Polderrit zondag (23/09/2012)

Met 18 sneden we afgelopen zondag onze min of meer eerste herfstrit aan.
Het werd aarzelend licht en er was lang geen zekerheid of we het wel droog zouden houden die ochtend.
Maar mag ik jullie een handig trucje verklappen?
Als je merkt dat Hubert met zijn nieuwe Trek-fiets is mag je er gerust in zijn, het zal niet regenen!
Stop je regenvestje dan maar terug in je achterzak.
Via Sombeke, Waasmunster en Lokeren reden we naar Eksaarde met als gelegenheidskopman Gert,
miljaardegrijs zeg, wat had die gepakt?
Hoogstwaarschijnlijk is hij er achter gekomen dat een suppo meer effect heeft als je de verpakking er van rond haalt.
Qua toegankelijkheid is het trouwens ook wat aangenamer denk ik...
In elk geval, de Gert op kop samen met Erik en Franz, ze sneden erdoor zoals een mes door goei boter.
Al snel kwam het Wachtebeeks domein Puyenbroek in zicht en dan wordt iedereen al wat nerveuzer,
een eerste vrij stuk komt er aan en dan wil iedereen mee zijn natuurlijk.
Tegen een rotvaart werd het domein gepasseerd en eens terug op de grote baan hergroepeerden
de uithijgende groepjes zich terug tot een kompakte rood-roze bende.
Een eindje verderop slaan we dan linksaf om richting Mendonk - Zelzate te rijden en aan de brug over de vaart moet onze
Louis altijd eventjes een technische ingreep uitvoeren en het bord platleggen.
Van die pauze maakten enkelen gebruik om een piesken te doen, waaronder onze Franz.
Maar met de beste wil van de wereld, het lukte onze kopman niet om een degelijk staaltje in de berm te laten klateren.
Wat zou je wel willen, met een tiental schapen die luid blèrend ( of waren ze aan het lachen? ) naar die mens zijn spel aan het kijken waren.
Volgens mij dachten sommige nostalgische schapen terug aan hun lammetjes-tijd, toen ze nog gespeend werden.....
Allez vooruit, de Franz zijn spel weer ( droog ) naar binnen en onze weg verder gezet richting Axel.
Via Zuiddorpe ( waar zowat de helft van de huizen te koop staat om één of andere reden )
reden we via prachtige polderwegen naar Koewacht.
En inderdaad, in de verte was het lawaai van de expressweg te horen en wederom werden de snelle mannen wat bedrijviger,
vrij stuk nummer 2 begon.
Het mooi ronddraaien als er een kopgroepje weg loopt nog niet zo gesmeerd als we zouden willen maar dat komt nog wel.
Hergroepering te Stekene en in strakke tred naar Belsele en Waasmunster alwaar we
een derde keer nerveus moesten worden omdat de eindsprint eraan kwam...
De Moezen zijn terras werd ondanks de eerste lichte regendruppels ingepalmd
en geboeid keek iedereen naar al dat jong geweld op den Dries die hun startdag met de scouts beleefden.
Of werd er naar de leidsters en de kookmoeders gekeken?
Enkele koude rillingen langs de ruggengraat later gingen de meesten dan toch maar naar binnen
en zo werden de boogschutters ook wat nerveuzer..
PS: volgens recente berichtgeving van GAIA hebben de schapen geen traumatische ervaring opgedaan....(GG).
(Verslag Forza Elversele)