Morgen terug naar het leven van elke dag...terug naar school...

Toen ik jou valies aan het maken was lieve Rowan...bedacht ik mij hoe ontzettend ik je terug zal missen.

Ik weet wel...soms zeggen mensen ...ergens komt hij altijd terug...en dat is zo!

Maar dat neemt niet weg dat ik het steeds weer afscheid nemen me moeilijk valt.

Ik was zo graag gewoon je mama geweest, er altijd geweest wanneer je me nodig had...en elke dag opnieuw je groot zien worden.

Je bent nu nog klein, veel te klein voor mij om je zo vaak aan anderen te moeten toevertrouwen!

Maar ik ben ook dankbaar omdat je er bent, en ik zie hoe je toch steeds weer vooruit gaat...

De tranen van je broertje vanavond....

ze raakten mij!

" Moeten we morgen naar school?" vroeg je, Randall.

Morgen is het opnieuw school ventje. Je begon zo hartverscheurend te huilen...je wilde niet naar school, want dan was Rowan er niet, en je was helemaal alleen in school!

Jij bent nooit alleen Randall...je hebt altijd je broers rondom jou gehad, je groeide op met Rowan naast je...en nu ook je grote broers de lagere school verlaten hebben voel jij je meer dan ooit alleen in school.

Ik begrijp je wel...zeker als ik zie hoe jij en Rowan met elkaar omgaan...dan weet ik hoe ontzettend je hem mist...en 4 jaar is klein om uit te leggen "waarom"

Ik kan je alleen maar troosten met de woorden dat je broertje vrijdag terug is, je tranen afdrogen en je vasthouden tot de tranen stoppen.

Mijn lieve Randall er zijn nog zoveel dingen die jij niet begrijpt...

Roibin en Ranald,

Jullie hebben gewoon genoten van de vakantie!

Niks bijzonder, gewoon thuis zijn...jullie zelf kunnen zijn...

Gek doen met jullie broertjes ( daar zijn jullie goed in)...langer slapen...alles op het gemak...geen moeten "zijn"...

Ik laat jullie...ik luister naar jullie verhalen over "nu" en over de toekomst. Ik hoor jullie lachen met verhalen van vroeger...en besef dat jullie ook tijd achter jullie laten die nooit meer terug komt.

Over tijd gesproken...

Hoewel ik er altijd voor jullie ben...en jullie gewoon zijn dat jullie mama altijd tijd voor jullie heeft...had ik dat deze week minder.

Volgende week examen ...en ik merk hoe ik er meer dan ik zou willen mee bezig ben.

Ik wil het zo graag...dus probeer ik zoveel mogelijk tijd te gebruiken om naar mijn schoolwerk te kijken.

Het is moeilijker dan ik dacht...en ergens zit de angst erin..." wat als ik niet slaag?"

Ik weet het...de wereld zal er niet anders uitzien...ons leven zal er ook niet echt door veranderen...maar toch...ik weet dat ik ontgoocheld zou zijn.

We moeten eerlijk zijn...niemand verliest graag...niet slagen is gelijk aan verliezen...en de ontgoocheling zou niemand meer voelen dan ik.

Gewoon omdat het iets is wat ik heel graag wil....iets dat ik voor mezelf wil bereiken!

We zien wel...

We gaan niet voorlopen op de tijd...ik hoop dat het lukt...en hoop dat ik achteraf gewoon "oef" zal kunnen zeggen...en verder gaan met datgene waar ik aan begonnen ben!

Dromen hebben is mooi...maar dromen verwezenlijken is soms veel werk.

Maar mijn mooiste werk...mijn mooiste droom is nog altijd "jullie...mijn 4 kerels! "...en daar werk ik ook elke dag aan!

Met lieve groet

Jullie mama xxx