Rustig genieten van gedichten, liedjesteksten, muziek, vertellingen, prenten en foto's.
Welkom in mijn thuishaven. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
31-12-2012
Noche de paz.
Noche de paz, noche de amor, Nacht van vrede, nacht van liefde, todo duerme en derredor, alles slaapt rondom, entre sus astros que esparce su luz, onder de sterren die verspreiden hun licht, bella anunciando al ninito Jesus, mooie aankondiging van Jezus' geboorte, brilla la estrella de paz, blinken de sterren in rust. brilla la estrella de paz.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, solo velan en la oscuridad, één en al duisternis, los pastores que en el campo estan, de herders op de velden, y la estrella de belen, volgen de ster naar de kerststal. y la estrella de belen.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, sobre el santo nino Jesus, boven het kindje Jezus, una estrella esparce su luz, verspreidt een ster haar licht, brilla sobre el Rey en schittert boven de Heer brilla sobre el Rey.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, fieles velando alli en Belen, de gelovigen gaan naar de kerststal, los pastores, la madre tambien, naar de herders en de heilige Moeder, y la estrella de paz, naar de ster van vrede. y la estrella de paz.
(Spaanse versie)
31-12-2012, 17:04
Geschreven door André
Silent Night.
Silent night, holy night, all is calm, all is bright, round the virgin Mother and Child, holy infant so tender and mild, sleep in heavenly peace, sleep in heavenly peace.
Silent night, holy night, shepherds quake at the sight, glories stream from heaven afar, heavenly hosts sing alleluia, Christ the Saviour is born, Christ the Saviour is born.
Silent night, holy night, Son of God, loves pure light, rediant beams from the holy face, with the dawn of redeeming grace, Jesus, Lord, at thy birth, Jesus, Lord, at thy birth.
31-12-2012, 15:28
Geschreven door André
Stille Nacht. 2
Stille nacht, heilige nacht, alles slaapt, sluimert zacht, eenzaam waakt het hoogheilig paar, lieflijk kindje met goud in het haar, sluimert in hemelse rust, sluimert in hemelse rust.
Stille nacht, heilige nacht, Zoon van God, liefde lacht vriendelijk om uw Goddelijke mond, nu slaat voor ons de reddende stond, Jezus is nu geboren, Jezus is nu geboren.
Stille nacht, heilige nacht, herders zien het eerst uw pracht, door de engelen alleluja, galmt het luide van verre en na, Jezus de redder is daar, Jezus de redder is daar.
31-12-2012, 13:13
Geschreven door André
Stille Nacht 1
Stille nacht, heilige nacht, alles slaapt, eenzaam wacht, bij het kindje, het hoogheilig paar, rond de kribbe zingt de engelenschaar, slaap in hemelse rust, slaap in hemelse rust.
Stille nacht, heilige nacht, Davids zoon, lang verwacht, wordt door de herders begroet in de stal, op de bergen klinkt veugdegeschal, heil de redder is daar, heil de redder is daar.
Stille nacht, heilige nacht, het Goddelijk kind vreedzaam lacht, liefde spreekt uit zijn mondje teer, komt kniel allen bij de kribbe neer, schenk hem allen uw hart, schenk hem allen uw hart.
31-12-2012, 11:00
Geschreven door André
30-12-2012
Bloemen voor Maria. Vertelling.
In mijn stad wordt steeds volop kerstmis gevierd. De inwoners van mijn stad laten graag zien hoe blij zij zijn met Jezus' geboorte. Ik herinner mij de kleine Maria. Zij had thuis een mooie kerststal gebouwd. Zij hielt ook heel veel van de heilige Maria, haar naamgenote. De kleine Maria had op haar slaapkamer een mooi Mariabeeld staan. Er stond steeds een vaas met verse bloemen voor het Mariabeeld. Daar zorgde de kleine Maria voor. Het was nu bijna kerstmis, en de kleine Maria zocht bloemen voor haar Mariabeeld. Zij had langs de weg mooie winterbloemen gezien. Die zouden prachtig staan bij haar Mariabeeld, vond zij. Zij plukte enkele bloemen en zette de bloemen bij het Mariabeeld. Maar wat toen gebeurde is een droeve bladzijde in de geschiedenis van mijn stad. De kleine Maria wist niet dat zij de winterbloemen geplukt had op de grond van de eerste lakenhandelaar. Nog dezelfde avond werd zij aanghouden en in de gevangenis geworpen. Tranen en beden hielpen niet. Ook niet toen haar biechtvader zei dat de heilige Maria het haar reeds vergeven had. Niets hielp. Zij moest voor de rechter verschijnen. De abt van het klooster buiten de stadsmuren had ergens gelezen dat bij kinderen alleen de kroonprinses mocht rechtspreken. En naar de abt moest geluisterd worden. Zo kwam het dat de kleine Maria op kerstdag voor de kroonprinses zou moeten verschijnen. De kroonprinses zat geweldig in met de zaak. Zij zat nu voor een groot probleem. Zij hielt veel van de kleine Maria. Maar zij moest de wet respecteren. En de wet was duidelijk. Diefstal bij de eerste lakenhandelaar werd uiterst streng gestraft. Wat nu gedaan? Kerstavond bracht zij door in het klooster buiten de stadsmuren. Het was reeds donker en zij wandelde in de binnentuin. Plots zag zij in de verte een man en een vrouw met een baby op de arm. Zij schrok geweldig. De kroonprinses wist dat Jezus, Maria en Jozef op kerstavond onze stad bezochten. En ja, zij waren het. De heilige Maria was duidelijk bedroefd, en zei: Zalig zij die lijden om mij te vereren. Je stad verdient het niet dat wij op kerstavond jullie bezoeken. De kroonprinses antwoordde: Ik kan niet anders. De kleine Maria heeft gestolen, en zal moeten gestraft worden. Medelijden bestaat hier niet. De heilige Maria antwoordde: Heeft zij gestolen? Toon mij dat aan. De kroonprinses was verstomd. Maar plots begonnen haar ogen te schitteren. Zij dankte de heilige Maria en ging terug binnen. Het was kerstdag en de kleine Maria stond nu voor de kroonprinses. Niemand durfde haar advocaat te zijn. De troubadour had droevig de stad verlaten en zong niet meer. Ook de dichter was vertrokken en zweeg. De kroonprinses had vernomen dat de moeder en de zuster van de kleine Maria bij de eerste lakenhandelaar waren geweest. Zij hadden voor hem geknield en gebeden om medelijden. Maar tevergeefs.De kroonprinses vroeg om uitleg, en de eerste lakenhandelaar bevestigde het. Toen werd de kroonprinses woedend en zei: Wat, mensen moeten voor u knielen en bidden. Alleen voor God mag men knielen en bidden. Denkt gij misschien dat gij God zijt. Dat is de ergste vorm van heiligschennis. Alleen de paus kan u oordelen. Na het verhoor vertrekt gij blootvoets, in boetehemd al bedelend naar Rome. Daar zal de paus u straffen. En de kroonprinses sprak verder: Lakenhandelaar, toon mij het bewijs dat die grond van u is. En de lakenhandelaar toonde de kroonprinses de officiële akte. Maar de koper van dat stuk grond was geen handelaar. Wat was er gebeurd? De kroonprinses wilde meer weten, en zei tot de abt van het klooster buiten de stadsmuren; Vader abt, ik weet dat het klooster al de gebeurtenissen in onze stad opschrijft. Ga in de archieven kijken wat zij vertellen. En de archieven vertelden het volgende verhaal: Driehonderd jaar geleden was onze stad in de handen gevallen van een mogendheid die geen God kende. Vele kerkelijke bezittingen werden verbeurd verklaard en openbaar verkocht. Ook het klooster binnen de stadsmuren. Nu wilde de abt het klooster terugkopen, maar dat mocht niet op zijn naam staan. Toen vroeg hij aan één van zijn werklieden om hulp. De abt gaf het geld aan de werkman, de werkman kocht met dat geld het klooster, en nadien zou hij het klooster terug aan de abt geven. Maar die werkman was een handlanger van de duivel. Hij kocht met het geld van de abt het klooster en hield alles voor zich. En daar was niets aan te doen. De overeenkomst was in vertrouwen gebeurd, zonder schrift. Nu was die werkman ineens rijk geworden en zo werd hij lakenhandelaar. En dat ging verder van vader op zoon. Nu al driehonderd jaar. De kroonprinses was verbijsterd. Gestolen kerkelijk goed. Daarmee had die familie zich verrijkt. De grond behoorde toe aan het klooster. Maar dan had de kleine Maria de bloemen geplukt op kloostergrond en was er geen reden om haar te vervolgen. Zij mocht vrij de zaal verlaten. Maar dat was niet alles. Het klooster kreeg al de grond en de bezittingen terug. De lakenhandelaar en zijn familie waren nu alles kwijt. En als straf moesten zijn op het graf van de toenmalige abt vergiffenis vragen. En die heeft hen streng gestraft. De troubadour zingt terug liederen in onze stad, en de dichter schrijft weer gedichten. En Maria Jozef en Jezus komen nog steeds met kerstmis onze stad bezoeken. En de kroonprinses is later een groot vorstin geworden.
30-12-2012, 21:56
Geschreven door André
Kerstmis in Duitsland. deel 4
Mooie, oude kerstprenten uit Duitsland. Zij werden verspreid tijdens de beginjaren 1900.
30-12-2012, 19:17
Geschreven door André
Het nieuwe jaar. Gedicht uit 1901
Het is zalig te kunnen dromen, gelijk de golven van de heidebeken, die over kiezelstenen en zand stromen.
Wij laten ons wiegen, op het geluid van de torenbellen, die met een hosanna naar de hemel vliegen.
Gelijk de vlinders in de groene weiden, zo mogen de klokken met fonkelende beelden, hun geluid op onze paden spreiden.
Gelijk het zingend ijzer voor de hamer, zo mogen hun blijde geluidsfonteinen, door het stille duister spatten in onze kamer.
Het vloeit voor onze voeten als een zegen, en lacht ons in deze donkere dagen, gelijk een blozend Jezuskindje tegen.
Het laat mild gelijk de lindentoppen, en koel gelijk de rozen der waranden, zijn geluidsparels op onze lippen droppen
Zang, dans en klokkenluiden, het gefluister van de vogels voor de ruiten, het nieuwe jaar begint buiten.
