Hij staat zwaar onder emotionele druk dat we bijna alles alleen doen. We hebben enkel nog een weekendhulp en we poetsen op onze vrije dag zelf. Onze beide vaders herhalen op tijd en stond dat we geen 'daguren' meer mogen aanvaarden. We sparen daar idd een hele hoop mee uit, maar soms is het fysisch wel zwaar. 's Avonds zijn we echt moe. 's Ochtends moeten we onszelf ook vaak een duw geven om uit ons bed te geraken. Mijn ma zegt altijd : 'Maar het moet natuurlijk gaan ook hé met jullie twee.' Die begrijpt de situatie ook beter omdat ze er meer inzicht in heeft. Ik begrijp onze beide vaders ook hoor. Volgens mijn vader is het beter een paar klanten te verliezen dan iemand te moeten aanvaarden omdat die zo kostelijk is. Ik stelde voor aan mijn man vanmorgen om toch iemand te vragen met dienstencheques om maar om de 14 dagen te komen poetsen en ik kreeg direct reactie. Ik zeg : 'Op den duur is het zo dat je op onze vrije dag altijd gepresseerd zit om je huis weer spic en span te krijgen.' En hij is daar wel vrij fanatiek in. Nu een proper huis is nog zo gezellig. En dan het volgende element : dat ik voor hem niet hoef op reis te gaan naar Frankrijk, dat dat ook te veel geld kostte naar zijn idee. Oh ! De druppel van m'n emmer liep over ! Dat we eens 1 weekje naar Frankrijk gaan is er te veel aan ! Het is onze eerste 'grote reis' met onze dochters van 8 en 10 jaar. Nu moeten we het doen ! Binnen een paar jaar willen ze ook niet meer mee ! En ik heb het financieel goed bekeken dat het niet al te duur uitvalt ! Grmbl ! Bliksem ! Pdang ! Ik kijk er al zo naar uit ! Ik hoop dat het enorm meevalt. En dan heeft meneer weer geen zin. Vorig jaar was het ook van dat. Uiteindelijk zijn we dan voor 2-3 dagen naar Parijs en regio geweest. En dan moet je nog maken dat het zeker naar zijn zin is of hij loopt met een pruillip tot op de grond. We zijn eens met 1 overnachting naar Antwerpen geweest en gingen naar een kindershow gaan kijken. Dat was ontzettend tegen zijn gedacht. Voor één keer dat ik wou dat hij daar naartoe meeging. Het was met een overnachting en dan nog een uitstap eraan gekoppeld..... Ik was alweer opgevreten van de zenuwen in m'n binnenste omdat ik het wou plezant maken, aangenaam, en niks pakte aan. De tweede dag toen we nog eens naar Bokrijk trokken was het gelukkig iets beter. En weet je wat ik dan nog het strafste van alles vind : één reisje van één week op een volledig jaar is er TE veel aan ! Maar een voetbalabbonnement van 550 Euro moet je zelfs je echtgenote niet over spreken. Je koopt dat en je gaat ! Dat is normaal. Dat is het enigste uitje dat je als man nog hebt volgens hem. Zijn voetbal. 's Avonds is het ook 80 % voetbal op tv. Ik por er niet over. Ik kruip dan achter mijn computer. Akkoord : het is zijn grote hobby en dan is hij nog eens gezellig uit onder mannen, en je moet er nog eens uit zijn. Maar dat het dan te veel is om één klein simpel weekje naar Frankrijk te gaan ! Grmbl ! Dubbele bliksem !

Nu donderdag zijn onze beide dochters op uitstap met school. Ik heb daar nog een bon liggen voor een wellness en dacht : Misschien kunnen we dat wel eens doen. Hij doet dat ook nog graag. Maar het is niet echt nodig hoor, als het geld kost. Neen, het kost geen geld. Het is een kado-bon. En dan dacht ik : 'Je hebt gewoon geen zin om met mij te gaan zeker. Je zou misschien liever met je 'koffietrien' gaan.' Dan heb ik gezegd dat we gewoon niet gaan, dat het geen probleem is, dat die bon toch nog geldig is tot in 2015. Dan kan hij tegen dan misschien met die 'koffietrien' gaan... Neh.... 

Jaah.... echt goed snor zit het momenteel niet tussen ons twee. Moe van het vele werken waardoor andere basiszaken verloren gaan en bij mij speelt altijd maar dat gevoel, al zo vele jaren, dat die oude liefde van hem nooit zal roesten. En ik begin dat ferm beu te worden. Of overdrijf ik en zie ik het groter dan het is ???? Dat kan natuurlijk ook. Het is misschien ook een 'verzetje' 'ontspanning' in zijn saaie, drukke leven. Nou, dat 'verzetje' 'ontspanning' van een vriendje waar ik lieve smsjes naar stuur heb ik ook niet !  

Mijn grootste plezier die me dag na dag de moed er doet inhouden is : relativeren, positief denken, dat je nooit alles kunt hebben wat je wilt, dat een goede gezondheid belangrijk is en vooral die twee kadetten die snel groter worden !