24-09-2009 om 21:28 geschreven door danny  

22-09-2009 om 21:58 geschreven door danny  

4'49'11".

20-09-2009 om 19:06 geschreven door danny  

Vandaag was de dag van de verkenning.  Eerst naar “Under der Linten’ om aldaar de start- en aankomstzone te verkennen. Wat weer zeer opmerkelijk (zelf choquerend)  was, is de enrome tegenstelling tussen het vroegere oosten (vuile woningen vol graffiti – eentoninge appartementblokken) en het westen (moderne buildings, winkelcentra, restaurants) en dat telkens enkele honderden meter van elkaar verwijderd . We zijn in de loop van de dag enkele keren die ‘oude grens’ overgestoken en telkens was dat zeer opvallend. De muur is misschien ‘fysisch’ weg waar welke contrasten tussen beide leefwerelden. Mijn opvatting hierover was totaal verkeerd.

Eens in de binnenstad was er in de start en aankomstzone al een drukte van jewelste. Ook verschillende eet- en drankkraampjes tierden al weelig en de meesten die we tegen kwamen kon je herkennen als lopers (het schoeisel, de polar/garmin, de fles water in de hand, …). Het doet toch iets den dag voor de marathon te komen op de plaats waar het moet gebeuren. Als de borden op de juiste plaatst stonden opgesteld zou ik zelf nog redelijk vooraan (rond pos. 7000) starten. Ja eer die andere dertig duizend mij voorbij zijn zouden we toch al een eindje gelopen zijn.

Liep opdat moment ook te denken dat het bij ons in de gemeente kermis is. Iemand die enkele jaren geleden had gezegd dat ik met kalkenkermis in Berlijn ging zijn om er een marathon te lopen (dan nog enen die bij de 5 behoord uit de ‘major World series’) die hadden ze direct onder gebracht in een “rustoord” zonder kans om er ooit nog buiten te komen.

De rest van de dag met de metro Berlijn doorkruist zodat Lut zich kan opstellen op km 24 om mij daar te bevoorraden (de suikerrijke drank, gels), als ik last zou hebben van de achillespees zou ik opdat punt ook kunnen wisselen van schoenen. Indien de kousen vervelend doen gaan ze opdat moment uit. Dus er is echt aan alles gedacht deze keer.

Net toen ik dacht dat alles tot in de puntjes geregeld was, kwam ik nog voor een ‘surprise’. Toen we met dezelfde bus naar het hotel wilden die ik dacht morgenvroeg te nemen kwamen we tot de ontdekking dat die gedurende de marathon niet reed (vandaag was het inlineskate-marathon). Dus moet ik nog naar een noodoplossing zoeken voor morgenvroeg. Een feit is dat het hier een volksverhuizing zal zijn. Alle 40.000 moeten vanuit naar de start (zal wel allemaal gebeuren via metro of bus). Het zal dus vroeg op pad gaan zijn; We kunnen ontbijten vanaf 6 uur, maar denk dit al om vijf uur te doen (met zaken die ik ondertussen ‘gehamsterd heb’) zodat ik ten eerste toch vier uur voor de start gegeten heb en dat ik dan vanaf half zeven kan afzakken naar de start.

Enerzijds is de temperatuur vrij hoog om te lopen, anderzijds is er toch een verfrissend windje. We zullen wel zien wat het morgen wordt.

Voila, dat waren alle voorbereidingen. Of het de juiste manier was om zich voor te bereiden op een marathon dat zal morgen moeten blijken; Ik vond het in elk geval een zeer intensieve periode; Een periode die morgen wordt afgeslotn door het lopen van de “36 ste Marathon van Berlijn”.

Chris, geef er daar in de Leiemarathon maar nen serieuze “lap” op, héé

Foto 1: Hier moet het morgen gebeuren

Foto 2: een vrij goede startpositie

Foto 3: het inline-skaten in in Duitsland razend populair (meer dan 7000 deelnemers aan hun marathnon)

19-09-2009 om 18:46 geschreven door danny  

Deze morgen reeds om drie uur uit de veren want om kwart voor vier kwam men ons al ophalen om richting luchthaven te vertrekken. Daar het bijlange nog niet druk was op de weg en het ook nog geen overrompeling was in de luchthaven waren we ruimschoots op tijd voor het vliegtuig. Blijkbaar moeten we toch een gangster-look hebben want beiden zijn we nog eens apart gefouilleerd .

Deze keer had ik weinig stress voor het vliegen. Bij mijn vrouw was het opstijgen haar toch niet al te goed bekomen en het vliegen is alzo niet echt haar ding geworden.

In de luchthaven van Berlijn liep ook alles vlot en met nen vriendelijke uitleg zijn we vrij vlug op de juiste bus voor het hotel gekomen, ook daar verliep alle administratie heel vlot en rond 10 uur waren we al ‘gesetteld’.

We zijn toen ook op weg gegaan voor de administratieve taken te vervullen voor het startnummer.