30-12-2012, 10:53
Geschreven door André
29-12-2012
Begijntje Godelieve. Vertelling
Ik heb jullie reeds verteld over het begijnhof in mijn stad. Weten jullie ook, dat één van onze begijntjes heilig is verklaard? Jullie kennen zeker het begijntje dat het Lievevrouwe beeld terugbracht? Wel, over haar gaat het. Haar naam is Godelieve, Begijntje Godelieve. Dat wilt zeggen, geliefd door God. En dat was zij ook. Begijntje Godelieve heeft heel veel gedaan voor ons begijnhof. Nadat zij op kerstavond op wonderbare wijze het Lievevrouwe beeld had teruggevonden, vroegen de begijntjes haar om hun overste te worden. Dat deed zij dan ook. Zij stichtte de begijnhofschool waar meisjes leerden lezen, schrijven, rekenen, kantwerken en het woord Gods. De meisjes leerden ook huishoudelijke taken als voorbereiding op later. Er werd ook aandacht besteed aan het Frans. Begijntje Godelieve had nog andere ideeën. Zij richtte ook een bijbelschool op. Zo hadden de vrouwen ook de kans om Gods woord te bestuderen. Maar ook aan de gezondheid dacht ze. Zwangere vrouwen kregen les in hygiëne en kinderopvoeding. Moeders met hun baby kwamen regelmatig op controle. Een dokter onderzocht of moeder en kind gezond waren. Jullie zien dat Begijntje Godelieve zeer vooruitstrevend was. Zij legde ook een verzameling Christelijk kunst aan. Heiligenbeelden, schilderijen, oude bijbels, kerstversiering, en nog veel meer. Het was het begin van ons museum van Christelijke kunst. Maar, het is niet daarom dat Begijntje Godelieve is heilig verklaard. Neen. Op een kerstavond gebeurde is vreselijk. Begijntje Godelieve had in de begijnhofkerk de kinderen verteld over Jezus. Het was donker buiten, en dadelijk zouden de andere begijntjes komen voor de middernachtmis. Toen gebeurde het. Het kwaad bestormde het begijnhof en wilde al de begijntjes doden. De begijntjes liepen in angst naar de kerk, om daar in de nabijheid van God te sterven. De kerkdeur was toe en zij konden niet binnen. Begijntje Godelieve durfde de deur niet openen, want het kwaad zou dan ook de kinderen kunnen doden. En er gebeurde iets wonderlijks. In de kerststal in de kerk, kwam leven. Het kindje Jezus zei: Begijntje Godelieve, je moet de deur openen. Maar het begijntje, verlamd van schrik, durfde niet. Het kindje Jezus glimlachte en zei: ach, ik begrijp het. Moeder, wil jij dan de deur openen? En de heilige Maagd Maria ging naar de deur en opende de deur. De begijntjes vluchtten in de kerk, achterna gezeten door een bende kwaadaardige mannen. De kwaadaardige mannen liepen de kerk in, en zagen Maria, Jozef en het kindje Jezus. Als gebliksemd vielen zij op de knieën en smeekten God om vergiffenis. Iedereen had het gezien en iedereen bleef gespaard. Even later was de nachtwacht daar om de bende te arresteren. Het is niet daarom dat Begijntje Godelieve is heilig verklaard. Begijntje Godelieve was gestorven en haar graf werd druk bezocht. Iedereen die haar graf bezocht kreeg de kracht om verder te leven. Een jong priester uit een ander land wilde kerstmis vieren in onze stad. En met kerstavond wandelde hij langs de straten en bad. Jullie weten toch, dat Jozef, Maria en het kindje Jezus jaarlijks met kerstavond onze stad bezoeken. En dat gebeurde nu ook. De jonge priester zag in de verte een man, en een vrouw met een kindje op de arm, afkomen. En ja, het waren Jozef, Maria en het kindje Jezus. De priester schrok geweldig. Toen de heilige familie bij de priester was zei Maria: Ik heb een boodschap voor jou. Wij zouden graag hebben dat Begijntje Godelieve heilig wordt verklaard. Zij verdient het. De priester beloofde zijn best te doen. En ja, de mens wikt, maar God beschikt. Deze priester werd jaren later tot paus gewijd. Hij herinnerde zich zij belofte aan Maria, en hij verklaarde Begijntje Godelieve heilig. Hij is zelf naar ons stad gekomen, naar ons begijnhof om de heiligverklaring van Begijntje Godelieve te vieren. En weten jullie, toen heeft Begijntje Godelieve voor een echt mirakel gezorgd. De dag van haar heiligverklaring was er in heel ons Vlaamse land een verschrikkelijk onweer. Overal regen en nattigheid. Behalve in mijn stad. Daar scheen de zon en hadden we prachtig weer. Vele jaren geleden vertelde een oud begijntje mij het verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
29-12-2012, 16:41
Geschreven door André
Wens. Frans Weerts
Ik wens dat jij, net als de herders, voor niets hoeft te vrezen, dat je van onrust mag genezen, en dat jij in kinderogen, Gods vrede mag lezen.
Ik wens dat jij, net als de wijzen, je moedig op weg durft bewegen, dat jij iets van je gaven zal geven, en dat jij verbonden met velen, hoopvol zal mogen leven.
Ik wens dat jij, net als Jezus' leerlingen, met moed en inzet mag werken, mensen in nood mag bemerken, en dat jij bij velen, het vertrouwen kan helpen versterken.
Ik wens dat jij in je eigen hart, in het komende jaar, een redder mag wonen, om zo van binnenuit, aan ieder mens, Gods liefde te tonen.
29-12-2012, 10:13
Geschreven door André
28-12-2012
Het Lievevrouwe beeld. Vertelling
In mijn stad hebben wij een zeer mooi begijnhof. Het is rustig gelegen en het water vormt een eilandje rond het begijnhof. De stadsrivier vloeit in een cirkel rond ons begijnhof, en zet haar weg verder voort door de stad. Om het begijnhof te betreden moet je eerst over een brug.Je gaat door de oude poort, en dan zie je een mooi onderhouden grasveld versierd met bloemen en bomen. Rond het grasveld staan de vele witte huisjes en een kerk. In de buurt van het begijnhof is er een meisjesschool. Dagelijks komen de meisjes voorbij het begijnhof om naar de school te gaan en om naar huis terug te keren. Zij horen de begijntjes zingen, zijn zien de begijntjes kantwerken, en soms maken zij een praatje met de begijntjes. Zo leren zij het begijnleven kennen. Zo was er een meisje interesse beginnen te krijgen in het leven als begijntje. Zij was zeer gelovig en had veel gelezen over de begijntjes. Zij sprak erover met haar ouders, haar biechtvader, en met een oud begijntje. En wat God wilt, gebeurt ook. Toen zij achttien jaar was werd zij toegelaten in het begijnhof. Zij was zeer voorbeeldig. Zij bad veel, verzorgde de kerk, en zij gaf les aan kleine meisjes uit de omgeving. Zo is onze begijnhofschool ontstaan. Iedereen was zeer tevreden over haar. Maar zij hielt ook van de natuur. Zij wandelde graag langs het water, en bad zo tot God. Zij genoot van de vogels die zongen in de bomen, en bad zo tot God. Maar toch was het net alsof zij iets zocht. En dan was ook zo. Jaren geleden was er brand geweest in de begijnhofkerk. Een begijntje had het Lievevrouwe beeld nog kunnen redden van het vuur. Maar door al dat gewoel was het beeld zoekgeraakt. En nu zat de kerk zonder Lievevrouwe beeld. Het jonge begijntje hoopte ergens om toevallig het beeld terug te vinden. Het was nu bijna kerstmis. Het begijntje had in de kerk een mooie kerststal gebouwd. Iedereen vond het gewoon prachtig. Ook zij was heel tevreden over haar werk. Zij ging nog even buiten wandelen in Gods natuur en bad. En bad nog. Zij was de tijd vergeten. Het was reeds laat geworden en het werd donker buiten. Zij was een heel eind van het begijnhof en zij vond niet dadelijk de weg in het donker. Vreselijk was dat. De begijhofpoort zou reeds gesloten zijn, en zij zou de middernachtmis moeten missen. Hoe droevig was zij nu. Net alsof zij een slechte vrouw geworden was. Zij huilde en bad tot de Heilige Maagd. Plots zag zij in de verte een man afkomen, en naast de man een jonge vrouw met een baby op de arm. Zij schrok geweldig. Zij had eens gelezen dat Sint-Jozef, de Heilige Maagd Maria en het kindje Jezus, jaarlijks met kerstavond naar onze stad komen. Wat schaamde ons begijntje zich nu. Wat zonden zij nu niet van haar moeten denken? En ja, het waren Jezus, Maria en Jozef op hun jaarlijkse tocht met kerstavond door onze stad. Maria zag ons begijntje, en glimachte: Jij bent een goed mens, zei Maria, wij houden van je. Jij zoekt het Lievevrouwe beeld van de begijnhofkerk? Het ligt hier vlakbij. Zie je die boom die groen gebleven is? In de boomstam is een opening, en daar ligt het beeld. Het begijntje dankte Maria. Maar zij durfte het beeld niet aanraken. Zij liep vlug naar het begijnhof om alles te vertellen. Ineens herkende zij weer de weg. De poort van het begijnhof was nog open. De begijnen hadden haar gemist en waren haar gaan zoeken. Samen met de pastoor gingen zij in processie naar de groengebleven boom. Zij vonden het Lievevrouwe beeld en in processie keerden zij terug naar het begijnhof met het verloren beeld. Zo kon de middernachtmis beginnen. De eerste maal na zovele jaren weer met Onze Lieve Vrouw erbij.
Jaren geleden vertelde een oud begijntje mij het verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
28-12-2012, 14:37
Geschreven door André
Jezus' geboorte. Meester Eckhart
Het is eigen aan Jezus' geboorte, dat zij onophoudelijk gebeurt, met elke keer een nieuw licht, waar zij ook is.
Want het ligt in de aard van de goedheid, dat zij niet anders kan, dan zich uitstorten.
In de grond van ons wezen, vragen wij, werkelijk waar, het Goddelijk licht.
Het Goddelijk licht laten komen, kan alleen maar gebeuren, door middel van Jezus' geboorte, in onszelf laten stromen.
Als je open staat voor de geboorte in jezelf, dan vind je genade en zaligheid, dan vind je troost en waarheid, dan vind je alle gelukzaligheid.
