We hebben toch wel vrij veel positieve reactie's gekregen op ons feestje van zaterdag. LEUK ! Bedoeling om toch op ons 50 ste (aaaaaaahhhhh....) nog eens iets te organiseren, maar één van de mensen van ons team wil het gerust al aan 45. Ik ook ! Want 50 lijkt dan al weer zo oud ! Ik heb mij ECHT geamuseerd. Ik had absoluut nog geen zin om naar huis te gaan, want daarvoor heb ik wel de verkeerde job. En nu loop ik te denken dat we eigenlijk VEEL MEER moeten genieten. Wij doen veel te weinig wat we graag doen. We werken altijd maar en we zijn dan moe als we niet werken. Of we willen (of ik) iets niet doen omdat het dan te veel centen kost en we ze eigenlijk ook nog wel voor zo veel dingen nodig hebben.
Mijn man en ik zijn zo een beetje aan 't babbelen over eventuele veranderingen. Ik heb hem al meermaals gezegd dat ik dat wel wil doen, maar geen zin heb om nog eens tien jaar zo mijn botten af te draaien. En dat hij er ook rekening mee moet houden dat hij in de volgende tien jaar niet nog meer zal kunnen doen, dat we sowieso ook ouder worden. En dat bepaalde zaken dan al eens zwaarder gaan doorwegen. Ikzelf zou eigenlijk heel graag eens een schatter laten komen om te zien hoeveel heel onze boel waard is en het er dan eens op wagen om het te verkopen. Want nu is onze winkel nog vrij modern. Hij is wel al 10 jaar oud ondertussen, maar dat is ook nog niet démodé. Je kan daar nog 5 jaar mee verder doen. En het is dan beter van die nu proberen te verkopen dan binnen vijf jaar. Want nu zitten we zo ook een beetje in onze periode dat we gekend zijn om veel feestjes te mogen gaan doen en ook zo wel een beetje in onze topjaren : een vrij vast clienteel en bij velen toch gekend op kwaliteit veronderstel ik. Ons grootste mankement is parking.... Lukt het om die te verkopen naar ons goesting dan is dat goed geprobeerd. Het enige wat ik wel een beetje jammer zou vinden is dat we onze privé nog maar een twee à drie jaar geleden volledig veranderd hebben en dat die nog niet volledig afgewerkt is. Dat we daar ook nog plannen mee hebben. En dat de ene plannen nog niet afgewerkt zouden zijn en we alweer aan andere zouden beginnen. Maar van aan de ene kant : wie niet waagt niet wint. En je moet openstaan om nog nieuwe dingen te doen.
Gisteren was ik nog vergeten te vermelden dat ik ondertussen ook definitief gestopt ben met mij te gaan wegen. En ik voel mij veel vrolijker in mijn vel. Akkoord : ik weeg nu eigenlijk wel een kg of 5 teveel, maar ik ben innerlijk een heel stuk minder zenuwachtig. We hebben al zo'n zware job en als je en surplus dan nog eens hele dagen heel precies op je eten moet letten wordt dat bij momenten wel heel zwaar en krijg ik dan meer een averects effect dat ik vreetbuien krijg. Ik probeer wel mijn chocolade te beperken. Maar ik ga het ook niet laten van het te eten. Ik las onlangs dat je van te veel chocolade eten moe wordt en de laatste weken zat ik met enorm veel schilfers in mijn haar en dat kan blijkbaar ook voortkomen van een overvloed aan chocolade. Dus twee redenen om het iets beperkter proberen te houden. En verder gewoon proberen regelmaat te houden. Niet te veel te overdrijven in tussendoortjes en wel de dingen eten die ik lekker vind, maar op een gepaste wijze. En weeg ik nu nog 3 maanden te veel naar mijn gedacht, het zal er wel weer afraken. Het mag er gewoon niet meer extra bijkomen. Nu, rond ieder lichaam past wel een gepast kleedje, je moet alleen het juiste kiezen. Dat kan zo veel maken. Ik maak er mij niet dik meer in, misschien komt dun dan wel vanzelf.
Dringend tijd om eens te bloggen. Er zijn al zoveel dingen die ik eens op 'papier' wilde zetten, maar het kwam er gewoon niet van. 1) De vergadering ten huize is goed meegevallen. De dag zelf heb ik de rest van m'n gang nog wel moeten schilderen. Voor mijn salontafeltje en tv-tafeltje heb ik gewoon een nieuw fleurig tafellakentje gekocht. Om half zes nog snel even naar de winkel om een bijzetkastje of twee van de Blokker en een kapstok (waar dan nog niemand zijn jas opgehangen heeft !!!) Om zes uur naar de bloemenwinkel om een paar planten om m'n verdorde stukken te vervangen of lege gaten op te vullen. Nog een leuke stenen kikker .... die past precies op het bijzetkastje dat ik in de wc wil zetten (en niemand moest dan nog naar de wc. Haha !) en dan nog wat hapjes gemaakt toen ik thuiskwam terwijl manlief en de kids nog even om iets waren naar zijn ouders. Zo zie je maar dat een mens zich soms meer druk maakt dan nodig is. En van aan de andere kant is het ook eens een deadline om punten op orde te krijgen. Maar bij mij is dat dus altijd : tot op de laatste minuut Is wel een beetje mijn karakter. Dat houdt het spannend !
