Vandaag de keuze moeten maken tussen twee joggings waar ik nog nooit aan deelgenomen heb: de Dijkrun in Niel of de Kastelenjogging in Zandhoven. Beiden ongeveer zo'n 30 km van mijn deur, dus daar al geen verschil.

Na het bestuderen van het parcours geopteerd voor de Kastelenjogging. Een tocht van 10 km over asfaltbanen, wat kasseien, bospaadjes en grindweggetjes, een stuk grasland en ook nog een stuk langs de oevers van het Albertkanaal. Achtereenvolgens passeren we het Kasteel Hovorst, het Kasteel Montens en tenslotte het Kasteel Hof van Liere. Een mooie omloop met voor iedereen wat wils en zo goed als vlak.

Iets minder dan 300 deelnemers vatten om 15 uur de wedstrijd aan. Gezien ik maandag een loodzware trail over 32 km in de Ardennen op mijn programma staan heb, besloot ik om er een strak tempoloopje van te maken (5:10 à 5:15 per km). De benen voelden goed aan, de wind was al stukken minder dan de vorige dagen, het was droog en er scheen zelfs af en toe een heel licht zonnetje.

Naarmate de wedstrijd vorderde dreef ik het tempo ook ongemerkt een beetje op om tenslotte de laatste kilometers toch maar voluit te gaan.

Na 50 min 36sec bereikte ik de aankomst. Uiteindelijk zelfs een beetje ontgoocheld dat ik niet van in het begin voluit gegaan was. Dan zat een tijd onder de 50 min er heel zeker in, maar gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer.

Na de aankomst toch een bizarre kronkel in de organisatie. De deelnemersprijzen konden pas vanaf 17 uur afgehaald worden, terwijl de meeste lopers toch al om 16 uur binnen waren. Het gaf je natuurlijk zo genoeg tijd om rustig te douchen. Vanuit een commercieel oogpunt (de cafetaria doen draaien) is dat misschien wel een goede zaak maar dan moet men ook consequent zijn. De stand met de deelnemersprijzen was al vanaf 16:15 uur klaar en bemand met twee personen. Toen enkelen probeerden toch al hun prijs in ontvangst te nemen, werden ze vriendelijk gevraagd te wachten tot 17 uur. Maar enkele minuten later konden er plots wel een aantal mensen hun prijs in ontvangst nemen en zo volgden er er nog een paar. Toen de mensen die al die tijd stonden wachten ook probeerden hun prijs te krijgen, werden ze terug gevraagd te wachten tot 17 uur. Bizar.

Natuurlijk gaf het uitdelen van de deelnemersprijzen aan 'vrienden' en aan anderen niet direct aanleiding tot discussie. Jammer, maar hier schoot de organisatie, mijns insziens, toch tekort.

Ofwel begin je er direct aan voor iedereen ofwel laat je iedereen een uur wachten, maar hierop uitzonderingen toestaan is om problemen vragen.