Op weg naar het ‘marathoncentrum’ vielen er ons wel enkele zaken op  in Berlijn. Rijkere wijken en nog erg ‘verpauperde’ wijken liggen hier heel dicht bij elkaar. Echt bouwvallige (maar nog steeds bewoonde) huizen en je gaat dan ergens onder een stadspoort onder en daar krijg je dan een gans ander en meer verzorgde indruk. Terwijl je 100 meter verderop opnieuw geconfronteerd word met pleintjes waar je de drugs voor je neus ziet verhandelen. Ook de metrostations zijn enorm verouderd (bouwvallig zou hier zelfs soms op zijn plaats zijn). Let wel we hebben nog niet echt in het centrum van Berlijn geweest. Wel moet van het metroverkeer gezegd worden dat het uiterts doeltreffend is en dat je zonder veel poes pas kriskras door Berlijn gaat (en dat alles heel goed is aangegeven bewijst het feit dat we hier al een zestal metro’s genomen hebben en we nog geen enkele keer verloren gereden zijn (dat voor twee ‘boerkes van de buiten’) dus dan moet et zeer goed aangegeven zijn .

Eens in het centrum aangekomen vielen onze ogen open van verbazing, wat een massa volk aanwezig aldaar en dat op twee dagen voor de wedstrijd (je kon het vergelijken met de drukte een uur voor de start van de ’20 km van Brussel). De expo die was opgezet was ook enorm (drie hallen binnen en dan nog een gans gedeelte in een overdekt buitenterrein) en ja bijna overal moest je staan aanschuiven. De verkoop van allerlei loopartikelen tierde weelderig (je staat versteld welke commerciële industrie er eigenlik achter die loop(jog-)sport schuil gaat. De blikvangers waren de vele stands met compressiekousen (in alle kleuren en maten (ja zelfs in het roze)).

De nummer was ook gepersonaliseerd met je voornaam duidelijk leesbaar (het kan maar ten goede komen aan de aanmoedigingen die je achteraan in het veld toch telkens meekrijgt).

Wat wel tegenviel was dat het loop t-shirt niet in de inschrijvingsgelden (en die zijn toch al niet laag) zat inbegrepen en dat je daarvoor nog eens 40 euro moet voor ophoesten . Trouwens ik vind dat ze die truikes maar zouden mogen uitdelen (al dan niet betalend) op het moment dat je finish overschreden hebt.

Wat ik al van het parcours gezien heb is dat het vlak is (echt ‘plat’ en geen Franky’s ‘plat’ ) en dat er op zeer brede banen wordt gelopen. Maar … de zon deed hier vandaag zijn uiterste best en op die brede boulevards is het dan moeilijk om schaduw te vinden. Voor mijn part mag de zon een dagje verlof nemen op zondag.

Vandaag niet te veel meer uitrichten daar ik door het vele ‘rond drevelen’ al wat vermoeid ben en ik toch mijn beentjes moet sparen, héé.

Foto 1: de verarmde wijken met huizen vol graffiti

Foto 2: na het ophalen van het nummer direct twee bodygards bij mij om de fans op afstand te houden

Foto 3: een enorme menigte in de expohallen

18-09-2009 om 00:00 geschreven door danny  

Zondag

20-9-2009

25°C

12°C

zo

2-3

17-09-2009 om 21:01 geschreven door danny  

15/09/2009 Ondanks zijn zware ziekte loopt Danny regelmatig marathons. pdx 'Er is nog leven na een hartaanval' Hartpatiënt Danny Clincke loopt vierde marathon in Berlijn LAARNE - Op 20 september staat Kalkenaar Danny Clincke (47) aan de start van de prestigieuze marathon van Berlijn. Een huzarenstukje, als je weet dat Danny's hartpomp na een infarct nog maar voor dertig procent werkt. Scherp als een mes oogt Danny Clincke. Hij is helemaal klaar om aan zijn vierde marathonavontuur te beginnen. Nadat hij eerder al twee keer de 42,195 kilometer van Rotterdam en één keer die van Amsterdam afhaspelde, koos hij nu voor Berlijn. 'Uit financiële overwegingen', zegt Danny. 'Het startgeld bedraagt zestig euro, in New York en Londen moet je 250euro ophoesten. Misschien loop ik daar later nog. Ik neem enkel deel aan marathons waar veel deelnemers zijn. Door mijn ziekte loop ik traag, doorgaans achteraan het veld. Het is plezanter als je dan metgezellen hebt. In Berlijn staan er 40.000 lopers aan de start, daar ga ik op in de massa.' Danny begon pas drie jaar geleden met lopen. Uit noodzaak. 'Ik deed al tien jaar geen sport meer', zegt Danny. 'Of je zou naar het voetbal gaan moeten meerekenen. (lacht) Toen sloeg het noodlot toe en werd ik in mei 2005 getroffen door een hartinfarct. Ik overleefde het, maar mijn hartpompfunctie werkt sindsdien op nog maar dertig procent. Bij een doorsnee mens is dat tachtig procent. Had ik dit infarct twintig jaar geleden gehad, dan zou mijn leven gereduceerd zijn tot thuis in de zetel zitten en zo min mogelijk inspanningen doen. Maar de geneeskunde heeft een andere visie op hartpatiënten zoals ik. Bewegen en actief zijn, zij het dan gecontroleerd, is de boodschap. Vroeger zou ik op invaliditeit gezet zijn, nu werk ik nog steeds bij de VDAB in Brussel.' Danny ging door een moeilijke periode. 'Ik ging graag een pint drinken, maar dat gaat niet meer. Na het voetbal 'de derde helft spelen' in de kantine, ook niet. Het is hard om dat sociale gebeuren te moeten missen. Maar op een dag begon ik met Start To Run. Het beviel me en ik jogde tien kilometer, liep de twintig kilometer van Brussel... Toen was ik nog een roker. Op een dag nam ik me voor: als ik stop met roken, moet ik vijf marathons kunnen lopen. Op 20september start ik in mijn vierde race. Met roken ben ik al lang gestopt. En intussen geef ik zelf Start To Run-cursussen.' Een marathon lopen vraagt veel voorbereiding en opoffering. 'Klopt, er zijn weken dat ik 260 kilometer jog', zegt Danny. 'Maar het is belangrijk om nooit iets te forceren. Snel lopen mag ik niet, maar ik ben een meester in het aanhouden van een gelijkmatig tempo. Als ik dat doe, is er geen gevaar voor mijn hart. Ik loop ongeveer vijf uur over een marathon. Nu ben ik in vorm, het zou in Berlijn misschien sneller moeten gaan. Maar ik streef niet naar records, ik wil de race uitlopen. En ik wil een voorbeeld zijn voor alle hartpatiënten: er is nog leven na een infarct.'  Peter Dirix

