365 Dagen jullie mama ! Ik zou jullie nooit anders dan anders willen
05-04-2010
Je begreep het paasverhaal!
Een maandag, niet zo als alle andere... Het is vakantie! Niet zo heel vroeg uit de veren, maar goed ook... mama is gisteravond nog naar een feestje geweest, gewoon met een paar vriendinnen... Het was leuk, gezellig ook...al was het later dan gewoonte vooraleer ik mijn bed zag. Het belet me niet om te genieten van vandaag! Rowan, je was thuis! Gisteren was het pasen, en wat genoot je van het eitjes zoeken! Maar je vertelde mij ook het paasverhaal... Zo mooi... Je vertelde van de soldaten, van Jezus aan het kruis, je sloot af met te zeggen " De engel kwam en zei...niet wenen, Jezus is niet dood, hij leeft!" Je lachte en zei...je kan Jezus niet zien, maar hij is in je hartje! Als Rowan mama niet ziet is mama in mijn hartje, en als mama Rowan niet ziet ben ik in jou hartje! Ik heb er lang niet zo over gedacht...jij begrijpt veel meer dan ik dacht...ik moet zeggen dat ik soms geraakt ben door de manier waarop jij de dingen benoemd. Jij hebt het paasverhaal begrepen, en dat is voor het grote deel te danken aan de mensen die jou binnen de school omringen. Ik doe mijn hoed af voor hen. Zoveel dingen krijgen voor jou een betekenis! Lieve schat, ik geniet van je thuis te hebben, van je bezig te zien, en je lieve knuffels, zomaar zonder reden...mijn mama, en jij mijn lieve Rowan! Roibin, Je ben op stap met je grote vriend! Een dagje voor jullie...ik gun het je van harte! Ik weet hoe je opkijkt naar jou pepe! Hoewel je soms weinig zegt als je hem zomaar ontmoet, maar ik weet hoe je uitkeek naar dat dagje! Op een bepaalde manier kom je na een tijdje los, en ik weet dat je morgen zal vertellen...en blij zal zijn. Dat je een bepaalde trots zal hebben in je stem als je vertelt over wat jullie gedaan hebben...dingen waar je je mama en papa, je broers deelgenoot laat van zijn, vanop op een afstand...maar dat is goed vent...ik vind dat niet erg! Het is fijn te weten dat er mensen in je leven zijn waar jij naar opkijkt, mensen die jou deelgenoot laten zijn van hun leven, en zo een stukje van elkaars leven delen! Het zijn mensen die met je meewandelen op jou weg naar groot worden, ik ben blij en dankbaar dat ze dat willen doen, dat ze er zijn voor jou... Zij kunnen je dingen leren over het leven en de wereld, die wij niet kunnen. Net omdat ik je mama ben, je papa je papa is! Ik ben benieuwd naar morgen, slaap goed...en geniet... Ranald, Jij bent thuis en moet een beetje wennen aan het thuis zijn met je broers. Het is drukker dan anders, meer lawaai...en dat vraagt een beetje aanpassing van je... Niet mama en papa voor jou alleen hebben 's avonds, maar het went...en ondanks de drukte weet ik ook dat je geniet van je broers. Zoals je vanmorgen met je broertjes op schoot zat te spelen, hen trooste omdat er een valpartij was, en hen nu en dan ter orde roept! Je bent een heel bijzonder, toffe grote broer! Randall, 's Morgens ben jij degene die eerst wakker bent, dan kom je op mijn bed zitten en je maakt me stilletje wakker door tegen me te praten! Je kriebelt met je handjes door mijn haar, en komt heel stilletjes naast me liggen. Hoewel ik wakker ben, laat ik mijn ogen nog even dicht, en geniet van je aanwezigheid! Lieve kabouter...jij schatterlacht zo heerlijk! Ik vind je super! Morgen zou het zonnetje weer van de partij zijn, al konden we ook vandaag niet echt klagen. Jullie hebben buiten gespeeld, genoten van de eerste droge dagen, de minder koude dagen. Ik ? Ik geniet van jullie thuis zijn, van jullie aanwezigheid...jullie verhalen... en tussenin probeer ik ons gezin, gewoon gezin te laten zijn! Prettige vakantie! Lieve groet jullie mama xxx
