Rustig genieten van gedichten, liedjesteksten, muziek, vertellingen, prenten en foto's.
Welkom in mijn thuishaven. Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
02-01-2013
The first Noel.
The first Noel the Angel did say, was to certain poor shepherds in fields as they lay, in fields as they lay, keeping their sheep, on a cold winter's night that was so deep. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the King of Israel.
They looked up and saw a star, shining in the east beyond them far, and the earth it gave great light, and so it continued both day and night. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the King of Israel.
And by the light of that same star, three wise men came from country far, to seek for a king was their intent, and to follow the star wherever it went. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the King of Israel.
This star drew nigh to the northwest, over Bethlehem it took it rest, and there it did both stop and stay, right over the place where Jesus lay. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the King of Israel.
Then entered in those wise men three, full reverently upon their knee, and offered there in his presence, their gold, and myrrh and frakincense. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the King of Israel.
Then let us all with one accord, sing praises to our heavenly Lord, that hath made heaven and earth of naught, and with his blood mankind hath bought. Nowell, Nowell, Nowell, Nowell, Born is the king of Israel.
02-01-2013, 11:34
Geschreven door André
Holy Night.
O Holy Night, the stars are brightly shining, it is the night of the dear Saviour's birth, long lay the world in sin and error pining, till He appeared and the Spirit felt its worth, a trill of hope the weary world rejoices, for younder breaks a new and glorious morn, Fall on your knees, Oh hear the angel voices, O night devine, the night when Christ was born. O night, O Holy Night, O night devine, O night, O Holy Night, O night devine.
Led by the light of faith serenely beaming, with glowing hearts by His cradle we stand, over the world a star is sweetly gleaming, now come the wiseman from out of the Orient land, the King of kings lay thus lowly manger, in all our trials born to be our friends, he knows our need, our weakness is no stranger. Behold your King, Before him lowly bend, Behold your King, Before him lowly bend.
Truly he taught us to love one another, his law is love and his gospel is peace, chains he shall break, for the slave is our brother, and in his name all oppression shall cease, sweet hymns of joy in grateful chorus raise we, with all our hearts we praise His holy name. Christ is the Lord, then ever, ever praise we. His power and glory ever more proclaim, His power and glory ever more proclaim.
365 keer wens ik je geluk, 365 keer kan de vreugde niet meer stuk, 365 keer zullen de dagen prettig zijn, 365 keer wens ik niemand pijn.
er zit een vogel op een hek, met een brief in zijn bek, waarop staat geschreven, dat 2013 jullie alles mag geven.
2013 2013 2013 2013 2013 2013 2013 2013 2013
01-01-2013, 00:00
Geschreven door André
31-12-2012
Noche de paz.
Noche de paz, noche de amor, Nacht van vrede, nacht van liefde, todo duerme en derredor, alles slaapt rondom, entre sus astros que esparce su luz, onder de sterren die verspreiden hun licht, bella anunciando al ninito Jesus, mooie aankondiging van Jezus' geboorte, brilla la estrella de paz, blinken de sterren in rust. brilla la estrella de paz.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, solo velan en la oscuridad, één en al duisternis, los pastores que en el campo estan, de herders op de velden, y la estrella de belen, volgen de ster naar de kerststal. y la estrella de belen.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, sobre el santo nino Jesus, boven het kindje Jezus, una estrella esparce su luz, verspreidt een ster haar licht, brilla sobre el Rey en schittert boven de Heer brilla sobre el Rey.
Noche de paz, noche de amor, todo duerme en derredor, fieles velando alli en Belen, de gelovigen gaan naar de kerststal, los pastores, la madre tambien, naar de herders en de heilige Moeder, y la estrella de paz, naar de ster van vrede. y la estrella de paz.
(Spaanse versie)
31-12-2012, 17:04
Geschreven door André
Silent Night.
Silent night, holy night, all is calm, all is bright, round the virgin Mother and Child, holy infant so tender and mild, sleep in heavenly peace, sleep in heavenly peace.
Silent night, holy night, shepherds quake at the sight, glories stream from heaven afar, heavenly hosts sing alleluia, Christ the Saviour is born, Christ the Saviour is born.
Silent night, holy night, Son of God, loves pure light, rediant beams from the holy face, with the dawn of redeeming grace, Jesus, Lord, at thy birth, Jesus, Lord, at thy birth.