Köln 1326
28-12-2012, 12:07
Geschreven door André
27-12-2012
De haarkapper. Vertelling
In mijn stad heeft elke wijk twee kapperszaken. Eén voor de mannen, en één voor de vrouwen. Bij ons is dat nog gescheiden. De traditie, weet je. Het zijn familie ondernemingen, van vader op zoon of van moeder op dochter. En zij werken nog allemaal op de manier dat zij het van hun ouders geleerd hebben. Maar het haar is mooi gesneden en goed verzorgd, en dat is wat telt. Dicht bij de hoofdkerk woonde er ook een haarkapper. Als jonge knaap bij zijn vader begonnen, had hij een goede zaak opgebouwd. Hij maakte altijd gebruik van natuurlijke produkten uit Engeland. Daar was hij trots op. Hij was zeer sportief en wist veel te vertellen over voetbal en wielrennen. Hij verwachtte veel van het leven, maar weinig is er van uitgekomen. Zijn vrouw vroeg gestorven, niet meer mogen voetballen en nog familiale problemen op de koop toe. Komt daarbij nog de economische onzekerheid, de prijsstijgingen, de politieke warboel waarin wij leven, jaloezie en andere grote kleinigheden die ons leven verdrietig kunnen maken. Op een dag zat ik in de kapperszaak mijn beurt af te wachten. De haarkapper was juist begonnen met een nieuwe klant. Een jongeman die zijn leven op het platteland geruild had voor een leven in de stad. En de haarkapper begon de vertellen over de voordelen van een dorp en de nadelen van de stad. En hij vertelde over de onrechtvaardigheden in de stad. En ook in de wereld. Hij vertelde over de zorgen en het verdriet in zijn leven. Over valsheid, jaloezie en al wat lelijk is. En wat de haarkapper het meest ergerde was, dat God dat allemaal maar toeliet. Als er echt een God was, zou hij dat toch niet toelaten. De jongeman kon daar niet veel op antwoorden. En ja, hij begreep ook niet waarom God dat allemaal toeliet. De haarkapper had zijn werk goed gedaan en de klant tevreden. De jongeman betaalde en vertrok. De jongeman wandelde de straat op en dacht na. Hij kwam op het kerkplein en op de trappen van de hoofdkerk zag hij ineens een oude man zitten. De haren van die man waren verschrikkelijk verwaarloosd, vuil, vies, alles hing in plakkerige klitten bijeen. De jongeman schrok en keerde op zijn stappen terug. Recht naar de haarkapper waar hij juist geweest was. Hij kwam bij de haarkapper binnen en sprak: Haarkappers bestaan niet. Maar, zegde de haarkapper, ik ben toch een haarkapper. Neen, zij bestaan niet, herhaalde de jongeman, ik zag juist op de trappen van de kerk een ouderling met haar zo vuil en vies dat ik walgde. Als er nu echt een haarkapper bestond, dan zou hij dat toch niet toegelaten hebben. Maar, zegde de haarkapper, als hij zich tot mij had gewend, was dat allemaal niet geweest. Daarop antwoordde de jongeman: ja, je zegt het, en als jij je tot God had gewend, was dat ook allemaal niet geweest.
Jaren geleden vertelde een oude man mij dat verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
27-12-2012, 13:26
Geschreven door André
Kijken. Jos vanachter
Kijken met de ogen van een kind, bevrijdt de wereld van zijn zorgen, licht dat wenkt, een dag die nieuw begint, verkondigen de taal van morgen.
Woorden met gevoel voor tederheid, die zachtheid, onschuld doen vermoeden, blijken sterker dan de bitterheid, waarmee geweld en oorlog woeden.
Vieren dat de aarde toekomst heeft, begint met uitgestoken handen, God die zijn zoon vertrouwen geeft, behoedt de hoop van alle landen.
27-12-2012, 08:46
Geschreven door André
26-12-2012
De kluizenaar. Vertelling
Toen mijn stad geboren werd, lagen er rond de stadspoorten nog vele woeste, verwilderde gronden. Het water had zich een weg gebaand, en op een verlaten plek een eilandje gevormd. Op dat eilandje woonde een kluizenaar. Een heilig man. Hij deed de hele dag niets anders dan bidden en God loven. Hij las oude boeken en sprak tot de vogels. Hij leefde van wat God hem op het eiland gaf. Inwoners uit mijn stad kwa- men met een bootje naar hem toe, om naar hem te luisteren. Op een dag kwam de dood naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij laat je omkopen door mensen die bidden, en met jou een overeenkomst willen sluiten. En de dood vertrok. Op een dag kwam Sint-Pieter naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij hebt driemaal Jezus geloochend, en toen kraaide de haan. En Sint-Pieter vertrok. Op een dag kwam Jezus naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij bent van je moeder weggelopen, en jij hebt haar veel verdriet aangedaan. En Jezus vertrok. Op een dag kwam de Heilige Maagd Maria naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij laat je omkopen door mensen die kaarsen branden en voor jou zingen. En de Heilige Maagd Maria vertrok. Op een dag kwam er een kind naar hem toe, en zei: Eerwaarde, ik heb hier een Heilig Boek gekregen, zou jij dat niet willen hebben? Ja, dat boek zou ik zeer graag hebben, dan kan ik God nog meer loven, zei de kluizenaar. En het kind antwoordde: Wil jij dan aan God vragen dat mijn ouders naar de hemel mogen? Dat zal ik zeker doen, zei de kluizenaar, en wil jij ook voor mij bidden? Want ik weet niet of ik anders naar de hemel zal mogen gaan. Dat zal ik zeker doen, zei het kind. Hij gaf de kluizenaar het Heilig Boek en vertrok. Op een dag kwam God naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. En de kluizenaar antwoordde: Ik ga met je mee. Jou kan ik niets verwijten en daarbij, ik heb ook gepoogd om iemand om te kopen. En God antwoordde: Ik weet het. Jij deed het om dat kind gelukkig te maken. Normaal mag je niet naar de hemel. Want een heilige die zijn naaste niet vergeeft, verdient de hemel niet. Maar ik heb mij laten omkopen door het kind dat voor jou gebeden heeft. En jij mag mee met mij naar de hemel.
Dit verhaal droomde ik. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
26-12-2012, 16:32
Geschreven door André
Kerstliedje. J.H. Leopold
Zij waren de dag moe gegaan, met zwoegen en met gezucht, in de late avond kwamen zij aan, in Bethlehem, het gehucht.
Maria en Jozef liepen tesaam, de donkere straten door, en klopten bij alle mensen aan, en vonden er geen gehoor.
En hadden eindelijk in een dal, hun intrek ingenomen, en zij gebruikten een tochtige stal, als enig onderkomen.
Na angst en noden, waren gerust ingeslapen zij beiden, en ook het kindje was gesust, dat gekomen was met schreien.
Maria lag bij haar jonge kind, gelukkig en uitgeput, en Jozef hielt zijn knikkend hoofd, in de linkerhand gestut.
De engelen zweven met vleugelslag, om hen drieën, het nieuwe gezin, en de driekoningen komen aan, en stappen zachtjes het stalletje in.
1897
26-12-2012, 10:43
Geschreven door André
25-12-2012
Jezus in Vlaanderen. Vertelling deel 2
Maria, Jozef en het kindje Jezus waren aangekomen in de kleine, nabije stad. Hier zouden zij een nieuw bestaan opbouwen. Zij namen hun intrek in het huisje dat hen was toegewezen. Het was klein en met weinig comfort. Maar ja, voor de kerk moest je wat overhebben. Maria zorgde liefdevol voor Jezus. Al snel kwamen er nog enkele kinderen bij. En Maria had nu werk genoeg. Ondertussen werkte Jozef als een slaaf bij de heropbouw van de kerk. De architect van de nieuwe kerk was een Fransmans. En hij kwam met een nieuwe stijl van kerk af. Vroeger hadden de kerken kleine ramen, het was er donker en muurschilderingen versierden de kerk. De sfeer was ingetogen en leidde tot bidden. Maar die Fransmans dacht er anders over.Voor hem moest een kerk heel en al licht zijn. Zoals de hemel één en al klaarte is, moet God's huis op aarde ook één en al licht zijn. Grote ramen zouden alle muren versieren. En de ramen moesten gekleurd zijn, dan waant een gelovige zich dichter bij God. En kan hij beter bidden. Twaalf jaar heeft de bouw van de kerk geduurd, twaalf jaar eer de architect tevreden was. Twaalf jaar van slavernij en leven in armoede voor God. Toen Jezus zes jaar geworden was, mocht hij op kosten van zijn weldoeners gaan studeren in de plaatselijke kerkelijke school. Hij leerde er lezen, schrijven en vooral het woord Gods. Hij was leergierig en leerde snel. Regelmatig bezocht hij de kerkelijke bibliotheek en las er oude werken. Toen Jezus twaalf jaar oud was, waren er grootse feesten ter gelegenheid van de wijding van de nieuwe kerk.Jozef was fier op het werk dat hij verricht had. Maria was blij, want nu zou Jozef meer aan zijn gezondheid kunnen denken. Zij bezochten samen met hun zoon Jezus de nieuwe kerk. Wat was de kerk mooi. Een zee van licht. En schilderijen op de plaatsen waar er geen vensters waren. En die vensters waren allemaal gekleurd. Werkelijk heel mooi. Zij waren er erg door getroffen. Daardoor hadden zij Jezus uit het oog verloren. Ineens zagen zij dat hij weg was. Bang zochten zij overal en vroegen aan iedereen of zij hem gezien hadden. Ja, natuurlijk hadden zij hem gezien, hij was in een kapel Gods woord aan het uitleggen. En ja, hij onderrichtte de schriftgeleerden. En iedereen was verbaasd over zijn kennis en geleerdheid. Jezus, zei Maria, waarom heb jij ons zo bang gemaakt? Maar moeder, zei Jezus, wist jij niet dat ik in het huis van mijn vader moest zijn? Maria begreep dat niet. Zij sloot de woorden diep in haar hart op, en dacht erover na. Nu het werk aan de kerk gedaan was, begon Jozef terug als timmerman te werken. Zij mochten in het huis blijven wonen. Een paar kamers naast het huis gelegen mocht Jozef als werkplaats gebruiken. Jezus bleef nu thuis van school en hielp mee in de werkplaats. Hij was heel gehoorzaam en een sterke steun voor zijn ouders. Jozef had te hard gewerkt. Na enkele jaren stierf hij en Maria werd een jonge weduwe met kinderen. Jezus, met behulp van zijn jongere broers, bleef werken in de zaak en zorgde voor een inkomen. Maria was trots op Jezus. Maar wat zou de toekomst brengen? Daar was zij wel bang voor. Jezus was zo geleerd. En hij dacht veel te veel na. Maar ook de zoon van haar nicht was zo iemand. Hij was even oud als Jezus en zat ook met allerlei gevaarlijke gedachten in zijn hoofd. Verlossing, bevrijding, vergeving. Maria was bang voor wat zou komen.
