We moeten genieten, maar ik kan het niet 100 %. Er cirkelen te vele dingen in mijn hoofd die me niet gerust laten. Dus kan ik maar één conclusie daaruit trekken dat het gewoon aan mezelf ligt.
Onze vakantie is niet slecht, maar is ook niet super. Het heeft zo vele up en down momenten. Het is zo altijd een strijd tussen onze karakters. Precies alsof we er alletwee geen 100 % voluit kunnen voor gaan. Nu, een relatie is geven en nemen, is water bij de wijn doen. En zelf denk je meestal wel dat het altijd jij is die het meeste water bij de wijn doet.
En dan heel die stomme geldsituatie. We moeten praktisch een dubbele fulltime werken en dan raken we nog maar net rond. In de vakantie wil je dan ook wat genieten, maar je moet toch steeds maar je budget serieus in de gaten houden. Nu, we hebben er al van genoten. We zijn al regelmatig iets gaan eten, we hebben aanhangfietsjes voor de kids gekocht zodat we wat fietstochtjes kunnen maken. Maar dan krijg ik alweer de krul als mijn man zegt : volgende week ga ik iedere avond een toer met mijn fiets gaan maken, want mijn bijgekomen kilo's (hij komt altijd meteen een paar kilo's bij als't vakantie is) moeten er weer af. Ik zeg : 'We gaan toch nog wel eens gaan rijden met de kids?' En dan kijkt hij zo vertwijfeld naar mij van : 'Moet dat nu nog een keer, we zijn al 2 x gaan rijden...'
Tijdens onze paar dagen dat we weg waren heeft hij zich bij momenten serieus geërgerd aan het gedrag van onze dochters : ze trunten te rap. Jaaah.... het zijn wel echte meisjes dat wij hebben. En ze zijn soms wel redelijk angstig. Maar de ene jut soms ook wat de andere op. En dan maakt hij zich daar meteen ook druk in. Ik probeer dat altijd wat te kalmeren en hen warm te maken zodat ze hun angst vergeten. En zo zit ik dan met '3 tjalpers' op m'n kot. Oh ja, dat is de dinges des levens zeker, of hoe zeggen ze dat.
Soms vraag ik mij af wat er daadwerkelijk in de gedachten van mijn man omgaat. Maar ik zal het nooit weten. Want praten doet hij nooit echt, tenzij hij explodeert. En dan komt het er allemaal uit zoals een berg die lava spuwt. Hij heeft nog nooit echt kunnen babbelen.
Ik vond het wel goed toen we zaten te bbq'en bij zijn ouders... hij had al een glaasje op en was al wat aan het doordraven over wat we nog zouden moeten kopen om onze winkel nog meer op te waarderen. En kreeg er toch commentaar op van zijn ma. 'Maak maar eerst dat je rond raakt met wat je hebt.'
Dat is soms het probleem van mijn man : hij wil meer hebben dan dat hij kan. Hij denkt altijd dat het niet goed genoeg is. En er moet altijd iets extra bij.
Ik heb vaak het idee dat hij niet echt beseft hoeveel 1 Euro waard is. Voor hem is het meer : heb ik het nodig, dan moet ik het kopen of vind ik het mooi, dan moet ik dat hebben. Maar je moet het ook nog kunnen.
Bv. er waren solden. Wij kopen onze zomerkleren wel meestal met de solden, omdat wij toch in ons verlof het meest onze 'mooie kleren' dragen.
Ik moest dringend mijn kleerkast aanvullen, want die is zeker minder dan de helft van die van mijn man. Dus gewacht tot de solden en dan in de aanslag achter de zaken die ik nodig had. Ik was content van mijn aankopen, het eindtotaal scheelde 40 % ivgl met als ik het een tweetal weken eerder zou aangekocht hebben. Natuurlijk wou mijn man ook nog eens wat gaan halen. Hij is tuk op mooie kleren, wat ik niet mis vind. Is eigenlijk ferm gemakkelijk. Ik moet nooit kijken voor zijn kleren. Hij had 7 stukken mee. 2 ervan waren uit de solden, de rest nieuwe collectie. Ik kon eigenlijk ontploffen, heb dat wel eens doorgestoken, maar wilde daar ook niet te geweldig in zijn.
Toen we nu laatst voor een paar dagen naar Nederland waren omdat ik eens de Efteling wou doen met de kids, verbleven we in een prachtig hotel (geboekt met een voordeel-arrangement van Flair :-) De brasserie die erbij was had wel heel lekker eten. Ik stelde voor om daar ons avondeten te nemen, het zomermenuutje zag er aantrekkelijk uit van formule. De ober komt : 'Wat wenst u te drinken ?' Mijn man nonchalant : 'Oh, doe maar een flesje rode wijn' En ik bij mezelf : 'Huh, een flesje rode wijn, een spa bruis was ook al ok voor mij, dat zal wel een duur flesje worden, maarja kom, we kunnen er maar het genot van hebben, voor een keer'. Dat flesje wijn kostte wel meer dan onze maaltijd 3 gangen per persoon. 28 Euro !!!' Hij was er eigenlijk zelf wel van geschrokken. Ik zei : 'Ja, ze profiteren daar wel wat van op restaurant. Wij zouden het thuis moeten aankopen, het kost minder dan de helft.' En dat zijn zo al van die kleine dingen.... die het soms eens te groot maken voor mij.
Vanavond is het dus weekend. Vraagt hij mij : 'Doen wij iets vanavond?' Ik zeg : 'Volgende week gaan wij nog eens uit, vanavond zou ik toch graag de kids thuis houden en eens gewoon thuis blijven.' Een paar uurtjes later kwam hij af : 'Ah, ze spelen de match van Club Brugge op groot scherm in 't café. Ik ga kijken.' Ja, en zo had hij toch een reden gevonden om vanavond weg te kunnen gaan :-) Het is precies vakantie en hij moet er niet uit morgen, en hij kan er maar eens van profiteren en we moeten ook niet persé overal tesamen naar toe, maar hij heeft het toch slim aan boord gelegd. Moeder zal wel voor de kids kijken....
Nu, ik heb me wel geamuseerd. We hebben nog een taart gebakken ! Morgen bbq bij mijn ouders met m'n zus en gevolg. Maar tuurlijk moesten mijn dochters vanavond al eens proeven hoe hun gebak gelukt was. :-)
|