2) Mijn kleinste dochter zegt dat ze nu iedere keer die kikker op het toilet een kusje geeft als ze weggaat. En die is nog steeds niet veranderd in een prins. Ik heb al gedacht om eens een poppenprins daar te plaatsen ipv de kikker
3) Deze week is er oudercontact van m'n oudste dochter. Ben benieuwd en denk da'k toch al min of meer weet wat ze me zullen vertellen. Haar rekenen blijft moeilijk. Ik probeer het zelf ook wat op te volgen in onze weinig gemeenschappelijke vrije momenten. Ze had donderdagavond een mapje mee om zaken te leren tegen dinsdag. Ik had haar gevraagd het zaterdag toch eens te lezen en dat we dan zondagavond het eens zouden overlopen. Zij heeft het zaterdag niet gedaan en zondagavond hadden we dan geen tijd meer. Was het ondertussen te laat geworden toen we thuis kwamen na het schaatsen. Dus moet dit vanavond zeker gebeuren en ik zal proberen het wat tussen mijn werk te wringen, anders lukt het weer niet voor vandaag.
4) Onlangs moest mijn pa pilletjes beginnen bijnemen. Tijdens de week voelde hij zich plotseling slechter. Dacht eerst dat hij één of andere plaag had, en het werd steeds slechter. Hij is toen maar weer naar de dokter gegaan met de overtuiging dat het aan die pillen lag. De dokter zei dat dit niet kon en dat ze eens bloed zouden afnemen. Het resultaat gaf aan dat de waarden in zijn pancreas veel te hoog waren. Oei,oei,.... dat sloeg al in onze oren. Hij moest de week daarop naar het ziekenhuis gaan om zich te laten onderzoeken. Mijn pa stopte met de pillen te pakken omdat hij overtuigd was dat het daar van voortkwam, en dit ook hoopte natuurlijk.... En inderdaad hij verbeterde terug. Blijkbaar waren de waarden in zijn pancreas door de medicatie die op zijn lichaam verkeerde reacties gaf veel te hoog gekomen. Hij heeft nu iets anders gekregen en hopelijk valt dit dan wel mee.
5) Dit weekend moesten we naar een reunie van de 40'ers. Een nostalgische leeftijd zei de burgemeester in zijn toespraak, waar wel iets van aan is. Op dat feest heb ik op 't laatste nog tegen een oude gekende zitten babbelen. Die is ook zelfstandig geweest en onlangs hebben ze hun zaak verkocht en trekken naar het buitenland om een gite te gaan open houden. Jaaaah.... dat moet je kunnen hé ! De boel toe en een nieuw hoofdstuk. Het buitenland zou ik niet meteen aankunnen. Ik zou mijn familie te veel missen. Maar ik zou wel willen nog iets anders doen in mijn leven. Ik ben eigenlijk gewoon van per 10 jaar te werken Ik ben een jaar of 11 uit gaan werken : secretariaatsjob. Ben nu bijna 10 jaar zelfstandig..... Dus het wordt eigenlijk stilletjesaan weer tijd voor niets nieuws hé.... Ik ben van het principe dat je niet persé je hele carrière hetzelfde moet doen. Dien typ is ook wel altijd een speciale gast geweest. Ik was eigenlijk al heel benieuwd naar hem, heb het altijd wel een specialeke gevonden. En ik ben eigenlijk nogal steeds onder de indruk van hem, want op de receptie kwam hij al meteen naar mij een hand geven van : 'Je kent me nog?' En dan 's avonds zaten we nog aan tafel, elk zonder onze partner, maar wel nog iemand die wat afwezig aan onze tafel zat en hij heeft me daar doordringend in m'n ogen gekeken..... Met een smile van ..... jaaaah..... Het was zo geheimzinnig, zo speciaal, zo doordringend .... dat ik er nu 3 dagen later bij momenten nog de rillingen van krijg. En ja.... met de moment begon ik er toch wel lichtjes bij te blozen. Hij lijkt wel een goeie relatie te hebben met zijn vrouw. Maar het is ook weer een nieuw leven dat ze starten : een totale ommezwaai en alles lijkt weer nieuw. Maar ik vond dat hij toch op zo'n speciale doordringende manier in mijn ogen keek.... Jah..... het is misschien best dat hij heel ver gaat wonen. Dan kan ik hem nog moeilijk tegenkomen. Tenzij we er eens op vakantie gaan. Haha !! Mja.. een mens mag daar toch wel eens van genieten. Dat geeft je weer een kleine kick, dat je je goed voelt in je vel.
