Bernhard Kohl. (foto belga)

De 26-jarige Kohl ontpopte zich in juli tot de Toursensatie. Hij beëindigde de wedstrijd als derde en mocht zich de bergkoning noemen.
Vorige maand raakte evenwel bekend dat Kohl zijn prestaties te danken had aan het bloeddopingmiddel CERA.
Volgens zijn manager Stefan Matschinger zal Kohl vertellen wie zijn dealer was, welke producten hij gebruikt heeft en wanneer, in de hoop zo een lichtere straf te krijgen.
Zo zou de Oostenrijker zich al in het voorjaar met doping hebben beziggehouden, hoewel hij dit tot dusver altijd ontkend heeft. 

Door deze zege verstevigt Sven Nys zijn koppositie in de stand van de Superprestige. (foto belga)

Klaas Vantornout ging van bij de start in de aanval en kreeg meteen het gezelschap van Sven Nys, die blijkbaar goed gerecupereerd was van de GvA-trofee manche in Hasselt. Het duo sloeg meteen een bres en had na de eerste ronde al een voorsprong van een kleine 10 seconden op het pak.

Terwijl Nys vooraan het tempo bepaalde, reden Rob Peeters en Sven Vanthourenhout weg van de achtervolgers. Even later kwamen Bart Wellens en Erwin Vervecken aansluiten. Het viertal telde na drie rondes 23 seconden achterstand op het leidersduo.

Nys besloot het tempo op het drijven en op drie ronden van het einde moest Vantornout al enkele seconden toegeven. De achtervolgers stond toen al 50 seconden in het krijt. Peeters had daar moeten lossen en streed met Dlask, Al, Pauwels, Aernouts en Stybar om de zesde plaats.

Terwijl de sneeuw het de renners steeds moeilijker maakte, breidde Nys zijn voorsprong verder uit. Op een ronde van het einde had hij al een halve minuut op Vantornout. Wellens reed ondertussen in de achtergrond weg van Vanthourenhout en Vervecken.

De voorsprong van Nys was voldoende groot zodat hij in de laatste ronde geen onnodige risico's meer moest nemen. De renner van Landbouwkrediet kwam als eerste over de meet, met nog een vijftiental seconden voorsprong op Klaas Vantornout. Wellens werd solo derde, Vervecken en Vanthourenhout vervolledigden de top vijf.

Sven Nys was na afloop blij dat de cross maar een uurtje duurt. "Ik had op het einde bijna geen gevoel meer in mijn handen en benen. Schakelen ging erg moeilijk."
 
"De laatste ronde was er echt teveel aan. Als het nog langer had geduurd, waren er vast gekwetsten gevallen. Het is een harde stiel, maar als je zo'n wedstrijd als deze dan kan winnen, is het allemaal de moeite waard."

"Ik heb bewust niet gewacht tot op het einde om van Klaas weg te rijden, want dan moet je risico's gaan nemen en dat is gevaarlijk bij deze weersomstandigheden. Nu heb ik gewoon versneld op de stukken waar ik me goed voelde."

Door deze zege verstevigt Nys zijn voorsprong in het tussenklassement van de Superprestige. "Toch is er nog helemaal niks beslist. Ik moet gewoon rustig blijven en elke wedstrijd zoveel mogelijk punten sprokkelen. Vandaag hebben Klaas en ik eerst een veilige marge proberen op te bouwen en daarna begon de strijd om de overwinning pas. Ik denk wel dat ik mag zeggen dat ik vandaag de beste was." 

Top-10 Hamme-Zogge

1. Sven Nys 2. Klaas Vantornout 3. Bart Wellens 4. Erwin Vervecken 5. Sven Vanthourenhout 6. Kevin Pauwels 7. Petr Dlask (Tsj) 8. Zdenek Stybar (Tsj) 9. Thijs Al (Ned) 10. Bart Aernouts

Keisse en Bartko winnen voor het tweede jaar op rij in het Kuipke. (foto belga)

Door de 500 meter te winnen overschreden Keisse en Bartko de kaap van 400 punten, goed voor een bonusronde. Daardoor begonnen met ook nog Zabel-Lampater en Risi-Aeschbach drie ploegen in dezelfde ronde aan de grote finale, op één ronde gevolgd door De Ketele-Beikirch.

