Rustig genieten van gedichten, liedjesteksten, muziek, vertellingen, prenten en foto's.
Welkom in mijn thuishaven. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
04-12-2012
O du fröliche.
O du fröliche, o du selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Welt ging verloren, Christ ward geboren. Freue, freue dich, o Christenheit.
O du fröhliche, o du Selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Christ ist erschienen, uns zu versühnen, Freue, freue dich, o Christenheit.
O du fröliche, o du Selige, gnadebringende Weihnachtszeit. Himmlische Heere, jauchzen dir Erde. Freue, freue dich, o Christenheit.
04-12-2012, 00:00
Geschreven door André
03-12-2012
Leise rieselt der Schnee.
Leise rieselt der Schnee, still und starr ruht der See, weihnachtlich glänzet der Wald, Freue dich, Christkind kommt bald.
In den Herzen ist es warm, still schweigt Kummer und Harm, Sorge des Lebens verhallt, Freue dich, Christkind kommt bald.
Bald ist Heilige Nacht, Chor der Engel erwacht, hört nur, wie lieblich es schallt, Freue dich, Christkind kommt bald.
03-12-2012, 10:15
Geschreven door André
Süsser die Glocken nie klingen.
Süsser die Glocken nie klingen, als zu der Weihnachtszeit. Sist als ob Engelein singen, wieder von Friede und Freud. Wie sie gesungen in seliger Nacht. Wie sie gesungen in seliger Nacht. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
Oh, wenn die Glocken erklingen, schnell sie das Christkindlein hört, tut sich vom Himmel dann schwingen, eilig hernieder zur Erde. Segnet den Vater, die Mutter, das Kind. Segnet den Vater, die Mitter, das Kind. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
Klinget mit lieblichem Schalle, über die Meere noch weit, dass sich erfreuen doch alle, seliger Weihnachtszeit. Alle aufjauchzen mit herrlichem Sang. Alle aufjauchzen mit herrlichem Sang. Glocken mit heiligem Klang, klinget die Erde entlang.
03-12-2012, 09:20
Geschreven door André
Winter in Oostenrijk.
Mooie, winterse landschappen.
03-12-2012, 08:38
Geschreven door André
02-12-2012
Winterkabouters. Volkslied.
De winterkabouters hebben vannacht, de wereld met zilver behangen, de tuin lijkt een sprookje in haar witte gewaad, gereed om een fee te ontvangen.
De takken der bomen, gisteren nog kaal, zijn nu omkranst en met parels getegeld, de paden zijn wit, en alles lijkt wel, een wondere sprookjeswereld.
Daar komt nu de zon, en laat er haar licht, blij blinken naar alle kanten, het glinstert en schittert, en alles wat ik zie, is een wereld van diamanten.
02-12-2012, 08:55
Geschreven door André
Op het gladde ijs. Volkslied
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander zwieren, hand in hand, naar de nieuwen trant, tezamen leuk plezieren.
Het is van jongen doen, en is een goed fatsoen, een jongen en een meisje, op het stevige ijs, het is en blijft een leuke wijs.
Meisje, meisje, houd je hartje vast, want bij het schaatsen rijden, dient er goed op de hartslag gepast, want cupido houdt veel van schaatsenrijden.
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander praten, zo hand in hand, gaan langs de kant, dat kun je heus niet laten.
Dat is van alle tijden, men mag het niet vermijden, en blijf je soms ook even staan, je moet weer rijden gaan.
Op het gladde ijs, is het een leuke reis, zo met elkander lachen, zo arm in arm, gaan langs de kant, wisselt men van gedachten.
Dat is van goeden doen, soms volgt er ook een zoen, want een jongen en een meisje, op het stevige ijs, dat brengt je van de wijs.
02-12-2012, 00:00
Geschreven door André
01-12-2012
Sledevaart. E.P. De Boer
Rinkel tinkel, rinkel tinkel, door de witte winterlaan, onder dikbesneeuwde bomen,rijdt de arrenslede aan, rinkel tinkel, rinkel tinkel, zingt het fijntjes door de lucht, enkel tinkeltonen klinken, anders is er geen gerucht.