Zo heb ik het kerstverhaal gedroomd. André
25-12-2012, 14:44
Geschreven door André
Maria's wake. Johan Huijts
Mijn kind mag niet horen, dat moeder schreit, omdat het is geboren, en nu naast mij leit.
Ik wist het veilig binnen, in mijn waakzaam lijf, daarbij is dit blanke linnen, maar een schamel verblijf.
Waarom is het niet gebleven, veilig in moeders schoot? Nu lacht hij tegen het leven, en later moet hij dood.
Mijn kindje ligt te slapen, al deze nacht, hij heeft slechts goedheid als wapen, en ik schrei zacht.
1920
25-12-2012, 09:29
Geschreven door André
24-12-2012
Jezus in Vlaanderen. Vertelling deel 1
Ik ben fier op mijn stad. Wij kunnen er goed leven. Wij hebben kroonprinsen en kroonprinsessen gehad die voor onze stad zorgden, zoals ouders voor hun kinderen. Maar dat is niet altijd zo geweest. Ik herinner mij, ruim tweeduizend jaar geleden, was onze stad in de handen van het kwaad. Een kwaadaardig volk uit het zuiden heerste over onze stad en over al de steden, van aan de zee in het westen tot aan het gebergte in het oosten. Wij werden verschrikkelijk onderdrukt. Mannen werden valselijk beschuldigd van haat aan de keizer en gekruisigd. Vrouwen, kinderen en pasgeboren baby's werden regelmatig mishandeld of vermoord. Wij snakten naar bevrijding. Niemand durfde iets zeggen of doen. Het was alsof de keizer alles hoorde. Wij werden zelfs verplicht om onze eigen mensen te verklikken en aan te geven, om ergere rampen te voorkomen. Aan de rand van onze stad leefde toen een timmerman en zijn vrouw. Met het werk dat de timmerman had konden hij en zijn vrouw nog net in leven blijven. Het was winter en bitter koud. Hun huis was klein en tochtig. De vrouw, Maria, was zwanger. Zij was bang voor de toekomst. Zou zij voor haar kind kunnen zorgen? De stadsdichter was bij haar langs geweest. Tenminste, hij was een afstammeling van onze stadsdichters. Nu zweeg hij. Maar hij was gekomen met een bijzondere boodschap. Weet jij, Maria, zei hij, je man Jozef, stamt af van onze grote koning David. En jij, Maria, één van je voorouders was toch een prinses. Maria wist dat, maar vertelde dat nooit uit angst. Jij bent nu zwanger. Jou kind zal ons bevrijden, dat weet ik zeker. Heb vertrouwen in de toekomst. Maria was bij haar nicht op bezoek geweest. Zij was ook zwanger. En zij stamde ook af van onze grote koningen. Zou dat een teken zijn? De stadsdichter was bij Jozef in zijn werkplaats geweest. En hij stelde ook Jozef gerust. Je kind, zei de stadsdichter, zal een grote koning worden, wees daar maar zeker van. Je moet hem Jezus noemen. Dat betekent Verlosser. Maar dat weten die dwingelanden niet. Op 25 december werd Maria moeder. Zij beviel thuis. Jozef had wat vuur gemaakt om wat warmte te hebben voor het kind. Het was een zoon en zij noemden hem Jezus. De buren waren komen kijken. Zij hadden het kind bewonderd. Zij waren ook arm en hadden niets om te geven. Eén van hen was een af- stammeling van de troubadours. Hij zong niet meer. Maar vandaag zong hij voor het kind toch een liedje. Een liedje van hoop. Boven het armoedig huisje hing een lichtschijnsel, net een ster die daar bleef staan. Enkele geleerden uit een andere stad hadden die ster gezien. Een grote, schitterende, gekleurde ster. En die ster bewoog, alsof zij wandelde. Het leek hun een ster van hoop en zij volgden die ster. Zo kwamen zij bij het huisje van Maria en Jozef. Hier is een groot mens geboren, zeiden zij. Zij groetten Maria, Jozef en het kind. Wij zullen jullie een geschenk geven. Dat is ons deel in het werk van onze Vader. Wij komen uit een kleine, naburige stad. Enkele maanden geleden is onze kerk afgebrand. Wij zullen hem terug opbouwen. Maar wij hebben werklieden en timmermannen nodig. Kom naar onze stad, en bouw samen met al de anderen onze kerk weer op. Wij zullen jullie goed betalen. Jullie krijgen een huis ter beschikking vlak bij de kerk. Wij zullen jullie geld geven zoveel als nodig. Zo kunnen jullie een beter bestaan opbouwen en je kind een gezonde opvoeding geven. Maria en Jozef waren wat blij met dat nieuws.Voor dat zij zouden vertrekken naar de naburige, kleine stad, gingen zij met de kleine Jezus naar de kerk. Om Jezus aan te bieden aan God. Toen zij aan de kerk kwamen stond daar een oude vrouw op hen te wachten. Waarlijk, zei de oude vrouw, uw zoon zal ons verlossen. Daar heb ik op gewacht. Nu kan ik met een gerust hart naar God. En zij vertrok. Nadat Maria en Jozef hun zoon aan God hadden aangeboden, maakten zij zich klaar om te vertrekken. Blij voor de toekomst, maar ook met wat spijt, verlieten zij onze stad, waar zij reeds zo lang geleefd hadden.
24-12-2012, 20:45
Geschreven door André
Kerstwensen.
Vrede op aarde aan al de mensen van goede wil. Zalig kerstfeest. Zalig kerstfeest. Zalig kerstfeest. Zalig kerstfeest. Zalig kerstfeest. Zalig kerstfeest. Frohe Weihnachten, Merry Christmas, Joyeux Noel.
24-12-2012, 00:00
Geschreven door André
Susa Nina. Armand Preud'homme
Sint-Jozef bereidde die wondere nacht, van het zuiverste strooisel een beddeke zacht, daarop heeft Maria met schamele vlijt, haar schreiende kindje te slapen geleid.
Susa Nina, het Hemelse hof in een arme stal, en engelen wieken naar het aardse dal, en vullen de sferen met feestgeschal, Susa Nina, voor de koning van het heelal.
De herders ontwaakten in het schitterende licht, aan hen werd de troostende boodschap gericht, een boodschap van vrede vanuit het Paradijs, aan alle de goeden van wille zij peis.
Susa Nina, het Hemelse hof in een arme stal, en engelen wieken naar het aardse dal, en vullen de sferen met feestgeschal, Susa Nina, voor de koning van het heelal.
Drie koningen kwamen naar het kind van heel ver, zij volgden het licht van een stralende ster, zij hebben de Godmens, de Koning aanschouwd, en offerden wierook, en myrre, en goud.
Susa Nina, het Hemelse hof in een arme stal, en engelen wieken naar het aardse dal, en vullen de sferen met feestgeschal, Susa Nina, voor de koning van het heelal.
Nog steeds brengt het kindje zijn boodschap van vree, voor alle goedwilligen onder ons mee, een boodschap van vrede, van heldere kracht, een boodschap van licht in de donkere nacht.
Susa Nina, het Hemelse hof in een arme stal, en engelen wieken naar het aardse dal, en vullen de sferen met feestgeschal, Susa Nina, voor de koning van het heelal.
24-12-2012, 00:00
Geschreven door André
23-12-2012
Kerstmis in Duitsland. deel 3
Mooie, oude, kerstprenten uit Duitsland. Beginjaren 1900.
23-12-2012, 13:44
Geschreven door André
Geboorte van Christus. Rainer Maria Rilke
Was je eenvoud er niet, hoe kon jou dan gebeuren, wat nu de nacht verluidt? Zie, God hielt volken toornend in zijn ban, maar Hij werd mild, nu jij Hem baart, een wicht.
Verscheen hij groter in je droomgedicht? Wat is dat, grootheid? Dwars en uitermate, recht is deze weg die het lot hem bood.
Zelfs voor een ster is zo geen baan gelaten, want, zie je, deze koningen zijn groot, en slepen schatten aan tot voor je schoot, de schatten waar zij het meest van houden.
Dat die bestonden, had je nooit gedacht, maar zie toch, hoe Hij in je doek met vouwen ligt, en nu al alles overtreft in kracht.
Van ver al de amber over zee gebracht, en al het goud, de strelende en pure kruiden, bedwelmend in hun wazigheid.
Maar dit zijn alles dingen die niet duren, en aan het einde wacht je rouw en spijt, maar Hij, dat merk je toch wel, Hij verblijdt.
vertaling Piet Thomas
23-12-2012, 08:50
Geschreven door André
Kerstmis met Lucas. Anton van Wilderode
Alleen in mijn kamer en kerstmis op til, ik lees Lucas de evangelist, en plotseling hoor ik de avond zo stil, als een landschap onder de mist.
Rondom mij staan boeken in het gelid, met hun bladzijden angst en verdriet, maar Lucas bezweert mij, luister naar dit bevel van de engel, vrees niet.
Ik lees, Zacharias ontstelde zeer, en Maria verschrok in haar huis, de herders lagen bevende neer, maar de hemel werd luid van geruis.
Zacharias, Maria, herders, vrees niet, zei de engel van Lucas tot u, ik weet dat zijn vrede over u is geschied, maar geldt dat ook voor hier en nu?
Want twijfelzucht, onrust en overmoed, namen beurtelings van mij bezit, en hoe wordt de wereld van morgen, de donkere wereld nog wit?
Een kamer verstild in een kleine stad, en een hart in die kamer verkilt, de sneeuw van papier en van lampelicht,dat, op mijn schrijvende handrug trilt.
De donkere wereld wordt buiten wit, tot een schielijke, heldere bres, van de wassende maan die verborgen zit, in de nok van een dunne cypres.
Het dreigende teken van angst, aan de wand vol boeken, wordt uitgewist, door de hand van de engel, en door de hand, van Lucas de evangelist.
23-12-2012, 00:00
Geschreven door André
22-12-2012
Mensen van goede wil. Kris Gelaude
Mensen van goede wil geloven, ondanks de feiten, dat vrede kan in deze wereld.