Ook dat laatste duo kwam in de ploegkoers, met Roberts-Cocquyt als nieuw gevormd koppel, al snel op gelijke hoogte. Gezien hun enorme puntenvoorsprong konden Keisse en Bartko nog steeds controlerend rijden.

Vooral Risi-Aeschbach toonden zich nog actief in een poging om Keisse-Bartko van de troon te stoten, maar de winnaars van 2007 gaven geen krimp en gaven hun nieuwe zege extra glans door in de slotfase zelf een winstronde te nemen.

TOTAALSTAND

Plaats Ploeg Renner Wit Renner Zwart Ronden Punten 1 1 KEISSE BARTKO 0 436 2 4 ZABEL LAMPATER 1 348 3 9 DE KETELE BEIKIRCH 1 271 4 2 RISI AESCHBACH 1 242 5 3 STAM SCHEP 7 205 6 7 MERTENS MULLER 15 276 7 10 JÖRGENSEN MADSEN 17 228 8 8 VAN BON LIGTHART 22 302 9 11 DE FAUW DENEEF 28 251 10 5 COCQUYT ROBERTS 28 162 11 6 CICCONE MASOTTI 31 182   12 HESTER DEPOORTERE OPGAVE OPGAVE

Nico Mattan. (foto belga)

"De deal is voor 95 procent rond", zegt Nico Mattan. "Wij hebben een mondeling akkoord met de nodige sponsors. Er is wel nog geen contract ondertekend, maar dat is slechts een formaliteit. Ik denk zelfs dat wij de ploeg volgende week al aan de media kunnen voorstellen."
 
"Zeven renners, allen Italianen, liggen al vast bij Cinelli. Hun aantal zal in totaal de negen niet overschrijden. Van Belgische kant komen er maximum zes renners. Twee ervan mogen boven de 28 jaar zijn. Eén van hen is Frank Vandenbroucke."
 
"Wij hebben nog een hele lijst met namen van renners waaruit we kunnen kiezen, maar gemakkelijk is het niet. Ik opteer om echt jonge talenten eruit te pikken. De jeugd is toch de toekomst van het wielrennen. Bovendien is het duidelijk geworden dat jonge renners nu in het post-epotijdperk kunnen strijden tegen de meer ervaren mannen."

"Frank Vandenbroucke? Ik hoop echt waar dat hij er staat tegen bijvoorbeeld Kuurne-Brussel-Kuurne of in de Driedaagse van West-Vlaanderen", gaat Mattan verder. "Het zou voor mij ook een prettig gegeven zijn om in iets te slagen waar anderen de afgelopen seizoenen faalden. Met andere woorden van Frank Vandenbroucke weer een renner maken."
 
"Ik ga wellicht het Belgische programma van de ploeg voor mijn rekening nemen. Ik ken nog veel organisatoren, heb mijn contacten, en voor Frank Vandenbroucke zullen nog veel deuren opengaan. Ik vind deze Cinelliploeg een echte uitdaging die ik gretig aanga", besluit Mattan.

Jan Boyen op het Paralympisch podium in Peking. (foto belga)

"Buiten de olympische medaillewinnaressen stak er dit jaar niemand echt bovenuit. Dit jaar misten we net dat tikkeltje extra bij de kandidaat-winnaars", motiveerde jurylid en ex-judoka Ingrid Berghmans de beslissing van de jury. Een beslissing die bij velen in het verkeerde keelgat geschoten is.

Een olympische medaillewinnaar die over het hoofd gezien werd, is Jan Boyen. Op de Paralympische Spelen in Peking pakte onze landgenoot brons in de achtervolging in het baanwielrennen. Daarnaast werd hij ook nog twee keer vierde: in de tijdrit en in de wegrit.

