We willen ons opnieuw laten inschrijven in Ressegem, maar dat kan zomaar niet. Neen, neen, daarvoor moet eerst de wijkagent langskomen om te zien of we wel echt in Ressegem wonen. Nog een paar dagen, of misschien wel weken, geduld. Het zal afhangen van de goedheid van de man.
In het gemeentehuis werkt een dame van de dienst bevolking danig op mijn systeem. Haar computer doet het niet zo goed vandaag en dat zullen we geweten hebben. Ze blijft maar herhalen, tot vervelens toe dat hij het niet doet en haar printer ook niet. Dan denk ik doe er iets aan, maar blijf er niet over zagen. Mannekes, moest ik met dat mens moeten samenwerken, ik plakte haar achter het behangpapier.
Daarna gaan we langs bij mr x van ruimtelijke ordening om te vragen wat ze zinnens zijn met het stuk bouwgrond rechtover onze deur. Waw, een echte verademing. Er zijn ook ambtenaren die niet zagen en tijd nemen voor de mensen. Hij geeft ons meer dan een half uur van zijn tijd om ons uit te leggen wat de plannen zijn voor Ressegem. Val niet van je stoel, ze zijn zinnens onder de toren van de kerk appartementen te bouwen, 8 m hoog. Dit geloof je toch niet, in de dorpskern van een stil, landelijk dorp gaan ze een appartementsgebouw zetten, 3 verdiepingen hoog, in België kan alles. Weg sfeer, weg rust, weg zon (in ons geval toch). Rechtover ons mooi kerkje gaan ze een hoogbouw optrekken met penthouses, je leest het goed, penthouses in Ressegem. Daar zaten we op te wachten. Daarvoor zijn we indertijd hier komen wonen
. om penthouses te zien optrekken. Mijn god, waar zijn ze mee bezig? We zijn nog maar 3 dagen in België en we ergeren ons alweer blauw. We hopen dat we mensen zullen vinden in Ressegem die, net zoals wij, begaan zijn met het behoud van de dorpssfeer.
Daarna hebben we nog iets leuks te doen. Een nieuwe auto kopen. Aangezien mijn vorige bakje me nooit in de steek liet en ik er heel graag mee reed, kies ik opnieuw voor een Daihatsu Terios, zilvergrijs. Over 3 weken mag ik hem gaan afhalen.
|