365 Dagen jullie mama ! Ik zou jullie nooit anders dan anders willen
21-02-2010
Ik kijk achterom en glimlach...ik kijk naar morgen
Zondag... De vakantie verzucht nog even...en dan is het leven van elke dag terug. Ik kijk achterom en glimlach...wat was het een superfijne vakantie! Roibin... Je was weer het kind waar ik zo van geniet! Je bouwde een kamp in de tuin. Ik zag je slepen met planken, hamers,en je genoot! Je was zo trots ,je zelf gemaakt plekje te tonen. Zelfs je kleine broertjes mochten even naar je plekje komen kijken. Ik zag je zitten, helemaal verzonken in je eigen wereld! Het maakte mij niet uit, dat midden in de tuin jouw huisje stond!
Ranald... Wat was je blij dat wij naar Disneyland geweest zijn... Gewoon jij, Roibin, je nichtje, je mémé en ik... Je keek je ogen uit. Je schaterlachtte ...ik zag dat kleine jongetje die jij zo graag bent. Je spontane zoen in het midden van de straat, je hand die even die van mij vastnam...en je slapende lijfje tegen mij op weg naar huis! Dank je wel ventje...voor je dankbaarheid, voor je kleine attenties...wat ben ik blij jou mama te zijn!
Rowan... Je was thuis! Jouw stemmetje door het huis horen...daar geniet ik van. De verhalen die je vertelde over de ridders! Je oogjes straalden, ze keken me aan met een " echt waar mama!" Je was zo blij deel uit te maken van de dagelijkse dingen. Zoals je 's avonds met je hoofdje tegen me aanleunde, met je handjes door mijn haar kriebelde en zegt " mijn mama" Het zijn die dingen die ik nooit wil vergeten, ze zorgen ervoor dat wanneer het minder gaat ik altijd de kracht vind om vooruit te gaan!
Randall... Iedereen thuis...voor jou moet dat niet meer zijn! Een broertje om altijd mee te spelen...een speelkameraatje. Ik zie hoe ook jij je handjes gebruikt om te praten met hem, het facineert me! Ik vind het zo mooi...die kleine handjes die je gebruikt om te spelen...te knutselen...te ontdekken...en ook om met je broer te praten...je word meer en meer een deel van zijn wereld... Je komt zo nu en dan bij me op schoot...je bent nog zo klein ventje...ik sla mijn armen om je kleine lijfje en geef je een zoen...
Ik kijk achterom en glimlach...het was een supervakantie! Ik kijk naar morgen en weet nu al dat ik zal moeten wennen aan de stilte. Roibin...Rowan...morgenavond kan ik niet even slaapwel zeggen, ik zal niet echt kunnen vragen hoe jullie dag was, niet nog even komen kijken als jullie slapen. Rowantje, ik weet nu al dat je me vreemd verdrietig zal aankijken als je zwaait vanop de bus. Je zal met je handjes zeggen" mama, ik kom terug ...vrijdag...met de bus! Je zal zoentjes zwaaien tot je uit het zicht verdwenen bent. Ik zal de deur dichtdoen, en een vreemd soort eenzaamheid zal me overvallen, maar ik zal dankbaar zijn om de voorbije week en glimlachen...
Lief bijzonder mens... Ik ben vandaag bij je op bezoek geweest... Ik ben blij te zien dat het goed met je gaat...de rust waar je zo hard naar op zoek bent, lijk je een beetje te vinden. Je praat...ik laat je praten...ik luister en probeer te begrijpen...maar ik zeg niet veel...omdat ik niet weet wat ik moet zeggen, maar het lijkt alsof je geen antwoorden vraagt...Jij praat, ik luister... Ik neem afscheid en geef je een zoen...je weet dat ik er ben, en zolang dat kan zal ik er ook zijn... Ik geloof in je! Zie de tijd niet als je vijand,( ik weet dat hij heel wat neemt). Neem de tijd als je vriend, dan zal hij helen...
Eigelijk ben ik moe... Maar content moe... gisteren naar een schitterend trouwfeest geweest...en genoten! Alles was af...het was zo'n trouwfeest waar je naar kijkt en het je een blij gevoel geeft. Ik heb vaak de neiging dingen te vergelijken met puzzels. Het leek alsof gisteren dat puzzelstukje gelegd werd waarbij twee stukken van een puzzel met elkaar verbonden worden. Er ontbreken nog heel wat stukjes, maar met de tijd zullen ook die gelegd worden. De puzzel van het leven is pas af op het eind van het leven...volgens mij.
Ken je dat liedje van Jacques Brel " La chanson des vieux amants? (Het was het lievelingsliedje van een vriend.) Het is zo mooi...als je later de liefde zo kan zien. ...Mais mon amour Mon doux mon tendre mon merveilleux amour De l'aube claire jusqu a la fin de jour Je t'aime encore, tu sais, je t'aime...
En soms...als mensen trouwen...dan denk ik aan dat liedje,( en aan die vriend die het mij leerde kennen...) Zoals gisteren.... M en T ik wens het jullie van harte toe!
Ik ga slapen...ik ben moe... Nog even slaapwel zeggen, en een zoen, en een kruisje... Ik kijk achterom en ik glimlach...ik kijk vooruit en bedenk " ik ben gelukkig!"
Ik ben Hilde Geldhof
Ik ben een vrouw en woon in Gullegem (Belgie) en mijn beroep is Psychiatrisch verpleegkunde/ momenteel thuis.
Ik ben geboren op 25/08/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, Lezen, Dansen.
Hallo,
Ik ben geen hulpverlener, geen expert, maar gewoon de mama van 4 prachtige kinderen. Elk op hun eigen manier h