365 Dagen jullie mama ! Ik zou jullie nooit anders dan anders willen
27-03-2010
Een vlinder,..maar hij moet sterke vleugels hebben!
Nog een weekje... en dan is het terug vakantie! Rowan, jij en ik... we tellen de dagen. Nog 4 keer in de school slapen, en dan ben je terug veel...veel thuis! Je oogjes worden groot als je het verteld. Je telt de dagen op je vingertjes, maandag...dinsdag...woensdag...donderdag...en vrijdag terug thuis! Ik geniet alleen al van het feit je bezig te horen. Ranald, De laatste dagen zijn we vaak samen. We ziin de schoenen gaan kopen, die je zo graag had gekregen. Jou dankbaarheid om zo'n kleine, vanzelfsprekende dingen is altijd zo groot. We hebben je kleren gekocht voor je communie, en jij bent blij! Deze morgen naar het boekenfestijn geweest. Dat is echt iets voor jij en ik. We lopen er rond, kijken een beetje hier en een beetje daar. We storen ons niet aan de tijd, we weten elkaar steeds weer te vinden. Randall, Jij had de lente in jou! Je was gewoon het zonnetje in huis deze week. Je was niet binnen te houden! Ik zie je zo graag spelen! Je rent door de tuin, glijd van de glijbaan, en overal heb jij je auto's mee. ' s avond ben je uitgeteld. Ik kan het niet laten om nog even je kamer binnen te gluren als je slaapt. Zo anders ben je.. als je zo rustig ligt te slapen. Ik hou van je vrolijkheid, ik hoop dat je die vrolijkheid nooit verliest. Het is zo kostbaar! Roibin, Ik merk hoe je steeds meer het ( kleine) kind zijn achter je laat. Ik sta sta vaak versteld over de manier hoe jij door het leven stapt. Ik bewonder je, want niets aan de wereld is jou vertrouwd. Je doet wat men van jou verwacht, daarnaast probeer je heel hard de wereld en de meeste mensen die erin lopen te begrijpen. Ik denk dat het soms erg vermoeiend voor je moet zijn! Hoe breekbaar je er soms ook uitziet...ik weet dat jij heel erg sterk bent. Als je 5 was, vroeg men je ooit " stel dat je een dier was, wat zou je dan willen zijn" jou antwoord was " een vlinder" Op de vraag wat je dan nodig zou hebben antwoorde je " sterke vleugels, want anders breken ze" Het is me altijd bijgebleven. Jij bent een vlinder vent, met sterke vleugels...daar kun je van op aan!
Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik...hoe jullie alle 4 prachtige vlinders zijn, met sterke vleugels! Ik ben niet verdrietig om wie jullie nooit zullen zijn, eigelijk ben ik heel dankbaar om wie jullie zijn! Ik kijk niet naar jullie als " mijn zonen met..., ik kijk naar jullie...en ik zie hoe jullie zijn, wie jullie zijn! Ik ben nooit boos of verdrietig geweest om wie jullie zijn. Ik ben trots op jullie... Ik heb me nog nooit de vraag gesteld, wie jullie zouden zijn, als jullie niet...of als jullie geen... Jullie zijn Roibin ( de oudste ) Ranald (een broere ) Rowan ( een wonder ) Randall ( de jongste ) en ik...ben met al mijn liefde, voor altijd... trots jullie mama te zijn!
Vandaag, zomaar moest ik denken aan wie jij bent... en zomaar kwam het volgende bij me naar boven.