Nader schuift de ranke slede, sneeuw stuift voor de hoeven op, en het dravend paard schudt heftig, met zijn roodbepluimde kop, mollig ploffen paardenpoten, bellen rinkelen onder het gaan, rinkel tinkel, rinkel tinkel, door de witte winterlaan.
Rinkel tinkel, rinkel tinkel, sneller, feller, gaat de slee, luider klinken helle klokjes, met de dans der hoeven mee, rinkel tinkel, rinkel tinkel, door het wintersprookjesbos, rinkel tinkel, heel van verre, zingen zacht de echo's los.
Tuimelend uit zijn rust geschoten, vlucht een haasje uit de heg, en een bonte kraai wiekt krassend, uit de kale bomen weg, zilverzon blinkt in de bellen, dieper gloeit het pluimenrood, rinkel tinkel, rinkel tinkel schuift de slee langs heg en sloot.
01-12-2012, 07:46
Geschreven door André
Schaatsrijden. E.P. De Boer
In de frisse wintermorgen, suizen wij langs het blinkend vlak, door de wijd verlaten velden, met zo hier en daar een dak.
Overweer, telken keer, krachtig met gelijk bewegen, hebben wij de wind ook tegen, het zal wel gaan, haak maar aan.
IJzeren vleugels aan de voeten, glijden wij van verre aan, zwierend als een vlugge vogel, langs de glinster gladde baan.
Rustig deinen wij maar verder, in een lange, lange rij, over plassen, langs de vaarten, door de wit besneeuwde wei.
Heen en weer, elke keer, samen gelijk bewegen, wij hebben de wind ook tegen, maar wij gaan, wij blijven gaan.
01-12-2012, 00:00
Geschreven door André
30-11-2012
Het meesje. M. Labberton
Boven de harde bevroren grond, dwaalt een verkleunt klein vogeltje rond, meesje, meesje, meesje klein, wil jij niet liever hier binnen zijn?
Het schuwe meesje vliegt weg op een tak, stil maar, jij bangerd, hou je gemak, pietje, pietje, pietje, piet, hou je van kruimels, of lust je die niet?
Kruimeltjes, neen, maar hangt daar geen spek? Daarin heeft een meesje, altijd wel trek. Schommelend, schommelend, schommelend, kijk, hij hangt aan het draadje, de koning te rijk.
Klauwtjes heel stijf om het bengelend koord, het bekje in het lekkere hapje geboord, pikkerde, pikkerde, pikkerdepik, een touwtje met spek, een meesje in zijn schik.
30-11-2012, 08:31
Geschreven door André
Des winters als het regent. Haarlems liedboek 1700
Des winters als het regent, dan zijn de paadjes diep, ja diep, dan komt het loze vissertje, al vissen in het riet, ja riet, met zijnen rijfstok, met zijnen strijkstok, met zijnen lapzak, met zijnen knapzak, met zijnen leere, van dirredomme deere, met zijnen leere laarsjes aan, met zijnen leere van dirredomme deere, met zijnen leere laarsjes aan.
Dat loze molarienetje, kwam voor haar deurtje staan, ja staan, omdat het aardig vissertje, voorbij haar deur zou gaan, ja gaan, met zijnen rijfstok, met zijnen strijkstok, met zijnen lapzak, met zijnen knapzak, met zijnen leere, van dirredomme deere, met zijnen leere laarsjes aan, met zijnen leere van dirredomme deere, met zijnen leere laarsjes aan.
Wat heb ik jou misdreven, wat heb ik jou misdaan, ja daan, dat ik niet zonder spreken, voorbij jou deur mag gaan, ja gaan, met mijnen rijfstok, met mijnen strijkstok, met mijnen lapzak, met mijnen knapzak, met mijnen leere van dirredomme deere, met mijnen leere laarsjes aan, met mijnen leere van dirredomme deere, met mijnen leere laarsjes aan?
Gij hebt mij niets misdreven, gij hebt mij niets misdaan, ja daan, gij moet mij driemaal zoenen, eer gij hier voorbij moogt gaan, met uwen rijfstok, met uwen strijkstok, met uwen lapzak, met uwen knapzak, met uwen leere van dirredomme deere, met uwen leere laarsjes aan, met uwen leer van dirredomme deere, met uwen leere laarsjes aan.
