We hebben toch wel vrij veel positieve reactie's gekregen op ons feestje van zaterdag. LEUK !
Bedoeling om toch op ons 50 ste (aaaaaaahhhhh....) nog eens iets te organiseren, maar één van de mensen van ons team wil het gerust al aan 45. Ik ook ! Want 50 lijkt dan al weer zo oud !
Ik heb mij ECHT geamuseerd. Ik had absoluut nog geen zin om naar huis te gaan, want daarvoor heb ik wel de verkeerde job.
En nu loop ik te denken dat we eigenlijk VEEL MEER moeten genieten. Wij doen veel te weinig wat we graag doen. We werken altijd maar en we zijn dan moe als we niet werken. Of we willen (of ik) iets niet doen omdat het dan te veel centen kost en we ze eigenlijk ook nog wel voor zo veel dingen nodig hebben.

Mijn man en ik zijn zo een beetje aan 't babbelen over eventuele veranderingen. Ik heb hem al meermaals gezegd dat ik dat wel wil doen, maar geen zin heb om nog eens tien jaar zo mijn botten af te draaien. En dat hij er ook rekening mee moet houden dat hij in de volgende tien jaar niet nog meer zal kunnen doen, dat we sowieso ook ouder worden. En dat bepaalde zaken dan al eens zwaarder gaan doorwegen.
Ikzelf zou eigenlijk heel graag eens een schatter laten komen om te zien hoeveel heel onze boel waard is en het er dan eens op wagen om het te verkopen. Want nu is onze winkel nog vrij modern. Hij is wel al 10 jaar oud ondertussen, maar dat is ook nog niet démodé. Je kan daar nog 5 jaar mee verder doen. En het is dan beter van die nu proberen te verkopen dan binnen vijf jaar. Want nu zitten we zo ook een beetje in onze periode dat we gekend zijn om veel feestjes te mogen gaan doen en ook zo wel een beetje in onze topjaren : een vrij vast clienteel en bij velen toch gekend op kwaliteit veronderstel ik.
Ons grootste mankement is parking....
Lukt het om die te verkopen naar ons goesting dan is dat goed geprobeerd. Het enige wat ik wel een beetje jammer zou vinden is dat we onze privé nog maar een twee à drie jaar geleden volledig veranderd hebben en dat die nog niet volledig afgewerkt is. Dat we daar ook nog plannen mee hebben. En dat de ene plannen nog niet afgewerkt zouden zijn en we alweer aan andere zouden beginnen.
Maar van aan de ene kant : wie niet waagt niet wint. En je moet openstaan om nog nieuwe dingen te doen.

Gisteren was ik nog vergeten te vermelden dat ik ondertussen ook definitief gestopt ben met mij te gaan wegen. En ik voel mij veel vrolijker in mijn vel. Akkoord : ik weeg nu eigenlijk wel een kg of  5 teveel, maar ik ben innerlijk een heel stuk minder zenuwachtig.
We hebben al zo'n zware job en als je en surplus dan nog eens hele dagen heel precies op je eten moet letten wordt dat bij momenten wel heel zwaar en krijg ik dan meer een averects effect dat ik vreetbuien krijg.
Ik probeer wel mijn chocolade te beperken. Maar ik ga het ook niet laten van het te eten. Ik las onlangs dat je van te veel chocolade eten moe wordt en de laatste weken zat ik met enorm veel schilfers in mijn haar en dat kan blijkbaar ook voortkomen van een overvloed aan chocolade. Dus twee redenen om het iets beperkter proberen te houden. En verder gewoon proberen regelmaat te houden. Niet te veel te overdrijven in tussendoortjes en wel de dingen eten die ik lekker vind, maar op een gepaste wijze. En weeg ik nu nog 3 maanden te veel naar mijn gedacht, het zal er wel weer afraken. Het mag er gewoon niet meer extra bijkomen. Nu, rond ieder lichaam past wel een gepast kleedje, je moet alleen het juiste kiezen. Dat kan zo veel maken.
Ik maak er mij niet dik meer in, misschien komt dun dan wel vanzelf.