|
Zucht. Net m'n administratie gedaan. Alles moest zo verbeteren. Maar aan dat verbeteren zijn natuurlijk extra kosten verbonden. Wat kleine veranderingen, een ander concept.... We zijn nu een paar maanden verder..... Ik vind het niet echt verbeterd. In het begin wel.... Maar nu stabiliseert het zich terug en raakt het op de duur weer zo het gevoel van nog net met je hoofd boven water te blijven spartelen.... Zovele jaren is het al zo. We hebben al in woelige stormen en onweer gezeten. Telkens werden we 'gered'. Maar op de duur kan je eigenlijk zeggen : 'Telkens werden we gesponsord'.... Het is veel en hard werken. Maar toch doen we het graag. We kunnen er niet van scheiden. Maar ervan scheiden is misschien helemaal scheiden .... omdat wij nooit tot eenzelfde mening komen. Ons toekomstbeeld verschilt altijd. En ook kan hij er volgens mij niet mee omgaan dat zijn arbeidssituatie zou veranderen. Hij zou zich een mislukkeling voelen..... Maar tegenwoordig is dat toch echt niet meer zo hoor. Niks is makkelijker geworden.
Mijn idee is : het deeltje dat we elke dag zeker zijn nog houden + zijn specialiteiten voor bepaalde winkels verder maken en de rest gaan werken. Maar ik geef toe : het zou ook een aanpassing zijn voor mij.
Je hebt in beide situaties je vrijheden en je gebondenheden.....
En soms denk ik dan : niks blijft in het leven. Alles verandert. Niks kan blijven bestaan. Waarom zouden we dan toch niet de stap wagen en zien wat alles ons brengt. Moeten we durven door die orkaan gaan die er normaal wel zal van voort komen? Die misschien meer veranderingen met zich zal meebrengen dan dat we zelf willen ? Niet alleen zakelijk of financieel maar ook privé ?......
|
