Er lijkt een strijd gaande om welke sector of industrie het meeste gebruikt maakt van Virtual Reality. De medische sector leek voorop te lopen, tot autofabrikanten massaal de voordelen van VR en AR binnen de productieketen ontdekten. Nu laten vliegmaatschappijen en de reisbranche zien dat ook zij vliegensvlug aan de slag gaan met virtual reality, daarbij maken ze gebruik van diverse producten en concepten die over de hele wereld uitgerold worden. Laten we er eens vier projecten uitlichten.

1. VR video voor Lufthansa klanten

Lufthansa heeft hun eigen FlyingLab opgericht om innovatieve diensten voor hun passagiers te ontwikkelen en vervolgens uit te rollen. Het gebruik van 360 graden video en Virtual Reality speelt een belangrijke rol bij de dienstverlening voor de toekomst. Met FlyingLab is het mogelijk om tijdens de vlucht een videoconferentie te houden waarbij je live Keynote presentaties kunt volgen via de lapt op, tablet of smartphone. Daarnaast kun je 360 graden films kijken met een draadloze VR headset. De activiteiten starten al op het vliegveld met diverse VR demonstraties waarbij je een virtuele vlucht kunt maken en nieuwe stoelen kunt testen. De “VR Moving Map” laat je virtueel de vlucht volgen waarmee Lufthansa van start tot eindpunt VR technologie inzet om vliegen leuker te maken.

2. Air New Zealand traint het personeel

Klanten zijn mensen, dat is het uitgangspunt van Air New Zealand. Dat is niet echt een revolutionaire zienswijze, het is wel bijzonder dat het personeel training krijgt met de Microsoft Hololens. Tijdens de training draagt het cabinepersoneel een Hololens headset en spreekt met de passagiers. Deze mensen zijn echt, maar de trainee krijgt aanvullende informatie te zien om handelingen optimaal uit te voeren. Met deze lesmethode wordt vooral gestuurd op de empathie van het personeel.

3. Wayfinding en Beacons op Gatwick Airport

De juiste route vinden op een vlieghaven waar je niet eerder geweest bent kan een frustrerende opgave zijn. Op Gatwick Airport staan maar liefst 2000 “beacons” die jouw positie aangeven op een interactieve kaart. Daarmee loop je nooit verloren. De Wayfinding optie laat je met Augmented Reality precies zien waar je heen moet lopen op de luchthaven, wat overeenkomt met AR wandelapps die soortgelijke functionaliteit hebben. Volgens functionarissen van Gatwick Airport wordt er geen persoonlijke data opgeslagen van de reizigers, de informatie kan wel gebruikt worden om de doorstroming in de luchthaven te verbeteren.

4. Helsinki Airport krijgt een “God Mode”

Een populair genre in computerspellen zijn de games waar je als het ware een God bent die over het speelveld kijkt. In Helsinki spelen de werknemers van de luchthaven God met een Hololens op hun hoofd. Ze zien een gedetailleerde plattegrond van het vliegveld en kunnen precies zien of alles goed verloopt. Denk aan de doorstroom van reizigers, detectie van onderhoud en training van personeel. Met live data via de Hololens kunnen alle situaties in kaart worden gebracht.

Steeds meer luchthavens en vliegmaatschappijen experimenteren met de mogelijkheden van Virtual Reality en Augmented Reality om de dienstverlening te verbeteren en processen te optimaliseren.

Na een moeizame start probeert Oculus stapje voor stapje terug te krabbelen als het primaire Virtual Reality platform. De nieuwe update voor de PC software is een flinke stap in de goede richting met officiële ondersteuning voor drie sensoren waarmee “room-scale” VR eindelijk mogelijk wordt met een Oculus Rift systeem.

Hoogmoed komt voor de val

Lang geleden, in het jaar 2016, was Oculus het eerste bedrijf dat een nieuwe generatie Virtual Reality headset op de markt bracht. Na enkele jaren ontwikkeling en de overname door Facebook stelde het resultaat toch enigszins teleur. Je moest de virtuele wereld bedienen met een Xbox controller, je kon ook in je bureaustoel blijven zitten want echt lopen was niet mogelijk. Meer dan wat draaien en schuiven in de stoel was toch niet de belofte van VR. Toen HTC enkele maanden later met hun eigen HTC Vive op de markt kwam kreeg Oculus nog een flinke trap na, de Vive maakt namelijk gebruik van het “Lighthouse” systeem waarmee jouw beweging nauwkeurig gevolgd worden door de hele kamer. Ook werden er standaard VR controllers meegeleverd met diepteberekening. De VR headset die de revolutie had ontketend verkocht beneden verwachting, waarmee Facebook veel geld zag verdwijnen zonder duidelijk zicht op inkomsten in de toekomst.