16-09-2009 om 20:46 geschreven door danny  

Op een goede dag raakte mijn echtgenote besmet, besmet met het loopvirus!

Er waren tekenen die erop wezen dat er verandering in haar bewegingspatroon in de lucht hing.

De witte loopschoenen die plots hun plaats in het rekje opeisten naast mijn platte zwarte en haar gele crocs, waren er eentje van!

Een koffietas die ik normaal altijd achter het eerste deurtje van de keukenkast vond, diende ik nu eigenhandig uit de nog niet geledigde vaatwasmachine te nemen…

Kleine tekenen die, net zoals eerste vriesganzen eind september, voorboden zijn van een strenge winter.

Kleine looprondjes, beetje te vergelijken met het luchten van een huishondje, waren de aanzet tot haar grootser plannen…

Het klonk allemaal nog ver, en bovendien lang, maar ooit zou ze “de marathon” lopen, zei ze!

Net zoals ik ooit de Mount Everest wel eens zou beklimmen, dacht ik!

Ach, in gezelschap en met een goed glas wijn erbij laten we ons allemaal wel eens grensoverschrijdend gaan; een menselijk gegeven!

Tot plots bleek dat Chris haar schutkring zich begon uit te breiden tot buiten de grenzen van het recreatieve parcours dat we tijdens het weekend al eens per fiets aflegden wanneer het niet regende!

Haar intenties dienden ernstig te worden genomen, zoveel was duidelijk!

Een in huis rondslingerende “Runners’s World” magazine met “Extra: 5 pagina’s marathon kalender” was er onder andere verantwoordelijk voor dat er tussen  soep en aardappel door nieuwe woorden hun intrede aan tafel deden.

Een eerste wedstrijdje - soort aflossingmarathon - met enkele collega’s liet haar van de afstandstaart proeven.

En of dat het haar beviel, kon ik als haar chauffeur/tasdrager/supporter/wateraangever aan den lijve ondervinden.

Zag haar stomend en zuchtend de eindmeet naderen waarbij een vergelijk met het baren en de verloskamer me voor de ogen stond!

Een vergelijk dat inderdaad dicht in de buurt kwam eens ze de eindmeet overschreed, waarbij haar euforie de gelopen kilometer als het ware deed verschrompelen tot een detail!

Even probeerde ik er nog tussen te werpen dat postzegels verzamelen ook een mooie hobby is, minder vermoeiend én met grensoverschrijdende mogelijkheden!

Maar neen, Chris had the point of no return reeds overschreden!

“De kick die ontstaat tijdens het lopen, laat zich als het ware ervaren als een revisie voor geest en lichaam, noem het een soort legale drug die het mogelijk maakt de dingen des leven iets gemakkelijker te relativeren, te plaatsen…”.

Toegegeven, tegen zulke argumentatie sta ik volkomen machteloos!

En intussen is Chris haar geloop hier ten onzen huize zo goed als volledig ingeburgerd.

Net als het gras afrijden of de vuilbakken op woensdagen op straat zetten, is haar training een wezenlijk onderdeel van ons bestaan geworden!

Onder het mom van “soort zoekt soort” deden er intussen een aantal mensen met dezelfde afstandshonger hun intrede in onze kennissenkring.

En nu, aan de vooravond van haar eerste marathon, moet ik vaststellen dat ze heel wat steun heeft aan deze lotgenoten.

Vooral doordat sommigen van hen zich gerust ervaringsdeskundigen mogen noemen, waardoor hun “Je kan het” net iets geloofwaardiger klinkt dan mijn “Het zal wel lukken meiske, gewoon blijven lopen”.