"Wielrennen voor personen met een handicap wordt in meer dan 40 landen beoefend", zegt het Belgian Paralympic Committee in een communiqué. "Tot de wereldtop behoren in deze sport is een unieke sportprestatie die enkel weggelegd is voor een topsporter. De kwaliteiten van Jan Boyen worden echter niet erkend door de jury. Het Belgian Paralympic Committee betreurt dit."

Paul Van Den Bosch. (foto belga)

Topcoach Paul Van Den Bosch is in zijn blog minder voorzichtig in zijn bewoordingen. De 4x100-meter-ploeg van de mannen,  Kevin Borlée, Ann Wauters, Sven Nys, Dirk Van Tichelt, Iljo Keisse, Tim Maeyens,... Er waren kandidaat-winnaars genoeg. "Dit is een publiekelijke blamage tout court. Ik weet niet wie in de jury zit, en ik hoef het ook niet te weten. Het zijn ongetwijfeld een stel keurige heren en dames, die geen voeling (meer) hebben met water en bloed, met zweet en tranen, met snot en slijm."
 
"Die geen benul (meer) hebben van wat dat 'tikkeltje extra' betekent in de sport. Die schaamteloos hun eigen Trofee hoger inschatten dan een olympische finaleplaats, een dijk van een Belgisch record, een top-3 plaats op de wereldranglijst, een nominatie voor beste Europese speelster van het jaar, een Europese titel."

"Ik hoop echt dat de Belgische atleten hier lessen uit trekken en dat de winnaar van volgend jaar genoeg kl.... aan zijn/haar lijf zal hebben om de Trofee van Sportverdienste te weigeren. Afvoeren die trofee. Voor eens en voor altijd."

"Varen we onder Belgische vlag dan zijn we heel beperkt in onze mogelijkheden. Nemen we bijvoorbeeld een Estse licentie, zodat al eerder gebeurde bij het Mitsubishi-Jartaziteam, dan kunnen we een pak meer ervaren mannen aantrekken", zegt topman Patrick Stallaert.

"De reglementering in België is heel strikt, misschien zelfs een pak te streng. Zo mag ja maar enkele renners boven een bepaalde leeftijdgrens aantrekken. In andere landen maakt men daar geen punt van. Daartegenover staat dat een continentale ploeg van vreemde origine niet mag starten in sommige wedstrijden zoals bijvoorbeeld de Omloop Het Volk en de Brabantse Pijl. Ook in rittenkoersen die het label dragen 'buiten categorie', zoals de Driedaagse De Panne-Koksijde, zijn wij dan niet welkom als we geen Belgische licentie hebben. Daar wringt het schoentje", gaat Stallaert verder.

"We kunnen als jonge Belgische ploeg naar buiten komen, maar hebben dan de zekerheid dat we geen enkele rol van betekenis zullen spelen in de finale van deze wedstrijden. Zijn we een buitenlands team dan bestaat de mogelijkheid om ervaren renners aan te trekken die wel hun mannetje kunnen staan in wedstrijden zoals Dwars door Vlaanderen, Nokere Koerse, GP Zottegem en andere koersen van categorie 1.1. Het is een moeilijke beslissing."

"Renners binnenrijven is op dit moment geen enkel probleem. Er zijn er genoeg die nog altijd zonder werk zitten en dan heb ik het niet alleen over 'kleine' namen. We gaan met de teamleiding binnen de kortste keren eens alles netjes op een rij zetten en dan maken wij verder werk van ons team", besluit Stallaert.

Jurgen Mettepenningen is met zijn enthousiaste schare medewerkers pas aan de zevende organisatie toe in het dorp van Flandrien Greg Van Avermaet. Maar die is binnen de kortste keren uitgegroeid tot een klassieker waar het hele dorp van Zogge achter staat en fier op is.

"Ik vergelijk Hamme-Zogge met Ruddervoorde", aldus ex-wereldkampioen Mario De Clercq. "Ook daar ploeterden we in de beginjaren in de modder, maar jaar na jaar werd meer en beter werk gemaakt van het parcours. Ruddervoorde is ondertussen een cross op een modern circuit geworden. In Hamme-Zogge gaat het bijna twee jaar na de partijen modder ploeteren tijdens de Belgische kampioenschappen dezelfde richting uit."

