|
Het is gebeurd. Er is een grote knoop doorgehakt..... Gisterenmiddag werd onze kokkin, waar we het dus al een hele tijd wat moeilijk mee hebben in omgang, opgebeld door de kinderopvang dat ze haar dochter moest gaan halen omdat ze niet meer betaald had. Mijn man vroeg waarom ze opgebeld was en als er soms iets met haar dochter was en toe zei ze het. Ze ging al direct weer de lucht in alsof het onze fout was dat zij geen geld had. Toen is mijn man er van begonnen dat wij het niet verder zo gaan kunnen. Dat wij gaan moeten beslissingen nemen en dat we haar zeker geen voltijdse kunnen aanbieden, eerder krimpen in uren. Dat ze het voor hem niet meer moet laten om ander werk te zoeken. Ze begon dan natuurlijk weer k-weet-niet-hoe te blèten. Ze heeft al tien keer gezegd dat ze ander werk gaat zoeken en als je haar er dan over spreekt dan schrikt ze natuurlijk wel. Tijdens de dag heb ikzelf er niet zo veel van gemaakt, maar gisterenavond in m'n bed kon ik de slaap niet vatten. Ik was er zo mee bezig. Ik voelde me een beetje een misdadiger die zijn werknemer die hier 9 jaar werkt aan de deur probeert te zetten. Maar we moeten..... er gaat 20 % van de bereide zaken in de vuilbak. Dat is toch echt te veel en er wordt nogal wanordelijk met grondstoffen omgegaan. Dat kan allemaal niet meer de dag van vandaag. We komen zelf niet meer rond. De personeelskosten wegen gewoon te zwaar. Ipv met 2 gaan we moeten met 1 verder doen. En morgen, als ze komt, ga ik haar proberen te zeggen dat dit misschien wel een nieuwe start en uitdaging voor haar kan zijn. Dat zijn hier ook een beetje aan het einde van haar latijn en enthousiasme is en dat wij eigenlijk toch niet meer kunnen bieden....
En dan onze kleinste.... Die mag vandaag op schoolreis en die zit met buikkrampen en diaree.... Niet normaal..... Ik ben vannacht 3 keer op geweest. Had haar gisteren al van school gehaald en na 2 uur was ze weer beter. En dan weer toppezot. En vannacht herbegon het. Zucht..... Hopelijk is het over. Ik ga haar toch meesturen denk ik. Mijn schoonouders wonen niet ver uit de buurt van waar ze naar toe gaan. Dus moest het te erg worden kunnen zij haar nog oppikken. Dus ben ik niet zo fit om de dag te starten en vanmiddag kan ik ook al niet echt een break nemen, want ik moet boodschappen doen.... Doei.
|