En dat menswording, geen zeldzaam mooi verhaal is, maar iets dat moet gebeuren, nu en altijd opnieuw.
En het gebeurt, waar men het niet verwacht, onhoorbaar als het licht, dat wolken openscheurt.
Iemand doorbreekt, de enge kring van zijn bestaan, om bondgenoot te worden.
Biedt onberekend woord en brood, geeft onderdak en warmte, mededogen of een handvol hooop.
Mensen van goede wil, volgen de ster die naar de ander leidt, en met de ogen van hun ziel, zullen zij overal het kind herkennen..
22-12-2012, 08:40
Geschreven door André
Openhouden. Frans Cromphout
Dat wij onze dagen openhouden, voor wat ons, onverwacht kan overkomen.
Een ontmoeting, een vaarwel, ontroering om de schoonheid, van de mensen of de wereld, een mens die troost komt vragen, of ons een ogenblik vrede schenkt.
Dat wij onze dagen openhouden, voor wat ons, nutteloos is.
Gastvrijheid en welkom, dankzeggen, stilte, zomaar een woord, of een gebaar van goedheid.
Dat wij onze dagen openhouden, voor God, ook als Hij uitblijft, voor zijn spreken en voor zijn zwijgen, voor de God over wie wij niet beschikken.
God, als wij ons opsluiten in zelfvoldaanheid, kom dan, en geeft aan ons, nog voor wij het vragen, het wonder van een nieuwe geboorte.
22-12-2012, 00:00
Geschreven door André
21-12-2012
Kind van Bethlehem. Omer K. De Laey
Het sneeuwde, voor het klooster brandde, een vette toorts, en het roodgestraal, spruitte gloeiend, langs de stenen moerpilaren, van het portaal.
Binnen op een oude schrage, deels bewimpeld door het geplooi, van een resem gilde vlaggen, stond een kribbe vol met hooi.
Al de paters knielden neder, plat ter aarde, in het heiligdom, en de lector, zoekend, draaide de zijden van de psalter om.
Lijk een afgezant van de hemel, bij de kribbe een engel zat, met papieren vlerken aan, en zwaaide zijn walmend wierookvat.
En de kleine misdienaars, zongen met hun heldere stem, die schalmeide door de beuken, voor het kind van Bethlehem.
Antwerpen 1903
21-12-2012, 11:39
Geschreven door André
Bethlehem vandaag. Carlos Desoete
Als je ooit op zoek naar leven, een plek vindt, waar mensen ongeweten, elkaar dragen, weet dan, dit is Bethlehem vandaag.
Als je ooit een samenleving mag ervaren, waar de stomgemaakte een stem krijgt, en de blinde een uitzicht krijgt, en de slaaf vrijheid krijgt, waar de kleingehouden mens wordt grootgemaakt, weet dan, hier staat de ster stil.
Als je ooit een mens ontmoet, die zich oefent in rechtvaardigheid, en die vrede maakt tot tweede natuur, zeg dan maar, hier komt iets van God tot leven.
En wordt dan even stil bij dit gebeuren, zo stil als de ster van Bethlehem.
21-12-2012, 07:56
Geschreven door André
20-12-2012
Kerstnacht. Ida Gerhardt
Kerstnacht, het woord is als een lafenis, een koele sneeuw, glanzend onder het zachte, stralen der sterren, op de landen is, het weerloos stil, een ongerept verwachten.
Kerstnacht, het eenzaam zwerven der gedachten, rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken, verlangen naar het helder zingen in de nacht, en, het opgaan van de ster, een lichtend teken.
Kerstnacht, het sneeuwt op uw geschonden aarde, dun en verstuivend dekt een huivering, van ijle val, een lichte zuivering, het vragen dat wij ongestild bewaarden.
1940
20-12-2012, 09:12
Geschreven door André
Wanneer je naar de kerststal gaat. Frans Weerts
Je hoeft niet veel te spreken, wanneer je naar de kerststal gaat, weet dat je vrede vindt, als je dit kind naar binnen laat.
Je hoeft geen schatten mee te dragen, wanneer je naar de kerststal gaat, weet dat voor dit kind, een klein gebaar volstaat.
Je hoeft niet lang te blijven, wanneer je naar de kerststal gaat, als je maar begrepen hebt, wat dit kind te wachten staat.
Je hoeft niet bang te zijn, wanneer je naar de kerststal gaat, dit kind legt weer de rust, op je vermoeid gelaat.
Je hoeft niet veel te wensen, wanneer je naar de kerststal gaat, weet dat in het nieuwe jaar, dit kind je niet verlaat.
20-12-2012, 00:00
Geschreven door André
19-12-2012
Kerstzang. Joost Van de Vondel
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, de vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Toen Gabriel de maagd ontvouwde, in haar gebedencel, de boodschap, die God hem betrouwde, een Goddeljk bevel.
Aanhoorde deze bloem der Joodschap, de maere en stonden, verbaast over zulk een blijde boodschap, uit engelen monden.
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, De vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Gods dienstmaagd een poos verslagen, en voor dit wonder stil, bestemde straks het hoog behagen, ootmoedig met haar wil.
De kracht van de allerhoogste daalde, uit 's hemels poort, hierop vernam deze overstraalde, het eeuwig woord.
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, de vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Het woord viel als de dauw bij droppen, op een wit lelieblad, en ongerepte rozeknoppen, in het zuiver maagdenvat.
De godheid troost de heilverlanger, want Jozef's bruid, uit Jesse stam werd zwanger, van David's spruit.
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, de vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Maria maagd en tevens moeder, baart haar lieve zoon, de volken Heiland en Behoeder, op koning Davids troon.
Zijn rijk bepaald van grens noch muren, zal de kracht, van de aardse koningen verduren, door zijn macht.
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, de vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Het licht van het licht ontbeert zijn luister, een engel blijde stem, de herders wekt en wijst in het duister, naar het arme Bethlehem.
Al de engelen eerden de hoogste wensen, het aardrijk vrede, een goede wil aan alle mensen, van stede tot stede.
Emanuel is nu geboren, zo lang geleden, de vaderen beloofden het tevoren, eer hij verscheen.
Drie koningen, in David's oude stad, aanbidden, en met wierrook eren, en myrre en een gouden schat, en Simeon, van God gedereven.
Omhelst God's kroost, hij vaart hierop, naar een ander leven, in God getroost.
19-12-2012, 09:59
Geschreven door André
O Kerstnacht. Joost Van de Vondel
O Kerstnacht, schoner dan de dagen, hoe kan Herodes het licht verdragen, dat in uw duisternis blinkt, en wordt gevierd en aanbeden? Zijn hoogmoed luistert naar geen reden, hoe schel die in zijn oren klinkt.
Hij poogt de Onnozele te vernietigen, door het moorden van onnozele zielen, en wekt een stads en landsgeschrei, in Bethlehem en op den akker, en maakt de geest van Rachel wakker, die dwaren gaat door beemd en wei.
Dan naar het westen, dan naar het oosten, wie zal de droeve moeder troosten, nu zij haar lieve kinderen derft? Nu zij die ziet in het bloed versmoren, aleer zij nauwelijks zijn geboren, en zoveel zwaarden roodgeverfd?
Zo velt de zeis de korenaren, zo schudt een bui de groene blaren, wanneer het stormt in het wilde woud. Wat kan de blinde staatszucht brouwen, wanneer zij raast uit misvertrouwen, wat luidt zo schendig, dat haat rouwt?
Bedrukte Rachel, schort dit dwaren, uw kinderen sterven als martelaren, en eerstelingen van het zaad, dat uit uw bloed begint te groeien, en heerlijk tot Gods eer zal bloeien, en door geen tirannie vergaat.
19-12-2012, 00:00
Geschreven door André
18-12-2012
Kerstlied. Joost Van de Vondel
O wat zon is komen dalen, in de maagdelijke schoot, ziet hoe schijnt zij met haar stralen, allen glanzen, dof en dood.
Ai, hoe schijnt dit hemels kind, aller zielen, licht en hoeder, zon en maan, en sterren blind, uit de schoot der zuivere Moeder. Engelen, dalen uit het Paradijs.
Zingt den hemel, eer en prijs, en met vree de harten kroont, waar een goede wil in woont, ziet hoe staroogt daar een oude, achter deze maagd, op het pand.
Dat de hemel hem betrouwd, dat de kroon van ootmoet spant, (uitmunten in nederigheid) Salomon, vol majesteit, rijk van diamanten stralen, mag het in zijn heerlijkheid
bij Gods nederigheid niet halen. Engelen, dalen uit het Paradijs, zingt den hemel eer en prijs, en met vree de harten kroont, waar een goede wil in woont.
Komt gij koningen en heren, u hier spiegelen in het licht, (een voobeeld nemen aan) Jezus zal u ootmoet leren, die zijn hof in stallen sticht, (geboren in een stal) ziet de Moeder, zie de Zoon.
Kust de windels, kust de doeken, buigt uw hoofden, buigt uw kroon, zwijgt vernuftigen en kloeken engelen, daalt uit het Paradijs, zingt den hemel eer en prijs.
En met vree de harten kroont, waar een goede wil in woont.
1660 (dit lied is een bijschrift bij een schilderij: engelen verkondigen de geboorte van Jezus aan de herders)
18-12-2012, 09:55
Geschreven door André
17-12-2012
Kerstnacht. Eugeen De Lepeleer
I. Nu wilde ik wel, een schoner doek zien malen, dan ooit op het gulden drieluik, Memling deed, de meester, die zo waar en werkelijk weet, uit stof te wekken, hemelse idealen.
Een stal die ruim en rijker schijnt, dan zalen, op zuilen rustende, en met goud bekleed, een maagd, die nooit gesmaakte lust of leed, uit de ogen van haar kindje, in haar hart voelt stralen.
Een man die buigt en bidt, wijl achter hem, strak starend, herders en herders binnendringen, en boven uit een lichtwolk, engelen zingen.
Engelen, met hoorn en harpen, gelijk aan hun stem, rondzweven, om en bij, in wijde kringen, o wonder stalleken van Bethlehem.
II. Nu wilde ik wel, een hoger lied gevonden, dan Vondels Kerstnacht, waar met gloed en klank de psalmen, klinken en ruisen, met engelenzang, en het lieve lied ontvloeid, aan herdersmonden.
De God die hoger troont dan 's hemels ronden, ligt hier in een kribbe neder, klein en krank, de mens, in schuld en schand, ziek van zonden, staat op, met licht omkleed, in onschuld blank.
