Gisteren heb ik een overvolle tram moeten nemen en voelde toen eventjes iets (eerder iemand) tegen mijn rug duwen, maar als je als sardienen in een blik zit lijkt dit niets abnormaals. Ik heb toen toch vlug gecheckt of de rits van mijn handtas wel dicht was en dat was ze, dus geen probleem.
Deze morgen ontdek ik wat die duw geweest is. Mijn geldbeugel zit niet meer in mijn handtas. De muntstukken die ik kwijt ben vind ik helemaal niet erg, maar mijn geldbeugeltje!!! Ik had het van Camille gekregen voor mijn verjaardag, samen met de bijhorende portefeuille. De sentimentele waarde kan niets of niemand me teruggeven. Camille probeert me te troosten met de gedachte dat het nog een geluk is dat mijn portefeuille niet werd gestolen want dan zou ik mijn identiteitskaart en bankkaarten kwijt zijn, maar het helpt niet. Ik voel me de hele dag ambetant.
Tot nu toe heb ik me hier nog geen minuut onveilig gevoeld, maar wanneer ik vandaag boodschappen ga doen bekruipt me een raar gevoel, ik zie in iedereen een potentiële dief. Dit onveilig gevoel gaat wel weer over, maar zal toch eventjes zijn tijd nodig hebben.
|