31-12-2012, 15:28
Geschreven door André
Stille Nacht. 2
Stille nacht, heilige nacht, alles slaapt, sluimert zacht, eenzaam waakt het hoogheilig paar, lieflijk kindje met goud in het haar, sluimert in hemelse rust, sluimert in hemelse rust.
Stille nacht, heilige nacht, Zoon van God, liefde lacht vriendelijk om uw Goddelijke mond, nu slaat voor ons de reddende stond, Jezus is nu geboren, Jezus is nu geboren.
Stille nacht, heilige nacht, herders zien het eerst uw pracht, door de engelen alleluja, galmt het luide van verre en na, Jezus de redder is daar, Jezus de redder is daar.
31-12-2012, 13:13
Geschreven door André
Stille Nacht 1
Stille nacht, heilige nacht, alles slaapt, eenzaam wacht, bij het kindje, het hoogheilig paar, rond de kribbe zingt de engelenschaar, slaap in hemelse rust, slaap in hemelse rust.
Stille nacht, heilige nacht, Davids zoon, lang verwacht, wordt door de herders begroet in de stal, op de bergen klinkt veugdegeschal, heil de redder is daar, heil de redder is daar.
Stille nacht, heilige nacht, het Goddelijk kind vreedzaam lacht, liefde spreekt uit zijn mondje teer, komt kniel allen bij de kribbe neer, schenk hem allen uw hart, schenk hem allen uw hart.
31-12-2012, 11:00
Geschreven door André
30-12-2012
Bloemen voor Maria. Vertelling.
In mijn stad wordt steeds volop kerstmis gevierd. De inwoners van mijn stad laten graag zien hoe blij zij zijn met Jezus' geboorte. Ik herinner mij de kleine Maria. Zij had thuis een mooie kerststal gebouwd. Zij hielt ook heel veel van de heilige Maria, haar naamgenote. De kleine Maria had op haar slaapkamer een mooi Mariabeeld staan. Er stond steeds een vaas met verse bloemen voor het Mariabeeld. Daar zorgde de kleine Maria voor. Het was nu bijna kerstmis, en de kleine Maria zocht bloemen voor haar Mariabeeld. Zij had langs de weg mooie winterbloemen gezien. Die zouden prachtig staan bij haar Mariabeeld, vond zij. Zij plukte enkele bloemen en zette de bloemen bij het Mariabeeld. Maar wat toen gebeurde is een droeve bladzijde in de geschiedenis van mijn stad. De kleine Maria wist niet dat zij de winterbloemen geplukt had op de grond van de eerste lakenhandelaar. Nog dezelfde avond werd zij aanghouden en in de gevangenis geworpen. Tranen en beden hielpen niet. Ook niet toen haar biechtvader zei dat de heilige Maria het haar reeds vergeven had. Niets hielp. Zij moest voor de rechter verschijnen. De abt van het klooster buiten de stadsmuren had ergens gelezen dat bij kinderen alleen de kroonprinses mocht rechtspreken. En naar de abt moest geluisterd worden. Zo kwam het dat de kleine Maria op kerstdag voor de kroonprinses zou moeten verschijnen. De kroonprinses zat geweldig in met de zaak. Zij zat nu voor een groot probleem. Zij hielt veel van de kleine Maria. Maar zij moest de wet respecteren. En de wet was duidelijk. Diefstal bij de eerste lakenhandelaar werd uiterst streng gestraft. Wat nu gedaan? Kerstavond bracht zij door in het klooster buiten de stadsmuren. Het was reeds donker en zij wandelde in de binnentuin. Plots zag zij in de verte een man en een vrouw met een baby op de arm. Zij schrok geweldig. De kroonprinses wist dat Jezus, Maria en Jozef op kerstavond onze stad bezochten. En ja, zij waren het. De heilige Maria was duidelijk bedroefd, en zei: Zalig zij die lijden om mij te vereren. Je stad verdient het niet dat wij op kerstavond jullie bezoeken. De kroonprinses antwoordde: Ik kan niet anders. De kleine Maria heeft gestolen, en zal moeten gestraft worden. Medelijden bestaat hier niet. De heilige Maria antwoordde: Heeft zij gestolen? Toon mij dat aan. De kroonprinses was verstomd. Maar plots begonnen haar ogen te schitteren. Zij dankte de heilige Maria en ging terug binnen. Het was kerstdag en de kleine Maria stond nu voor de kroonprinses. Niemand durfde haar advocaat te zijn. De