Hoe twee wedstrijden in dezelfde stad met dezelfde startplaats toch een totaal verschillende sfeer kunnen oproepen ? Dwars door Mechelen, elk jaar in september, ademt sfeer en gezelligheid uit. Een massa toeschouwers en een even grote massa deelnemers.

De 10 Km van Mechelen, elk jaar in april, bijna geen toeschouwers en amper een paar honderd deelnemers. Totaal gebrek aan sfeer. Jammer.

Net als vorig jaar was ik toch één van (weinige) deelnemers. Niet om een PR te lopen maar gewoon om een 10 km training af te werken in een wedstrijdsfeer.

Het parcours is identiek als dat van de vorige jaren: start op de atletiekpiste van de Nekker, langs de Dijle tot Mechelen Broek waar een lokaal rondje gelopen wordt om dan terug langs de andere kant van de Dijle naar de atletiekpiste voor de aankomst. Alles verhard en niets om echt wild van te worden dus.

Bij de start stond er een strakke wind maar gelukkig bleek die langs de Dijle zijwaarts te blazen zodat we deze nooit echt op kop kregen. Enkel tijdens het lokale rondje halverwege zat er zo'n stuk in maar dat viel al bij al best mee.

Helemaal achteraan vertrokken om tijdens de eerste helft een rustig tempo aan te houden. Eens op het lokale rondje lichtjes versnellen en dan de laatste twee kilometer de gashendel open. Dat is in het kort mijn wedstrijdverslag.

Alles verliep prima en het ziet er voorlopig nog altijd goed uit voor volgende week. Nog snel de trappen op naar de cafetaria om mijn deelnameprijs (een grote fles Carolus bier) in ontvangst te nemen en hop we zijn weg naar huis, want morgen staat er nog een 10 km op het programma, dit keer in Brussel.