O wondere wisseling, waar de eer van God, door satans list, verdonkerd en bespot, haar hoogsten glans bijhaalt, en helse gloren.
Waarbij de mens het onzeggelijk zoet genot, van vrede wederwint, zo lang verloren, kind en Godmens in Bethlehem geboren.
III. En ik ging in dank, verslonden in gebeden, zuchtend naar het doek, en naar het lied, dat ik zo hoog, zo schoon mij droomde, en niet, ach nooit, zou zien, zou horen, hier beneden.
Hoor, het klokkenlied voor Kerstdag's plechtigheden, hoe blijde en hoog, het uit de toren schiet, hoe blijde het licht, dat op en om mij vliet, en speelt in het goud van kerk en altaarkleden.
Verhevener nog, vol met liefde en blij, wat Christus bruid haar hart liet ontstromen, en biddend zeggen en zingen laat, door mij.
Dan zijt Gij, in heilnisvolle stilte, Gij, mijn God, met al uw lieflijkheden gekomen, en ik schouwde, en ik hoorde meer, dan ik dierf dromen.
1901
17-12-2012, 09:51
Geschreven door André
16-12-2012
Kerstmis in Duitsland. deel 2
Mooie kerstversiering uit het Duitse Rothenburg.
16-12-2012, 15:01
Geschreven door André
Kerstklokje. J. Hofland
Een klokje dat klingelt van verre, in tonen als zilver zo klaar, en duizenden tintelende sterren, die luisteren nieuwsgierig ernaar.
Wel horen zij dikwijls het luiden, maar nooit zo lieflijk en zacht, het moet wel iets bijzonders beduiden, dat klingende klokje vannacht.
Het klingelt maar aldoor van verre, en klinkt ook de kinderen toe, hoe tinkelen hun oogjes als sterren, zij worden het luisteren niet moe.
Want klinkt het zo over de landen, zij weten wel wat het beduidt, dan vouwen zij biddend de handen, want, immers, het kerstklokje luidt.
16-12-2012, 08:28
Geschreven door André
Maan, sterren, nachtplaneten.
Maan, sterren, nachtplaneten, nooit was uw glans zo klaar, o, wat hemelse secreten, brengt gij in het openbaar.
In het midden van uw smalen, met een aangename stem, ziet men een engel dalen, die ons noodt naar Bethlehem.
's Hemels allerhoogste koning, die het al te boven gaat, die bij engelen hebt uw woning, hoe ligt gij hier zo versmaad.
Hoe is uw gezicht gezwollen, hoe is het dat gij zucht en beeft, hoe ziet men uw tranen rollen, vreugd van al wat op aarde leeft.
Mens aanschouwd hier dat groot wonder, God ligt machteloos en krank, die de bliksem en de donder, statig heeft in zijn bedwang.
Die met geen geweld van werken, maar met zachte woordenkracht, aarde en hemel kan versterken, weent om bijstand in de nacht.
In de nacht, als zelfs de beesten, rusten in een stille wei, ligt de schepper van de geesten, wakende met een droef geschrei.
Als de mens ligt in de zonden, gans verslonden tot de dood, wordt de heer der heer gevonden, in bedruktheid overgroot.
Zoete kind, ziet ons hier knielen, met een verootmoedigd hart, wilt ontfermen onze zielen, door uw lijden, door uw smart.
Wilt ons hier beneden geven, allerhoogste majesteit, dat wij met u namaals leven, boven in de eeuwigheid.
16-12-2012, 00:00
Geschreven door André
15-12-2012
Zeven kaarsen. D. Eekma
Zeven kaarsen branden samen, op een witte kandelaar, zeven lichtjes, zeven dagen, alle weken van het jaar.
Zondags voor de zieke mensen, die erg bang zijn voor de pijn, en zich vaak onrustig voelen, zo graag beter willen zijn.
's Maandags voor gezonde mensen, die erg druk zijn met hun werk, dat zij mens zijn voor een ander, dan staan ook de zwakken sterk.
Dinsdags voor de armen mensen, dat wij delen van ons brood, en ook zij te eten krijgen, en niet sterven in hun nood.
's Woensdags voor de vele mensen, in hun hart een felle pijn, die bedrogen en vernederd, en niet gelukkig kunnen zijn.
Donderdags voor al de kinderen, die opnieuw naar school toe gaan, dat zij vriendjes mogen wezen, en elkaar niet pesten gaan,
Vrijdags voor al de bejaarden, die van ons afhankelijk zijn, dat wij voor hen blijven zorgen, in hun ouderdom en pijn.
's Zaterdags voor al de mensen, die soms huilen van verdriet, en zich zo erg eenzaam voelen, ook al zien wij dat vaak niet.
Zeven kaarsen branden samen, op een witte kandelaar, zeven lichtjes stralen samen, wees ook lichtjes voor elkaar.
15-12-2012, 10:36
Geschreven door André
Kerstboom. A. Vandijk
Kerstboom, wat staat u weer mooi te prijken, Kerstboom, hoe glanst u vol pracht, Kerstboom, een ieder moet naar u kijken, en het is of ieder oog lacht.
Kerstboom, u warmte en milde gloed, stemt al de mensen zo warm en zo goed, en als wij naar u te kijken staan, moeten wij zachtjes aan het zingen gaan.
Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mooie gedachten van liefde en vree, Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mensen en kinderen weer levensvreugde mee.
Kerstboom, verblijdend zijn steeds de dagen, als u ons omstraalt met uw gloed, het is of u aan de hele wereld wilt vragen, doet u mijn warmte niet goed.
Kerstboom, u zegt in uw lichtende taal, mensen, wees blijde en verheugd, allemaal, Kerstboom, en dankbaar ons antwoord weerklinkt, hoor hoe elk kind u zijn liedje zingt.
Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mooie gedachten van liefde en vree, Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mensen en kinderen weer levensvreugde mee.
Kerstboom, al eeuwenlang komt u weder, nooit zijn de mensen u moe, plechtige liederen, mooi en teder, zingen steeds allen u toe.
Maar als de kinderen aan het zingen gaan, en in hun ogen uw lichtjes staan, glanzend van blijdschap, geluk en vreugd, Kerstboom, dan zingen wij allen verheugd.
Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mooie gedachten van liefde en vree, Kerstboom, u geeft met uw stralende lichtjes, mensen en kinderen weer levensvreugde mee.
15-12-2012, 00:00
Geschreven door André
14-12-2012
Komt allen tezamen.
Komt allen tezamen, jubelend van vreugde, komt nu, o komt nu, naar Bethlehem, ziet nu de vorst der engelen hier geboren, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, onze koning.
De hemelse engelen, riepen eens de herders, weg van de kudde, naar het schamel dak, spoeden ook wij ons met eerbiedige schreden, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, onze koning.
O kind ons geboren, sluimerend in de kribbe, neem onze liefde in genade aan, U die ons liefhebt, U behoort ons hart, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, komt laten wij aanbidden, onze koning.
14-12-2012, 08:34
Geschreven door André
Maria's Wiegenlied.
Kleine lieve, goede nacht, mijn lieveling slaap zacht, in vredige rust, van zorg onbewust.
Morgenvroeg, slaap maar stil, wek ik je met Gods wil, lieve schat, goede nacht, engelen houden de wacht.
Welterusten, goede nacht, mijn kindje slaap zacht, droom maar zoet, lieve kind, weet dat God je bemint.
Morgenvroeg, slaap maar stil, wek ik je met Gods wil, lieve schat, goede nacht, engelen houden de wacht.
14-12-2012, 00:00
Geschreven door André
13-12-2012
Herderkens hij is geboren.
Herderkens hij is geboren in het midden van de nacht, die zolang van tevoren de wereld heeft verwacht, wees vrolijk o herderkens, zongen de engelen, zongen met blijde stem, haast u naar Bethlehem.
Wij arme, eenvoudige lieden, gelijk de boeren zijn, ons wekten engelenzangen, en in de maneschijn, liepen wij met blij geschal, naar deze arme stal, daar die engelenzang, ons allemaal toe bedwang.
Als wij daar zijn gekomen, zien een klein kindeke, leit op het stro nieuw geboren, zoet als een lammeke, de oogskens van stond af aan, zag men vol tranen staan, het weende van druk en rouw, in deze straffe kou.
Ik nam mijn fluitje, een ander die nam zijn moezeltjen, en wij floten en zongen, voor het zoete kindeke, na, na, na, kindeke teer, sus sus, en krijt niet meer, doe uw oogskes toe, zij zijn van het krijten zo moe.
Ziet, wij schenken u samen, een teer klein lammeke, boter, melk en sahne voor uw lief, klein mondeke, na, na, na, kindeke teer, sus sus, en krijt niet meer, doe uw oogskes toe, zij zijn van het krijten zo moe.
Het kindeke begon te slapen, de moeder sprak ons aan, lieve herderkens samen, wilt zoetjes naar buiten gaan, jullie zijn peis en vree, dat brengt mijn kindje u mee, het is uwen God en Heer, komt morgen nog eens weer.
13-12-2012, 09:20
Geschreven door André
Die rose van Jericho.
Als die rose van Jericho, den soon der gotheit soud ontfaen, haer luter herte dat wert haer so vro, den hemel wert haer onderdaen.
Een engel wert tot haer ghesant, aen die rose van Jericho, in Galilea indat lant, waer si mit Joseph hielt die wet.
Hi bracht die maere dat si soude sin, der heeren moeder van den thron, die opper kracht sal haer ommeschin, ende daertoe draegen die maechden croon.
Also die rose ontloken staet, ontfinc die bloemme in haer das kint, haer maechdom was te minre niet, van pinen wist sie niet en twint.
13-12-2012, 00:00
Geschreven door André
12-12-2012
Maria die zoude naar Bethlehem gaan.
Maria die zoude naar Bethlehem gaan, kerstavond voor de noene, Sint-Jozef zoude al met haar gaan, om haar de weg te toenen.
Het hagelde, en het sneeuwde, en het was er zo koud, de rijm lag op de daken, Sint-Jozef die tegen Maria sprak, Och Heere, wat zullen wij maken.
Maria die zeide, ik ben er zo moe, laat ons een weinig rusten, laat ons een weinig verdergaan, aan een huisje zullen wij rusten.
Zij kwamen een weinig verder gegaan, tot aan een boerenschuur, het is daar waar de Heer Jesus geboren is, daar sloten noch vensters noch deuren.