troubadour had droevig de stad verlaten en zong niet meer. Ook de dichter was vertrokken en zweeg. De kroonprinses had vernomen dat de moeder en de zuster van de kleine Maria bij de eerste lakenhandelaar waren geweest. Zij hadden voor hem geknield en gebeden om medelijden. Maar tevergeefs.De kroonprinses vroeg om uitleg, en de eerste lakenhandelaar bevestigde het. Toen werd de kroonprinses woedend en zei: Wat, mensen moeten voor u knielen en bidden. Alleen voor God mag men knielen en bidden. Denkt gij misschien dat gij God zijt. Dat is de ergste vorm van heiligschennis. Alleen de paus kan u oordelen. Na het verhoor vertrekt gij blootvoets, in boetehemd al bedelend naar Rome. Daar zal de paus u straffen. En de kroonprinses sprak verder: Lakenhandelaar, toon mij het bewijs dat die grond van u is. En de lakenhandelaar toonde de kroonprinses de officiële akte. Maar de koper van dat stuk grond was geen handelaar. Wat was er gebeurd? De kroonprinses wilde meer weten, en zei tot de abt van het klooster buiten de stadsmuren; Vader abt, ik weet dat het klooster al de gebeurtenissen in onze stad opschrijft. Ga in de archieven kijken wat zij vertellen. En de archieven vertelden het volgende verhaal: Driehonderd jaar geleden was onze stad in de handen gevallen van een mogendheid die geen God kende. Vele kerkelijke bezittingen werden verbeurd verklaard en openbaar verkocht. Ook het klooster binnen de stadsmuren. Nu wilde de abt het klooster terugkopen, maar dat mocht niet op zijn naam staan. Toen vroeg hij aan één van zijn werklieden om hulp. De abt gaf het geld aan de werkman, de werkman kocht met dat geld het klooster, en nadien zou hij het klooster terug aan de abt geven. Maar die werkman was een handlanger van de duivel. Hij kocht met het geld van de abt het klooster en hield alles voor zich. En daar was niets aan te doen. De overeenkomst was in vertrouwen gebeurd, zonder schrift. Nu was die werkman ineens rijk geworden en zo werd hij lakenhandelaar. En dat ging verder van vader op zoon. Nu al driehonderd jaar. De kroonprinses was verbijsterd. Gestolen kerkelijk goed. Daarmee had die familie zich verrijkt. De grond behoorde toe aan het klooster. Maar dan had de kleine Maria de bloemen geplukt op kloostergrond en was er geen reden om haar te vervolgen. Zij mocht vrij de zaal verlaten. Maar dat was niet alles. Het klooster kreeg al de grond en de bezittingen terug. De lakenhandelaar en zijn familie waren nu alles kwijt. En als straf moesten zijn op het graf van de toenmalige abt vergiffenis vragen. En die heeft hen streng gestraft. De troubadour zingt terug liederen in onze stad, en de dichter schrijft weer gedichten. En Maria Jozef en Jezus komen nog steeds met kerstmis onze stad bezoeken. En de kroonprinses is later een groot vorstin geworden.
30-12-2012, 21:56
Geschreven door André
Kerstmis in Duitsland. deel 4
Mooie, oude kerstprenten uit Duitsland. Zij werden verspreid tijdens de beginjaren 1900.
30-12-2012, 19:17
Geschreven door André
Het nieuwe jaar. Gedicht uit 1901
Het is zalig te kunnen dromen, gelijk de golven van de heidebeken, die over kiezelstenen en zand stromen.
Wij laten ons wiegen, op het geluid van de torenbellen, die met een hosanna naar de hemel vliegen.
Gelijk de vlinders in de groene weiden, zo mogen de klokken met fonkelende beelden, hun geluid op onze paden spreiden.
Gelijk het zingend ijzer voor de hamer, zo mogen hun blijde geluidsfonteinen, door het stille duister spatten in onze kamer.
Het vloeit voor onze voeten als een zegen, en lacht ons in deze donkere dagen, gelijk een blozend Jezuskindje tegen.
Het laat mild gelijk de lindentoppen, en koel gelijk de rozen der waranden, zijn geluidsparels op onze lippen droppen
Zang, dans en klokkenluiden, het gefluister van de vogels voor de ruiten, het nieuwe jaar begint buiten.
