Pinkstermaandag. Tijd om nog eens een trail te lopen en wat voor één.

30 Km, 900 hoogtemeters. Dat begint al serieus te tellen. Vertrek en aankomst op de Citadel van Namer in een prachtdecor. De hoogtemeters waren vooral terug te vinden op 11 hellingen, waarvan er zeker drie minstens een kilometer lang waren. Zware kost voor mij.

Voor de rest alles wat een trail te bieden heeft: prachtige boswegen (de meeste uitstekend beloopbaar), veel single tracks, prachtige vergezichten, mooie dorpjes en een paar technische afdalingen.

Jammer genoeg maakte ik ergens halverwege kennis met de harde ondergrond. Op een vlak stuk dan nog, single tracks, bleef mijn voet achter een verdoken tak haperen en er was geen houden meer aan … kwak, hard tegen de grond. De rechterknie goed geschaafd en pijnlijk, de rechterelleboog al even erg beschadigd. Gelukkig geen schade die mij tot opgeven zou dwingen. Verder lopen was geen probleem alhoewel ik wel voelde dat vanaf dat moment alles toch veel moeilijker ging …

De beklimmingen waren net iets zwaarder, het tempo op de vlakke stukken vlotte niet meer echt …

Zo'n drie kilometer voor de aankomst hadden de organisatoren nog een extraatje in petto. De beklimming van Tienne des Biches, amper 400 meter lang, maar wel goed voor 70 hoogtemeters. Voor deze helling was een apart klassement voorzien. Tijdsopname aan het begin van de beklimming en tijdsopname op de top. Voor mij zat er alleszins geen toptijd in want bij het begin van de beklimming begin stappen tot helemaal boven. En ik was zeker niet de enigste (er waren nog 59 lopers die trager waren op dit stuk dan mezelf)… ongelooflijk dat er mensen zijn die dit tegen een stevig tempo kunnen oplopen.

Eénmaal boven zou je dan denken, oef, we zijn er maar dan stond nog de eindbeklimming op het menu: de Citadel. Meer dan één kilometer aan een stuk bergop … om dan eindelijk na bijna 30 km en bijna vier uur later de streep te zien. Joepie.

Volgens de officiële uitslag ben ik als 268e op 297 over de streep gelopen :D Op de beklimming van Tienne des Biches ben ik als 228e op 297 geëindigd (en dit zonder één stap te lopen … ).

En nu recupereren en nog eens recupereren … want zondag staat de 20 Km van Brussel op het programma. Ik ga hier zelf niet voor een besttijd maar heb een vriendin beloofd om haas te spelen opdat zij een toptijd zou kunnen lopen. Haar beoogde eindtijd is onder 1u50 te eindigen. Dit zou voor mij normaal gezien geen probleem mogen zijn … als de benen tenminste tegen dan gerecupereerd zijn.