Ik heb een veel mooier leven, eigenlijk best wel voel ik me gelukkiger. Financieel is het ook veel stabieler.
Maar er mankeert nog altijd iets. Ik heb een deeltijdse job. Dit is maar 25-30 % meer van wat ik vroeger gewoon was en ik wil MEER !
Ik voel me soms zo doelloos. Ik wil veel doen, maar als het niet in opdracht is, dan lukt het gewoon niet. Als ik in opdracht iets moet doen, ben ik heel gemotiveerd. Maar van zodra die vraag of dat 'moeten' er niet meer op staat, dan val ik precies in een zak.
Ik voel me soms slecht van mezelf. Hoh ja,.... Dat noemen ze dan nooit tevreden.
Ik ben echt blij dat ik meer tijd heb, maar soms voel ik me zo een luiaard. En mijn man heeft dat eigenlijk ook wel een beetje. Vroeger waren we 'bang' om eens een momentje 'op ons gat' te zitten. Dat was alsof we inbreuk deden op.... We snakten er gewoon naar, maar we durfden niet.
Eigenlijk is het veel meer een luxeleven. Maar zoals ik al zei : ik wil MEER werken ! Ik wil meer een doel hebben. Waar ik werk, werk ik heel graag. Een jonge equipe, maar een hele toffe equipe.
Ik heb al een grote zoektocht gedaan om nog iets aanvullends te vinden, maar het is zo moeilijk. Ofwel past het niet, ofwel zien ze het dan niet zitten omdat je al deeltijds werkt. Niet simpel hoor. En ik raak daar wat van ontmoedigd.
Van het feit dat ik zo eens een keer of 2-3 op m'n werk ga dartelen voor een paar uren en dan weer weg ben, terwijl mijn bazen k-weet-niet-hoeveel-uren doen. Maar van aan de andere kant moet ik me daar bij neerleggen dat dat eigenlijk hun keuze is dat ze nog zo lang willen werken. En ja, zolang je die loonskosten kan uitsparen, waarom niet. Van aan de andere kant is het heel moeilijk iets aanvullends te vinden. Ik ben er wat de courage in kwijt.... En van aan de ene, of is het de andere kant moet je dan ook weer flexibel zijn in je deeltijdse job, want het kan altijd zijn dat je eens tijdelijk wat extra dagen moet gaan..... Jah....... Zo is het altijd wat hé waarover we niet tevreden zijn.
Ik heb een man die eigenlijk weinig gelukkig is. Wat vroeger was is beter, wat nu is is niet goed en wat er nog niet is zal ook veel beter zijn. Snap je't ? Nooit echt tevreden. Iedereen heeft al eens een humeurig dagje of een humeurige week, maar ik vind het soms lastig, hoe je ook probeert alles positief aan te moedigen, je telkens weer tot de vaststelling moet komen : neen, echt gelukkig is hij niet. Volgens mij beseft hij soms gewoon zijn eigen 'rijkdom' niet. Toen we zelfstandig waren was het altijd iets, nu is het bij momenten ook niet echt dat. Gaan werken lijkt precies een straf. Hoh jongens toch, het moest er even uit. 'k Heb dan zelf weer courage om hem courage te geven. grtzx