Nog even...en de week ligt weer achter ons. De vakantie staat voor de deur, en daar ben ik blij om, hoewel het hier dan veel drukker is dan de doordeweekse dagen. Maar het is ook een gezellige drukte! Ranald, vandaag krijg je je rapport. Ik ben benieuwd, net zoals jij... Ik weet dat je ervoor gewerkt hebt, je hebt je best gedaan...dus daar zal het zeker niet aan liggen. Maar ik ken je, en ik weet dat jij het jezelf niet altijd makkelijk maakt. We zien wel... Roibin, Jij bent voornamelijk blij dat het even vakantie is, alles een versnelling minder... dat doet je goed! Randall, Voor jou zijn soms zo weinig woorden, gewoon omdat je een vrolijk kleutertje bent! Een eigen willetje, dat wel...maar zo'n zonnetje! Gisteren kwam je binnen gelopen, fier als een gieter gaf je mij zelf geplukte bloemetjes. Ik had me boos moeten maken, want er staat geen narcis meer in de tuin. Maar je snoet, zo trots...en de woordjes " kijk mama, voor jou! Ik heb bloemetjes geplukt, mooi he?" Ze waren schitterend, en de bedoeling was zo lief dat ik ze met een dikke zoen in ontvangst nam. Ik probeer je duidelijk te maken dat zomaar bloemen plukken niet mag, maar aan de andere kant begrijp ik je wel! Je bent pas 3, hoe kan je nu weten waarom madeliefjes plukken mag, en narcissen niet? Ik moet eigelijk heel hard om je lachen schat...om je vrolijk karakter en je lieve onschuldige snoet, al is het soms wel eens een deugniet snoet...die probeert onschuldig te zijn! Lieve kabouter ( zo noem ik je vaak) dank je wel! Rowan, Morgen ben je veel veel thuis, want het is VAKANTIE! Ik heb op je schoolblogje filmpjes gezien van jullie thema ridder. Hoe hartverwarmend te zien! Ik heb er echt van genoten! Ranald stond naast me mee te kijken, om het met zijn woorden te zeggen " wha bere sjiek zeg!" Elke keer ik aan je denk, of het nu is ,omdat de gedachten mij doen glimlachen, of omdat ik je mis, telkens besluit ik met de gedachte dat het goed met je gaat. Dat weet ik niet alleen uit de verhalen van de juf of opvoedsters, ik weet het gewoon,ik zie het aan je ...je manier van zijn, het vertelt me steeds weer het verhaal van een kereltje die zich goed in zijn vel voelt. Jij bent soms mijn groot verdriet, omdat ik je vaker moet missen dan me lief is, maar ook mijn groot geluk. Hoe blij kan ik zijn om nieuwe woordjes dat je leerde, of een zin die echt klinkt. Hoe blij ben ik al niet geweest met zoveel kleine dingen waar anderen zich niet van bewust zijn. De eerste keer dat ik je mocht aanraken na je geboorte, de eerste keer dat ik je mocht vasthouden! De eerste keer dat je alleen kon ademen...zoveel heel gewone dingen. Dat is een deel van het leven ,van zowel Randall als jij dat ik gemist heb. Ik heb jullie nooit als kleine pasgeborene thuis gehad. Maar er is wel de dankbaarheid omdat jullie ondanks alles konden thuiskomen, opnieuw thuiskomen! Maar er is ook de blijheid omdat ik je mama ben, want hoe vaak vergeten we niet dat wij evenzeer dankbaar mogen zijn dat we er kunnen zijn voor onze kinderen? We staan daar volgens mij weinig bij stil. Ik bedoel maar ... onlangs hoorde ik een oma vertellen over haar kleindochter. Het meisje is 5! Het kwam thuis en zei " oma, er niemand die nog weet dat mijn mama gestorven is, terwijl ik haar nog elke dag mis" Ik kreeg het er koud van. Ik mag er evengoed niet aan denken dat ik julllie nooit groot zou weten worden. Dat gevoel zou mij wanhopig maken. Niet op een leeftijd waar jullie nog zo hard een mama en papa nodig hebben. Wie zou jullie graag zien zoals ik dat doe? Wie zou er steeds weer voor jullie zijn zoals ik er voor jullie wil zijn? Bij wie zouden jullie steeds weer op verhaal komen? Jullie zouden vast wel groot worden, en ik ben ervan overtuigd dat heel wat mensen het beste met jullie voor zouden hebben. Maar ze zouden over jullie heen kijken, ze zouden doen wat zij het beste vinden! Maar wie zou er aan denken om op jullie hoogte te komen en echt te kijken wat voor jullie belangrijk is? Ik weet het niet. Het doet mij alleen maar besluiten dat ik heel erg dankbaar ben om elke dag dat ik jullie mama mag zijn, dat ik er kan zijn voor jullie. Ik hoop lang genoeg totdat ik weet " ze kunnen het helemaal alleen!" Lieve groet jullie mama xxx
Een vlinder,..maar hij moet sterke vleugels hebben!