"De vernieuwingen dit jaar houden in dat we voor een andere aanloop naar de finish gezorgd hebben, dat we een tweede berg aangelegd hebben en dat we gezorgd hebben voor de meest spectaculaire brug ooit in een cyclocross", zegt parcoursbouwer Eddy Van Buynder.

"Het eerste stuk gaat fietsend bergop en daarna moeten de renners van de fiets om op de trappen naar het hoogste punt van de brug te klimmen. Ook aan de veiligheid hebben we gedacht. Om het publiek beter te kunnen spreiden hebben we de volkstent en de VIP-tent verder op het parcours geplaatst."

Hamme-Zogge is er dus klaar voor. Helaas niet voor een duel tussen Sven Nys, Niels Albert en Lars Boom. De omstandigheden zijn gekend. Gelukkig voor de organisatoren van de Superprestige betekent dat voor hen niet dat de laatste spankracht uit hun regelmatigheidscriterium weggevallen is. Want bij de minste tegenslag van Svn Nys staat Klaas Vantornout met slechts vier punten achterstand klaar om het roer over te nemen. Zelfs Bart Wellens is met een achterstand van acht punten niet helemaal uitgeteld.

Maar dat Nys met al vier overwinningen uit zes crossen in Hamme-Zogge opnieuw de favoriet is, is zo klaar als een klontje. Toch maken ze zich in Hamme-Zogge sterk voor een sterke wedstrijd van hun thuisploeg. Want Jurgen Mettepenningen is niet alleen de organisator van de cross, hij is ook de manager van Sunweb-Projob. Een ploeg die vorig jaar meer slaag kreeg dan de manager lief was maar die nu eindelijk haar bestaansrecht aan het bewijzen is.

"Het verschil inzake sfeer met vorig seizoen is inderdaad levensgroot", zegt Sven Vanthourenhout die er toen ook al bij was. "Met Klaas Vantornout er bij en ook met enkele sterke beloften onder wie Kenneth Van Compernolle staan we er nu heel anders voor. Maar het werk is niet af. Klaas wint moeilijk, al heeft nog de tijd om dat te doen. Maar zelf vind ik het de hoogste tijd worden om iets terug te geven aan de ploeg die me vorig jaar een nieuwe kans in mijn carrière gegeven heeft en die haar vertrouwen in mij nooit verloren is na een minder seizoen als gevolg van een zware operatie aan de aorta. Daarom moet ik iets terugdoen."

"Niet meteen een grote overwinning behalen. Maar het wordt wel tijd dat er regelmaat in mijn prestaties komt. Eens enkele weken meedraaien net onder de top en daarna eventueel eens een grote cross winnen, zou mooi zijn. Ik word in januari al 28 jaar en mijn laatste grote overwinning dateert al van de Wereldbeker in Aigle in 2005."

Jan Ullrich. (foto belga)

"Ullrich zal niet voor onze ploeg gaan fietsen en hij zal evenmin in het management worden opgenomen", vertelde Ball aan cyclingnews.com. De Amerikaanse modekoning had een gesprek met Ullrich in Los Angeles.

Woensdag raakte bekend dat Rudy Pevenage vanaf volgend jaar sportdirecteur wordt van Rock Racing. Meteen zwelden de geruchten over een terugkeer van zijn poulain Jan Ullrich (34) aan.

De Tourwinnaar van 1997, die in 2006 uit het peloton verdween door de zaak-Fuentes, zou net als zijn toenmalige grote rivaal Lance Armstrong een comeback plannen, maar daar lijkt voorlopig niets van in huis te komen.

De officiële voorstelling van de 'Grand départ' gebeurt op 11 december in de Nederlandse havenstad. Rotterdam kreeg de voorkeur op Utrecht. Het Duitse Dusseldorf had eerder zijn kandidatuur al ingetrokken. In 2009 start de Tour in Monaco.

