 |
|
 |
A man is happiest when there is a balance between his needs and his possessions - Trevanian, Shibumi |
|
 |
10-02-2012 |
Weer een vrijdags kliekje |
Natuurlijk, ik had het op mijn vingers kunnen natellen. Op alle tien, heen en terug: de media zullen nog dagenlang nahypen over de Tocht die niet doorging. Over naar Kees van Dam aan de Bonkevaart, of Lidwien Gevers, het journalistieke krullenmeisje, de opvolgster van Paulien Broekema, met straatinterviews: 'Klote hè?' 'Wat ging er door u heen?' Krant of tv, aan beide zijden van en in het midden: het medium doet er niet toe, als de 'journalist' maar hapklare brokken weet op te kotsen. Terwijl er zoveel leuk nieuws is. Zoals de desintegratie van Groen Slinks, de partij die ooit is ontstaan uit een samenwerking van communisten, pacifisten en ander klein links grut. Nu onder leiding van Jolanda Sap. Sap, what's in a name? Want SAP is ook de Socialistiese Arbeiderspartij, een vage verzameling van gestaalde Trotskisten. Leden van die linkse splinter schijnen zich tegenwoordig te roeren in de SP, ooit een verzameling van gestaalde maoïsten. Het is zo kleurrijk aan de linkerkant. Sap en de haren in de Tweede Kamer hadden op hun vingers kunnen natellen dat de founding fathers van Groen Slinks, zoals CPN-ers en PSP-ers, nog geen seconde een missie naar Kunduz in overweging zouden hebben genomen. Morgen houdt de club van Sap een partijcongres. Zou het live te zien zijn op Politiek24? Dan ga ik zeker even kijken; geen beter vermaak dan leedvermaak. Dan nog vandaag in de Krant dat directeuren van Nederlandse ondernemingen nog steeds hun zakken vullen met opties en prestatieaandelen. Voorbeelden. Eric Meurice van ASML - je weet wel: van de chips - stak met die opties en aandelen in 2011 6,7 miljoen euri in zijn zak. Van Peter Voser van Shell wordt verwacht dat hij dit jaar mogelijk nog meer binnenkrijgt. Het is onbeschoft, zeker in een tijd dat 'we allemaal de broekriem moeten aanhalen.' Maar is het nieuws? We weten toch: er zijn nog graaiers als wij er niet meer zijn.
|
|
|
 |
09-02-2012 |
Broekzakbellers |
Laatst hoorde ik het op tv, in een item over het alarmnummer. Dat het in het leeuwendeel van de gevallen, maak er een paar leeuwen van, voor de kat haar kut wordt gebeld. Pubers die zich vervelen, verwarde oudjes, of 'die van mij staat ook altijd paraat.' Maar in de toptien staat ook een categorie die mij een o ja-belevenis gaf: broekzakbellers. Het werd niet uitgelegd, maar ik begreep meteen waarover het ging. Omdat ik er zelf vaak last van heb (gehad.) Kijk, het zit zo. De een zegt Adriaan tegen me, de ander Aad. Het zijn woorden van gelijke strekking, ik weet meteen dat het mij betreft. Mijn telefoonnummer is in enkele mobiele telefoons terecht gekomen, of hoe die dingen tegenwoordig ook mogen heten. Bij Aad-zeggers dus onder Aad. Hoe vooraan het in het alfabet wil je het hebben? Dan liep zo'n figuur met 'Aad' in zijn lijst ergens tegenaan, of hij maakte een enthousiaste danspas. Wat hij ook deed, er werd een knopje van zijn mobiele telefoon, zo heetten die dingen toen nog, ingedrukt. Hoe vaak ik niet met de hoorn in mijn hand hallo heb gezegd? Dat grenst aan pico. Ooit belde dat ding van een vriend, aan het eind van de middag. Naar de geluiden te oordelen was hij op een recepitie of zoiets degelijks. Degelijks. Ik hoorde hem in elk geval telkens om een glas rode wijn vragen, zonder 'wat krijg je van me?' of 'zet het maar op de rekening.' Hij zoop gratis en veel. Zeker drie uur heb ik genoten, maar de details weet ik niet meer. Die zou ik natuurlijk kunnen verzinnen, voor deze blog, maar ik heb geen ervaring met het rijden van een scheve schaats (wink, wink: Elfstedentocht, ook hier.) Wat ik niet zal vergeten is dat hij een meid versierde. 'Zie je die geile rooie daar?' hoorde ik hem tegen een vriend zeggen. Een betere beschrijving van het mokkel heb ik niet. Ja, ook nog iets met borsten. Het is een lange nacht geworden, waarvan ik dus maar een stukje heb meegepikt. De volgende dag heb ik hem gebeld. 'Hé, goser, je moet me helpen. Ik doe een onderzoek naar overspelsmoezen: wat zeg je tegen je vrouw als je een paar uur te laat bent, maar ook: wat zeg je als je de hele nacht niet thuis bent geweest? Wat heb jij bijvoorbeeld vanochtend tegen je vrouw gezegd?' Sindsdien geeft hij me trouw iedere maand vijftig euri. Ik ruik een markt.