30-11-2012, 08:29
Geschreven door André
29-11-2012
Sneeuwliedje. W. De Wijk
Zie de sneeuw, zo zacht en zuiver, tintelt als kristal, en het is zo blank en vredig, hier en overal, en hoe klinkt zo wijd en helder, ieder, ieder, fijn gerucht, ergens beiert er een kloksken, in een ver gehucht.
Al de grote stille bomen, beuk en eik en els, dragen om hun hoge leden, elk een witte pels, door de boslaan gaan mijn voeten, o zo, o zo, blood en zacht, is het niet om voor te knielen, deze stille pracht?
29-11-2012, 07:51
Geschreven door André
Het heeft de hele nacht gesneeuwd. Volkslied
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, kijk maar door de ruiten, trek je hoge laarzen aan, en ga dan vlug naar buiten.
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, kijk maar door de ruiten, trek je warme jas nu aan, dan gaan wij vlug naar buiten.
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, kijk maar door de ruiten, pak je rode wanten saam, wij gaan dan vlug naar buiten.
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, kijk maar door de ruiten, zet je wollen muts maar op, vlug gaan wij dan naar buiten.
Het heeft de hele nacht gesneeuwd, kijk maar door de ruiten, doe je dikke trui nog aan, zo gaan wij saam naar buiten.
29-11-2012, 00:00
Geschreven door André
28-11-2012
Sneeuwbui. E.P. De Boer
Een zachte val, van duizendtal, dier wonderwitte vlokken, één suizeling, één duizeling, van wilde wattenvlokken.
Eén dolle dans, de wereld thans, is één dwarreling allerwegen, omhoog, omlaag, het is gestaag, één vluchtige vlokkenregen.
Op schuur en huis, de zachte pluis, op velden en op wegen, komt meer en meer, van donzen veer, een deken neergezegen.
28-11-2012, 08:08
Geschreven door André
Sneeuw. D.Tomkins
Nu wirrelt en warrelt de sneeuw naar omlaag, nu dekt zij de bomen in het bos, en zie je die loodgrijze wolken vandaag? Straks komt er nog heel wat uit los.
Daar boven, daar boven, daar klopt de schavuit, de winterkabouter, zijn beddeken uit, daar boven, daar boven, daar klopt de schavuit, de winterkabouter, zijn beddeken uit.
Hij klopt er de kussens en schudt het matras, en jongens, daar zit me wat in, het wirrelt en warrelt op velden en plas, het is eer te veel dan te min.
Daar boven, daar boven, daar klopt de schavuit, de winterkabouter, zijn beddeken uit, daar boven, daar boven, daar klopt de schavuit, de winterkabouter, zijn beddeken uit.
28-11-2012, 00:00
Geschreven door André
27-11-2012
Het is vandaag de witte wereld 1. Fannie Cremer
Het is vandaag de witte wereld, kijk het heeft gesneeuwd vannacht, alle huizen kregen mutsen, op de stoepen ligt een vacht, en de takken van de bomen, buigen door de zware vracht.
Het doet je denken aan een plaatje, de lantaarns langs de gracht, hebben hoge witte hoedjes, als een ouderwetse dracht, en staan keurig op een rijtje, in de winterkou op wacht.
Even word je er toch stil van, wat een smetteloze pracht, werd er door de kleine vlokjes, uit de wolken meegebracht, het is vandaag de witte wereld, kijk het heeft gesneeuwd vannacht.
27-11-2012, 07:35
Geschreven door André
Het is vandaag de witte wereld 2. Fannie Cremer
Het is vandaag de witte wereld, straat en veld en boom en tak, alles is nu weggedoken, in het witte winterpak.
Ik alleen loop blauw en bont, van de koude in het rond, langs de witbesneeuwde grond, langs de witbesneeuwde grond.
Wacht eens, ik ga sneeuwballen maken, of een sneeuwpop van stavast, jongens, kom, dan is de koude, geen van allen ons tot last.
Zo je graag ontdooien wou, steek de handen uit de mouw, dat is uitmuntend voor de kou, dat is uitmuntend voor de kou.
Wil je een vesting bombarderen, of een grenadier verslaan, ik ben je man bij alle spelen, het komt er niemendal op aan.
