feelings

Dit weekend hadden we een 'goed gesprek' Het ging eigenlijk een beetje over onze toekomst. We zijn nu min of meer geschikt, als we genoeg voor ons huis krijgen, dat we het verkopen aan onze buur. We zijn ondertussen aan het uitkijken. Ik heb een prachtig huis gezien waar alles is wat ik graag zou willen, instapklaar, ruim, ook voor de kids heel tof. Valt goed mee van prijs en is geen km van m'n ene werk.

Zoals m'n chatmaatje het zo mooi zegt solliciteert hij openlijk naar andere vrouwen. En hij kan ook z'n liefde niet voor z'n koffiemadam wegsteken. Hij geeft het toe ! Ik heb het eigenlijk letterlijk gelezen: Ik zie je graag xxxxxx ! Jah, wat moet je daar als echtgenote weer van denken. Weer je ogen toe doen ? Ik heb het hem gevraagd en ik heb ook gezegd. Je zegt altijd dat je iets mist in je leven : is het dan misschien dat ? Ik zei dat hij een keuze moet maken voor z'n eigen geluk. Dat ik veel liever heb dat hij dan gelukkig is zonder mij dan met mij. Want dat vreet ook aan mij. Maar als je dan aanstuurt op z'n koffiemadam, ja hij is er nog altijd verliefd op, maar ja, dat is ook oppervlakkig en hij weet ook niet hoe het werkelijke leven met haar zou zijn. (Maar dat weet je nooit he). Ik dacht ook dat ik met een hele vrolijke onbezorgde jongen samen was. En zij blijft ook het contact aanhouden. Heeft nochtans al een paar relaties gehad, maar komt toch niet naar hem.... Ik begrijp dat niet goed. Akkoord dat zij misschien wel heel materialistisch ingesteld is en dat het haar bij een man vooral daar om draait. Ze werkt wel veel, maar ze hangt ook graag de prente uit. En denkt zij dat zij dat met mijn man niet kan. Hij heeft toch ook z'n vast werk en hij is geen 'bucht'. Oh ja, ik kan er blijven over zeveren. Het is al tien jaar dat die vrouw passief meedraait in onze relatie. Ik heb dat hem ook gezegd. Hij verlangt volgens mij wel naar die keuze, maar is bang om die onbekende keuze te maken.

Daarmee dat ik dan ook zou willen weten als hij het nog effectief ziet zitten om een ander huis te kopen of als we beter de boel en 2 doen en elk ons eigen leven leiden. Of blijven we samen en zijn we ook samen of blijven we ogenschijnlijk samen maar gaan we elk onze weg ? ...... Het zijn allemaal mogelijkheden. Er moeten gewoon afspraken gemaakt worden. Duidelijke. Want ik kan er niet meer tegen. We hebben nu financieel nochtans een meer stabiel leven, we zijn een jaartje verder en alles loopt zo ongeveer zo als het zou moeten lopen. En dan stuurt het aan op een situatie waarmee we al dat wat we nu het laatste jaar in een veilige baan trachten te krijgen weer plots op een heel ander spoor kan gaan.

Eigenlijk denk ik dat ik gewoon veel te braaf en veel te verdraagzaam ben. Dan gingen wij misschien nooit financieel zo diep gegaan zijn met onze zaak, mocht ik wat harder opgetreden hebben. Maar soms is hij als een kind die z'n lip pruilt tegen dat hij z'n gedacht krijgt. Hij is nochtans niet slecht hoor :-)