Nog een weekje... en dan is het terug vakantie! Rowan, jij en ik... we tellen de dagen. Nog 4 keer in de school slapen, en dan ben je terug veel...veel thuis! Je oogjes worden groot als je het verteld. Je telt de dagen op je vingertjes, maandag...dinsdag...woensdag...donderdag...en vrijdag terug thuis! Ik geniet alleen al van het feit je bezig te horen. Ranald, De laatste dagen zijn we vaak samen. We ziin de schoenen gaan kopen, die je zo graag had gekregen. Jou dankbaarheid om zo'n kleine, vanzelfsprekende dingen is altijd zo groot. We hebben je kleren gekocht voor je communie, en jij bent blij! Deze morgen naar het boekenfestijn geweest. Dat is echt iets voor jij en ik. We lopen er rond, kijken een beetje hier en een beetje daar. We storen ons niet aan de tijd, we weten elkaar steeds weer te vinden. Randall, Jij had de lente in jou! Je was gewoon het zonnetje in huis deze week. Je was niet binnen te houden! Ik zie je zo graag spelen! Je rent door de tuin, glijd van de glijbaan, en overal heb jij je auto's mee. ' s avond ben je uitgeteld. Ik kan het niet laten om nog even je kamer binnen te gluren als je slaapt. Zo anders ben je.. als je zo rustig ligt te slapen. Ik hou van je vrolijkheid, ik hoop dat je die vrolijkheid nooit verliest. Het is zo kostbaar! Roibin, Ik merk hoe je steeds meer het ( kleine) kind zijn achter je laat. Ik sta sta vaak versteld over de manier hoe jij door het leven stapt. Ik bewonder je, want niets aan de wereld is jou vertrouwd. Je doet wat men van jou verwacht, daarnaast probeer je heel hard de wereld en de meeste mensen die erin lopen te begrijpen. Ik denk dat het soms erg vermoeiend voor je moet zijn! Hoe breekbaar je er soms ook uitziet...ik weet dat jij heel erg sterk bent. Als je 5 was, vroeg men je ooit " stel dat je een dier was, wat zou je dan willen zijn" jou antwoord was " een vlinder" Op de vraag wat je dan nodig zou hebben antwoorde je " sterke vleugels, want anders breken ze" Het is me altijd bijgebleven. Jij bent een vlinder vent, met sterke vleugels...daar kun je van op aan!
Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik...hoe jullie alle 4 prachtige vlinders zijn, met sterke vleugels! Ik ben niet verdrietig om wie jullie nooit zullen zijn, eigelijk ben ik heel dankbaar om wie jullie zijn! Ik kijk niet naar jullie als " mijn zonen met..., ik kijk naar jullie...en ik zie hoe jullie zijn, wie jullie zijn! Ik ben nooit boos of verdrietig geweest om wie jullie zijn. Ik ben trots op jullie... Ik heb me nog nooit de vraag gesteld, wie jullie zouden zijn, als jullie niet...of als jullie geen... Jullie zijn Roibin ( de oudste ) Ranald (een broere ) Rowan ( een wonder ) Randall ( de jongste ) en ik...ben met al mijn liefde, voor altijd... trots jullie mama te zijn!
Vandaag, zomaar moest ik denken aan wie jij bent... en zomaar kwam het volgende bij me naar boven.