Al moet ik toegeven dat het virus ook mij niet spaarde.

Weliswaar zie ik voor mezelf geen straatlopertoekomst, maar misschien wel eentje als straatgaper!

Een enthousiast supporter en logistiek ondersteuner…

En wie weet moet ik maar eens in het achterhoofd houden binnenkort champagne te leren ontkurken!

Weer een handigheidje dat ik mij eigen kan maken dankzij mijn vrouw haar geloop!

 Lut

Danny had gevraagd mijn bevindingen van de voorbereiding aan de marathon met jullie te delen. Ik heb zojuist de tekst van Roger gelezen, bij mij zal het iets minder poëtisch zijn.

Ik ben wel niet aan mijn proefstuk toe aangezien het Danny zijn 4^de marathon is. Maar ik ondervind of het nu de 1^ste of de 4^de is op het einde van de rit blijft het een zenuwachtige bedoening. In het begin valt het allemaal vrij goed mee, maar hoe dichter de datum nadert hoe meer en meer werk er bijkomt. Door meer te trainen is er ook meer was. En natuurlijk heeft hij juist die broek nodig die nog niet gewassen is, ook al liggen er nog 4 andere in de kast. Het eten maakt ook zo een evolutie mee. Van dieetvoeding naar visweek zo naar pastaweek, dan weer duiven klaarmaken en dan het koolhydratenrijke voedsel. Danny zijn leven draait nu zo ongeveer alleen rond werken en marathon. En zonder het te beseffen draaien we allemaal mee. Onze gesprekken variëren van welke kleren om te lopen, wat te eten en wanneer moet je vertrekken om te gaan trainen. En als hij eens thuis is vind ik hem terug achter zijn pc. Werken aan zijn blog, zijn schema’s bijhouden, zijn persoonlijke gegevens bijwerken, kijken welk weer ze voorspellen in Berlijn, het parcours nog eens bekijken, voedingstips opzoeken,

Ik hoop dat we de marathon goed doorspartelen en dan moet hij van mij het een beetje kalmer aandoen. Zodat we allebei terug kunnen afkicken van al die marathonstress. Bij deze wens ik Chris ook veel succes met haar marathon. Ik weet zeker als haar kwetsuur  het toelaat ze het er ook goed zal van afbrengen. Denk er aan “deelnemen en toekomen is belangrijker dan een bepaalde tijd neerzetten “. Verban die klok uit je hoofd!

15-09-2009 om 11:48 geschreven door danny  

Niettegenstaande ik mij had voorgenomen om bijna niet meer te lopen kon ik het toch niet laten om nog enkele dagen na elkaar te trainen. Voor mij zijn het dan ook hoogdagen want het aantal dagen dat ik de kilometertijden vlot onder de 6’ zie duiken op mijn garmin zijn niet zo talrijk. Dus profiteren nu het kan.

Ik train wel een aantal dagen na elkaar maar beperk mij toch qua kilometers. Vrijdag was ik met de joggers van Overmere een 7-tal kilometer gaan lopen en dit aan een vrij hoog tempo. Zaterdag ben ik naar de damvallei getrokken om aldaar een 6-tal kilometer te lopen. Dit was meer uit bijgeloof (ik heb de gewoonte van de week voorafgaand aan de marathon enkele tourkes aldaar te doen) maar toch werd het een zeer vlotte en naar mijn normen ‘snelle training’. De gem. kilometertijd kwam uit op 5’50”. Tenslotte vandaag 3 tourkes eendekooi gedaan (net iets minder dan 11 km). Tjdens het lopen de voorbereiding van deze marathon eens de revue laten passeren. Direct tot de vaststelling gekomen dat het trainen voor een herfstmarathon heel wat aangenamer is.

De verschillen waren dan ook extreem: deze winter werd er soms getraind bij negatieve temperaturen (schaatsen was soms belangrijker dan lopen) en deze zomer hebben we een fantastische loopzomer gehad. De temperaturen waren zeer goed zonder daarmee extreem hoog te zijn (op enkele dagen na). Van wind was er geen sprake (dit terwijl er gedurende de wintermaanden steeds een vennijnige wind stond) en ook de keren dat het regende tijdens de voorbereiding is heel makkelijk te tellen.

Ook was de startconditie aanzienlijk hoger (Goteborg, Brussel, Mc Bride, Oudenaarde) terwijl je in de winter meer op jezelf aangewezen bent (enkel de wedstrijden in Lier kan je als ‘kapstok’ gebruiken). Het gelopen aantal kilometers lagen nu ook aanzienlijk hoger daar ik mij steeds zeer goed in mijn vel voelde .

Ook was er deze keer een enorme variatie in ‘parcoursen’. En het allerbelangrijkste is natuurlijk dat ik met vele andere joggers opgetrokken ben en dat ik gedurende deze periode ook veel nieuwe mensen heb leren kennen. De ‘start to runners’ van Berlare en Brussel zijn uitgegroeid tot ‘volwaardige’ joggers waar ik regelmatig op pad kon mee gaan. Met de mensen van overmere werden de gewone training afgewerkt, met Katleen werden in Mechelen de nodige kilometers gelopen (een positieve wedijver deed ons het beste van ons zelf geven), met Maurits en Chistine werden een pak joggings in de streek aangedaan.

