemel is weer uitgeklaard.  Ik geniet er weer van.

Wat een baaldag!  Ik mis Camille enorm na die anderhalve week samen.  Morgen beter hoop ik.