Dat kleine kind weende, Maria zong, Gods engelen uit de tronen, zij kwamen tezamen nedergedaald, zij kwamen Maria kronen.
12-12-2012, 07:44
Geschreven door André
Daar waren drie koningen.
Daar waren drie koningen met enen ster, daar waren drie koningen met enen ster, uit vreemde landen, allen zo ver, uit vreemde landen, allen zo ver.
Zij kwamen de hoge berg opgegaan, zij kwamen de hoge berg opgegaan, zij zagen de ster voor hun gegaan, zij zagen de ster voor hun gegaan.
Te Bethlehem kwamen zij in de stad, te Bethlehem kwamen zij in de stad, waar Maria met haar kindje zat, waar Maria met haar kindje zat.
Zij hebben vol eer en vol ootmoed, zij hebben vol eer en vol ootmoed, het kindje Jezus vriendelijk gegroet, het kindje Jezus vriendelijk gegroet.
Zij legden kroon en scepter neer, zij legden kroon en scepter neer, en knielden voor hun koning neer, en knielden voor hun koning neer.
12-12-2012, 00:00
Geschreven door André
11-12-2012
Nu zijt wellecome.
Nu zijt wellecome, Jesu lieven Heer, gij komt van al zo hoge, van al zo veer, nu zijt wellecome, van al de hoge hemel neer, hier al in dit aardrijk, zijt gij gezien nooit meer. Kyri-eleis.
Christe Kyrieleison, laat ons zingen blij, daarmee ook onze leisen, beginnen vrij, Jezus is geboren, op de heilige kerstnacht, van een maged reine, die hoog moet zijn geacht. Kyri-eleis.
De herders op de velden, hoorden een nieuw lied, dat Jesus was geboren, zij wisten het niet, gaat aan gene straten, en gij zult hem vinden klaar, Bethlehem is de stede, daar is het geschied voorwaar. Kyri-eleis.
Wijzen uit het oosten, uit een zo verre land, zij zochten onze Heere, met offerand, zij offerden ootmoedig, myrrhe, wierrook en goud, ter ere van het kindje, dat alle ding behoud. Kyri-eleis.
11-12-2012, 07:52
Geschreven door André
Hoe leit dit kindeke.
Hoe leit dit kindeke hier in de kou, ziet eens hoe al zijn ledekens beven, ziet eens hoe dat het weent en krijt van rouw, na, na, na, na, na, na, kindeke teer, en zwijgt toch stil, sus sus, en krijt niet meer.
Sa ras dan, herderkens, komt naar de stal, speelt een zoet liedeken, voor dit teer lammeken, mij dunkt dat het nu wel haast slapen zal, na, na, na, na, na, na, kindeke teer, en zwijgt toch stil, sus sus, en krijt niet meer.
En gij, ook engeltjes, komt hier ook bij, zingt een motetteken, voor uwen koning, wilt hem vermaken door uw melodij, na, na, na, na, na, na, kindeke teer, en zwijgt toch stil, sus sus, en krijt niet meer.
11-12-2012, 07:50
Geschreven door André
10-12-2012
Er is een kindje geboren op aard.
Er is een kindje geboren op aard, er is een kindje geboren op aard, het kwam op de aarde voor ons allegaar, het kwam op de aarde voor ons allegaar.
Het kwam op de aarde en het had er geen huis, het kwam op de aarde en het had er geen huis, het kwam op de aarde en het droeg al zijn kruis, het kwam op de aarde en het droeg al zijn kruis.
Er is een kindje geboren in strooi, er is een kindje geboren in strooi, het lag in een kribbe, gedekt met wat hooi, het lag in een kribbe, gedekt met wat hooi.
Het had twee schone oogjes zo zwart als laget, het had twee schone oogjes zo zwart als laget, twee blozende kaakjes, dat stond hem zo net, twee blozende kaakjes, dat stond hem zo net.
Het at pap uit een pannetje en het maakte hem niet vuil, het at pap uit een pannetje en het maakte hem niet vuil, het viel op de aarde, en het had er geen buil, het viel op de aarde, en het had er geen buil.
Het keek naar zijn moeder en het lachte zo snel, het keek naar zijn moeder en het lachte zo snel, het kende de liefde zijns moeder nu wel, het kende de liefde zijns moeder nu wel.
Het kwam op de aarde voor ons allegaar, het kwam op de aarde voor ons allegaar, en het wenst ons allen een zalig Nieuwjaar, en het wenst ons allen een zalig Nieuwjaar.
10-12-2012, 07:16
Geschreven door André
De herdertjes lagen bij nachte.
De herdertjes lagen bij nachte, zij lagen bij nacht in het veld, zij hielden vol trouwe de wachte, zij hadden hun schaapjes geteld, daar hoorden zij de engelen zingen, hun liederen, vloeiend en klaar, de herders naar Bethlehem gingen, het liep tegen het nieuwe jaar.
Toen zij er te Bethlehem kwamen, daar schoten drie stralen dooreen, een straal van omhoog zij vernamen, een straal uit het kribbetje beneen, toen vlamde er een straal uit hun ogen, en viel op het kindje teer, zij stonden tot schreiens bewogen, en knielden bij Jezus neer.
Maria die bloosde van weelde, van ootmoed en liefelijke vreugd, de goede Sint-Jozef hij streelde, het kindje der mensen geneucht, de herders bevalen der weiden, hun schaapjes aan de Engelenschaar, wij kunnen van de kribbe niet scheiden, wij wachten tot het nieuwe jaar.
Ach kindje, ach kindje, dat heden, in het nederige stalletje kwaamt, ach, laat ons uw paden betreden, want gij hebt de wereld beschaamd, gij komt om de wereld te winnen, de machtigste vijand te slaan, de kracht uwer liefde van binnen, kan wereld noch hel weerstaan.
10-12-2012, 07:15
Geschreven door André
09-12-2012
Kerstmis in Duitsland. deel 1
Mooie kerstversiering uit het Duitse Rothenburg.
09-12-2012, 15:34
Geschreven door André
Stille Nacht, Heilige Nacht.
Stille Nacht, Heilige Nacht, alles schläft, einsam wacht, nur das Traute Hochheilige Paar, holder Knape im lockigen Haar, schlafe in himmlischer Ruh, schlafe in himmlischer Ruh.
Stille Nacht, Heilige Nacht, Gottes Sohn, o wie lacht, lieb' aus deinem Göttlichen Mund, da uns schlägt die rettende Stund, Jesus ist deiner Geburt, Jesus ist deiner Geburt.
Stille Nacht, Heilige Nacht, die der Welt Heil Gebracht, aus des Himmels goldenen Höhn, uns der Gnaden Fülle lässt sehen, Jesum in Menschengestalt, Jesum in Menschengestalt.
Stille Nacht, Heilige Nacht, wo sie heute alle Macht, Väterlicher Liebe ergoss, und als Bruder huldvoll umschloss, Jesus die Völker der Welt, Jesus die Völker der Welt.
Stille Nacht, Heilige Nacht, lange schon uns bedacht, als der Herr von Grimme befreit, in der Väter urgrauer Zeit, aller Welt schonung verhiess, aller Welt schonung verhiess.
Stille Nacht, Heilige Nacht, Hirten erst Kundgemacht, durch der Engel Alleluja, tönt es laut, bei Ferne und Nah, Jesus der Retter ist da, Jesus der Retter ist da.
09-12-2012, 09:51
Geschreven door André
Der Weihnachtsstern
Leise ob der Erde fluren, wie ein leuchtend Diadem, zieht ein Stern, die goldenen Spuren, bis zum kleinen Bethlehem.
Und ein Strahl der ewigen Wahrheit, sinkt vom Himmel auf die Welt, der mit wundersamer Klarheit, armer Hirten Nacht erhellt.
Heilige Nacht, ein lieblich Rauschen, weht durchs unbegrenzte All, müde Menschenherzen lauschen, jenen Klänge überm Stall.
Frieden, süssen Frieden küdet, himmelher die Engelschar, und der liebe Macht verbindet, was getrennt hienieder war.
Heilige Nacht, dein Lichtgefunkel, strahle durch der Erde Nacht, dass dem ärmsten in dem Dunkel, seines Leid's die Liebe lacht.
Gehe auf mit deinem Glanze, in den Herzen nah und fern, reinstes Licht im Himmelglanze, du, o holder Weihnachtsstern
09-12-2012, 00:00
Geschreven door André
08-12-2012
O Tannenbaum.
O Tannenbaum, O Tannenbaum, wie treu sind deine Blätter. Du grünst nicht nur zur Sommerzeit, nein, auch im Winter, wenn es schneit. O Tannenbaum, O Tannenbaum, wir grün sind deine Blätter.
O Tannenbaum, O Tannenbaum, du kansst mir sehr gefallen. Wie oft hat schon zur Winterszeit, ein Baum von dir mich hoch erfreut. O Tannenbaum, O Tannenbaum, du kansst mir sehr gefallen.
O Tannenbaum, O Tannenbaum, dein Kleid will mich was lehren. Die Hoffnung und Beständigkeid, gibt Mut und Kraft zu jeder Zeit. O Tannenbaum, O Tannenbaum, dein Kleid will mich was lehren.
08-12-2012, 06:59
Geschreven door André
Es ist ein Rose entsprungen.
Es ist ein Rose entsprungen, aus einer Wurzel zart. Wie uns die Alten sungen, aus Jesse kam die Art, und hat ein Blümlein bracht, mitten im kalten Winter, wohl zu der halben Nacht.
Das Röslein das ich meine, davon Jesaias sagt, Maria ist es die Reine, die uns das Blümlein bracht. Aus Gottes ewigen Rat, hat sie ein Kind geboren, wohl zu der halben Nacht.
Das Bümelein so kleine, das dufter uns so süss, mit seinem hellen Scheine, vertreibt's die Finsternis. Wahr' Mensch und wahrer Gott, hilf uns auf allem Leide, rettet von Sünde und Tod.
O Jesu, bist zum scheiden, aus diesem Jammertal, lass Dein Hilf uns geleiten, hin in den Freudensaal, in deines Vaters Reich, da wir Dich ewig loben. O Gott, uns das verleih.
08-12-2012, 00:00
Geschreven door André
07-12-2012
Kling, Glöckchen, kling.
Kling, Glöckchen, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling. Lasst mich ein, ihr Kinder, ist so kalt der Winter. Öffnet mir die Türen, lasst mich nicht erfrieren. Kling, Glöckchen, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling.