De meest opvallende nieuwkomer was echter Chris, waarmee ik de lange duurlopen afhaspelde en bij haar een ‘soulmate’ gevonden had in deze voorbereidingsperiode.

Zoals je ziet komen er bij zo een voorbereiding een pak mensen kijken die het lopen van de vele kilometers aanzienlijk aangenamer maker. Dank aan iedereen . Want dank zij deze vele ‘medelopers’ kom ik met een zeer goed gevoel uit deze voorbereiding. Welke tijd er ook op de klok komt in Berlijn de vriendschappen gom je niet uit en dat is nog altijd iets belangrijker dan de tijd denk ik .

Ook mijn gewicht blijft nu al enkele dagen constant op een ‘scherpe’ 61 kg. Dit zal in de loop van de week met enkele kilootjes omhoog gaan (koolhydraten en naar het einde van de peiode veel vochtopname). Naast de  spaghetti met 2 duifkes elke dag is nu ook de ‘ontbijtmand’ verschenen (honing, tarwe brood, chocolade, peperkoek, kaas, confituur, gummies,… ).

Zoals ook in voorbereidingsschema’s staat aangegeven moet je de week ervoor een terras doen om eens over het lopen ‘te klappen’. Deze avond ga ik met Chris een Mexicaan in de buurt aandoen om elkaar wat moed in te spreken (of om elkaar nog wat zenuwachtiger te maken… )

Foto 1: de ontbijtmand

Foto 2: juist voor de laatste serieuze training met mijn hevigste ‘supporter’

13-09-2009 om 15:09 geschreven door danny  

Zondag stond er een 'special event' op het programma voor de joggers van overmere/berlare. De opkomst kon eigenlijk beter (de les die we kunnen trekken dat als we iets organiseren binnen de geplande trainingsuren (zoals de vorige twee 'verbroederingsruns' ) er merkelijk meer volk komt opdagen). Niet getreurd met de aanwezigen hebben we ons in groepjes verdeeld zodat iedereen aan zijn eigen tempo/afstand kon lopen. Ik heb het op een rustige 5 kilometer gehouden. Want er zat toch serieus wat spanning op de benen van de dag voordien. De 'snellere' mannen (en Anne-Marie) hielden het op een 10 km. En een groepje (met Els als motor) liepen 7 km door de Kalkense meersen. Na het lopen had Patrick (van den Ami) voor een 'pielleken hesp' gezorgd en ook Franky had ook nog wat lekkers gevonden in zijnen frigo ...Dus iedereen kontent en zoals altijd hadden de afwezigen weer eens ongelijk .

Ook op maandag nog gaan lopen met de joggers van Berlare (die ondertussen al zes maanden bezig zijn ). Net zoals de dag voordien verschillende groepjes gevormd zodat iedereen al tetterend door de Berlaarse bossen kon lopen. Wat wel opviel was dat de herfst met rasse schreden nadert (niet tegenstaande de prachtige temperaturen). In het bos begint het verraderlijk lopen te worden (afgevallen bladeren verbergen wortels) en ja het begint vroeg donker te worden; Daar zou ik voorstellen om vanaf 21 september voor de mensen die naar berlare komen lopen de startplaats te verleggen van de sporthal naar het 'nelepad' de kant van het 'snoeksken'. Van daaruit kunnen we dan wegen opzoeken die ons de nodige verlichting (en veiligheid) geven. Ook hierbij nogmaals de vraag om vanaf nu weer de fluovestjes mee te brengen

Ja en vanaf dinsdag was het voor mij rusten. De mensen in Brussel trainen echter naastig verder voor de 10 km van Mechelen (en ze doen dat verbazend goed en met de juiste 'spirit'). Doch dinsdag speelde de warmte hen parten en trainde ze een 6-tal kilometer (wat zeker niet sclecht was gezien de weersomstandigheden).

Ik ga mijn 'rusten' indelen door een dag niet te lopen en een dag tss de 5 en 7 km te lopen. Dus vandaag staat er nog een 7-tal kilometer op het programma. Uitgezonderd zondag ga ik nog eens 10 km lopen. Het is wel raar dat nu de training bestaat uit niks doen. Ik weet nog steeds niet goed hoe ik daar moet mee omgaan - je hebt de drang om nog extra kilometers te doen (nu zeker want na zaterdag loop ik op wolkskes) maar je mag niet. De reden is dat je de laatste twee weken je spieren moet laten herstellen; Spieren zijn vezels die als het ware 'gekarteld' zijn door het vele trainingswerk. Je moet ze de laatste twee weken laten 'glad' worden. Door het niet (of minder) trainen ga je als het ware je spieren 'polijsten'.

Naast het rusten is er natuurlijk ook de voeding. En daar hecht ik enorm veel belang aan. Ik ben er van overtuigd dat de goed opvolgen van de voedingsvoorschriften (de taperingmethode) mij door het moeilijke 30 km-punt gaat loodsen. Nu zijn we dus aan koolhydraatrijke voeding bezig. nu echter die langzaam opbouwen nog niet in overdrijven. De nadruk van die koolhydratenopname moet in de laatste week liggen (met een piek de laatste drie dagen).