|
|
|
 |
08-02-2012 |
Kjûltoer |
Weet je dat de Friezen ruim 2500 jaar geleden al zeer kunstzinnig waren? Archeologen die in de buurt van Tsitsum naar resten van Sjouk de Beer, alias de Reus van Tsitsum, aan het graven waren hebben op tien meter diepte een ijssculptuur gevonden. Diverse onderzoeken, die jij en ik niet begrijpen, hebben uitgewezen dat dit sculptuur omstreeks 500 voor onze jaartelling is uitgehakt. Veel is het niet: het is vijfentwintig centimeter hoog en het stelt een mansfiguur voor, gekleed in huiden. Voorlopig ligt het in de vrieskist van snackbar Dolle Dries in Midsummerwierdem. De fondsen ontbreken om een koelwagen te huren en het ijssculptuur naar het Frîsk Heitenlân Museum te vervoeren. Bovendien heeft het museum geen vrieskist; ook daarvoor ontbreken de fondsen. Zie je de beelden van de beelden nog voor je? Boeddha's uitgehakt in een bergwand? Dat de Taliban ze opbliezen? Afschuwelijk, maar wel eerlijk. Met springstof werd vernietigd wat hen stak. Dit kabinet doet precies hetzelfde, maar geleidelijk aan met zalvende bewoordingen en met steun van een meerderheid in de Kamer. Weg met de cultuur, want het is een afgodsbeeld van de linkse parochie. Niet wordt er voor de ogen van het volk een lading dynamiet tot ontploffing gebracht, het gebeurt gluiperig, via een omweg. We moeten bezuinigen! Stap voor stap worden de poten onder wat van waarde is weggezaagd. Dan staan we straks met lege handen. Maar we mogen ons wel met 130 km/u naar de laatst overgebleven musea, toneel- en balletvoorstellingen, bibliotheken en meer unieke plekken spoeden.
Het voorvoegsel pico, bijvoorbeeld in picogram, betekent 10 tot de -12de. Vijf picogram is dus vijf tot de min-biljoenste gram. Ja, het duizelt mij ook: hoe hebben ze op de tweede rustdag van de Tour de France van 2010 in hemelsnaam die hoeveelheid clenbuterol in het bloed van de Spaanse renner Alberto Contador kunnen vinden? Een middel dat wordt gebruikt voor astmatische paarden omdat het de luchtwegen verwijdt en door bodybuilders omdat zij geloven dat het de werking heeft van anabole steroïden: prestatieverhogend. Na lang steggelen, het is inmiddels februari 2012, heeft het internationale sporttribunaal CAS besloten om Contador vanwege die vleug clenbuterol voor twee jaar te schorsen. Met terugwerkende kracht, dat wel: de renner mag komende augustus weer aan wedstrijden meedoen, maar moet onder andere zijn Tourzege van 2010 en zijn Girozege van 2011 inleveren. Bovendien krijgt hij waarschijnlijk nog een boete van meer dan twee miljoen euri. Regelrechte broodroof. Mierenneukers zijn het bij het CAS.