Kling, Glöckchen, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling. Mädchen, hört, und Bübchen, macht mir auf das Stübchen. Bringt euch viele Gaben, sollt euch dran erlaben. Kling, Glöckchen, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling.
Kling, Glöckchen, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling, Hell erglühn die Kerzen, öffnet mir die Herzen. Will drin wohnen fröhlig, frommes Kind wie selig. Kling, Glôcken, klingelingeling, kling, Glöckchen, kling.
Still, still, still, weil's Kindlein schlafen will. Die Englein tun schön jubilieren, bei dem Kripplein musizieren. Still, still, still, weil's Kindlein schlafen will.
Schlaf, schlaf, schlaf, mein liebes Kindlein schlaf. Maria tut dich niedersingen, und ihr treues Herz darbringen. Schlaf, schlaf, schlaf, mein liebes Kindlein schlaf.
Gross, gross, gross, die Liebe ist übergross. Gott hat den Himmelsthron verlassen, uns muss reisen auf der strassen. Gross, gross, gross, die Liebe ist übergross.
Auf, auf, auf, ihr Adamskinder auf. Fallet Jesum all zu Füssen, weil er für uns Sünde tut Büssen. Auf, auf, auf, ihr Adamskinder auf.
Wir, wir, wir, wir rufen all zu dir. Tu uns des Himmels Reich aufschliessen, wen wir einmal sterben müssen. Wir, wir, wir, wir rufen all zu dir.
Ruh't, ruh't, ruh't, weil's Kindlein schlafen tut. Sankt Jozef löst das Lichtlein aus, die Englein schützen's kleine Haus. Ruh't, ruh't, ruh't, weil's Kindlein schlafen tut.
07-12-2012, 00:00
Geschreven door André
06-12-2012
Fröhliche Weihnacht überall
Fröhliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall. Weihnachtston, Weihnachtsbaum, Weihnachtsduft in jedem Raum. Fröhliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall. Darum alle stimmet in de Jubelton, denn es kommt das Licht der Welt von des vaters Tron.
Fröhliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall. Weihachtston, Weihnachtsbaum, Weihnachtsduft in jedem Raum. Fröhliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall. Licht auf dunklem Wege, unser Licht bist du. denn du führst, die dir vertraun, ein zur seligen Ruh.
Fröliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall, Weihnachtston, Weihnachtsbaum, Weihnachtsduft in jedem Raum. Fröhliche Weihnacht überall, tönet durch die Lüfte froher Schall. Was wir andern taten, sei getan für dich, dass ein Jedes singen kann, Christkind kam für mich.
06-12-2012, 08:30
Geschreven door André
Christkindleins Wiegenlied
Lasst uns das Kindlein wiegen, das Herz zum Kripplein biegen, lasst uns im Geist, im Geist erfreuen, das Kindlein Benedeien, O Jesulein süss, O Jesulein süss.
Lasst ins dem Kindlein neigen, um Lieb und Dienst erzeigen, lasst uns, lasst uns doch jubilieren, und geistlich triumphieren, O Jesulein süss, O Jesulein süss.
Lasst unser Stimmlein schallen, es wird dem Kindlein gefallen, lasst ihm, lasst ihm ein freudlein machen, das Kindlein wird eins lachen, O Jesulein süss, O Jesulein süss.
06-12-2012, 00:00
Geschreven door André
05-12-2012
Nun singet und seit froh.
Nun singet und seit froh, jauchzt alle und sagt so. Unzer Herzens Wonne, liegt in der Kribbe bloss, und leuchtet als die Sonne, in seiner Mutter schoss.
Sohn Gottes in der Höh, nach dir ist mein Herz so weh. Tröst mir mein Gemüte, O Kindlein, zart und rein, durch alle deine Güte, O Liebstes Jesulein.
Gross ist der Vaters Huld, Der Sohn tilgt uns unsere Schuld, wir warn al verdorben. Durch Sünd und Eitelkeit, so hat er uns erworben, die Ewig Himmelsfreud.
Wo ist der Freuden Ort? Nirgends mehr denn dort, da die Engel singen, mit den Heiligen all, und sie Psalmen klingen, im hohen Himmelssaal.
05-12-2012, 10:48
Geschreven door André
Schneeflöckchen
Schneeflöckchen, Weissröckchen, da kommst du geschneit. Du komsst aus den Wolken, dein Weg ist so weit.
Komm, setz dich ans Fenster, du lieblicher Stern, malst Blumen und Blätter, wir haben dich gern.
Schneeflöckchen, du deckst uns, die Blümelein zu, dann schlafen sie sicher, in himmlischer Ruh.
05-12-2012, 00:00
Geschreven door André
04-12-2012
Alle Jahre wieder.
Alle Jahre wieder, kommt das Christuskind, auf die Erde nieder, wo wir Menschen sind.
Kehrt mit seinem Segen, ein in jedes Haus, geht auf allen Wegen, mit uns ein und aus.
Ist auch mir zur Seite, still und unerkannt, dass es treu mich leite, an der lieben Hand.
04-12-2012, 06:55
Geschreven door André
O du fröliche.
O du fröliche, o du selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Welt ging verloren, Christ ward geboren. Freue, freue dich, o Christenheit.
O du fröhliche, o du Selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Christ ist erschienen, uns zu versühnen, Freue, freue dich, o Christenheit.
O du fröliche, o du Selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Himmlische Heere, jauchzen dir Erde. Freue, freue dich, o Christenheit.
04-12-2012, 00:00
Geschreven door André
03-12-2012
Leise rieselt der Schnee.
Leise rieselt der Schnee, still und starr ruht der See, weihnachtlich glänzet der Wald, Freue dich, Christkind kommt bald.
In den Herzen ist es warm, still schweigt Kummer und Harm, Sorge des Lebens verhallt, Freue dich, Christkind kommt bald.
Bald ist Heilige Nacht, Chor der Engel erwacht, hört nur, wie lieblich es schallt, Freue dich, Christkind kommt bald.
03-12-2012, 10:15
Geschreven door André
Süsser die Glocken nie klingen.
Süsser die Glocken nie klingen, als zu der Weihnachtszeit. Sist als ob Engelein singen, wieder von Friede und Freud. Wie sie gesungen in seliger Nacht. Wie sie gesungen in seliger Nacht. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
Oh, wenn die Glocken erklingen, schnell sie das Christkindlein hört, tut sich vom Himmel dann schwingen, eilig hernieder zur Erde. Segnet den Vater, die Mutter, das Kind. Segnet den Vater, die Mitter, das Kind. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
Klinget mit lieblichem Schalle, über die Meere noch weit, dass sich erfreuen doch alle, seliger Weihnachtszeit. Alle aufjauchzen mit herrlichem Sang. Alle aufjauchzen mit herrlichem Sang. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
03-12-2012, 09:20
Geschreven door André
Winter in Oostenrijk.
Mooie, winterse landschappen.
03-12-2012, 08:38
Geschreven door André
02-12-2012
Winterkabouters. Volkslied.
De winterkabouters hebben vannacht, de wereld met zilver behangen, de tuin lijkt een sprookje in haar witte gewaad, gereed om een fee te ontvangen.
De takken der bomen, gisteren nog kaal, zijn nu omkranst en met parels getegeld, de paden zijn wit, en alles lijkt wel, een wondere sprookjeswereld.
Daar komt nu de zon, en laat er haar licht, blij blinken naar alle kanten, het glinstert en schittert, en alles wat ik zie, is een wereld van diamanten.
02-12-2012, 08:55
Geschreven door André
Op het gladde ijs. Volkslied
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander zwieren, hand in hand, naar de nieuwen trant, tezamen leuk plezieren.
Het is van jongen doen, en is een goed fatsoen, een jongen en een meisje, op het stevige ijs, het is en blijft een leuke wijs.
Meisje, meisje, houd je hartje vast, want bij het schaatsen rijden, dient er goed op de hartslag gepast, want cupido houdt veel van schaatsenrijden.
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander praten, zo hand in hand, gaan langs de kant, dat kun je heus niet laten.
Dat is van alle tijden, men mag het niet vermijden, en blijf je soms ook even staan, je moet weer rijden gaan.
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander lachen, zo arm in arm, gaan langs de kant, wisselt men van gedachten.
Dat is van goeden doen, soms volgt er ook een zoen, want een jongen en een meisje, op het stevige ijs, dat brengt je van de wijs.
02-12-2012, 00:00
Geschreven door André
01-12-2012
Sledevaart. E.P. De Boer
Rinkel tinkel, rinkel tinkel, door de witte winterlaan, onder dikbesneeuwde bomen,rijdt de arrenslede aan, rinkel tinkel, rinkel tinkel, zingt het fijntjes door de lucht, enkel tinkeltonen klinken, anders is er geen gerucht.
Nader schuift de ranke slede, sneeuw stuift voor de hoeven op, en het dravend paard schudt heftig, met zijn roodbepluimde kop, mollig ploffen paardenpoten, bellen rinkelen onder het gaan, rinkel tinkel, rinkel tinkel, door de witte winterlaan.
Rinkel tinkel, rinkel tinkel, sneller, feller, gaat de slee, luider klinken helle klokjes, met de dans der hoeven mee, rinkel tinkel, rinkel tinkel, door het wintersprookjesbos, rinkel tinkel, heel van verre, zingen zacht de echo's los.
Tuimelend uit zijn rust geschoten, vlucht een haasje uit de heg, en een bonte kraai wiekt krassend, uit de kale bomen weg, zilverzon blinkt in de bellen, dieper gloeit het pluimenrood, rinkel tinkel, rinkel tinkel schuift de slee langs heg en sloot.
01-12-2012, 07:46
Geschreven door André
Schaatsrijden. E.P. De Boer
In de frisse wintermorgen, suizen wij langs het blinkend vlak, door de wijd verlaten velden, met zo hier en daar een dak.
Overweer, telken keer, krachtig met gelijk bewegen, hebben wij de wind ook tegen, het zal wel gaan, haak maar aan.
IJzeren vleugels aan de voeten, glijden wij van verre aan, zwierend als een vlugge vogel, langs de glinster gladde baan.
Rustig deinen wij maar verder, in een lange, lange rij, over plassen, langs de vaarten, door de wit besneeuwde wei.
Heen en weer, elke keer, samen gelijk bewegen, wij hebben de wind ook tegen, maar wij gaan, wij blijven gaan.