Ook het weer zal een belangrijke faktor spelen daarom heb ik al eens gepiept op de 'lange termijn'-vooruitzichten.
En natuurlijk loop ik te dagdromen en uit te reken wat voor een tijd ik zal lopen... Die dromen en rekensommetjes zulen echter meer dan waarschijnlijk als een zeepbel uit elkaar spatten een je dat bord ziet staan "30 km" ...

Weersverwachting Berlijn volgende week

	woensdag 16-09	donderdag 17-09	vrijdag 18-09	zaterdag 19-09	zondag 20-09	maandag 21-09	dinsdag 22-09
Min	11  °C	12  °C	13  °C	13  °C	15  °C	12  °C	11  °C
Max	22  °C	23  °C	24  °C	23  °C	22  °C	21  °C	18  °C
De zonkans komt overeen met het percentage van de daglichtperiode waarin zon verwacht wordt. Zon	85%	90%	85%	70%	65%	75%	60%
De neerslagkans is over 24 uur. Neerslag	5%	15%	25%	25%	30%	25%	20%
Windrichting	ZO	Z	ZO	Z	W	ZW	W
Kracht	2	2	2	2	3	3	2

09-09-2009 om 12:56 geschreven door danny  

06-09-2009 om 00:00 geschreven door danny  

05-09-2009 om 00:00 geschreven door danny  

Nog enkele goede trainigsdagen gehad. Zondag vrij vlot 10 km gelopen (zonder ‘stijve poten’ na de jogging van zaterdag) en zowel maandag als dinsdag nog een aantal kilometers gelopen. En vandaag nog een bosloop in het 'broek' (dat gedeeltelijk is afgesloten wegens 'populierenkap'.)

Ondertussen is de maand augustus afgelopen.Traditioneel  is dit een maand met relatief weinig joggings maar ook een maand waar veel getraind wordt (in het lopen wordt blijkbaar in augustus gezaaid om in september/oktober te kunnen oogsten). Voor mij was augustus een loopmaand om in te kaderen: ik kwam aan een totaal van 261 km (nog nooit tevoor zoveel gelopen). Dit was gespreid over 27 loopdagen en 4 rustdagen. In totaal ben ik gedurende augustus 12 maal boven het uur gegaan met een maximum van 23 km (hoger ga ik niet omdat ik dan teveel in mijn krachten moet tasten – dus ik hou het meer op het maximaliseren van mijn basisconditie). Als ik zie hoe anderen er echter tegen aangaan dan ben ik termen van zaaien/oogsten echter maar een ‘keuterboerken’. Jawadde, als ik zie hoeveel kilometers er door sommigen getraind wordt en aan welke snelheid …Maar ja zelfs het ‘kleinste boerken’ haalt op het eind van de zomer den oogst binnen. Ik zal wel zien in Berlijn wat er te rapen valt.

Voor we in Berlijn  zijn hebben we nog de ‘halve marathon van Evergem’ – de meest verraderlijke die er is. Twee jaar geleden was dit mijn eerste halve marathon. De ‘halve marathon’ die ik vlug eens ging lopen in minder dan twee uur … was dat een ontnuchtering. Binnen gestrompeld (meer dood dan levend na 2u12) en Franky die toen bij mij bleef en achterwaarts liep … Vorig jaar gingen we daar eens het een en ander rechtzetten …Een enorm sterke wind die het tweede gedeelte volledig in het nadeel blies en 2u19’ We waren toen met verschillende mensen (net als dit jaar) naar Evergem afgezakt en iedereen heeft daar zowat zijn eigen verhaal in Evergem (zowel enorm sterke prestaties:Franky als nen offday:Maurits). Het ergste van al is voor zaterdag voorspelt het weerbericht: felle wind (miljaar!!! ). Niet getreurd het is de laatste ernstige voorbereidingsloop voor Berlijn en nadien is het rusten geblazen met runs van max. 40 minuten. Het wordt tijd ook wan t 'het begint wat op te raken ; Je voelt dat goed aan de gretigheid van trainen: twee weken geleden zou ik een uur nadat ik gelopen had alweer mijn loopschoenen aangetrokken hebben en nu is het aigenlijk van training naar training aftellen

Qua voeding is er vanaf vandaag de overschakeling van koolhydraatarme voeding naar koolhydraatrijke voeding (spaghetti, bruin brood, …). Moet zeggen de voeding van de laatste twee weken (vis,groenten, fruit..) heeft mijn gewicht met 4 kg doen dalen (niet tegenstaande ik ervoor toch ook al een vrij nauwgelet dieet opvolgde). De vele trainingskilometers zullen er natuurlijk ook wel voor iets tussen zitten. Dus vanaf nu komt de ontbijtmand weer op tafel (peperkoek, confituur, ja zelfs chocolade, bruin brood, graankoeken, …) en elke avond zal er een spaghettimaaltijd volgen.