30-12-2012, 10:53
Geschreven door André
29-12-2012
Begijntje Godelieve. Vertelling
Ik heb jullie reeds verteld over het begijnhof in mijn stad. Weten jullie ook, dat één van onze begijntjes heilig is verklaard? Jullie kennen zeker het begijntje dat het Lievevrouwe beeld terugbracht? Wel, over haar gaat het. Haar naam is Godelieve, Begijntje Godelieve. Dat wilt zeggen, geliefd door God. En dat was zij ook. Begijntje Godelieve heeft heel veel gedaan voor ons begijnhof. Nadat zij op kerstavond op wonderbare wijze het Lievevrouwe beeld had teruggevonden, vroegen de begijntjes haar om hun overste te worden. Dat deed zij dan ook. Zij stichtte de begijnhofschool waar meisjes leerden lezen, schrijven, rekenen, kantwerken en het woord Gods. De meisjes leerden ook huishoudelijke taken als voorbereiding op later. Er werd ook aandacht besteed aan het Frans. Begijntje Godelieve had nog andere ideeën. Zij richtte ook een bijbelschool op. Zo hadden de vrouwen ook de kans om Gods woord te bestuderen. Maar ook aan de gezondheid dacht ze. Zwangere vrouwen kregen les in hygiëne en kinderopvoeding. Moeders met hun baby kwamen regelmatig op controle. Een dokter onderzocht of moeder en kind gezond waren. Jullie zien dat Begijntje Godelieve zeer vooruitstrevend was. Zij legde ook een verzameling Christelijk kunst aan. Heiligenbeelden, schilderijen, oude bijbels, kerstversiering, en nog veel meer. Het was het begin van ons museum van Christelijke kunst. Maar, het is niet daarom dat Begijntje Godelieve is heilig verklaard. Neen. Op een kerstavond gebeurde is vreselijk. Begijntje Godelieve had in de begijnhofkerk de kinderen verteld over Jezus. Het was donker buiten, en dadelijk zouden de andere begijntjes komen voor de middernachtmis. Toen gebeurde het. Het kwaad bestormde het begijnhof en wilde al de begijntjes doden. De begijntjes liepen in angst naar de kerk, om daar in de nabijheid van God te sterven. De kerkdeur was toe en zij konden niet binnen. Begijntje Godelieve durfde de deur niet openen, want het kwaad zou dan ook de kinderen kunnen doden. En er gebeurde iets wonderlijks. In de kerststal in de kerk, kwam leven. Het kindje Jezus zei: Begijntje Godelieve, je moet de deur openen. Maar het begijntje, verlamd van schrik, durfde niet. Het kindje Jezus glimlachte en zei: ach, ik begrijp het. Moeder, wil jij dan de deur openen? En de heilige Maagd Maria ging naar de deur en opende de deur. De begijntjes vluchtten in de kerk, achterna gezeten door een bende kwaadaardige mannen. De kwaadaardige mannen liepen de kerk in, en zagen Maria, Jozef en het kindje Jezus. Als gebliksemd vielen zij op de knieën en smeekten God om vergiffenis. Iedereen had het gezien en iedereen bleef gespaard. Even later was de nachtwacht daar om de bende te arresteren. Het is niet daarom dat Begijntje Godelieve is heilig verklaard. Begijntje Godelieve was gestorven en haar graf werd druk bezocht. Iedereen die haar graf bezocht kreeg de kracht om verder te leven. Een jong priester uit een ander land wilde kerstmis vieren in onze stad. En met kerstavond wandelde hij langs de straten en bad. Jullie weten toch, dat Jozef, Maria en het kindje Jezus jaarlijks met kerstavond onze stad bezoeken. En dat gebeurde nu ook. De jonge priester zag in de verte een man, en een vrouw met een kindje op de arm, afkomen. En ja, het waren Jozef, Maria en het kindje Jezus. De priester schrok geweldig. Toen de heilige familie bij de priester was zei Maria: Ik heb een boodschap voor jou. Wij zouden graag hebben dat Begijntje Godelieve heilig wordt verklaard. Zij verdient het. De priester beloofde zijn best te doen. En ja, de mens wikt, maar God beschikt. Deze priester werd jaren later tot paus gewijd. Hij herinnerde zich zij belofte aan Maria, en hij verklaarde Begijntje Godelieve heilig. Hij is zelf naar ons stad gekomen, naar ons begijnhof om de heiligverklaring van Begijntje Godelieve te vieren. En weten jullie, toen heeft Begijntje Godelieve voor een echt mirakel gezorgd. De dag van haar heiligverklaring was er in heel ons Vlaamse land een verschrikkelijk onweer. Overal regen en nattigheid. Behalve in mijn stad. Daar scheen de zon en hadden we prachtig weer. Vele jaren geleden vertelde een oud begijntje mij het verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
29-12-2012, 16:41
Geschreven door André
Wens. Frans Weerts
Ik wens dat jij, net als de herders, voor niets hoeft te vrezen, dat je van onrust mag genezen, en dat jij in kinderogen, Gods vrede mag lezen.
