Zondag hadden we in de namiddag een afspraak. Mijn man vroeg of het mogelijk was die te verplaatsen. Er was juist voetbal en hij zou in het café gaan kijken. No problem. Ik moest zelf ook nog ergens naar toe met de kids en zo had ik wat meer ruimte. Ik had gevraagd als ik dan thuis was tegen 18u15 dat hij dan onmiddellijk thuis zou zijn, zodat we konden vertrekken.
Toen ik thuis kwam, een half uur later dan gepland, was hij na 'n kwartier nog niet thuis en hij zat gewoon aan de overkant van de straat, dus hij had mij zeker zien thuiskomen.
No problem voor mij hoor. Ik zou wel voor de deur oprijden, binnengaan en melden dat we weg zijn. Maar 'k vond het van aan de andere kant toch wel een beetje straf, ik was zelf al een half uur later thuis geraakt, dus het begon al te nijpen voor onze volgende afspraak, dat ik hem dan NOG moest gaan halen. Maar ik doe dat dan kort en krachtig : Ik ben NU weg. En we waren ook meteen weg. :-)
's Avonds is hij goed in z'n bed geraakt... het was tijd : 's middags 2 schuimwijntjes en een rode wijn, in de namiddag x aantal biertjes, 's avonds een aperitief van het huis, een biertje en 2 Irish Coffees. Je zou van minder slapen hé :-) Maar tegen zo'n mix zou ik niet kunnen hoor. Nu dat kan mij niet schelen, zolang hij mij niet tot last is. Maar zo alles door elkaar naar binnen gieten. Bweuk... Heb je daar dan nog genot van ?
En hij weet dat ik toch ga rijden, dus dat is al een garantie voor hem. Hi, hi.
Maar wat ik ook wel straf vond en ik ga nu zien wat hij gaat doen. En ik ga er niet te veel proberen over door te drammen. Ik zou echt eens willen zien voor wat hij kiest. En voor mij bepaalt dat VEEL.
Dit weekend zitten we met enorm veel werk en onze oudste dochter moet net optreden in haar dansschool. Dat is de zaterdagnamiddag om 15 uur, maar dan kan geen van ons beiden weg, maar ze mag wel mee doen. En zondagnamiddag om 15 uur.
Zondagmiddag moeten we net een groot feest gaan verzorgen. Tegen 14 uur moet dat redelijk rond zijn. Dus kan ik dat nog net halen tegen 15 uur om daar te raken. Ik had gevraagd aan mijn man : Ga je ook niet mee ?
Hij : 'Maar neen dat gaat niet lukken. We gaan ons weer heel de tijd moeten opjagen om daar te raken en ik zou liever met onze helper, zoals ieder jaar, daar nog wat drinken en een klein beetje blijven hangen, zoals op andere jaren. Ze zouden wel zeggen : die zijn rap weg.' Waarin ik hem wel grotendeels gelijk heeft. Ik vind het belangrijk dat toch minstens 1 van onze 2 kan gaan kijken naar onze dochter. Dus ik heb er niet te veel meer verder op aangedrongen.
Nu zegt hij zondag tegen mij in de auto : 'Zondag is het de laatste match van de plaatselijke voetbalvereniging en ze zullen normaal kampioen spelen, dus 't zal geestig worden'. En ik : 'Ah, maar je zal niet kunnen gaan, want we zitten met dat feest.' Hij : 'Ah, ja, tjuu, ... maar ja, het is om drie uur. Ik zou dan nog kunnen gaan.' Ik kon met de slag ontploffen : hij kan al heel de tijd niet gaan naar het dansoptreden van zijn dochter en als het voor dat voetbal was dan gaat het plotseling meteen wel. Ik zei : 'Zondag om drie uur is dat optreden van onze dochter ook.'
En dan hield hij zich in en dacht waarschijnlijk : 'Shit, nu ga ik toch niet kunnen gaan, is juist op hetzelfde uur en ik ging niet gaan naar dat dansen'.
Ik zei dan nog : 'Kijk, jij doet wat je wilt. Als je graag gaat moet je gaan hé.' Maar hij zal ook wel aan de toonaard in mijn stem gehoord hebben dat dat mij niet zo fel beviel. Ik heb er dan een later moment nog wel eens over opgesmeten, maar nu ga ik het bewust gerust laten en eens zien voor wat hij kiest. En dat zal voor mij toch veel bepalen over mijn verdere toekomstperspectieven. Niet dat ze drastisch gaan wijzigen, maar over mijn ingesteldheid, waar ik wel of niet voor ga en waar ik wel en geen rekening (meer) mee houd.
Als het anders een zondagnamiddag is en we zijn allebei nogal moe, dan ziet hij het de zondagnamiddag vaak niet zitten om ergens naar toe te trekken voor de kinderen. Ja,ik mag gaan, maar hij gaat rusten (en achter mijn pc kruipen :-) ) Maar als het voetbal is, dan heeft hij haast geen tijd van te eten, is hij ook wel moe, en komt hij 's avonds zeker niet voor 20 uur thuis. De match is altijd om 15 uur.
Trek je conclusies.
Ik zat hier vanmorgen in de Flair te lezen, verhalen van madammen die bedrogen waren door hun man, maar het had volgens mij ook veel te maken met openheid en verdraagzaamheid in een relatie. Je moet elkaar nu ook de keel niet toenijpen vind ik, elk heeft een eigen persoon van bestaan en je moet toch niet direct wantrouwig zijn. Maar soms denk ik dan : erger ik mij hier op papier soms wat overdreven aan mijn man, maar ik verdraag het of sta het oogluikend toe of zo, of is het eigenlijk effectief zo dat ik kordater zou moeten optreden ? Maar iedere man is zo 'n beetje gelijk zeker als je hem wat langer kent ?
|