Het belang van deze voeding is om een koolhydraat reserve aan te leggen. Deze stof zorgt niet alleen voor een transport van zuurstof naar de spieren (vooral kuitspieren) maar zocht ook voor een binding van vocht de laatste dagen voor de marathon (dan moet er nog naar een iets specifieker dieet overgeschakeld worden). Het zijn mss allemaal details maar ik probeer de procenten die ik verlies met mijn hartprobleem toch ergens te recuperen (ook al zit die ‘winst’ mss alleen maar tussen de oren). Het systeem dat ik probeer te volgen is ook gekend als de ‘tapering’-methode.

In Brussel gaat men er ook goed tegenaan en is men zich volop aan het voorbereiden voor de 10 km van Mechelen (en met succes want de afstand drijven we elke week een beetje op en er wordt zeer positief op gereageerd).

Voor de joggers van Overmere en Berlare vergeet  niet dat er zondagvoormiddag een training (met gezellig samenzijn) gepland is aan de sporthal in Overmere om 10u30

02-09-2009 om 00:00 geschreven door danny  

We waren met redelijk wat mensen van overmere afgezakt naar deze jogging (op dat woord kom ik verder nog terug).
De eersten die aan de bak kwamen waren Denny en Christine op de 5 km en jahoor twee keer bingo want beiden nestelden zich in de 'geldprijzen'. Ze werden resp. 8 ste en zesde in 19' en 23'.

Toen kwamen wij aan de start. Awel het woord jogging mogen ze van mij schrappen; Km 1 in 5'27" en nog twee lopers en de groen vlag achtermij. Ook in de einduitslag was te merken hoe snel het heden ten dage in de joggings gaat. Na die voor mij snelle start bleef het echter zeer vlot gaan (alhowel ik voor de start nog met wat darmperikelen zat (volgens mij nog steeds veroorzaakt door die antibioticakuur)). De kilometer tijden varieerden tss de 5'45" en de 5'50" (op een parcours dat zeker niet 'vlak' was) en het eindresultaat was een persoonlijk record op de 10 km (de afstand klopte perfekt) van 57'37" en dat met een maximale hartslag van 126. Anders uitgedrukt 10,41 km/u of 5'41"//km.
Dus de cijferkes geven mij vertrouwen. Let wel met die tijd kon ik slecht een viertal joggers achter mij houden.

Op de 10 km viel Kurt De Jonghe in de prijzen met een zesde plaats in 35'25".

Andere tijden van de gekenden:

Hendrik Maes:    40'45"
Dirk Vleminckx:  42'30"
Maurits:            43'03 ( officieel want hij had 42'30 afgedrukt )
Dirk VD Walle   45'47"

foto 1: nakaarten met Dirk
foto 2: voorbeschouwingen met een 'relaxe' Denny
foto 3: Christine in haar race naar een mooi resultaat
foto 4: enkele deelnemers van overmere aan de 10 km
foto 5: alles ging vlot in deze PR-race

29-08-2009 om 00:00 geschreven door danny  

28-08-2009 om 21:35 geschreven door danny  

Wat ik zondag vreesde werd jammer genoeg maandagmorgen bewaarheid. Een zeer dikke en pijnlijke kaak. De dokter laten komen en die schreef een antibioticakuur van 10 dagen voor en drie dagen rust (na twee dagen kon ik zelf beslissen wat ik ging doen). Naar de toekomst toe moet ik op bezoek bij een tandspecialist – daar ik bloedverdunners neem moet ik tlekens een aantal dagen stoppen met medicatie vooraleer bij de tandarts te gaan dus moeten maar de ‘grove middelen’ worden ingezet. Maar dat zal zijn voor na Berlijn ….

Dus maandag in het geheel niet gelopen en alsof het nog niet erg genoeg was kreeg ik er dinsdag nog last van buikloop bij (waarschijnlijk ten gevolge van de medikatie); het kan natuurlijk ook een samenloop zijn en een reactie van mijn lichaam op vermoeidheid. Ook bij een andere marathonvoorbereiding heb ik al eens met identieke problemen gekampt.

Dinsdag de ‘loopdate’ met Katleen uit Mechelen afgezegd, maar toch niet kunnen laten om het ’s avonds eens te proberen, maar dat bekwam mij bijlange niet goed en het was na enkele honderden meters al afgelopen .

Woensdag dus nog een dag thuis, ondertussen wel alle informatie van en over de ‘Berlin marathon’ nog eens doorgenomen. Wat er mij opviel was dat er in Berlijn bij de bevoorrading gebruik gemaakt zal worden van ‘basica’-sportdrank? Indien er mensen zijn die dit kennen of mij kunnen zeggen waar ik deze kan aanschaffen laat het mij dan weten want ik probeer graag de sportdranken op voorhand uit. Natuurlijk door veel thuis te zijn en op de computer rond te hangen werd er weer volop gerekend naar wat mijn eindtijd zou kunnen zijn terwijl dat in toaal geen zin heeft want het is km-punt 30 dat alles bepaalt.

Dus woensdag twee grote vraagtekens als ik op training vertrok. Zou het lukken om te lopen en hoe zou de opkomst zijn op de tweede “verbroederingstraining”.

