Dus dwz dat we haar niet meer zien van 28 juni tot na het verlof. Ons meisje in opzeg komt tot rond 16 juli. Dwz dat we het nog een weekje met z'n twee mogen doen. Eerst gingen we een jobstudent aanvaarden, maar mijn man ziet dat niet zo zitten om zijn energie daar in te steken. We werken in feite toch uit.... Ik verlang eigenlijk tegen dat we een paar maanden verder zijn na onze vakantie en hoop dat alles dan goed verloopt en dat we voelen dat we stappen vooruit gaan..... Het is soms alsof ik mij probeer op te trekken aan een touw om dit stuk nog te overbruggen, te rekken, dit moeilijke stuk, waar het hoogstdringend tijd is dat we ingrijpen, want de aanpassing kan alleen maar in ons financieel voordeel zijn. Alleen gaat het hopelijk fysisch niet te zwaar zijn. Afwachten is de boodschap. Doei.