Ik wens dat jij, net als de wijzen, je moedig op weg durft bewegen, dat jij iets van je gaven zal geven, en dat jij verbonden met velen, hoopvol zal mogen leven.
Ik wens dat jij, net als Jezus' leerlingen, met moed en inzet mag werken, mensen in nood mag bemerken, en dat jij bij velen, het vertrouwen kan helpen versterken.
Ik wens dat jij in je eigen hart, in het komende jaar, een redder mag wonen, om zo van binnenuit, aan ieder mens, Gods liefde te tonen.
29-12-2012, 10:13
Geschreven door André
28-12-2012
Het Lievevrouwe beeld. Vertelling
In mijn stad hebben wij een zeer mooi begijnhof. Het is rustig gelegen en het water vormt een eilandje rond het begijnhof. De stadsrivier vloeit in een cirkel rond ons begijnhof, en zet haar weg verder voort door de stad. Om het begijnhof te betreden moet je eerst over een brug.Je gaat door de oude poort, en dan zie je een mooi onderhouden grasveld versierd met bloemen en bomen. Rond het grasveld staan de vele witte huisjes en een kerk. In de buurt van het begijnhof is er een meisjesschool. Dagelijks komen de meisjes voorbij het begijnhof om naar de school te gaan en om naar huis terug te keren. Zij horen de begijntjes zingen, zijn zien de begijntjes kantwerken, en soms maken zij een praatje met de begijntjes. Zo leren zij het begijnleven kennen. Zo was er een meisje interesse beginnen te krijgen in het leven als begijntje. Zij was zeer gelovig en had veel gelezen over de begijntjes. Zij sprak erover met haar ouders, haar biechtvader, en met een oud begijntje. En wat God wilt, gebeurt ook. Toen zij achttien jaar was werd zij toegelaten in het begijnhof. Zij was zeer voorbeeldig. Zij bad veel, verzorgde de kerk, en zij gaf les aan kleine meisjes uit de omgeving. Zo is onze begijnhofschool ontstaan. Iedereen was zeer tevreden over haar. Maar zij hielt ook van de natuur. Zij wandelde graag langs het water, en bad zo tot God. Zij genoot van de vogels die zongen in de bomen, en bad zo tot God. Maar toch was het net alsof zij iets zocht. En dan was ook zo. Jaren geleden was er brand geweest in de begijnhofkerk. Een begijntje had het Lievevrouwe beeld nog kunnen redden van het vuur. Maar door al dat gewoel was het beeld zoekgeraakt. En nu zat de kerk zonder Lievevrouwe beeld. Het jonge begijntje hoopte ergens om toevallig het beeld terug te vinden. Het was nu bijna kerstmis. Het begijntje had in de kerk een mooie kerststal gebouwd. Iedereen vond het gewoon prachtig. Ook zij was heel tevreden over haar werk. Zij ging nog even buiten wandelen in Gods natuur en bad. En bad nog. Zij was de tijd vergeten. Het was reeds laat geworden en het werd donker buiten. Zij was een heel eind van het begijnhof en zij vond niet dadelijk de weg in het donker. Vreselijk was dat. De begijhofpoort zou reeds gesloten zijn, en zij zou de middernachtmis moeten missen. Hoe droevig was zij nu. Net alsof zij een slechte vrouw geworden was. Zij huilde en bad tot de Heilige Maagd. Plots zag zij in de verte een man afkomen, en naast de man een jonge vrouw met een baby op de arm. Zij schrok geweldig. Zij had eens gelezen dat Sint-Jozef, de Heilige Maagd Maria en het kindje Jezus, jaarlijks met kerstavond naar onze stad komen. Wat schaamde ons begijntje zich nu. Wat zonden zij nu niet van haar moeten denken? En ja, het waren Jezus, Maria en Jozef op hun jaarlijkse tocht met kerstavond door onze stad. Maria zag ons begijntje, en glimachte: Jij bent een goed mens, zei Maria, wij houden van je. Jij zoekt het Lievevrouwe beeld van de begijnhofkerk? Het ligt hier vlakbij. Zie je die boom die groen gebleven is? In de boomstam is een opening, en daar ligt het beeld. Het begijntje dankte Maria. Maar zij durfte het beeld niet aanraken. Zij liep vlug naar het begijnhof om alles te vertellen. Ineens herkende zij weer de weg. De poort van het begijnhof was nog open. De begijnen hadden haar gemist en waren haar gaan zoeken. Samen met de pastoor gingen zij in processie naar de groengebleven boom. Zij vonden het Lievevrouwe beeld en in processie keerden zij terug naar het begijnhof met het verloren beeld. Zo kon de middernachtmis beginnen. De eerste maal na zovele jaren weer met Onze Lieve Vrouw erbij.
