En als ik het zo bekijk op m'n blog, dan zat ik in 2009 al te zagen dat het werk veel te lastig was. En 4 jaar later doen we nog steeds hetzelfde. Ha :-D Zo erg kan het ook niet zijn hé. Maar het is zwaar werk. Dat is een feit. En momenteel doe ik het echt nog omdat ik momenteel nog niet de stap durf nemen naar een ander soort werk. En zolang mijn man bij zijn overtuiging blijft dat hij er nog steeds blijft in geloven, kan ik ook niet anders. Je kan zo heel je leven in Sinterklaas blijven geloven. Het is beter, dat is een feit. Financieel. Bijna volledig zonder personeel en een deel kosten die weggevallen zijn. Maar fysiek is het nog een stuk zwaarder. Nog ? Ja, nog. Maarja, dat zombie-leven raak je wel gewoon. Je weet soms gewoon niet meer dat je constant vermoeid bent. Als je dan eens met dat befaamde 'tuutje' van je elleboog ergens tegen stuikt, DAN ! weet je het wel. Het doet nog veel meer zeer dan dat je 'in normale toestand' bent. Ik durf ook niet echt zeggen of het een betere toekomst zou zijn om over te schakelen naar ander werk en terug uit te gaan werken. Het leven is zooooooooooo kostelijk. Maar als een ander dat rond kan krijgen, dan moeten wij dat ook kunnen. Feit is dat we niet alleen zijn als zelfstandige die kiest om zonder loonskosten ed te gaan werken. De mensen durven er precies veel meer voor uit komen. En dat is volgens mij omdat ze 'genepen' zitten en niet meer ander kunnen dan dat uit te brengen. Voorlopig is mijn grootste motivatie waarvoor ik het doe : mijn man. Omdat hij het wil, volg ik hem. Maar soms voel ik mij een 'kutterboerke'. Alles wordt zo groot, de ene firma wordt in de andere opgeslorpt. Alles gaat naar massa en mega. En dat kunnen wij niet, ook niet in onze prijzen, omdat wij te klein zijn. Wij kunnen enkel proberen kwaliteit te leveren,origineel te zijn. Maar dat kunnen wij ook niet omdat we het praktisch maar meer met 2 doen. En doen we het met een 3de erbij, dan zijn de loonskosten meteen al weer te hoog, waardoor we weer niks meer over hebben.
En als afsluiter...
Mijn oudste dochter begint te puberen ! En die moet nog 10 worden. Maar het zijn wel degelijk pubermanieren zegt haar meester, toen ik vertelde welke streken ze in had. En ja, de kleinste, de plaaggeest, doet soms niks liever dan de stoom uit haar oren te doen komen :-)
|
