De kniepijn (bij het nemen van trappen) is er nog altijd en in principe zou rust waarschijnlijk de beste genezing zijn, maar ...

Normaal gezien zou ik op woensdagavond starten op de halve marathon tijdens de Studentenmarathon in Leuven. Op weg naar de inschrijving hiervoor, op eerste verdieping van gebouw De Naeyer op de KUL voelde ik de trappen heel duidelijk. Dan toch maar beslist om te gaan voor de 10 Km – loop.

Start op de atletiekpiste om daarna twee rondjes van 5 km af te werken op een zo goed als vlak parcours, half onverhard, half verhard. Een mooi rondje, dat wel.

De 5 en 10 km starten tesamen, vijftien minuten na de start van de halve marathon. Heel veel deelnemers (140 voor de 5 km, 300 voor de 10 km, 200 voor de halve marathon) voor een woensdagavond wedstrijd. Natuurlijk het merendeel studenten.

Ook de organsisatie verliep prima (op één minpunt na dan) met een ruime eindbevoorrading en uitslagen diezelfde avond. Helaas was er wel iets misgelopen met de tijdsopneming want bij een deel van de deelnemers (waaronder mezelf) klopte de tijd aan geen kanten (dit werd 's anderendaags wel (deels) gecorrigeerd maar toch bleven er nog klachten over – ook mijn tijd bleef toch 30s verschillend van de tijd gemeten met mijn Garmin).

De eerste 7 kilometer bleef ik een rustig duurtempo aanhouden zodat ik de knie goed 'in het oog' kon houden. Gezien ik er geen last van had, dan maar de laatste drie kilometer het tempo een stuk opgetrokken zonder evenwel echt voluit te gaan.

De knie bezorgde me geen last, wel een vervelend gevoel dat er iets is, maar dat is het dan ook. Het is echt pas bij het nemen van trappen dat ik er last van heb. Misschien de volgende twee dagen toch maar het lopen schrappen en dan zien wat het zaterdag in Vilvoorde zal geven.