Tijd te kort. Ik heb steeds maar weer tijd te kort. Ofwel wil ik gewoon te veel doen. Naast mijn gewone werk ben ik nog steeds aan 't behangen en schilderen. Nog één muur van mijn dochter haar kamer moet af, maar het is met nogal veel hoekjes en kantjes en ik moet er mijn tijd kunnen voor nemen. De momenten dat ik dan tijd heb, heb ik er eigenlijk nog te weinig om het goed te kunnen doen. Mijn gang blijft dan ook halfweg steken en volgende week moet die gedaan zijn, want dan komen de 'grote mannen' van een vereniging waar mijn man in is voor een vergadering. En ik was die beduimelde gang zo moe dat ik hem maar ben beginnen schilderen. Maar dat is ook niet in één-twee-drie gedaan hé. Het zijn eigenlijk haast twee gangen... Had ik eigenlijk nog graag één muur in m'n living in kleur gezet, maar dat zal er niet meer van komen. Eerst dit afwerken en dan zien we wel wanneer ik het weer eens zie zitten. Dan wil ik persé nog een ander televisiekastje en salontafel, want die zijn echt wel van het jaar stillekes.... En ik wil er ook niet super veel geld aan spenderen. Je kan iets moois kopen, maar dat moet daarom geen stukken van mensen kosten en kan toch ook redelijk degelijk zijn. Ik heb de laatste tijd ook weer wat moeite met mezelf betreffende m'n leeftijd. Die cruciale veertig..... vaststellen dat je toch verandert. Dat die jeugd nu echt wel helemaal voorbij is, dat je al een 'rijpere' vrouw bent. Dat bepaalde kledingstijlen steeds meer bij je gaan passen. Ik vind je moet je altijd goed kleden volgens je leeftijd of je haar doen.... En als ik dan foto's zie in kranten van reunie's van 40-jarigen dan zit ik dat te bekijken en denk ik : 'Oh got, wat een oude dozen zien me dat er al uit.' Je ziet dat dat gezicht de look van die jonge dertiger kwijt is. Of iemand die je al twintig jaar niet meer gezien hebt, dan zie je echt wel die extra groeven in hun gezicht, die veroudering, dat steeds meer gaan lijken op hun ouders..... Dan hoor je van iemand die bij je in klas zat dat die borstkanker heeft, dan hoor je van een ander dat die de dag na z'n veertigste plots sterft, maar dat was wel iemand die door een werkongeval niet meer 100 % kon functioneren en die het daar, vermoed ik, moeilijk mee had. Dan hoor je van iemand die net nog geen veertig is, een heel bruisend mens, dat die sterft aan een hersenbloeding..... Dan zit je zelf nog met vele toekomstplannen maar begint al eens te denken in hoeverre die hun nut nog hebben. Daarmee bedoel ik : misschien nog eens investeren in het werk, maar dan mag je verder blijven heel hard werken. En nu zijn we op een moment gekomen waar ik verlang naar soms eens wat meer 'gemak'..... En dan vraag je je af : waarom heb ik steeds tijd te kort, waarom kan ik zo weinig op adem komen en waarom kan ik niet eens simpelweg wat meer 'rust' in mijn leven hebben om te genieten. Gisterennamiddag heb ik eens eindelijk languit voor een uurtje of twee in m'n relaxzetel gelegen op m'n terras. En dat is m'n ontspanning van een hele week. Maar het heeft me wel deugd gedaan. Daarna moesten we nog iets gaan doen voor 't werk voor een uur of twee, zondagavond. Dus was onze vrije namiddag ook weer onderbroken. Maarja, dan moeten we het ook maar niet aanvaarden. En dat was bij jonge gasten, een jongerenvereniging, waar ik vroeger nog zelf in geweest ben. En dan hoor je hun typische verhalen..... Ik had toch een beetje heimwee naar die mooie periode..... Dus : als we nog investeren wil ik het liefste nog investeren in bevordering van ons comfort en het estetische
!!!) Om zes uur naar de bloemenwinkel om een paar planten om m'n verdorde stukken te vervangen of lege gaten op te vullen. Nog een leuke stenen kikker .... die past precies op het bijzetkastje dat ik in de wc wil zetten (en niemand moest dan nog naar de wc. Haha !) en dan nog wat hapjes gemaakt toen ik thuiskwam terwijl manlief en de kids nog even om iets waren naar zijn ouders.