Twee handjes... zoveel meer dan grijpen zoveel meer dan geven ze vertellen mij... jou verhaal... Je armpjes om me heen zoveel meer dan je vasthouden zoveel meer dan mij omhelzen zoveel meer dan dragen ze laten me voelen wat...houden van is... Je mondje vormt woordjes de woordjes worden zinnen ze vertellen mij... zoveel meer dan jou verhaal Je beentjes stappen van me weg ze stappen naar mij terug... Alles aan jou vertelt me zoveel meer dan je verhaal... Het vertelt me wie jij bent Het vertelt me wie ik ben Want jij bent ik en ik ben jij
Maandag... Het weekend ligt alweer achter ons. Rowan wat was je kunstig vrijdag, ik vond je beeldig! Moet zeggen dat ik heel veel bewondering heb voor de mensen die deze voorstelling realiseerden. Niet alleen jij, maar ook je klasgenootjes straalden. Het was zo mooi te zien! Je was supertrots op je kunstwerken, en terecht ventje...ook je oma was supertrots! De manier waarop je mij begroette...daar krijg ik het helemaal warm van. De zorgen van de voorbije dagen gleden van me af, en ik heb alleen maar genoten van jou bezig te zien.Samen in de auto naar huis, zo gezellig van op tijd thuis te zijn, en jou en je broertje Randall die extra tijd te geven om te spelen. Jullie hebben allebei zo genoten van het weekend! Rowan...zaterdag mocht jij naar een verjaardagsfeestje van een klasgenootje. Fijn te zien dat jij helemaal aanvaard bent in je school, in je klas.... Randalleke... Ik zie hoe jij je handjes gebruikt als je tegen je broer praat, en heel geduldig toont hij jou hoe je iets zegt met je handjes. Met zoveel enthousiasme doe jij hem na...het is ronduit prachtig om jullie bezig te zien! Roibin, Jij was weer je vrolijke zelf...je kon buiten spelen! Dat doe jij zo graag, buiten spelen...eindeloos hetzelfde spel, het is zoals ik jou het beste ken! Ranald, De proefwerken zijn voor jou begonnen, en ik merk dat je ervoor gaat. Je wil het zo graag goed doen. Je gedrevenheid , je wilskracht , ik heb er heel veel bewondering voor! Tussen je bezigheden in, maakte je nog tijd om te spelen met je kleine broertjes, die bulderen van het lachen met jou gekke toeren. Ik kon alleen maar glimlachen om jullie fratsen, blij zijn ,met jullie gelukkig zijn! Ik merk dat niks ter wereld belangrijker is dan jullie...en toch besluit ik terug een deel van mijn leven in mezelf te investeren. Ik heb daar heel lang over nagedacht. Het is zeker geen impulsieve gedachte van...ik ga iets doen, en het maakt niet uit wat. Ik geef toe dat Rowan de weg openmaakte om tot dat besluit te komen. Maar vroeger was het voor mij evengoed een ongekende wereld, meer en meer leer ik de wereld van dove en slechthorende mensen kennen. Het fascineert mij, het boeit mij...dus ga ik volgend jaar terug een opleiding volgen...ga ik terug naar school. Ik geef toe dat het met gemengde gevoelens is, er zijn momenten dat ik denk...ik ga dat nooit kunnen! Maar aan de andere kant vind ik dat ik nu eindelijk ook iets moet doen wat ik zelf wil. Niet om aan verwachtingen van anderen te voldoen, maar voor mezelf! Ik merk hoe ik zo vaak gedaan heb wat anderen van mij verwachten dat ik onderweg mezelf kwijtraakte. Ik wist op den duur niet meer wat ik wilde, wat ik kon doen... Ergens ben ik ook bang om te falen, maar ik weet dat ik achteraf altijd spijt zal hebben, omdat ik het nooit probeerde. Maar ik wil geen spijt meer hebben, spijt is een verloren gevoel. Ik weet dus niet wat de toekomst zal brengen, maar ik weet wel wat ik in die toekomst wil doen. In de eerste plaats altijd de mama zijn van Roibin, Ranald,Rowan, en Randall! Daarnaast zien we wel...uiteindelijk komt alles wel goed! Daar blijf ik in geloven! We kunnen het verleden nooit veranderen...we kunnen uiteindelijk alleen maar aan de toekomst werken! Rowan...ik sluit mijn ogen...en je bent hier! Roibin...tot vrijdag kerel! Ranald...veel succes met je proefwerken! Randall...ik til je op en geef je een knuffel! Een lieve groet xxx Jullie mama
Ik ben Hilde Geldhof
Ik ben een vrouw en woon in Gullegem (Belgie) en mijn beroep is Psychiatrisch verpleegkunde/ momenteel thuis.
Ik ben geboren op 25/08/1972 en ben nu dus 52 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, Lezen, Dansen.
Hallo,
Ik ben geen hulpverlener, geen expert, maar gewoon de mama van 4 prachtige kinderen. Elk op hun eigen manier h