"Rotterdam is een grote metropool en een stad die veel inspanningen levert voor fietsers. Het wielrennen is er populair, een grote publieke opkomst is verzekerd", verklaarde tourdirecteur Christian Prudhomme de keuze.

Het is de vijfde keer dat de Ronde van Frankrijk in Nederland begint. In 1954 was Amsterdam de eerste stad buiten Frankrijk, die een Grand départ mocht ontvangen. Nadien werd in Scheveningen (1973), Leiden (1978) en 's-Hertogenbosch (1996) het startsein gegeven. In Rotterdam was de Tour in 1973 al eens te gast.

Geen opvolger in 2008 voor de winnaressen van 2007. (foto belga)

Het is de derde maal in de geschiedenis dat geen laureaat wordt aangeduid: eerder gebeurde dit in 1944 en in 1985.

In dit olympisch jaar gingen de juryleden op zoek naar een uitzonderlijke prestatie. Die prestaties kwamen er onder meer van Tia Hellebaut, Kim Gevaert en de 4 x 100 m meisjes. Vermits de trofee slechts één keer in een carrière van een sporter kan gewonnen worden besloot de jury, om de kwaliteit van de Trofee der Sportverdienste te behouden, geen laureaat aan te duiden.
 
De laureaten van de laatste twee jaren waren Kim Gevaert en Tia Hellebaut (2006) en vorig jaar de aflossingsploeg 4 x 100 m met Kim Gevaert, Hanna Mariën, Olivia Borlée en Elodie Ouedraogo.

De Nationale Trofee der Sportverdienste is een jaarlijkse Belgische onderscheiding die uitgereikt wordt aan een bijzonder verdienstelijke sporter of sportploeg. De Trofee wordt uitgereikt sinds 1928.

"We hebben vrijwel unaniem besloten om dit jaar liever geen laureaat aan te duiden. Dit gezien het specifieke reglement van de Trofee, dat zegt dat een sporter slechts één keer in zijn of haar carrière bekroond kan worden en het feit dat we de hoge kwaliteit van de palmares wilden behouden", aldus juryvoorzitter Freddy Thielemans, de burgemeester van Brussel.

"Buiten de olympische medaillewinnaressen stak er dit jaar niemand echt bovenuit. Stel dat Sven Nys bijvoorbeeld een medaille had gehaald in het mountainbiken op de Spelen, was er geen discussie geweest en had hij de Trofee gekregen", verduidelijkte jurylid en ex-judoka Ingrid Berghmans. "Dit jaar misten we net dat tikkeltje extra bij de kandidaat-winnaars", stelde ze.

Erelijst laatste 25 jaar

1983 - Eddy Annys (atletiek) 1984 - Andre Malherbe (motorcross) 1985 - niet toegekend 1986 - William Van Dijck (atletiek) 1987 - Ingrid Lempereur (zwemmen) 1988 - Eric Geboers (motorcross) 1989 - Michel Preud'homme (voetbal) 1990 - Jan Ceulemans (voetbal) 1991 - Jean-Michel Saive (tafeltennis) 1992 - Annelies Bredael (roeien) 1993 - Vincent Rousseau (atletiek) 1994 - Brigitte Becue (zwemmen) 1995 - Frederik Deburghgraeve (zwemmen) 1996 - Johan Museeuw (wielrennen) 1997 - Luc Van Lierde (triatlon) 1998 - Ulla Werbrouck (judo) 1999 - Gella Vandecaveye (judo) 2000 - Joël Smets (motorcross) 2001 - Kim Clijsters en Justine Henin-Hardenne (tennis) 2002 - Marc Wilmots (voetbal) 2003 - Stefan Everts (motorcross) 2004 - Axel Merckx (wielrennen) 2005 - Tom Boonen (wielrennen) 2006 - Kim Gevaert en Tia Hellebaut (atletiek) 2007 - aflossingsploeg 4x100m vrouwen (atletiek /Kim Gevaert, Olivia Borlée, Hanna Mariën, Elodie Ouedraogo) 2008 - niet toegekend