Jaren geleden vertelde een oud begijntje mij het verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
28-12-2012, 14:37
Geschreven door André
Jezus' geboorte. Meester Eckhart
Het is eigen aan Jezus' geboorte, dat zij onophoudelijk gebeurt, met elke keer een nieuw licht, waar zij ook is.
Want het ligt in de aard van de goedheid, dat zij niet anders kan, dan zich uitstorten.
In de grond van ons wezen, vragen wij, werkelijk waar, het Goddelijk licht.
Het Goddelijk licht laten komen, kan alleen maar gebeuren, door middel van Jezus' geboorte, in onszelf laten stromen.
Als je open staat voor de geboorte in jezelf, dan vind je genade en zaligheid, dan vind je troost en waarheid, dan vind je alle gelukzaligheid.
Köln 1326
28-12-2012, 12:07
Geschreven door André
27-12-2012
De haarkapper. Vertelling
In mijn stad heeft elke wijk twee kapperszaken. Eén voor de mannen, en één voor de vrouwen. Bij ons is dat nog gescheiden. De traditie, weet je. Het zijn familie ondernemingen, van vader op zoon of van moeder op dochter. En zij werken nog allemaal op de manier dat zij het van hun ouders geleerd hebben. Maar het haar is mooi gesneden en goed verzorgd, en dat is wat telt. Dicht bij de hoofdkerk woonde er ook een haarkapper. Als jonge knaap bij zijn vader begonnen, had hij een goede zaak opgebouwd. Hij maakte altijd gebruik van natuurlijke produkten uit Engeland. Daar was hij trots op. Hij was zeer sportief en wist veel te vertellen over voetbal en wielrennen. Hij verwachtte veel van het leven, maar weinig is er van uitgekomen. Zijn vrouw vroeg gestorven, niet meer mogen voetballen en nog familiale problemen op de koop toe. Komt daarbij nog de economische onzekerheid, de prijsstijgingen, de politieke warboel waarin wij leven, jaloezie en andere grote kleinigheden die ons leven verdrietig kunnen maken. Op een dag zat ik in de kapperszaak mijn beurt af te wachten. De haarkapper was juist begonnen met een nieuwe klant. Een jongeman die zijn leven op het platteland geruild had voor een leven in de stad. En de haarkapper begon de vertellen over de voordelen van een dorp en de nadelen van de stad. En hij vertelde over de onrechtvaardigheden in de stad. En ook in de wereld. Hij vertelde over de zorgen en het verdriet in zijn leven. Over valsheid, jaloezie en al wat lelijk is. En wat de haarkapper het meest ergerde was, dat God dat allemaal maar toeliet. Als er echt een God was, zou hij dat toch niet toelaten. De jongeman kon daar niet veel op antwoorden. En ja, hij begreep ook niet waarom God dat allemaal toeliet. De haarkapper had zijn werk goed gedaan en de klant tevreden. De jongeman betaalde en vertrok. De jongeman wandelde de straat op en dacht na. Hij kwam op het kerkplein en op de trappen van de hoofdkerk zag hij ineens een oude man zitten. De haren van die man waren verschrikkelijk verwaarloosd, vuil, vies, alles hing in plakkerige klitten bijeen. De jongeman schrok en keerde op zijn stappen terug. Recht naar de haarkapper waar hij juist geweest was. Hij kwam bij de haarkapper binnen en sprak: Haarkappers bestaan niet. Maar, zegde de haarkapper, ik ben toch een haarkapper. Neen, zij bestaan niet, herhaalde de jongeman, ik zag juist op de trappen van de kerk een ouderling met haar zo vuil en vies dat ik walgde. Als er nu echt een haarkapper bestond, dan zou hij dat toch niet toegelaten hebben. Maar, zegde de haarkapper, als hij zich tot mij had gewend, was dat allemaal niet geweest. Daarop antwoordde de jongeman: ja, je zegt het, en als jij je tot God had gewend, was dat ook allemaal niet geweest.
