Als afsluiter van het lange paasweekend kon mijn laatste wedstrijd wel tellen: de Trail Les Crètes d'Orées in Engis.

Op paasmaandag staan er verschillende wedstrijden op de kalender. Keuze genoeg dus voor iedereen. De leden van het KC-Team waren dan ook verspreid aan de slag.

Toen Karen voorstelde om naar de trail in Engis te trekken, was ik direct akkoord. Trails lopen kan heel ontspannend zijn en is een goede training in snelheid, uithouding en balans. Bovendien heb je nooit het gevoel dat je een 'uitslag' moet lopen.

Het was wel vroeg opstaan. Om 06:20 uur liep de wekker af, snel onder de douche, een tweetal sandwiches naar binnen spelen en de auto in om Karen in Rotselaar op te pikken om zo door te rijden naar Engis (in de buurt van Huy). Rond 08:20 waren we ter plaatse. Plaats genoeg om dichtbij de start te parkeren en ons naar de inschrijvingen te begeven. Veel volk was er nog niet aanwezig in de turnzaal van de gemeenteschool. Toch wel bizar. Rudy daagde plots ook op ... te laat opgestaan om naar zijn voorziene wedstrijd te trekken en dan toch maar besloten om nog snel naar Engis te rijden om ook aan de start te verschijnen.

Vorig jaar kwamen er 40 lopers aan de start van de langste afstand (32 km) en zo'n 180 kwamen er opdagen voor de 18 km trail. Wij gingen voor de langste afstand en toen we beseften dat de 18 km trail pas anderhalf uur later van start zou gaan, was het natuurlijk logisch dat deze nog niet aanwezig waren. Uiteindelijk zouden we toch met een man of vijftig à zestig om 09:00 uur de start nemen voor 32 km trailplezier.

Het droge weer van de afgelopen dagen had het parcours zeker en vast deugd gedaan want de vele boswegen lagen er heel goed bij. Eindelijk eens een trail waar we niet overvloedig in de modder zouden moeten ploeteren.

Deze trail bleek bovendien prima georganiseerd te zijn. Een mooie goed beloopbare omloop met een vijftal heel zware beklimmingen van meer dan 15% stijgingspercentage waaronder één klauterpartij over rotsen. Een paar steile afdalingen die voorzichtig genomen moesten worden maar voor de rest mooie golvende wegen, bospaadjes, single tracks en ook één passage door het water.

Karen en ik hadden besloten om samen te blijven gedurende de wedstrijd en de eerste 10 km waren voorbij voor we er erg in hadden. De volgende 10 km gingen zelfs nog sneller (deze bevatten dan ook meer afdalingen). Rond km 22 vervoegden we dan het parcours van de 18 km trail en gezien deze dus anderhalf uur later van start gegaan waren, kwamen we tussen deze traillopers en loopsters terecht wat het heel aangenaam maakte omdat je zo terug meer volk voor en achter je had.

Helaas begon Karen na 25 km last van de maag te krijgen en moesten we voor de laatste 6 km het tempo laten zakken. De laatste twee kilometer van de trail liepen bergafwaarts maar toch moesten we het rustig blijven houden omdat de maagproblemen ook invloed hadden op de ademhaling.

Erg was het allemaal niet en het rustig uitlopen zorgde er ook voor dat we nog relatief fris de aankomst bereikten.

Na de aankomst bleken vijf collega's van de Speelhofrunners deelgenomen te hebben aan de 18 km trail en konden we in de turnzaal bij een goed glas verbroederen.

Een goede afsluiter voor een prima dag.