Zondag, 26 april 2015 … haat – liefde verhouding. De wedstrijd die ik in feite wel graag loop maar aan de andere kant voor zoveel andere redenen ook een beetje haat …

• Positieve punten voor mij: absoluut de beste sfeer die je in België kan beleven op een loopwedstrijd, massa's toeschouwers die je aanmoedigen over het ganse parcours, het parcours door Antwerpen is uitdagend maar niet heel zwaar, lopen tussen duizenden anderen heeft wel iets …

• Negatieve punten: één van de wedstrijden waar ik absoluut een goede tijd wil neerzetten maar waar dit tot nu toe nooit lukte, vorig jaar zelfs de man met de hamer tegengekomen na een 10-tal kilometer, de vele (sorry tragere) deelnemers die in de weg lopen omdat ze absoluut vooraan willen vertrekken, de vriendengroepen die absoluut naast elkaar willen lopen en zo soms het ganse baanvak innemen … lopen tussen duizenden anderen heeft soms wel eens nadelen ...

Dit jaar had ik mij dan ook de afgelopen week zeer rustig gehouden, daar kon het al niet aan liggen. Om ook de stressfactor van de dag zelf weg te nemen had ik zelfs mijn borstnummer al gaan afhalen op zaterdag, wat kan een mens dus nog meer doen …

Op zondagmiddag afgesproken met Nicolle Mertens om samen de trein naar Antwerpen te nemen: trein om 12:40 uur in Heist op den Berg, aankomst Centraal 13:10 uur dan tram 5 naar Linkeroever. Eerst een tweetal trams laten passeren (echt te vol) om ons tenslotte toch een plaatsje te kunnen veroveren op de derde tram. Tien minuutjes als sardientjes onderweg en tegen 14:00 uur waren we op Linkeroever. Start om 15:00 uur, tijd genoeg dus gezien we onze nummers al hadden … en al zeker voor Nicolle die nog een uur later dan mezelf startte.

Na een korte opwarming van zo'n tien minuutjes dan tegen 14:30 uur afgezakt naar de startbox die al goed vol zat. Juist voor het binnengaan nog Patrick Verbinnen (buurman en collega Bergloper) tegen het lijf gelopen en ons samen toch iets meer naar voren in de startbox begeven tot we Danny (nog een Bergloper tegen kwamen) zowat halverwege de startbox.

In principe kon ik dus niet veel last hebben van tragere lopers hier … want in feite zat ik zelfs iets te ver naar voren. Startschot om 15:00 uur en een paar minuutjes later waren wij ook de startbox uit.

Ik had lang getwijfeld aan welk tempo ik zou starten … zeker gezien mijn ervaringen van vorig jaar.

Toch maar beslist om niet te snel van stapel te lopen … de eerste twee kilometers toch nog rond de 5:05 min gedraaid (wat ik te snel vond) en dus de volgende kilometers iets rustiger aan (ook al door de beklimming naar en uit de Kennedy-tunnel). Het tempo zat goed en ik kon vlot doorlopen … hoe lang zou dat echter duren … in het hoofdje ging er toch wel iet om.

Zowat halverweg, op de Scheldekaaien, voelde ik mij nog altijd prima en daarna kwam de strook met de kasseien waar ik vorig jaar dus een klop gekregen had … dit jaar bleef deze uit en bleef ik mijn tempo van rond de 5:20 min vlot behouden. Het ging zelfs zo vlot dat ik nu maar besliste om terug sneller te gaan. We zouden wel zien wat er zou van komen …

In de afdaling in de Waaslandtunnel (de konijnenpijp) gaf ik het volle pond … wordt door velen afgeraden omdat je dat dan bij de beklimming bekoopt, maar ik voelde me prima. Tijdens de beklimming uit de tunnel verloor ik maar weinig aan snelheid … ik bleef me fris voelen en kon die kilometer met de beklimming toch tegen 11 km/u (5:30 min) afwerken … hoera. Nu kon er niets meer mis gaan.

De laatste kilometer nog eens het volle pond gegeven om uiteindelijk na 1u22min55s over de meet te lopen. Heel heel tevreden met mijn tijd en absoluut nog niet ten einde adem. Misschien had er zelfs iets meer ingezeten had ik mijn tempo van de eerste kilometers niet laten zakken … maar dat zijn vijgen na pasen.

Mij rustig kunnen omkleden om tenslotte Nicolle op te wachten bij haar aankomst. Ook zij had haar tijd die ze in gedachten had kunnen waarmaken en was dus zeer gelukkig.

Tijd om terug te keren … de file bij het metrostation was zooooo lang dat we maar besloten om te voet naar het Centraal Station te gaan. Zo konden onze spieren ook al een beetje loskomen …

Tegen 20 u tevreden terug in Heist en op naar volgend jaar dan maar.