We wonen hier vandaag anderhalf jaar.  De tijd gaat veel te snel.  Maar dit avontuur kunnen ze ons toch lekker nooit meer afpakken.

Heb je onlangs ook de reportages over Tsjechië gezien in Vlaanderen Vakantieland?  Een machtig mooi land, niet?  Ik heb contact opgenomen met één van de Vlaamse gezinnen die in het programma te zien waren.  De familie Deswarte, afkomstig uit Sint-Niklaas, runt hier sinds 2002 een B & B in Masečín, een klein dorp op 28 km van bij ons.

 
Onze tocht langs de Vltava (Moldau) is mooi en rustgevend.  

                              

                                                                                     
                

                                                 

In Štĕchovice gaan we richting Masečín.  Een wegje van iets meer dan een auto breed leidt ons naar het rustige, mooie dorpje.  Laat ons hopen dat we hier geen tegenligger tegenkomen.

In Villa Gineta worden we allerhartelijkst ontvangen.  Het is fijn nog eens Vlaams te kunnen spreken.  Deze B & B is zeker een aanrader als je eens naar Tsjechië op vakantie zou gaan.  Midden in de natuur, heel centraal gelegen en dicht bij Praag.  Je vindt meer over hen op www.villagineta.cz  Je kan er de stilte horen, eventjes denken we terug aan Ressegem.

                                                       

In Davle lijkt het wel of je jaaaaaren terugkeert in de tijd.

                                            

                Loket in het station

                                                                          

Wandeling door Botanická zahrada, een botanische tuin op een goeie 300 m van onze deur.

Vorig jaar stegen in deze week de temperaturen tot iets boven 30°.  Vandaag halen we net geen 20°.  Waar blijft die zomer toch?

Maar hoop doet leven, over een paar dagen zou het een stuk warmer worden.

In september ging Sky Europe failliet, een paar dagen voor Mieke en Etienne naar hier zouden vliegen.  En daar ging hun uitstap (en hun geld).  En net vandaag, nu zij opnieuw gepland hebben om naar hier te komen, horen we op de radio dat een aantal luchthavens gesloten wordt o.w.v. de aswolk van die verdomde vulkaan met zijn onuitspreekbare naam.  Zeg dat het niet waar is, het lijkt alsof er een vloek zit op hun bezoek aan Praag.  Spannend afwachten en naar de radio luisteren en op internet informatie zoeken is de boodschap.

Gelukkig wordt de luchthaven van Charleroi niet gesloten en kunnen ze eindelijk naar hier komen gevlogen.

Het is fijn nog eens samen te zijn en te kunnen bijkletsen.  Ook al gaat de rondleiding in de stad in vrij snel tempo, we genieten er met zijn allen van.

                                                     Kermis in Praag

   Mijn lief komt me aanmoedigen, waw, ik heb een supporter!!!!!

Zijn ze niet prachtig de Tsjechische fashion stores?

Geniet van jullie dagje verlof.  In Tsjechië is het werkdag vandaag, geen Rerum Fanfarum of andere feestelijkheden waar niemand nog van weet wat ze eigenlijk betekenen.

                                                Lekkere Tsjechische radijzen

Camille heeft nog een dagje vrij.  We laten ons eens goed verwennen in een Sábái Thai massage center, daar dienen verlofdagen voor, niet?

Zaterdag.

We trekken naar Zuid-Moravië, een streek rechts onder Praag.  Na 150 km autostrade gaan we de kleine wegjes op richting Třebíč.  Hier liggen tussen de rotsen van Hrádek en de rivier Jilhava de overblijfselen van een joodse stad, beschermd door Unesco.  Tussen de vrij goed bewaarde huizen snuif je de sfeer van het oude getto op.  De oudste gedenksteen op de begraafplaats dateert van 1631.  Tussen de graven staan duizenden vergeet-mij-nietjes.  Mooi en ontroerend.

                         

                              

Op weg naar Znojmo zien we de eerste wijngaarden.  Dit stadje moeten we zeker zien, we dronken het laatste jaar veel lekkere wijntjes met deze naam.

Straatjes en steegjes slingeren door dit pittoreske stadje.  Heel gezellig om rond te slenteren.  Op een terrasje laten we ons bijna verleiden om een glaasje wijn te proeven, maar….. we zijn met de auto en die verdomde 0-tolerantie houdt ons tegen.  Dan maar een koffietje.

     

                           

In Mikulov torent een kasteel hoog boven het dorp uit, het lijkt wel of je niets anders ziet wanneer je het dorp binnenrijdt.  Het kasteel uit de 13° eeuw werd op het einde van de tweede wereldoorlog in brand gestoken door de Duitsers.  Gelukkig werd het na de oorlog zorgvuldig in al zijn glorie hersteld.

Vlakbij de Oostenrijkse grens rijden we door het Lednicko-Valtický areál, een prachtig door de Unesco beschermd gebied.  De kastelen van Lednice en Valtice worden met elkaar verbonden door een 7 km lange lindenlaan.  Aangezien het al vrij laat begint te worden gaan we enkel naar het kasteel van Lednice, een echt sprookjeskasteel.  In het park staat iets wat je hier helemaal niet verwacht, een minaret van 60 meter hoog.  Dit zou de hoogste minaret zijn buiten de islamitische wereld.  Rare mannen, die familie Lichtenstein.

