Je zwaaide...en gebaarde naar me met veel enthousiasme " 4 keer slapen mama! Niet vergeten te bellen!" Je hupte vrolijk op en neer op de bus!

Wanneer ik de deur dichtdoe merk ik altijd de stilte die me dan tegemoet komt. Zo stil...hoewel ik geniet van jullie aanwezigheid, geniet ik ook altijd een beetje van de stilte.

Ik schrijf niet meer zo vaak als vroeger, gewoon uit tijdsgebrek...maar de laatste keer schreef ik dat ik naar je school kwam om je evaluatiegesprekken.

Zoals ik verwacht had op gebied van je ontwikkeling...maar lieve schat, wat moest ik glimlachen toen de juf zei; " Rowan, kan je alleen maar omschrijven met het woord :Joepie!"

Joepie een nieuwe dag, joepie naar de klas, joepie speeltijd...jij bent gewoon altijd blij, opgewekt en ongelooflijk hulpvaardig!

De juf vertelde hoe jij 's morgens steeds weer vrolijk " Goedemorgen!" roept naar iedereen...hoe je steeds weer bereid bent te helpen waar nodig, soms moet men je wel eens aansporen om jezelf niet te vergeten.

Dat ben jij ten voeten uit! Ook hier thuis begroet je iedereen steeds uitbundig...altijd blij met elke nieuwe dag! Dat vrolijke, dat blije, dat behulpzame...dat maakt jou zo'n fantastisch mooi kereltje...

Het gesprek werd afgesloten met de woorden " Je hebt een prachtige zoon mama! Je mag er terecht trots op zijn!"

Ze raakten mij...en ik ben trots op je ventje, mijn wonder, mijn Rowan! ( je bent geen bezit, maar ik ben ongelooflijk blij dat ik jou mama mag zijn!)

Randall,

Ik vraag me af waarom jij een bed hebt?

Elke avond wil je liever in Rowan zijn bed slapen..." dan slaap ik ook een beetje bij Rowan" zeg je dan. Ik kan het niet weigeren.

In het weekend vind ik je steeds weer terug, dicht tegen je broertje slapen, zijn armpje rustend om je heen.

Ik vind het zo mooi!

Jullie zij altijd zo blij elkaar te zien, als Rowan aan de telefoon is vraagt hij altijd  eerst naar jou!

Dan hoor ik je lachen en babbelen...kleine kabouter toch, ik weet hoe ontzettend jij je broertje mist, en ik weet ook hoe blij je zal zijn dat het vakantie is!

"Op de dag van vriendjes ( vrijdag) komt Rowan terug " zeg je steeds, " en dan is het feest en ook vakantie!"

Roibin,

Je bent weer wat spraakzamer de laatste tijd. Ik zie hoe je geniet van het weer eens meer buiten kunnen.

Volgende week vertrek jij voor een weekje vakantie naar Portugal.

Ik gun het je van harte!  Je mag mee met je meme op vakantie. Ik ben blij voor jou...dat je zo'n kansen krijgt.

Voor je mama is zoiets voorlopig nog steeds dromen.

Je beseft ergens wel dat het iets bijzonder is. Hier is dat er nog nooit van gekomen.

We gaan zelden op vakantie, laat staan echt op reis!

Soms vind ik dat wel eens spijtig, ik zou zo graag wat meer van de wereld zien!

Kijk jij voor mij kerel, geniet in mijn plaats...en vertel me dan wat je gezien hebt, wat je beleefd hebt...in gedachten zal ik een beetje met je meereizen!

Ranald,

Binnenkort speel jij opnieuw mee met het toneel. Voor het eerst een tekstje...voor het eerst geen figurantenrol! Je bent opgewonden, zenuwachtig ...ergens een beetje bang. "Wat als ik mij tekst vergeet, of vergeet wanneer ik iets moet zeggen?"

Ik probeer je gerust te stellen, maar ook hier kan ik het niet in jou plaats doen.

Hoe groter je word, hoe vaker je dingen gewoon zelf zal moeten doen...maar ik geloof wel dat je het kan!

Alleen mag jij niet vergeten om in jezelf te geloven.

Soms durf je dat wel eens vergeten...

Je zal ook genieten van de vakantie...'s avond even alleen jij...geen grote broer om de zetel te delen...geen kleine broertjes die nog rondhuppelen en om de haverklap de aandacht vragen. 

Zo geeft ieder zijn eigen idee van vakantie...zijn eigen manier om die tijd op te vullen.

Ik?

Ik zal gewoon genieten ...van jullie gezelschap, van jullie verhalen...van het even niet moeten...wij zullen niet rennen tegen de tijd...we zullen de tijd gewoon zijn eigen ritme laten...

Ik kijk er ook naar uit...heb het even ook nodig om gewoon te zijn...

Lieve groet

Jullie mama xxx