|
|
|
 |
07-02-2012 |
Een onvoltooide |
De instanties, ik bedoel, de organen waar je iets mee te maken krijgt als je wilt wonen, als je ziek bent, als je op reis wil, als je een bord aan je gevel wil hangen, als je een dakkapel wil laten weghalen, als je de kanskaart hebt gekregen 'Goed voor eenmaal gratis schijten in het bos' en die wil verzilveren, als je ergens je boot wil aanmeren, als je binnen een straal van driehonderd meter van het Binnenhof een scheet wil laten, je kan het zo gek niet bedenken ik doe mijn best of er is al een instantie voor. En daar krijg je mee te maken, vroeg of laat, in elk geval ongelegen. Instanties hebben loketten, dat je je in levende lijve meldt omdat je geen zin hebt om thuis, telefonisch, uitgebreide keuzemenu's door te worstelen. Loketten wijzen je door naar andere loketten, maar tot het hart van de instantie geraak je nooit. Maar soms heb je beet. Dan krijg je iemand te spreken die niet achter een loket zit maar twee kamers verderop. Al tijdens het inleidend gebabbel lees je, op verzoek, je ziekenfondspas en je id-kaart voor. Zonder dat je er erg in hebt ben je ineens cliënt. Andere instanties zullen volgen. De woorden die iedere keer bij verkiezingen in alle partijprogramma's te vinden zijn: één loket. Alle instanties verzameld achter één loket en dat je van daar doorgestuurd wordt naar precies die ambtenaar of ingehuurde die van toeten én blazen weet. Edoch. Verschillende instanties vragen van hun cliënten een eigen bijdrage. Eén loket betekent, affijn, maak vandaag weer eens zelf het verhaaltje af.
|
|
|
 |
06-02-2012 |
Klimaatinvloeden |
Koud? Als de boeren ijs schijten achter de kachel, dán is het koud. Bij Hart van Nederland zag ik dat op sommge plekken de boeren dat al doen. Naspoelen met Berenburger. Het kwik daalt, er valt wat sneeuw en het hele land staat op zijn kop. Tot in het absurde, alsof gewoon op zijn kop al niet gek genoeg is. Voorbeeldje. Je weet (of niet) dat ik nauwelijks Waus & Pitteman kijk. Een amusementsprogramma op de late avond dat pretendeert een actualiteitenrubriek te zijn is niet mijn pakkie-an. Verloren tijd. Men neme een paardrijdster, een arts zonder grenzen, een parlementslid en een voetbaltrainer, men smede het tot één geheel. Een klus de onmogelijk te klaren is, ook niet door het Gouden Duo. Edoch. Vrijdagmiddag heb ik naar de herhaling gekeken: ik had wat beters te doen, maar ik wilde even onderuit hangen. Vraag me niet wie de gasten in die uitzending waren, want ze gingen oog en oor in en uit. Misschien iets met Willem Holleeder of met de Elfstedentocht, dieper zal het niet zijn gegaan. Plots verscheen er een bericht onder in beeld: om 16.29 een extra journaal. Mijn eerste gedachte: Beatrix gaat de scepter doorgeven, de tv zal de komende dagen oranje kleuren. Over twee weken zit ze als pensionada in Buitenhof. Maar nee. Om 16.29 meldde ons het pratende hoofd van dienst dat het sneeuwde en dat er files stonden. Problemen op het spoor. Heftig. Met een laatste krachtsinspanning heb ik de tv uitgezet. De rest van de avond heb ik zitten nahijgen. Zo is het ze weer gelukt, de gedeugstooncoalitie. Want dat Rutte cs achter deze weersomstandigheden zitten snappen zelfs Henk, Ingrid en Alexander. Ze laten de oren weer hangen naar de gedoogpartner. Die heeft gezegd: zorg voor sneeuw en ijs en zeer lage temperaturen, dan weten die niet-westerse potverteerders niet hoe snel ze thuis moeten komen. Dat is deels gelukt, maar niet met de groep die Gekke Geert in gedachten had. Wie zijn vertrokken, zijn de Friezen. In het dagelijks leven struikel je over de Friezen, hier in de stad der steden. Er is zelfs sinds jaar en dag een vereniging Friezen in De Haag. Dat staat een behoorlijke integratie in de weg. De godganse dag usmemmen ze met elkaar en moeten in winkels aanwijzen wat ze willen hebben. Criminaliteitscijfers naar provincie van herkomst zijn nergens te vinden. Van de Haagse Friese gemeenschap zijn de meesten teruggekeerd naar het heitenlân om koek & zopie en de bloemetjes buiten te zetten. Als het gaat dooien, komen ze terug, wordt gevreesd.
Dan ben ik bijna zestig, nog luttele maanden en het is zo ver, en dan mag ik wel traag van begrip zijn, maar ik heb een hoop geleerd in die tijd. Dus als je me vraagt: heb je nog een goede raad voor de jeugd van nu, zeg ik volmondig: ja.
|
|
|
 |
|
 |
E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
 |