En nu naar ons hotel, Comsa Brno Palace hotel.  Een formidabel mooi gerestaureerd gebouw uit 1855 met binnen enkel design.  Een gedurfde, maar geslaagde combinatie.

Te moe (of is het te lui) om nog op zoek te gaan naar een restaurant eten we dan maar in het hotel.  Mannekes, mannekes, lekker eten en lekkere wijn!!!!  Ik schrijf op een klein stukje papier de naam van de wijnbouwer en het dorp waar we hem kunnen vinden.  Dit moet nog lukken in ons programma voor morgen.

Zondag

Wandeling door Brno, de tweede stad van Tsjechië.  Mooie gebouwen, maar geef ons toch maar Praag.  Een beetje chauvinisme mag best wel.

Eens in de auto geef ik Poddvorov in in de gps.  Blijkt die wijnbouwer 50 km uit de weg te wonen, dus 100 km heen en terug.  Maar ik heet niet voor niets Iliano en dus gaan we op zoek naar een waarschijnlijk onooglijk klein dorpje.

De velden staan vol koolzaad en de geur dringt door tot in de auto, zalig gewoon.

Het dorpje telt inderdaad maar 3 straten, maar nergens vinden we de naam Milan Sůkal.  Dus maar met mijn papiertje de straat op, op zoek naar iemand die Milan kent.  Een man met hakbijl in de hand tekent met zijn gevaarlijk wapen een plannetje op straat.  Zo simpel kan het leven zijn.  Als je mekaar niet verstaat los je dat toch op een andere manier op.  En we vinden onze wijnbouwer.  De Milan is stomverbaasd, maar ook heel vereerd dat 2 Belgen hem komen opzoeken omdat ze zijn wijn lekker vinden.  Heel onverwacht verkoopt hij 18 flessen wijn, en in het zwart, meer moet dat niet zijn.  Hij en zijn vrouw zwaaien ons uit aan hun hek, het doet me denken aan E40 in Man bijt hond. 

Onze tocht gaat verder naar Moravský kras, een gebied van 85 km² met veel spelonken en grotten.  Er zijn 4 grotten die je kan gaan bekijken.  Maar denk nu niet dat we 1 wegwijzertje vinden, zoals zoveel hier wordt het goed verscholen gehouden voor de toerist.  Maar ook zonder die grotten is het dicht beboste landschap zeker de moeite waard.  Ik ben blij dat ik niet aan het stuur zit want mijn hoogtevrees begint me lichtjes parten te spelen.

Op Václavske námĕstí, het plein waar door de eeuwen heen alle grote demonstraties plaats vonden, zien we een optocht van een nieuwe partij die opkomt voor de legalisering van marihuana.....  Ik ben benieuwd hoeveel stemmen zij zullen halen bij de verkiezingen op 28 mei. 

Het is fijn om samen met Gerda door te stad - die we zoveel jaren geleden samen ontdekten - te slenteren.  En we hebben veel bij te babbelen.

11 jaar geleden kwam ik voor de eerste keer naar Praag, samen met Gerda.  Wij deelden tijdens de humaniora niet alleen de bank, maar ook onze eerste verliefdheid, onze afkeer van de nonnen en we deden vooral alles wat die nonnen ons verboden.  Sommige van die in zwart gehulde vrouwen hebben vast en zeker een paar grijze haren aan ons overgehouden.

Om 13.35 uur landt mijn kompaan van toen.  Wedden dat ik te vroeg op de luchthaven zal zijn?

Ik begrijp dat elke leerling muzikant moet oefenen, maar of je dat dan op je terras moet doen is maar de vraag!!!!!  Ik krijg de rietepetiet van die kerels die hier nu al meer dan een half uur hun best zitten te doen om een akkoord gespeeld te krijgen.

Volgens Wikipedia is een akkoord de samenklank van drie of meer tonen, die zodanig samenklinken dat zij voor het muzikale oor samensmelten tot een gestalte.  Mijn muzikale oor heeft nog geen enkele samensmelting kunnen ontdekken. 

Stel je voor dat ze er seffens nog gaan bij zingen ook…..

Onderweg

Kasteel Karlštejn, op zo een goeie 25 km van Praag, is één van de drukst bezochte historische plekken van Tsjechië.  Het kasteel werd in 1348 gebouwd door Karel IV, keizer van het heilige Roomse Rijk.  Het werd niet alleen gebruikt als residentie, maar was ook de bewaarplaats van de kroonjuwelen en belangrijke documenten.

                    

                                                                                

Het dorpje werd uiteraard (en spijtig genoeg) ingepalmd door cafés, restaurants en souvenirwinkeltjes.  Eén huisje heeft zich niet overgegeven aan de toeristenindustrie. 

                        

Rond de middag hebben we het kasteel bezocht en slenteren we het dorp uit.  Net op tijd want horden toeristen beginnen het dorp te overspoelen.

Onze tocht gaat verder door Český Kras, het grootste karstgebied van Bohemen, kalksteenformaties om U tegen te zeggen.  In de verte zien we Velká Amerika (Groot Amerika) liggen, een vroegere steengroeve die nu gedeeltelijk is ondergelopen en waar jaren geleden westerns werden opgenomen.  Maar zoals zo dikwijls in Tsjechië, geen wegwijzer te vinden en we laten Groot Amerika dan maar links liggen.

Onderweg probeer ik een paar prachtige stukjes natuur vast te leggen op foto.

  

                                                                                      Vind je de geiten?