Oculus krabbelt weer terug

De afgelopen maanden is Oculus Rift langzaam maar zeker bezig met een wederopstanding. Palmer Luckey, oprichter van Oculus VR, werd stilletjes de deur uit gewerkt mede dankzij Luckey’s politieke standpunten en niet altijd even professionele manier van handelen. De rechtszaak tussen Zenimax en Facebook liep niet echt goed af, maar is ondertussen alweer vergeten door het publiek. Oculus besloot de prijzen van niet alleen de Rift maar ook accessoires flink te verlagen, daarnaast werd er hard gewerkt aan nieuwe mogelijkheden in combinatie met nieuwe VR controllers en een room-scale ervaring op basis van meerdere sensoren. Na wat experimentele software blijkt een opstelling met drie sensoren voldoende om een volledige 360 graden tracking te realiseren. Je kunt zelf aangeven of je kiest voor zitten of voor staan. Nu zijn de Rift en de Vive grotendeels gelijkwaardig in hardware, en kan de strijd op gelijke termen voortgezet worden.

Lighthouse van de HTC Vive

Het grote voordeel van de HTC Vive ten opzichte van de Oculus Rift was het baanbrekende Lighthouse systeem. Op basis van twee “scanners” zal een complete kamer jouw speelveld worden. De technologie achter het Lighthouse systeem werkt anders dan de Rift sensoren, daarmee zou een opstelling met drie trackers niet beter werken maar juist slechter. Dat komt omdat de twee kastjes elkaar afwisselen, bij meer trackers zal de scanfrequentie per kastje afnemen. “Lighthouse” betekent letterlijk “Vuurtoren”, dat was de inspiratie voor dit systeem.

Room-scale VR

Virtual Reality en vrij bewegen gaan hand in hand, toch is het niet zo voor de hand liggend. Met een Google Cardboard of een Samsung Gear VR kun je alleen VR apps bekijken vanaf een stationair punt. Alles gebeurt om je heen, je kunt niet vrij rondlopen. Met een spelcontroller is deze beperking enigszins op te vangen maar de beleving is toch een stuk beperkter. Met “room-scale” VR kun je wel rondlopen, de software kan precies bijhouden waar je bent in de ruimte, waarmee je net als in Star Trek een soort “Holodeck” ervaring krijgt. Je moet wel rekening houden met meubilair om je heen, inmiddels hebben zowel Oculus als HTC veiligheidsmaatregelen ingebouwd zodat botsingen en struikelen geminimaliseerd wordt.

Binnenstebuiten

De tracking van zowel de HTC Vive als de Oculus Rift werkt op basis van “outside-in” tracking, ofwel de registratie geschiedt op basis van externe kastjes die communiceren met de VR headset. De Microsoft Hololens werkt met “inside-out” tracking waardoor het gebruik van externe kastjes niet meer nodig is. Dat doen ze met speciale diepte scanners op basis van de Microsoft Kinect technologie. Oculus liet vorig jaar al een prototype zien van de Santa Cruz VR headset, een draadloze versie van de Rift met Inside-out tracking. Dit concept is nog niet gereed voor productie.

Met technologie zoals de sensoren in de Microsoft Hololens en het Tango Mixed Reality systeem van Google zullen externe trackers in de toekomst wellicht overbodig worden, dit zal de volgende fase in Virtual Reality inluiden.

Tijdens de E3 gaming conferentie mocht accessoire fabrikant Nyko uiteraard niet ontbreken. Naast de laders, docks en andere producten voor de diverse consoles werd er nog een opvallend nieuw product aangekondigd; een gamepad die specifiek ontworpen is voor de Samsung Gear VR headset. Wat maakt de PlayPad de ideale controller voor de , en wat zijn de verschillen met de controller die Samsung onlangs zelf heeft uitgebracht?

Nyko PlayPad VR

Accessoire fabrikant Nyko heeft in samenwerking met Samsung een draadloze VR controller ontwikkeld met de functionaliteit van een standaard gamepad inclusief twee joysticks en de bekende keuze aan knoppen. Een bijzonder aspect aan het ontwerp is de mogelijkheid de controller direct in de Gear VR op te bergen wanneer je geen gebruik maakt van het systeem. Je laadt de controller op met een Type C kabel, de controller is niet alleen te gebruiken met de laatste Gear VR maar ook met de oudere modellen.

PlayPad of Gear VR controller?

Onlangs heeft Samsung zelf ook een controller uitgebracht maar deze heeft een andere vormgeving en andere toepassing. De Samsung controller heeft bewegingssensoren en kan met slechts één hand bediend worden. Dat maakt deze controller meer geschikt voor eenvoudige spellen. De PlayPad is een “serieuze” controller met alle mogelijkheden waar fervente gamers behoefte aan hebben. Hiermee lijkt de SteelSeries Stratus XL eindelijk een opvolger te krijgen, dit was tot op heden de standaard controller voor de Gear VR. Er zijn ook andere Android gamepads verkrijgbaar die met de Gear VR headset werken, maar daar corresponderen de knoppen niet altijd met de functies in de spellen.

Met de Nyko PlayPad wordt de Gear VR steeds meer een volwaardige, draagbare spelcomputer voor Virtual Reality gaming. Dat naast Samsung nu ook andere merken als Nyko accessoires ontwikkelen voor de Gear VR is een goed teken voor het voortbestaan van dit platform. De PlayPad zal later dit jaar te koop zijn voor ongeveer 50 euro.