Nog enkele sfeerbeelden van Český ráj.

              Door die spelonk kruip ik van mijn leven niet.....

              Dan maar weer naar beneden en een andere weg zoeken.

          


                     

Verder naar Sobotka, een klein schilderachtig dorp.  Aan de rand van het dorp staat een rond kasteel, Humprecht.  Dit kasteeltje werd gebouwd in de 17° eeuw als buitenverblijf van Jan Humprecht Černín.  Deze Jan verbleef een tijdje in Turkije en liet daarom boven op de top van het kasteel een halve maan plaatsen.

       

In Kost loopt de weg dood op de gelijknamige burcht Kost, één van de best bewaard gebleven burchten in Bohemen.  De burcht dateert uit de 14° eeuw.  Spijtig genoeg zijn de meeste kastelen pas vanaf april binnen te bezichtigen, hier dus ook.

                            

Onze Capitool reisgids loodst ons naar Vesec, een dorp met schilderachtige houten huizen.  In dit dorp werden meerdere Tsjechische films opgenomen.
  

In Hruboskalsko, hoog op een rots staat Hrad Valdštejn, een kasteel gebouwd in de 13° eeuw.  Bij de parkeerplaats staat een bordje dat ons vertelt dat we 0,5 km (te voet) de berg op moeten.  Na ongeveer een halve kilometer klimmen over een besneeuwd, steil bospad staat een identiek bordje.  Ze zijn hier goed met onze bergbottines aan het spelen, maar het witte bos en de geur van dennenhout maken alles goed.  Flink bezweet en buiten adem bereiken we het kasteel, dat uiteraard…. ook gesloten is.  Een hutje, waar we bij de open haard een lekkere glühwein drinken, doet ons snel de zware klim vergeten.  

                                                                                       

We sluiten onze 3-daagse af met een lekker Tsjechisch etentje en veel gebabbel.

Straks arriveren Katelijn en Etienne.  Katelijn en ik hebben 3 jaar samen op de schoolbanken gezeten.  Worden dit 3 dagen gevuld met jeugdsentiment of zullen we toch ook maar een beetje aan cultuur doen?

Het taalprobleem speelt ons de grootste parten bij de voorbereiding van onze trouw.  Omdat we onzeker werden dat er wel eens misverstanden zouden kunnen ontstaan hebben we een tweetal weken geleden besloten een ‘weddingplanner’ aan te spreken.  Ik weet het, het klinkt chique, cinema, Amerikaans, en wat heb ik hier nog al allemaal over gehoord, maar kijk, ineens loopt alles vlotter.  En wij zijn gerustgesteld dat alles zal verlopen zoals we in gedachten hebben.

Op die manier kom je ook wel achter een paar minder leuke dingen van dit land.  Wij hadden aan het stadsbestuur gevraagd of we op 2 juli konden trouwen in het oude stadhuis en dat kon niet meer, alle plaatsjes waren al ingenomen.  De wedding planner belt naar het stadhuis en plots kan daar wel getrouwd worden op die dag.  Als er geld mee gemoeid is kan hier alles.  Maar dan kennen ze Anne en Camille nog niet, die hebben hun principes.  Wij willen niet meer op die plaats trouwen, zo simpel is dat.

Maar we hebben ondertussen een andere, mooiere plaats gevonden.  We trouwen op 2 juli om 12.30 uur in Ledeburská zahrada, één van de tuinen aan de Burcht.  Zie je ons hier al staan?