UCI zet licht op groen voor team Vandenbroucke
Het is dan uiteindelijk toch allemaal op zijn pootjes terecht gekomen.
De UCI heeft Cinelli-Down Under, de nieuwe formatie van Frank Vandenbroucke, officieel geregistreerd waardoor de ploeg in wedstrijden kan uitkomen.
Ploegleider Nico Mattan zocht toenadering tot de Australische formatie Fuga-Down Under, nadat de ploeg met alleen Cinelli als naamgever niet van de grond kwam.
De deal is nu dus ook formeel goedgekeurd. VDB, Bert Roesems en de andere renners van het team kunnen van start.
Vandenbroucke: "Ik zeg nooit dat ik geen doping heb gepakt"
 In de Ché die morgen verschijnt, spreekt de gevallen wielergod Frank Vandenbroucke wel bijzonder openhartig over doping.
Hieronder de interessantste passage uit het interview met de huidige renner van Cinelli.
Renners vinden dat ze geen doping pakken als ze nooit op heterdaad betrapt werden.
Op dat vlak ben jij eerlijker. Jij zegt: "Ik ben nooit betrapt, ik heb nooit positief getest." Meer niet.
VANDENBROUCKE: Ik heb inderdaad nooit gezegd dat ik geen doping heb gepakt.
Maar ik heb ook nooit gezegd dat ik wél doping heb gepakt.
In 1999 won ik Luik-Bastenaken-Luik op magistrale wijze en - wat de mensen ook denken - op een eerlijke manier.
Want ik weet 100 procent zeker dat ik die dag niks anders had genomen dan de tweede, de derde, de vierde en de vijfde in de uitslag.
Iedereen reed die dag met hetzelfde in zijn lijf, we streden met gelijke wapens.
Dus was dat een eerlijke wedstrijd, met een eerlijke uitslag.
Die dag - of beter, dat jaar (1999; red.) - was ik de beste van allemaal.
Dat wist iedereen in het peloton.
Je zegt niet: "Ik had die dag niks genomen."
VANDENBROUCKE: Dat zeg ik inderdaad niet. Destijds wist iedereen wat de anderen namen en deed dan gewoon hetzelfde.
Nieuwe dopingproducten moesten natuurlijk wel in het peloton geïntroduceerd worden door de zogenaamde pioniers.
Dat Gewiss (een Italiaanse ploeg; red.) de epopionier was, weet iedereen.
Furlan, Berzin, Argentin... op een bepaald moment reden die mannen 10 kilometer per uur sneller dan de rest.
Ik heb nooit de kans gehad
om een pionier te zijn, om een nieuw soort doping als eerste uit te proberen.
Dat laatste klinkt alsof je er spijt van hebt?
VANDENBROUCKE: Maar natuurlijk, dat geef ik eerlijk toe.
Als ze mij toen de kans hadden gegeven om een nieuw wondermiddel als eerste te testen, had ik dat zonder twijfel gedaan.
Jammer genoeg heb ik die chance nooit gehad. Ach, iedereen had die kans gegrepen.
Daar moet niemand hypocriet over doen!
Wat zou jíj doen als je morgen als eerste een illegaal, maar niet opspoorbaar product kon krijgen waardoor je plots de beste journalist van het land zou worden?
Ik zou het aannemen, vermoed ik.
VANDENBROUCKE: Voila! En dan zou je verwachten dat renners 'nee' zeggen tegen zo'n aanbod?
Als je altijd met gelijke middelen streed, kunnen we niet anders dan concluderen dat je...
VANDENBROUCKE: (onderbreekt) Ja, ik had klasse. Ja, ik was geboren om te koersen en om te winnen.
In 1994 won ik als 19-jarige de koninginnerit van de Ronde van de Middellandse Zee, op de Mont Faron, voor Davide Cassani en Yevgeni Berzin.
Die gasten hadden toen een hematocrietwaarde van 60. Die van mij was 42! Dat ik daar toen won... Ma joeng toch, ongelooflijk!
Mijn grootste prestatie was niet die overwinning in Luik-Bastenaken-Luik, maar die op de Mont Faron.
Omdat ik toen met ongelijke middelen streed. Zij waren geprepareerd tot en met, door dopingdokters Michele Ferrari en Luigi Cecchini.
Terwijl ik... Ik reed bij wijze van spreken rond op water en brood.
|
