Zondagmorgen 8 uur aan het Lindenhof, klaar voor onze rit naar Scherpenheuvel.

Elke ploeg die zichzelf een beetje respecteert, moet hier eens geweest zijn !

Met 12 man aan de start, met de zon op de achtergrond en met het nodige enthousiasme kon het niet anders dan een leuke dag worden.
Omdat Pat en ikzelf een beetje moesten herstellen van de zware rit van zaterdag (200 km, 16 hellingen en dat tegen 29.8 gemiddeld) en ook omdat de ploeg uit twee snelheden bestaat had ik me voorgenomen om resoluut de kop te nemen en daar het tempo onder controle te houden.

Met 28 gemiddeld kon iedereen goed mee en werd er veel gelachen en gepraat tijdens de rit.
Eens in Berlare aangekomen, stonden Bert en Sandra ons op te wachten met een hapje en een drankje.
Na nog een paar kleine besprekingen en richtlijnen van onze koersdirecteurs Arno en Kato, konden we onze tocht verder zetten.

Daar aangekomen kon iedereen die dat wenste een kaarsje laten branden voor een vruchtbaar en sportief jaar en eventueel voor andere wensen.Onze Italiaantjes hadden afgesproken met hun vrouwtjes om hun dagje verder te zetten in familiale kring.

Nog een paar vitaminen (rijsttaart en cola) en de weg naar Temse kon ingezet worden.
Snel werd duidelijk dat de snelheid drastisch werd opgedreven en we in een rotvaart naar huis zouden gaan. Onder begeleiding van zes kopmannen en een paar windstoppers kon iedereen mee.
Niemand heeft moeten opgeven, ook al zijn we niet meer onder de 36 gegaan.
165 km en dit tegen 30 gemiddeld, dit zijn nu enkele cijfers om mee uit te pakken zenne.

Nog een tussenstop in Berlare, afscheid genomen van onze begeleiders en dan de dijk op.
Het was dan zondagmiddag 14 uur en dan moet je oppassen !
Er komt dan een ander soort wielerliefhebber op de weg en die hebben nu eenmaal voorrang.
Mama's met kindjes, papa's die één keer per jaar op de fiets springen...
Je kan dan best uit de weg gaan en dus was de snelheid eruit. Gediciplineerd (?) twee aan twee naar huis.

(niet veralgemenen he freddy, deze discussie wil ik graag aangaan ..., noot van de webmaster)

Het was een leuke dag waar het groepsgevoel volop naar boven kwam.
Eén persoon wil ik daarom zeker bedanken.
Hij heef alles uitgestippeld, de rit eens op voorhand gereden en alles in goede banen geleid en dat met veel inzet en de nodige stress om er een toffe dag van te maken.

Dank je IVO voor je inzet en enthousiasme.

(Verslag WTC Verschueren Cycling Team)