Jaren geleden vertelde een oude man mij dat verhaal. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
27-12-2012, 13:26
Geschreven door André
Kijken. Jos vanachter
Kijken met de ogen van een kind, bevrijdt de wereld van zijn zorgen, licht dat wenkt, een dag die nieuw begint, verkondigen de taal van morgen.
Woorden met gevoel voor tederheid, die zachtheid, onschuld doen vermoeden, blijken sterker dan de bitterheid, waarmee geweld en oorlog woeden.
Vieren dat de aarde toekomst heeft, begint met uitgestoken handen, God die zijn zoon vertrouwen geeft, behoedt de hoop van alle landen.
27-12-2012, 08:46
Geschreven door André
26-12-2012
De kluizenaar. Vertelling
Toen mijn stad geboren werd, lagen er rond de stadspoorten nog vele woeste, verwilderde gronden. Het water had zich een weg gebaand, en op een verlaten plek een eilandje gevormd. Op dat eilandje woonde een kluizenaar. Een heilig man. Hij deed de hele dag niets anders dan bidden en God loven. Hij las oude boeken en sprak tot de vogels. Hij leefde van wat God hem op het eiland gaf. Inwoners uit mijn stad kwa- men met een bootje naar hem toe, om naar hem te luisteren. Op een dag kwam de dood naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij laat je omkopen door mensen die bidden, en met jou een overeenkomst willen sluiten. En de dood vertrok. Op een dag kwam Sint-Pieter naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij hebt driemaal Jezus geloochend, en toen kraaide de haan. En Sint-Pieter vertrok. Op een dag kwam Jezus naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij bent van je moeder weggelopen, en jij hebt haar veel verdriet aangedaan. En Jezus vertrok. Op een dag kwam de Heilige Maagd Maria naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. Maar de kluizenaar antwoordde: Wat, jij durft mij bevelen? Jij laat je omkopen door mensen die kaarsen branden en voor jou zingen. En de Heilige Maagd Maria vertrok. Op een dag kwam er een kind naar hem toe, en zei: Eerwaarde, ik heb hier een Heilig Boek gekregen, zou jij dat niet willen hebben? Ja, dat boek zou ik zeer graag hebben, dan kan ik God nog meer loven, zei de kluizenaar. En het kind antwoordde: Wil jij dan aan God vragen dat mijn ouders naar de hemel mogen? Dat zal ik zeker doen, zei de kluizenaar, en wil jij ook voor mij bidden? Want ik weet niet of ik anders naar de hemel zal mogen gaan. Dat zal ik zeker doen, zei het kind. Hij gaf de kluizenaar het Heilig Boek en vertrok. Op een dag kwam God naar hem toe, en zei: Je tijd is gekomen, ik moet je komen halen. En de kluizenaar antwoordde: Ik ga met je mee. Jou kan ik niets verwijten en daarbij, ik heb ook gepoogd om iemand om te kopen. En God antwoordde: Ik weet het. Jij deed het om dat kind gelukkig te maken. Normaal mag je niet naar de hemel. Want een heilige die zijn naaste niet vergeeft, verdient de hemel niet. Maar ik heb mij laten omkopen door het kind dat voor jou gebeden heeft. En jij mag mee met mij naar de hemel.
Dit verhaal droomde ik. Ik heb alles netjes opgeschreven. André
26-12-2012, 16:32
Geschreven door André
Kerstliedje. J.H. Leopold
Zij waren de dag moe gegaan, met zwoegen en met gezucht, in de late avond kwamen zij aan, in Bethlehem, het gehucht.
Maria en Jozef liepen tesaam, de donkere straten door, en klopten bij alle mensen aan, en vonden er geen gehoor.
En hadden eindelijk in een dal, hun intrek ingenomen, en zij gebruikten een tochtige stal, als enig onderkomen.
Na angst en noden, waren gerust ingeslapen zij beiden, en ook het kindje was gesust, dat gekomen was met schreien.
Maria lag bij haar jonge kind, gelukkig en uitgeput, en Jozef hielt zijn knikkend hoofd, in de linkerhand gestut.
De engelen zweven met vleugelslag, om hen drieën, het nieuwe gezin, en de driekoningen komen aan, en stappen zachtjes het stalletje in.
