Ondertussen het eerste communiefeest van onze jongste gehad. Het was heerlijk. Voor mij mogen het al zo'n dagen zijn. Maar dat kan niet hé natuurlijk. Ik vond het zo leuk om dat kleine meisje bezig te zien op haar grote dag, waar ze al zo lang naar uitgekeken had. We zaten op een mooie locatie .... Voor mij was het top ! Ontspannend.... We zijn toen ook een aantal dagen gesloten geweest. Het was eerder uit noodzaak, omdat we zoveel activiteiten op ons programma hadden. Er waren de repetities van de dansschool, nog een communiefeest, optreden dansschool en moedertjesdag. We hebben niet veel moeten niksnutten en eigenlijk had ik in die dagen toch nog iets meer willen doen met de kids zelf. Maar ja, het was zo druk. En verder.... het werk gaat verder Wat onze definitieve beslissing wordt, zijn we nog niet uit. Het is fysisch toch wel heel zwaar. En ik ben ook geen uitblinker in het werk dat ik er nu nog bij doe. Ik trek goed mijn plan en het is wel in orde. Maar het kan eigenlijk nog veel beter. Ik heb echt al moeilijke momenten gehad. En al gezegd tegen m'n man dat ik het eigenlijk nog een groot stuk voor hem wil verder proberen, maar dat het zal moeten opbrengen ook. En dat ik mij soms ook de vraag stel : waarom willen wij dit eigenlijk nog doen, al die arbeid. Is dat het eigenlijk allemaal wel waard ? Veranderen van job zal natuurlijk een hele grote aanpassing zijn omdat het ook een grote verandering van leven zal zijn. We zien wel. We willen wel en we weten het niet.
Soms zou je denken als je het goed met mensen meent, dat je dan nog het vaakste op ontgoochelingen botst. Soms denk ik dat er meer egoïsten dan andere geboren zijn. Mensen hebben altijd zoveel hun ik-dingen die ze 'moeten' doen, hebben geen tijd. Ik heb ook weinig tijd, maar ik denk dat ik probeer er toch altijd een beetje vrij te maken voor de bijzondere dingen die voor anderen belangrijk zijn. Mensen leven zo snel en hebben geen tijd meer om hun leven te delen met anderen. Ikke, ikke, ik.
