Wat heerlijk om die warme zonnestralen op je huid te voelen, prachtig om te zien hoe de natuur in een recordtempo een pallet van kleuren tevoorschijn tovert! 

Wat hebben we daar lang op gewacht...maar net als je denkt " De wereld blijft er grijs en somber uitzien"...laat de natuur je weten dat je nooit moet wanhopen!

Eindelijk! 

Roibin,

Jij bent altijd buiten te vinden...steeds bezig...dingen zoeken....vinden, ontdekken!

Dat is wat jij het allerliefste doet!

Je bent altijd een buitenkind geweest, zelfs in de winter vind ik je soms gewoon buiten!

Ik laat je...en geniet van de glimlach op je gezicht als je binnen komt.

Ranald,

Jij fiets terug naar school. Je vind dat heerlijk, even doortrappen vooraleer je in de schoolbanken gaat zitten, en even nog je hoofd leeg maken voor je terug thuis komt.

Ik heb je zien genieten in het weekend, het toneel was geslaagd!

Ik bewonder je ijver, je doorzetting!

Het was al een behoorlijk intensieve week geweest in de vakantie, en nu zo vlak voor je proefwerken...en toch zette je door!

Tussenin nog even dit, nog dat afwerken...hoedje af vent...dat je zo gedreven bent!

Maar ik merk ook dat je moe bent, maar het is een voldaan moe zijn!

Je wilde graag ook gaan wielrennen, maar besloot om je toch niet in te schrijven in een club.

Gewoon omdat je anders geen tijd meer hebt voor je schoolwerk, en het toneel wil je graag blijven doen. 

Het is je eigen beslissing, en daar heb ik respect voor.

Het leven is altijd keuzes maken...dus besliste je om gewoon te blijven fietsen in je eentje, gewoon voor je eigen plezier.

Knap van je...dat je dergelijke keuzes durft maken...en je eigen grenzen kent en durft aan te geven.

Ik vind je soms een heel bijzonder kereltje, wijs voor je leeftijd!

Rowan,

Ik had je aan de telefoon vandaag. Je hoorde mij niet goed...je riep door de telefoon " Mama? Wat zeg je? Ik hoor je niet! Mama?...

Dat doet me wel iets hoor...ik praat tegen je ( roep) en je hoort me niet!

Aan die dingen merk ik dat je oortjes toch steeds meer achteruit gaan. Vind ik dat erg?

Sinds ik steeds meer dove mensen ontmoet weet ik dat slecht of niet horen niet betekend dat je ongelukkig bent.

Het betekend ook niet dat je dingen niet zal kunnen...behalve dan " horen". Maar soms wou ik dat ik even in de toekomst kon kijken. Eventjes maar...een glimp! Zodat ik weet wie jij zal worden. 

Blijf je dat vrolijke kereltje...die blij is met elke dag dat hij leeft? 

Ik zou dat zo graag hebben...omdat het heerlijk is om te zien hoe jij door het leven stapt!

Omdat ik jou zo'n prachtig karaktertje vind.

Maar we kunnen niet in de toekomst kijken, soms gelukkig maar...andere keren zou het misschien een beetje rust geven " Het komt allemaal goed!"

Dat is volgens mij vertrouwen hebben in de toekomst...geloven dat het allemaal goed komt...en ik geloof dat alles goed komt!

Randall,

Amaai ventje...jij lijkt in een sneltreinvaart groot te worden!

Ik kijk naar jou en schrik als ik besef dat je bijna 5 bent!

Wat gaat de tijd snel!  Al zijn er hier en daar dingen waar je nog erg jong in bent.

Maar ik vind dat allemaal niet erg hoor.

Jij mag gerust nog een beetje klein zijn.

Niet dat ik je klein hou, maar ik erger me niet aan sommige dingen omdat volgens de boekjes je dit of dat moet doen en kunnen.

Ik lees dat allang niet meer...alles op zijn tijd...en uiteindelijk zal dat ook wel in orde komen. Je hebt per slot van rekening heel wat tijd moeten inhalen.

Voor mezelf probeer ik ook alles op zijn tijd te laten...niet rennen, maar tijd nemen om keuzes te maken, om wegen te bewandelen...

Dat moet ook, want veel te lang heb ik door het leven gerend, tot ik niks meer zag...en tenslotte niet meer wist op welke weg ik liep.

Tuurlijk, soms hoor ik dingen...en denk ik " Och dat zou ik ook nog eens willen doen...en misschien dit of dat..." maar ik rem mezelf bewust af...niet alles tegelijk, dat lukt niet, en dan krijg je vroeg of laat de rekening.

Dus ga ik stap voor stap...en eerlijk? Ik zal ook blij zijn dat het grote vakantie is, en even het schoolwerk aan de kant zal kunnen schuiven.

Want ik merk wel hoeveel energie het van me vraagt. Alleen al de stress van een examen doet me steeds weer neerploffen en denken " amaai, waar doe ik dit toch voor?"

Het antwoord is simpel...omdat ik het graag doe, omdat het me boeit...maar soms heb ik het onderschat, een groot gezin en school...dat is soms best een opgave!

Zie je Ranald...ook je mama maakt keuzes...en soms zeg ik " nee" gewoon omdat ik mijn eigen grenzen ken.

Al heb ik dat met vallen en opstaan geleerd.

Lieve groet

Jullie mama xxx