Twee handjes... zoveel meer dan grijpen zoveel meer dan geven ze vertellen mij... jou verhaal... Je armpjes om me heen zoveel meer dan je vasthouden zoveel meer dan mij omhelzen zoveel meer dan dragen ze laten me voelen wat...houden van is... Je mondje vormt woordjes de woordjes worden zinnen ze vertellen mij... zoveel meer dan jou verhaal Je beentjes stappen van me weg ze stappen naar mij terug... Alles aan jou vertelt me zoveel meer dan je verhaal... Het vertelt me wie jij bent Het vertelt me wie ik ben Want jij bent ik en ik ben jij
Maandag... Het weekend ligt alweer achter ons. Rowan wat was je kunstig vrijdag, ik vond je beeldig! Moet zeggen dat ik heel veel bewondering heb voor de mensen die deze voorstelling realiseerden. Niet alleen jij, maar ook je klasgenootjes straalden. Het was zo mooi te zien! Je was supertrots op je kunstwerken, en terecht ventje...ook je oma was supertrots! De manier waarop je mij begroette...daar krijg ik het helemaal warm van. De zorgen van de voorbije dagen gleden van me af, en ik heb alleen maar genoten van jou bezig te zien.Samen in de auto naar huis, zo gezellig van op tijd thuis te zijn, en jou en je broertje Randall die extra tijd te geven om te spelen. Jullie hebben allebei zo genoten van het weekend! Rowan...zaterdag mocht jij naar een verjaardagsfeestje van een klasgenootje. Fijn te zien dat jij helemaal aanvaard bent in je school, in je klas.... Randalleke... Ik zie hoe jij je handjes gebruikt als je tegen je broer praat, en heel geduldig toont hij jou hoe je iets zegt met je handjes. Met zoveel enthousiasme doe jij hem na...het is ronduit prachtig om jullie bezig te zien! Roibin, Jij was weer je vrolijke zelf...je kon buiten spelen! Dat doe jij zo graag, buiten spelen...eindeloos hetzelfde spel, het is zoals ik jou het beste ken! Ranald, De proefwerken zijn voor jou begonnen, en ik merk dat je ervoor gaat. Je wil het zo graag goed doen. Je gedrevenheid , je wilskracht , ik heb er heel veel bewondering voor! Tussen je bezigheden in, maakte je nog tijd om te spelen met je kleine broertjes, die bulderen van het lachen met jou gekke toeren. Ik kon alleen maar glimlachen om jullie fratsen, blij zijn ,met jullie gelukkig zijn! Ik merk dat niks ter wereld belangrijker is dan jullie...en toch besluit ik terug een deel van mijn leven in mezelf te investeren. Ik heb daar heel lang over nagedacht. Het is zeker geen impulsieve gedachte van...ik ga iets doen, en het maakt niet uit wat. Ik geef toe dat Rowan de weg openmaakte om tot dat besluit te komen. Maar vroeger was het voor mij evengoed een ongekende wereld, meer en meer leer ik de wereld van dove en slechthorende mensen kennen. Het fascineert mij, het boeit mij...dus ga ik volgend jaar terug een opleiding volgen...ga ik terug naar school. Ik geef toe dat het met gemengde gevoelens is, er zijn momenten dat ik denk...ik ga dat nooit kunnen! Maar aan de andere kant vind ik dat ik nu eindelijk ook iets moet doen wat ik zelf wil. Niet om aan verwachtingen van anderen te voldoen, maar voor mezelf! Ik merk hoe ik zo vaak gedaan heb wat anderen van mij verwachten dat ik onderweg mezelf kwijtraakte. Ik wist op den duur niet meer wat ik wilde, wat ik kon doen... Ergens ben ik ook bang om te falen, maar ik weet dat ik achteraf altijd spijt zal hebben, omdat ik het nooit probeerde. Maar ik wil geen spijt meer hebben, spijt is een verloren gevoel. Ik weet dus niet wat de toekomst zal brengen, maar ik weet wel wat ik in die toekomst wil doen. In de eerste plaats altijd de mama zijn van Roibin, Ranald,Rowan, en Randall! Daarnaast zien we wel...uiteindelijk komt alles wel goed! Daar blijf ik in geloven! We kunnen het verleden nooit veranderen...we kunnen uiteindelijk alleen maar aan de toekomst werken! Rowan...ik sluit mijn ogen...en je bent hier! Roibin...tot vrijdag kerel! Ranald...veel succes met je proefwerken! Randall...ik til je op en geef je een knuffel! Een lieve groet xxx Jullie mama
Ik ben Hilde Geldhof
Ik ben een vrouw en woon in Gullegem (Belgie) en mijn beroep is Psychiatrisch verpleegkunde/ momenteel thuis.
Ik ben geboren op 25/08/1972 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Schrijven, Lezen, Dansen.
Hallo,
Ik ben geen hulpverlener, geen expert, maar gewoon de mama van 4 prachtige kinderen. Elk op hun eigen manier h
