Gisteren heb ik een overvolle tram moeten nemen en voelde toen eventjes iets (eerder iemand) tegen mijn rug duwen, maar als je als sardienen in een blik zit lijkt dit niets abnormaals.  Ik heb toen toch vlug gecheckt of de rits van mijn handtas wel dicht was en dat was ze, dus geen probleem.

Deze morgen ontdek ik wat die duw geweest is.  Mijn geldbeugel zit niet meer in mijn handtas.  De muntstukken die ik kwijt ben vind ik helemaal niet erg, maar mijn geldbeugeltje!!!  Ik had het van Camille gekregen voor mijn verjaardag, samen met de bijhorende portefeuille.  De sentimentele waarde kan niets of niemand me teruggeven.  Camille probeert me te troosten met de gedachte dat het nog een geluk is dat mijn portefeuille niet werd gestolen want dan zou ik mijn identiteitskaart en bankkaarten kwijt zijn, maar het helpt niet.  Ik voel me de hele dag ambetant.

Tot nu toe heb ik me hier nog geen minuut onveilig gevoeld, maar wanneer ik vandaag boodschappen ga doen bekruipt me een raar gevoel, ik zie in iedereen een potentiële dief.  Dit onveilig gevoel gaat wel weer over, maar zal toch eventjes zijn tijd nodig hebben.

Het is 4 weken geleden dat we nog eens een weekend met z’n tweeën waren en we genieten er met volle teugen van…..

Nu het iets frisser geworden is hebben we minder last van onze overburen.  Nu ja, last, ’t is maar hoe je het bekijkt, ’t hangt er ook van af of je een man of een vrouw bent denk ik.  Tijdens de zomer leek het daar soms wel een nudistenkamp aan de overkant.  Wat we daar te zien kregen durf ik niet aan papier toe te vertrouwen.

Vorige week hebben we een nieuwe buur gekregen en die pakt het blijkbaar direct groots aan.  Vanavond staat op zijn terras een complete kookinstallatie met kok inbegrepen.  Er lopen ook nog 2 kelners rond.  Kwestie van indruk te maken op je bezoek kan dat tellen.  We weten direct wel vlees we in de kuip hebben.  Wie me kent weet dat die nieuweling niet direct mijn sympathie krijgt.

Ik maak Camille duidelijk dat hij me met zoiets nooit moet verrassen, alsof hij dat nog niet wist, maar je weet maar nooit.  Verrassingen moeten origineler zijn dan dat en moeten zeker niet duur zijn.

De burcht staat op ons programma, maar is gesloten omdat, je raadt het nooit, de paus op bezoek is.  Maar niet getreurd, de wijngaarden rond de burcht zijn open en er is een wijndegustatie aan de gang.  Natasja is er nu van overtuigd dat we hier ook lekkere wijnen hebben, nadat zij gisteren in het vliegtuig een slechte Tsjechische wijn heeft gedronken.

We lezen in de krant dat er slechts 120.000 gelovigen de mis hebben bijgewoond die de paus hier heeft opgedragen.  Bij die gelovigen waren maar enkele Tsjechen, de rest waren toeristen.  Je vraagt je af wat de paus komt doen in een atheïstisch land als Tsjechië.