Zondag 11 januari, mijn eerste trail van het nieuwe jaar. Afspraak in Olne in het Land van Herve. Samen met drie teamgenoten afgesproken om naar Olne af te zakken om daar deel te nemen aan de jaarlijkse trail(marathon).

Le Trèfle à 4 Feuilles (Klavertje Vier) wordt georganiseerd naar de geest van 'lopen voor het plezier'. Er is geen podiumceremonie en iedereen (eerste tot laatste) ontvangt dezelfde prijs (T-shirt). Er wordt ons een parcours à la carte voorgelegd: vier lussen van 12-11-10-9 km om zo tot een totale afstand te komen van 12-23-33-42 km. In functie van je conditie en je goesting kan je tijdens de wedstrijd beslissen om ofwel te stoppen na de eerste lus, tweede of derde lus of om de totale afstand te lopen (vier lussen).

Na de zware regenval van de afgelopen dagen was het droge weer op zondag meer dan welkom. Er stond wel een strakke wind en de temperatuur bedroeg niet meer dan 5°. De Trèfle à 4 Feuilles wordt gelopen op deels asfaltwegen maar voornamelijk aardewegen, meestal dan nog smalle holle wegen (vol slijk en water die naar beneden stroomt). Daarom is het natuurlijk ook een trail en geen stratenloop.

Door de zware regen van de voorbije dagen lag de omloop van de eerste lus (12 km) er zwaar bij: drassige weidegronden (zelfs twee maal een prikkeldraad moeten overschrijden), smalle holle wegen omgetoverd in stromende riviertjes die ofwel moesten opgeklauterd worden ofwel in dalende lijn genomen moesten worden, heuvelachtige asfaltwegen die welkom waren om te recupereren, klauterpartijen bezaaid met kleine rotsjes, ... alles wordt ons voor de voeten gelegd tijdens deze lus.

De tweede lus (11 km) loopt enigszins vlotter. Ook hier zijn er natuurlijk de prachtige en overmijdelijke holle weggetjes en glibberige aarde- en boswegen. Maar de meeste asfaltwegen lopen wel in dalende lijn waardoor er toch een redelijk 'hoge' gemiddelde snelheid gehaald kan worden. Bovendien zijn er na de eerste lus al een hoop deelnemers gestopt waardoor de onvermijdelijke opstoppingen tijdens de eerste lus hier bijna niet meer voorkomen.

Hoe de derde en vierde lus er uitziet moet ik helaas schuldig blijven. Want 23 km was voor mij voldoende. Na de tweede lus liep ik dus goedgemuts en heel tevreden de aankomstzone binnen.

Misschien gaan we volgend jaar wel voor het volle Klavertje Vier.

PS. Eén van mijn teamgenoten, Hans Geyskens, kon er maar niet genoeg van krijgen en liep de vier lussen (een trailmarathon dus). Sterke prestatie, Hans.