Wat herinner ik mij nog van de Run with Wolves van vorig jaar ? Een race naar de spoorwegovergang en direct daarna een 'dodelijke' beklimming. Dat is het ongeveer. Ik wou toen ook absoluut voor het passeren van de trein de overgang gepasseerd zijn (waardoor ik deze eerste 4.5 km voluit gegaan was) en enkele honderden meters na die spoorwegovergang was er de beklimming van de Bosberg. Na die beklimming moest ik zodanig recupereren dat ik mij verder niet veel meer herinner van de omloop (buiten dat het onverhard en mooi was).

Dit jaar zou ik het anders aanpakken. Zowiezo was voluit gaan uit den boze één week voor de Antwerp 10 Miles. Dus achteraan vertrekken, we zien wel waar we uitkomen aan de spoorweg, beetje genieten onderweg en op het einde de benen nog eens testen … dat was zowat mijn wedstrijdplan voor dit jaar.

In tegenstelling tot vorig jaar werd de start gegeven op het voetbalveld. Door achteraan te vertrekken, kwam ik al direct in de file terecht na de start … but who cares. Een heel rustige eerste kilometer (6:21 min) door een paar keer file en dan het bos in. Nu had ik tenminste de tijd om rond te kijken en het parcours echt in mij op te nemen. Ik passeerde dan ook plaatsen die ik mij totaal niet meer herinnerde van vorig jaar :)

Tegen dat ik aan de spoorwegovergang was, was de trein al gepasseerd. Met dit keer nog voldoende jus in de benen kon ik de beklimming van de Bosberg aanvatten. Een pittige heuvel uit twee delen want als je denkt dat je boven bent, volgt eerst nog een kort stukje vals plat om dan terug stevig naar boven te gaan.

Op geen enkel moment voelde ik dat ik boven mijn tempo ging … integendeel. Regelmatig op de klok kijken dat ik niet onbewust te snel ging … dat was het.

Run with Wolves is echt wel een mooie wedstrijd. Op een paar verharde stroken na, mooie boswegen (ook tamelijk veel smalle, heb ik dit keer gemerkt), een paar mooie landwegen en zelfs een paar (echt niet veel) kasseien. Echt de moeite waard om hier eens te komen deelnemen.

De laatste kilometers was het dan ook tijd om de benen echt eens te testen en dit viel na 10 kilometer nog goed mee. Vlotjes onder de 5:00 min/km … slecht kan ik dat niet noemen.

Tevreden dus aan de aankomst. Nog twee wedstrijden tijdens het weekend (10 km van Mechelen en 10 km van Brussel) op het programma. Morgen al in Mechelen (rustig duurloopje, meer maak ik er niet van) om dan in Brussel er nog een tempoloopje van te maken.