En het is een poets- en administratiedagje geworden. Ik was eigenlijk wat ontgoocheld. Wat een saai leven zeg.....

Werken, werken, werken, werken..... slapen, slapen,..... Kunnen we nu eens een keer er op uit, heeft meneer weer geen zin..... Altijd hier in dit dorp en tussen deze muren. 

Aan m'n buitenkant zal je't niet zien hoor. 

Onze enigste uitdaging is ons werk. En er is ZO VEEL MEER ! 

Het was best wel een gemoedelijke rustige sfeer hier ten huize vandaag. Een mens moet eens kunnen rusten ook. 

Ik had het eerste initiatief genomen en m'n voorstel was afgewezen. Ik dacht : 'Ik maak er niet veel poespas van en laat het maar aan hem.' Eerst ging hij nog een terrasje doen, maar toen was hij aan 't karweien en toen hij gedaan had zat hij met zijn neus in zijn vakliteratuur. Het begon toen toch al tijd te worden om nog eens een stapje te zetten als we nog ergens naar toe wilden..... Maar hij piepte precies niet veel. Verdacht....

En toen ik vroeg of er nog wat op de planning stond was het : 'Neen'.

Olé ! We hebben het zo weer snel gehad. Onze plannen voor vandaag zijn gewoon 'nikske plannen'.

Saai. Vandaag dan maar wat rustig houden en mij nog eens wat op m'n terras leggen zeker om dan morgen, overmorgen, en overovermorgen weer heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel te werken.