Flink zo makkers, trek van leer, witte vogels, daal maar neer, dat is prachtig winterweer dat is prachtig winterweer.
27-11-2012, 07:33
Geschreven door André
26-11-2012
Het sneeuwt. Volkslied
Het sneeuwt, het zijn ijle vlinders, die dansen door de lucht, zo dol als blijde kinders, de schooldeur zijn uitgevlucht, de schooldeur zijn uitgevlucht.
Het sneeuwt, de vlokken draaien, en stoeien wild dooreen, ik voel ze in mijn haren waaien, zij dwarrelen om mij heen, zij dwarrelen om mij heen.
Het sneeuwt, met witte waden, wordt het veld nu toegedekt, en om de smalle paden, een zoom van bont gezet, een zoom van bont gezet.
Het sneeuwt, het sneeuwt, en blijde, loop ik in het witte bos, waar op de takken vlijde, het welig wintermos, het welig wintermos.
26-11-2012, 14:00
Geschreven door André
Hoera voor de sneeuw. S. Franke
Donzige wollige, donzige mollige, Donzige wollige, vlokjes van sneeuw, kwamen maar zoetjes, viltzachte voetjes, vielen maar zachtjes, maakten maar vachtjes, deden maar stilletjes, elk eigen willetjes, donzige mollige, vlokjes van sneeuw, hebben de ganse nacht, speelgoed voor jou gebracht.
Toen jij de slapen lag, en jij er niets van zag, zijn zij uit de donkere lucht, stil naar je toegevlucht, donzige wollige, donzige mollige, donzige wollige, vlokjes van sneeuw, hebben in de duistere nacht, de jeugd weer vreugde gebracht, ere de wollige mollige sneeuw, hoera voor de wollige mollige sneeuw.
Donzige wollige, donzige mollige, donzige wollige, vlokjes van sneeuw, dansen heel luchtjes, dwarrelen heel vluchtjes, pluizige wolletjes, zwieren maar dolletjes, dekken zo stil en zacht, de aarde met een witte vacht, donzige wollige, vlokjes van sneeuw, buitelen almaar rond, raken op het laatst de grond.
Toveren onverwacht, al deze wondere pracht, rusten nu van hun vlucht, vanuit de hoge lucht, donzige wollige, donzige mollige, donzige wollige, vlokjes van sneeuw, hebben vol tederheid, een warme vacht gespreid, ere de wollige mollige sneeuw, hoera voor de wollige mollige sneeuw.
26-11-2012, 12:48
Geschreven door André
Winter in Zwitserland 2
Wat is Zwitserland toch mooi, in de winter.
26-11-2012, 08:57
Geschreven door André
25-11-2012
's Nachts in de sneeuw. Jacob Nicolaas Van Hall. Amsterdam 1840-1918
Beweegloos ligt het veld in donzen wintervacht, geen kreet, geen ademtocht, het leven is geweken, slechts hoort men nu en dan de stilte breken, door het huilen van een hond, die ronddoolt in de nacht.
Geen gezangen in de lucht, geen grasspriet meer ontloken, de winter heeft elk lied, en elke bloem gedood, de bomen steken, van hun bladerdos ontbloot, hun wit geraamte omhoog, als droeve, norse spoken.
De bleke maan schijnt in de bloemenloze gaarde, het is of zij koud heeft, aan de hemel zo alleen, zij laat haar doffe blik ver glijden over de aarde, ziet alles doods en naakt in het rond, en spoed zich heen.
Koud vallen zij op ons neer, haar laatste zilverstralen, fantastisch schijnsel, dat zij, al gaande nederstrooit. en, met de wondere glans van het bleke licht getooid, blinkt in de verte de sneeuw, in de eenzaam stille dalen.
O, welk een nacht is het voor de vogels in het woud? Een wind als ijs giert om, de wilde stormen huilen, geen lovertak in het rond, om voor het weer te schuilen, geen slaap verkwikt hen meer, zij hebben het veel te koud.
En bevend zitten zij, verwilderd en verstomd, op de afgedorde tak, met ijzel overtogen, en staren naar de sneeuw, met angstig zoekende ogen, en wachten en wachten op de nacht, die maar niet komt.