Een uurtje vroeger vertrokken om alzo de nodige kilometers te kunnen lopen en via de ‘kalkense velden’ naar overmere en het ging vlot, zeer vlot zelf: kilometertijden vlot onder de zes minuten, de tand liet zich wel voelen maar niet in die mate dat het overdreven pijnlijk was. Na iets meer dan 8 kilometer stond ik aan ‘het hekken van de nieuwdonk’. En dat op 47’. Dus de antibiotica had geen nefaste gevolgen gehad (men heeft mij er wel op gewezen dat ik de kuur gedurende 10 dagen moet blijven volgen). Vraagteken één was dus weg.

Het tweede vraagteken? Een pracht opkomst (het ‘gezaag’ begint te resulteren). We vertrokken dus aan het hekken en dan rond de ‘nieuwdonk’, opnieuw prachtig  om te lopen .Afhankelijk van de groep waarin men liep werd er tussen de 6 en 8,2 km afgelegd en spontaan werden er groepjes gevormd zodat iedereen kon aansluiten bij een groepje waar hij zich qua snelheid goed bij voelde en waar men dan ook ‘een klapken’ kon doen
.

Al bij al kwam ik vandaag aan 14,4 km en had een tevreden gevoel en de paniekstemming van het begin van de week was volledig verdwenen.
De rest van de week: morgen gaan lopen met de collega's in het warandepark in Brussel - vrijdag een korte loop in overmere en zaterdagavond een joggin in Wetteren. De mate hoe ik dit alles verteer met de antibiotica zal bepalen heo mijn duurloop er zondag zal uitzien.
Qua voeding zit ik nog steeds in de faze van vis en groenten (alhoewel begin deze week was het chocomouse en bananen ... ). Mijn gewicht staat indertussen op 61 kg en dat is ideaal. Vanaf halfweg volgende week schakelen we over op de koolhydraatrijke voeding.

Zie hierbij ook een aantal collages van de joggers verspreid over het recratiedomein 'Nieuwdonk'. De collages zijn echter niet zo scherp, een mooie diareeks van deze training kan U vinden op 'joggers'-overmere (zie link hiernaast) bij de rubriek foto's. Franky heeft er zijn werk van gemaakt en het resultaat is prachtig.

27-08-2009 om 19:50 geschreven door danny  

23-08-2009 om 00:00 geschreven door danny  

Deze week zou en zal een week worden met minder kilometers dan de vorige weken. De weersomstandigheden zullen hier zeker ook een rol in spelen.
Maandag met de mensen in Berlare op stap geweest voor 7,5 km en er werd vrij goed doorgelopen. Het begint duidelijk te worden dat de meesten nu bijna zes maanden aan het lopen zijn en dat ze vlot hun be-oogde afstanden lopen zonder daar nog echt bij stil te staan.

Dinsdag heb ik een duurloop gedaan van 11 km in het Vrijbroekpark (spijtig gnoeg kon het mechelse loopmaatje niet mee lopen en moest ik alleen op stap). Het lopen dinsdag in het vrijbroekpark was in één woord samen te vatten: Fantastastisch Er was zeer weinig volk, de zon scheen prachtig en je kon  op sommige stukken goed in de schaduw lopen tussen de bomen en struiken. Door de stilte kon je ook heel goed de volgeltjes horen fluiten (als ik zo in bossen en parken blijf lopen zal ik nog een echte natuurliefhebber worden). Door het genieten van de rust en de omgeving 'vlogen' de kilometerkes voorbij en zat ik tot mijn eigen verwondering aan een gem. van net boven de 10 km/u.

Vandaag was het eigenlijk geen weer om telopen (zeker voor mij niet). Maar ja Franky en ik hadden de eerste echte gezammelijke training gepland tussen de joggroepen van overmere en berlare; Door het warme weer hadden we eigenlijk op geen deelnemers gerekend maar de opkomst was zeer goed. We hebben wel een vrij korte omloop (4,4 of 6,6) aan een gezappig tempo zodat iedereen zonder zich te forceren kon uitlopen.

Qau voeding zit ik nog steeds in de periode van de koolhydraatarme voeding fruit, vis, fruit, groeten).

Morgen wordt er zeker niet gelopen daar de temperaturen vlot boven de 30 graden zullen gaan. Oorspronkelijk was ik van plan om zondag in Oetingen een halve marathon te lopen maar het parcours blijkt daar zeer zwaar te zijn, dus dat wordt afgevoerd. Inde plaats daarvan zal ik zeker één lane duurloop op het programma zetten.

Ik heb ook nog enkele foto's van de jogiign doorgestuurd gekregen.

foto1: de mensen van berlare en overmere samen op de foto
foto5: aktiefoto van de smouteriejogging
foto4: Geert Ebraer in aktie ...
foto 2+3 ook jeugd liep mee: Bram De Jongh en ook de 'jongste spruit' van de familie -Ellen- was aanwezig

19-08-2009 om 00:00 geschreven door danny  

16-08-2009 om 00:00 geschreven door danny  

15-08-2009 om 23:04 geschreven door danny