1897
26-12-2012, 10:43
Geschreven door André
25-12-2012
Jezus in Vlaanderen. Vertelling deel 2
Maria, Jozef en het kindje Jezus waren aangekomen in de kleine, nabije stad. Hier zouden zij een nieuw bestaan opbouwen. Zij namen hun intrek in het huisje dat hen was toegewezen. Het was klein en met weinig comfort. Maar ja, voor de kerk moest je wat overhebben. Maria zorgde liefdevol voor Jezus. Al snel kwamen er nog enkele kinderen bij. En Maria had nu werk genoeg. Ondertussen werkte Jozef als een slaaf bij de heropbouw van de kerk. De architect van de nieuwe kerk was een Fransmans. En hij kwam met een nieuwe stijl van kerk af. Vroeger hadden de kerken kleine ramen, het was er donker en muurschilderingen versierden de kerk. De sfeer was ingetogen en leidde tot bidden. Maar die Fransmans dacht er anders over.Voor hem moest een kerk heel en al licht zijn. Zoals de hemel één en al klaarte is, moet God's huis op aarde ook één en al licht zijn. Grote ramen zouden alle muren versieren. En de ramen moesten gekleurd zijn, dan waant een gelovige zich dichter bij God. En kan hij beter bidden. Twaalf jaar heeft de bouw van de kerk geduurd, twaalf jaar eer de architect tevreden was. Twaalf jaar van slavernij en leven in armoede voor God. Toen Jezus zes jaar geworden was, mocht hij op kosten van zijn weldoeners gaan studeren in de plaatselijke kerkelijke school. Hij leerde er lezen, schrijven en vooral het woord Gods. Hij was leergierig en leerde snel. Regelmatig bezocht hij de kerkelijke bibliotheek en las er oude werken. Toen Jezus twaalf jaar oud was, waren er grootse feesten ter gelegenheid van de wijding van de nieuwe kerk.Jozef was fier op het werk dat hij verricht had. Maria was blij, want nu zou Jozef meer aan zijn gezondheid kunnen denken. Zij bezochten samen met hun zoon Jezus de nieuwe kerk. Wat was de kerk mooi. Een zee van licht. En schilderijen op de plaatsen waar er geen vensters waren. En die vensters waren allemaal gekleurd. Werkelijk heel mooi. Zij waren er erg door getroffen. Daardoor hadden zij Jezus uit het oog verloren. Ineens zagen zij dat hij weg was. Bang zochten zij overal en vroegen aan iedereen of zij hem gezien hadden. Ja, natuurlijk hadden zij hem gezien, hij was in een kapel Gods woord aan het uitleggen. En ja, hij onderrichtte de schriftgeleerden. En iedereen was verbaasd over zijn kennis en geleerdheid. Jezus, zei Maria, waarom heb jij ons zo bang gemaakt? Maar moeder, zei Jezus, wist jij niet dat ik in het huis van mijn vader moest zijn? Maria begreep dat niet. Zij sloot de woorden diep in haar hart op, en dacht erover na. Nu het werk aan de kerk gedaan was, begon Jozef terug als timmerman te werken. Zij mochten in het huis blijven wonen. Een paar kamers naast het huis gelegen mocht Jozef als werkplaats gebruiken. Jezus bleef nu thuis van school en hielp mee in de werkplaats. Hij was heel gehoorzaam en een sterke steun voor zijn ouders. Jozef had te hard gewerkt. Na enkele jaren stierf hij en Maria werd een jonge weduwe met kinderen. Jezus, met behulp van zijn jongere broers, bleef werken in de zaak en zorgde voor een inkomen. Maria was trots op Jezus. Maar wat zou de toekomst brengen? Daar was zij wel bang voor. Jezus was zo geleerd. En hij dacht veel te veel na. Maar ook de zoon van haar nicht was zo iemand. Hij was even oud als Jezus en zat ook met allerlei gevaarlijke gedachten in zijn hoofd. Verlossing, bevrijding, vergeving. Maria was bang voor wat zou komen.
Zo heb ik het kerstverhaal gedroomd. André
25-12-2012, 14:44
Geschreven door André
Maria's wake. Johan Huijts
Mijn kind mag niet horen, dat moeder schreit, omdat het is geboren, en nu naast mij leit.
Ik wist het veilig binnen, in mijn waakzaam lijf, daarbij is dit blanke linnen, maar een schamel verblijf.
Waarom is het niet gebleven, veilig in moeders schoot? Nu lacht hij tegen het leven, en later moet hij dood.
Mijn kindje ligt te slapen, al deze nacht, hij heeft slechts goedheid als wapen, en ik schrei zacht.
