De dag erna heb ik dat dan rechtgezet bij die mensen. Ik, verlegen type, voor een groep van 25 oude bengels, de één al knorriger dan de ander. Maar ... ze hebben mijn verontschuldigingen blijkbaar wel geäpprecieerd. Een PAK van m'n hart.
We hebben het goed gemaakt met een extra dessertje en mijn verontschuldigingen. Het was een oerdomme fout van mezelf.
En vandaag ben ik moe. Nogal druk weekend gehad van werken en van weggaan. En dat laat zich voelen natuurlijk.
Ik had vandaag toch weer van die steken zo onder m'n borst. Ik had wel iets met cafeîne gedronken, zou het weer daar aan te wijten zijn ?
Ik heb koffie afgezworen, niet dat ik er liters dronk, maar 's avonds kon ik die al niet meer verdragen en ik dacht dat die steken die ik 's morgens steeds rond hetzelfde uur had daar ook van kwamen. Nu, gisteren heb ik het ook wel even gevoeld. Misschien toch even laten checken. Al bij al nader ik de 40 en neemt mijn pa al zeker 10 à 15 jaar iets voor zijn hart en zijn vader had wel een aantal hartinfarcten gehad. Dus ja... Ofwel heeft vermoeidheid er toch ook wel iets  mee te maken. Nu ik vorige week gehoord heb van iemand wiens man naast haar in bed lag 's morgens, levensloos, dan denk je er toch wel een klein beetje meer aan. Alhoewel ik denk dat mijn bezorgdheid over mezelf voorbarig zal zijn. Het zal wel vermoeidheid en cafeïne zijn.... en niks anders. Nu, een check-up kan nooit geen kwaad.